Sims hakkında
bazıları “Gerçek hayat bitti de onu sanal olarak yaşamak mı
kaldı?” derler. Bu bir bakıma doğru olsa da diğer bilgisayar
oyunları gibi Sims de bize yapamadığımız veya yapmayacağımız
şeyleri yaşama olanağı veriyor. Call of Duty serisinde, ilk
oyunda II.Dünya Savaşı'na gidiyorduk, Modern Warfare'de ise
şimdilerde yaşanan terör olaylarına karşı savaşıyorduk... Ama
hepimiz biliyoruz ki geçmişe dönüp II.Dünya Savaşı'nda
savaşamayız ya da şimdilerde silahları kuşanıp Dünya'yı
tehdit eden bir tehlikeye kafa tutamayız. Sims serisinde de tamamen
aynı mantık var: Alternatif bir gerçekliği yaşamak. Gerçek
hayatta avukat olan biri Sims'te doktor veya işadamı olabiliyor.
İsterse evinin ortasına havuz yapabiliyor işten dönünce havuza
girip normalde yemek yapmayı beceremeyen bir kişi olsa da Dünya'nın
en güzel yemeklerini yapıp yiyebiliyor... İsterseniz hayalinizdeki
evi yapabiliyorsunuz veya dört metre karelik bir alanda
yaşayabiliyorsunuz. Her şey sizin hayal gücünüze bağlı oluyor
oyuna girdiğiniz anda. Yani Sims; Yemek ye, tuvalete git, yat, kalk
sıralamasından ibaret değil ve şimdiki haliyle tek kişilik herhangi bir
oyundan daha yorucu ve daha karışık bir oyun diyebilirim. Hala
basit diyorsanız oynadığınız özellik bakımından oynadığınız
diğer oyunları da değerlendirin.

İncelemenin devamı için tıklayınız

Ön İncelemenin devamı için tıklayınız

                Conviction,
ilk duyurulduğunda bize genel olarak daha farklı bir Sam Fisher profili
sunuyordu: Saç-sakal birbirine karışmış halde, olabilediğince teknolojiden uzak
duran ve halkın içinde göze batmamaya çalışan bir Sam Fisher. Saç sakalın
karışık olmasıyla beraber, eski ve göze batmayan kıyafetler giyiyordu.
Teknolojik ekipmanı yoktu ve kendini gizlemek için telefon dahi taşımazken
halkın içinde bulunduğundan silah bile taşımamaya çalışıyordu. Yakın
saldırılara ve buna bağlı olarak kombo saldırı sistemine sahip olacağı,
çevredeki her şeyin dövüşürken bir silah gibi kullanılacağı vadediliyordu.
Bunların yerine daha çok böyle kırpılmış bir oyunla karşılaştı seriyi takip
edip, Conviction haberlerini okuyanlar. Vadedilen dövüş sistemi bir bakıma
Assassins’s Creed II’nin bazı özelliklerine denkti. Bunlardan bahsetmek
gerekirse: Yakın dövüşteki hareketlerin çeşitliliği, halkın içine karışarak
görünmez olmak, polis veya ajanlardan gizlenmek, gerektiği zaman da onları
sessizce öldürerek kayıplara karışmak ve daha serbest bir oyun tarzından
bahsediliyordu. Gölgelerin içine gizlenmek yerine, günün her saatinde
kalabalığın içinde kendini gizleyerek tek başına, kendi görevi hakkındaki
bilgileri edinerek ilerleme gibi bir sistem bekleniyordu ilk açıklamalardan
sonra.

                Onun yerine
saçı sakalı düzgün, temiz günlük kıyafetler giyen ve hikayenin ortasına
dalarak bir anda silahlı aksiyonla karşılaştık. İlk olarak gölge ve saklanmaya bağlı
gizlilik sistemine geri dönüldüğünü ama eski derinliğe sahip olmadığını fark
ettim. Son görüldüğümüz yerde seffaf bir şekilde o andaki izimiz kalıyor ve
oradan uzaklşarak düşmanımıza sürpriz yapabiliyoruz. Bana kalırsa bu özellik
çok iyi düşünülmüş ve oyuna renk katmış. Yakın dövüş sistemi ise ilk açıklanan
sistemin aksine çok basit bir sistem olmuş. Bölümlerde konuşturmamız gereken
düşmanları tutup sağa sola tek tuşla üç beş defa vurarak konuşturuyoruz ki bana
kalırsa bu özellik çok boş olmuş. Yani oyun arası sinematiklerinde sadece tek
tuşa basarak sonraki ekrana geçmek gibi olmuş. Tek eğlenceli yanı ise çevredeki
üç-dört eşyanın nasıl kırılıp yamulduğunu görmek olabilir.

                Teknolojik
olarak bana kalırsa yeterince gelişmiş araçlara sahibiz. Pompalı tüfekten
makinelilere; desert eagle’dan çeşitli patlayıcılra kadar seçebeileceğimiz bir
envantere sahibiz. İşin kötü tarafıysa bunlardan çoğunun ses çıkarıp anında
dikkat çekmesi ve düşmanların hepsini üstümüze toplaması. Susturuculu
silahların sayısı çok az olsa da bazı silahlar susturucu ile
geçiştirilebiliyor. Oyuna eklenen achievement sistemi sayesinde de silahları ve
senaryo haricinde zırhlarımızı geliştirebiliyoruz. Kullandığımız envai çeşit
zamazingo da aksiyonu bir adım ileri taşıyor. Kontrollerin ara sıra yarattığı
sorun da hoş olmayan durumlara sebebiyet verebiliyor.

İncelemenin devamı için tıklayınız

Warhammer evreni, 1980'li yıllardan beri kurgulanmış en gelişmiş evrenlerden biridir ve bu evrenin de birçok oyunu yapılmıştır. Ama bu oyunlardan evreni en iyi temsil eden oyun hangisidir diye sorarsak; Bu sorunun yanıtının Dawn of War serisi olduğunu söyleyebiliriz. Genel olarak İmparator’un Blood Ravens chapterının hikayesini konu alır ve seriyle birlikte Blood Ravens, evrenin en çok tanınan space marine chapterlarından biri olmayı başarmıştır. Onlar için en değerli olan şey bilgi ve gizliliktir. Bu yüzden de yapılanmaları hakkında çok az şey bilinir. Herhangi bir gezengende konumlanmamışlardır ve sürekli hareket halinde uzay araçları içerisinde faaliyetlerini sürdürürler. Birimleri çoğunlukla librarianlardan oluştuğundan yaklaşık 1000 space marinedan oluşan bu chapterın psişik güçleri hayli yüksektir. Zaten sonunda serinin ikinci oyununda ek paket ile birlikte ilk librarianımıza kavuşuyoruz. Neyse konuya döneyim... Yapılanmaları hakkında çok az şey bilinen ve sürekli uzayda hareket eden Blood Raven birliğiyle ilgili birçok sır perdesi de bu ek paketle birlikte dağılıyor ve hikaye çok ilginç bir hal alıyor. Defalarca çarpıştığımız Chaos Marinelar tekrar ortaya çıkıyorlar, hem de binlerce yıl boyunca kayıp olan buzullarla kaplanmış Aurelia gezegeniyle birlikte.

Evrenin parlayan gezegenlerinden biri olan Aurelia’nın yörüngesinden ayrılıp donmayasıyla birlikte orada bulunan tüm canlılar telef olmuştur. Blood Raven birlikleri ise gezegen, warp tarafından alınıp kaybolmadan önce orada büyük bir iblisi hapsetmeyi başarmışlardı. Warp, gezegeni aldıktan sonra da gezegen Chaos tanrılarının iblisleriyle doldu. Uzun süre sonra, Tyranid ırkı daha yeni yenilmişken, Aurelia’nın ortaya çıkmasıyla işler karışır...

İşte bu noktada DoW II’de yönettiğimiz karakter ve takım arkadaşları geri dönerler. Oyunda yanlarına yeni arkadaş da alırlar. Jonah Orion adındaki bu arkadaşlarıyla birlikteki uslu uslu oynamazlar. Çünkü chaos space marine’lar, onların topunu (gezegenini) çalmıştır ve patlatıp geri atmıştır. Ehm... Neyse, psişik olarak güçlü olan librarianlar Blood Ravenlar arasında çoğunlukta olmalarına rağmen oyunda bir librariana ek paketle birlikte yeni kavuşuyoruz. Açıkçası ona oyundaki en iyi karakter diyebilirim çünkü yeteneklerini çok değişik alanlarda kullanabiliyoruz ve o kullandığımız yeteneklere bağlı olarak da özel librarian eşyalarını kullanabiliyoruz. Bu eşyalar, bize çok değişik ve güçlü yetenekleri kullanma yeteneği kazandırıyor. Örneğin atıyorum biri karadelik benzeri bir güç ile düşmanlara zarar verirken bazıları da yanındaki birimlere destek verebiliyor. Tek kişilik oyunda, oynanışı etkileyen temel faktör hiç şüphesizdir ki oyuna yeni eklenen librariandır. Her yönde geliştirebileceğimiz bu karakter stratejimizi doğrudan etkilediğinden, puanlarınızı yetenekler arasında stratejinize bağlı olarak harcamanızı öneririm. Dow II ile kıyaslanırsa Chaos Rising’de stratejinin daha önemli bir hale geldiğini görebiliyoruz.

Oyunun genel yapısında yapılan değişiklikler yeterli olsa da benim için bir bakıma hayal kırıklığı oldu diyebilirim. Eklenen Corruption (kirlenme, yozlaşma) sistemi açıkçası baştan savma olmuş gibi görünüyor. Evren üzerinde bu kadar büyük bir etkiye sahip olan kirlenmenin oyuna çok basit bir şekilde eklendiğini görüyoruz ne yazık ki. Açıkçası karakterler kirlendikçe, oyun içerisinde görülebilir değişiklikler olması gerekirken, oyunun sonralarında doğru etkisi görülüyor. Karakterlerin görüntüsü, sesleri ve konuşmalarında bir farklılık beklerken bunların hiçbirini göremedim. Sistemin çalışma şekli de gayet basit: Kirlenmiş olan zırhları giydikçe chaos tarafına doğru ilerlemeye başlıyor giyen karakterler. Haliyle de daha güçlü olan bu zırhları giymek istiyorsunuz ama İmparator’un iradesinden uzaklaştıkça onun güçlerini yitirip chaos güçlerine sahip olmaya başlıyoruz. Bu, hikyenin sonrlarına doğru etkisini gösteriyor. Son çatışmaya da doğrudan etkisi var diyebilirim. Chaos adına görev yapmayı beklerken bu sistemin bizlere bunu da sunmadığını gördüm. Açıkçası ilk duyduğumda kirlenmenin, görevlerin çeşitliliğinde etkili olacağını düşünsem de sonuç olarak gerektiği etkiyi gösteremeyan bir sistem olduğunu belirtmek zorundayım.

İncelemenin devamı için tıklayınız

İncelemenin devamı için tıklayınız