Merhaba,

Forumda GTÜ hakkında birçok tartışma var. Zamanında popülaritesi bayağı artmıştı şu an ne durumda bilmiyorum. Ancak ben GTÜ ile ilgili açılmış olan çoğu başlığın aksine kendi deneyimimi ve çevremde gördüğüm kişilerin deneyimlerinden bahsedeceğim. O nedenle yurt imkanları şöyle, ulaşımı şöyle vs şeklinde bilgilere bu başlık altında ulaşamayabilirsiniz. Tamamen samimi ve büyük ihtimal uzun bir yazı olacak.

Tavsiyem, bu yazı ardından tam net bir düşünceye ulaşmak istiyorsanız yazının hepsini okuyun. Çünkü belli kısımlarda tamamen iyi belli kısımlarda da tamamen kötü şeylerden bahsedebilirim. Ancak eğer ki direk özet okumak isterseniz en aşağıdaki sonuç bölümünü okuyun veya 2. bölümden başlayın.

Ön Bilgi: 2023 Bilgisayar Mühendisliği mezunuyum. 3.8 ortalama ile mezun oldum. Ayrıca genel olarak bilgisayar mühendisliği hakkında da bir yazı olarak düşünebilirsiniz. GTU harici bazı şeylerden de bahsediyor olacağım.

Yazı 3 bölümden oluşacak

->Üniversiteye Giriş Hikayem

->GTÜ Yolculuğum

->Sonuç Bölümü

EDIT: Bu yazının daha detaysız ve yumuşatılmış benzerini mezuniyet törenimizde bulabilirsiniz: (15:12'den başlıyor)

https://www.youtube.com/watch?v=oPM2YRr7Uss

*********ÜNİVERSİTE'ye GİRİŞ HİKAYEM**********

Ben 2019 YKS'sine girip 34k sıralama yaptım. Aklımda sadece bilgisayar mühendisliği okumak vardı ve İstanbul'da okumak istiyordum. Aslında Hüseyin Avni Sözen Anadolu lisesinden mezun biri olarak dönemimde büyük ihtimal en düşük sıralamayı yapan kişilerdendim. Hedefim ITU idi. Yani elde ettiğim sonuç benim açımdan bir hayal kırıklığı olmuştu. O zamanlar 34k sıralama ile İstanbulda devlet üniversitesi olarak sadece İstanbul Üniversitesi bilgisayar mühendisliği vardı ve Gebze Teknik Üniversitesi. Ancak istanbul üniversitesinin bilgisayar mühendisliği hakkındaki kötü ünü nedeniyle gtü'yü hedeflemeye başladım. GTÜ bir önceki sene 35k ile kapattığı için o da pek olası gözükmüyordu açıkçası. Bu nedenle Marmara Üniversitesi teknoloji fakültesindeki bilgisayar mühendisliğine yöneldim. Dikkatinizi çekmek istiyorum teknoloji fakültesindekine. Ancak Marmara Üniversitesini bilgi almak için ziyarete gittiğimde her ne kadar o bölümün öğrencileri ve hocaları motivasyonları çok yüksek gibi görünseler de, mühendislik fakültesindeki hocalarla konuşmaya gittiğimde teknoloji fakültesindeki bölümü çok küçümsüyor, onlara sanki kendi üniversiteleri dahilinde bir bölüm değilmiş gibi bakıyorlardı. Sadece bununla kalmadılar ve beni de çok küçümsediler sıralamam nedeniyle. Bu Marmara üniversitesinden tamamen soğumama neden oldu. Şu anda o üniversitedeki iki bölümün de durumunu bilmiyorum ancak araştırmalarım sonucunda onları seçmedim. Forumda o bölümlerle ilgili açılmış birçok post bana ait.

Ümidim az olsa da Gebze Teknik Üniversitesini ziyarete gittiğimde çok daha farklı bir karşılama vardı. Üniversiteye büyük ihtimalle giremeyecek olmama rağmen o dönemin bölüm başkanı Yusuf Sinan hoca bana çok moral veren ve cesaretlendirici bir konuşma yaptı. Hiçbir şekilde bir küçümseme de yoktu. Bunun üstüne devlet üniversitelerine giremeyecek olduğumu bilen ben bir özel üniversiteye girip 2. senede yatay geçiş yapmaya karar verdim. Bu hedefi daha üniversiteye girmeden koymak aptalca gibi görünebilir ama ben bu hedefi kafama koydum, bunu yapmama olanak sağlayacak en iyi üniversiteyi buldum ve girdim. Maltepe Üniversitesine. Yatay geçişi hedefleyenler için küçük bir tavsiye: daha en başından yatay geçişi hedeflemek bir aptallık değil. Ancak ne kadar kendinizden emin de olsanız, hayatta sizi engelleyebilecek birçok kötü şey olabilir. En kötü durumda olur da yatay geçiş yapamazsanız yine de bulunduğunuz yerden mutlu olabilecek durumda olmalısınız. Maltepe Üniversitesi kesinlikle ilk tercihlerimden olmazdı. Ama orada geçirdiğim bir seneden söyleyebilirim ki orada da iyi hocalar var yok değil.

Maltepe Üniversitesinde ilk sene güzel bir ortalama yapmam sonucunda GTÜ'ye 2. sınıfta yatay geçiş yapabildim. Tüm derslerim sayıldı. GTÜ yatay geçişte dersleri saymama ile ünlüdür. Bu nedenle yatay geçiş yaptığınız üniversite çok önemli. Maltepe Üniversitesi bu açıdan iyi bir seçimdi.

***********GTÜ YOLCULUĞUM**********

1.sınıf hakkında bir bilgim yok.

2. sınıfı tamamen online okuduğum için hiç kimseyle bir iletişimim olamadı. Ancak online sistemi iyi idare ettiler diye düşünüyorum. Maltepe Üniversitesinde de bir dönem online okudum. Oradakine göre sınavlar çok daha kontrollüydü, süre yönetimi çok daha iyiydi, kopya çok daha fazla engellenebiliyordu. 2. sınıfta her iki dönem birer ana dersiniz oluyor. Başka önemliler de var ama ikisi başlı başına öne çıkıyor. OOP ve Data Structures. Maltepe Üniversitesinde 0 ödev yapmış biri olarak GTÜ'de bu derslerdeki yoğun tempo beni zorlamış olsa da aynı zamanda ne kadar faydalı olduklarını fark etmiş oldum. GTÜ'de tonla ödev yapıyorsunuz ve bu ödevlerin süresi genelde uzun olmuyor. Birçok katı kuralı oluyor. Ancak ödevlerin gerçekten pratik yapmama, kendi limitlerimi zorlayarak bir şeyler başarmama yol açtığını bol bol deneyimledim. Bilgisayar Mühendisliği gibi geniş bir alanda iş hayatında dahi karşınıza hep bilinmedik sorunlar çıkabilir. Bu bilinmedik sorunlarla baş etmekten başta korkabilirsiniz. GTÜ'deki bu ödevler bu korkuyu aşmanızda büyük rol oynuyor. Sonuç olarak zorlansam da, yoğun geçmiş olsa da 2. sınıfta büyük bir sorun yaşadığımı hatırlamıyorum. Hala pandemi olduğundan dışarı da pek çıkmıyordum o nedenle sosyal hayat biraz 0 ;_; ancak hatırladığım kadarıyla o sıralar evde de olsa kendime vakit ayıracak kadar zamanım kalıyordu.

2. sınıfın yazında hiç bilmediğim bir alanda staj yaptım. Hiç deneyimimin olmaması beni korkutsa da stajda birçok şeyi diğer kişilerden daha hızlı kavrayabildiğimi, karşıma bilmediğim bir şey çıkınca nasıl araştırma yaparak öğrenebileceğimi bildiğimi fark ettim. Bunda GTÜ'de o konuda olmasa da başka konularda ödevler yaparak, kendimi zorlayarak edindiğim tecrübenin büyük rol oynadığını düşünüyorum.

Asıl sorunlar 3. sınıfta başlıyor. 3. sınıfın her iki dönemi de çok yoğun. İlk dönemde bir proje dersiniz, PL, computer architecture var zor dersler olarak. Bu dönemde ödev üstüne ödev yaptığımı hatırlıyorum. Proje dersimde 5 kişilik gruptan iki kişi olarak bir projeyi bitirmeye çalışınca gerçekten aşırı çalışmak zorunda kalmıştım. (Proje dersi aslında çok verimliydi ancak üstümüze çok yük binmişti bu pek de hocanın suçu diyemem) Ayriyetten Pl dersinde size yapacağınız ödev ile ilgili nerdeyse hiçbir şey öğretilmiyor. Ödevde kullandığınız dil size çok yabancı ve tamamen karanlıktasınız. Herkes pl dersinin ödevlerini geçmiş senelerde yapılan ödevlere bakarak yapıyor. Çok ciddiyim onlar olmasa büyük ihtimal sınıfın %70i ödevleri yapamaz. Kopya çekildiğini ima etmiyorum (olabilir de olmayabilir de) Eski ödevlerin raporlarını kodlarını inceleyerek ne yapmanız gerektiğini ancak anlayabiliyorsunuz. Sınavında da aynı şekilde bu dil ile alakalı soru soruluyor. Pl sınav ortalamaları genelde yerlerde oluyor ve açıkçası dersin genel konusunun max %40ının bize bir şey katabildiğini düşünüyorum. Hocasına lafım yok ama içeriğinin düzenlenmesi lazım. Computer architecture dersi aksine çok öğretici geçiyor. Ödevleri zorlamış olsa da konuyu gerçekten öğrenebiliyorsunuz. Ayrıca hocası da çok anlayışlı ve öğrenci odaklı biri. Sonuç olarak pl ve yoğunluk harici büyük bir sorun yoktu.

3. sınıfın 2. dönemi birincisinden beterdi. İkinci bir proje dersi, OS, system architecture zor olan derslerinden. Bu dönemki proje derslerinde rastgele bir şekilde 12 kişilik gruplara dağılıyorsunuz. Grup değiştirmek yok. Eğer olur da grubunuzdaki diğer insanlar çalışmazsa siz de dersten kalıyorsunuz. 11 kişi birden de çalışmamak istemez ya demeyin. Olduğunu gördüm. Daha doğrusu 3-4 kişinin çalışıp 7-8 kişinin çalışmaması da grubu başarısızlığa sürüklemek için gayet yeterli bir sebep. O projeler min 6-7 kişi olmadan bitmez. Çünkü her yıl ortak bir proje konusu veriliyor ve bu konu size çok yabancı olan ve büyük oranda donanım ile alakalı projeler oluyor. Sadece bu proje dersi başlı başına birçok kişinin başını ağrıttı o dönem. Eğer şanssızsanız ne kadar çalışsanız da geçemeyebilirsiniz. Bu dersin hocası "hayat adil değildir bunu şimdiden öğrenseniz iyi olur" mantığıyla hareket ediyor. Ancak ben bunu doğru bulmuyorum. Hayatta adil olmayan onca şey zaten varken ve biz bunlarla zaten karşılaşacakken bunların sayısını arttırarak topluma iyilik değil kötülük yapılmış olur diye düşünüyorum. Eğitim yerleri öğrencilere hayat derslerini bu şekilde vermemeli. Öğrencilerin hayatlarını kolaylaştırmaya çalışarak da çok iyi eğitim veren hocalar gördüm.

OS dersi proje dersi kadar baş ağrıtmasa da o da bir hayli zor. Bu dersin içerik olarak çok faydalı olduğunu ve güzel verildiğini düşünüyorum. Ancak ödevleri için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. File systems ile alakalı bir ödev çok öğreticiydi hakkını vermem lazım ama diğerleri için youtube'tan kendi ne anlattığından emin olmayan bir kişinin videolarını izleyerek tamamen kendi yorumumuza kalmış ödevler yaptık. Bazı açılardan öğretici oldular ama kesinlikle formatları düzenlenmeli. İlk 1-2 ay hiç ödev verilmeyip son anda 2 ödev birlikte verilmesi de ayrı bir stresti. Ayrıca söylemeliyim ki bu gibi şeyler GTÜ'de çok olağan :).

Ama 3. sınıftaki en büyük stres Systems Architecture dersi. Bu dersin yıllık geçme yüzdesi %20-30larda olur şartlı geçenler dahil. İlk ödevimizin notları açıklandığında sınıfın yarısının 0 diğer yarısının da NA aldığını görmek bizi şok etmişti. Ben NA almıştım hem de o ödeve çok büyük uğraş vermeme rağmen. 0ların sebebi yaklaşık 7 maddeden oluşan ödevin atıyorum 1 maddesini hatalı yapmaktı. Diğer doğru 6 madde de gayet uğraştırıcı olmasına rağmen insanların emeklerinin hiçe sayıldığını gördük. Bu durumda kimse şikayetlerini duyuramadı. Duyursa da geri dönüş alamadı. Benim moralimin çok düşük olduğu bir dönemdi ve diğer ödevlerimde en küçük bir hata bile yapma ve 0 alma korkusu nedeniyle 3. sınıfımın ilk 2-2.5 ayı çok korkunç geçti diyebilirim. O dersin vizesi de ödev olarak veriliyor ve 0 alırsan kalıyorsun. Üniversite sınavındayken bile daha az stres olmuştum o vizeyi kodladığım zamana kıyasla. O zamanlar dersi Erchan hoca veriyordu. Şimdi erkan hoca veriyor. Ancak format benzer :) Açıkçası tüm bu strese rağmen Erchan hoca çok iyi bir eğitim de veriyordu hakkını vermeliyim. Daha sonraki ödevlerde yine katı kuralları olsa da bir miktar daha iyi notlandırma yaptı. Yine de daha ilk aydan herkesin psikolojisini çökertti. Şunu da söylemeliyim ki ilk ödev haricinde genelde daha adil notlandırılma olduğu için o %80-70lik kalan kesimin bir kısmının kalmalarında kendi hatalarının da bulunduğu çok doğrudur. Her şey hocanın suçu değil yani.

Sanırım bu sene Erkan hoca bu dersin notlarını çok geç okumuş. Ben whatsapp grubunda olduğum için sorunları okuma fırsatım oldu. Temmuz sonuna kadar insanlar devamlı stres oldular. Final demosu, ödevlerin okunması vb hakkında. Hatta temmuz sonu da bir gerginlik yaşandı ve şahsi görüşüm öğrenciler daha haklıydı. Ancak tabi ki şikayetleri sonuç bulamadı...

Tüm bu olumsuzluklara rağmen 3. sınıf beni gerçekten çok geliştirdi. Hem sunumlarda hem grup çalışmalarında hem de kişisel mühendislik performansımdaki özgüvenimi çok arttırdı. Bir senede 1.5-2 sene gelişmiş gibi hissetmiştim.

4. sınıf 3'e kıyasla çok çok daha rahat. Büyük bir sorun yaşadığımı hatırlamıyorum. Hatta bu sene covid olmama rağmen derslerimde bir aksama yaşamadım. Ancak dönem başında teknik seçmelilere az kontenjan verilip istediğimiz dersleri seçemememiz hatta bazı kişilerin hiç ders seçememesi daha sonradan anca dilekçe ile seçebilmeleri sorun yaratmıştı. Öğrencilere bazen kolaylık yerine zorluk yaratıyorlar. Ayrıca bazı hocalar belki de zaten 4. sınıfız diye adaletli bir notlandırma yapmadı. Mesela sadece ödevle geçilen bir derste birçok kişiye ödevlerini anlamalarında yardım edip ödevlerini yaparken de yol göstermiş olmama rağmen onlar AA alıp ben BB ile dersi verdim. Bunun nedenini öğrenmek istediğimde de hiçbir zaman geri dönüş alamadım.

4. sınıftaki iki projemi de Habil hocadan aldım. Proje seçimlerinde tercih yapılıyor ve ortalamana göre tercihler dağıtılıyor. Bu nedenle ben istediğim projeleri hep alabildim zaten. Hiç de sorun yaşamadım gayet iyi proje deneyimlerim oldu. Ancak son tercihleri gelenler projelerde zorlanmış olabilirler. Genelde makine öğrenmesi, görüntü işleme üzerine projeler oluyor çünkü. Ve bizim okulda bunlara ait dersler 4. sınıf 2. döneme kadar verilmiyor.

Genel olarak tüm sınıfları özetledim sanırım. Bunun haricinde yaşadığım birkaç farklı kötü deneyim de şunlar:

-Danışman hocamdan hiç düzgün danışmanlık alamadım. Kendisi sorunlarımı çözmekten ziyade bana sorun yarattı. Ancak başka hocalardan yardım alabildim, hocasına göre değişiyor.

-Bilgisayar mühendisliğinde okuyanlar her sene min 2 sosyal seçmeli almak zorunda. Ancak sosyal seçmeli seçenekleri çok değil ve kontenjanları hızlı doluyor. Hiç ilgi alakanızın olmayacağı seçmeliler seçmek zorunda kalabilirsiniz. Mesela ben bir dönem rusça almak zorunda kaldım. Rusçadan başka yabancı dil de yok.

********SONUÇ BÖLÜMÜ*********

Bu kadar uzun bir yazıdan sonra bir sonuç yazmam gerekir diye düşünüyorum. GTÜ'de yukarıda bahsettiğim gibi zor bir eğitim hayatı sizi bekliyor. Buna ayriyetten hocaların sınavları ve ödevleri kötü planlama, zamanında sonuçları açıklayamama, ödev notlandırmalarında çok katı olma, grup projelerinde eşitsizlik ihtimali, hocalara bir şikayette bulunduğunda geri dönüş alamama ihtimali gibi sorunları da mevcut. Bunları özellikle de "Gebze Teknik Üniversitesi Birincisi" adıyla yazdım çünkü bu sorunları emek veren veya emek vermeyen herkes yaşıyor. Forumlarda gördüğünüz çoğu negatif şey yalan değil, karalama değil. Ancak aynı şekilde tüm bu zorluklara rağmen üniversiteyi 4 senede bitirebildiğimi ve 3.8 ortalamayla mezun olabildiğimi de belirtmek isterim. Yani bu üniversitede hiçbir şey imkansız değil. Zor... ama bazı negatif yazıların göstermiş olduğu gibi dünyanın en zor şeyi değil.

Üniversiteye ilk girdiğimde bana bir kişi whatsapptan "keşke gelmeseydin biz 12 kadar kişi olarak bu sene okuldan kaçıp Sakarya Üniverstesine geçtik" diye bir mesaj atmıştı. Açıkçası çoktan üniversiteye gelmiş bir kişi için pek hoş bir karşılama olmadığını belirtmek isterim. Sonuçta geri dönemem artık değil mi? Ayrıca biraz da abarttıklarını düşünüyorum. Kendi kararlarına saygım var. Bu üniversite zamanında benim de psikolojimi bozdu ve buna katlanmak zorunda değiliz. Ama okulun göstermiş oldukları kadar kötü bir yer olmadığını, zorluğunun bence gerekli olduğunu ve aslında *tüm* üniversitelerde belli başlı sorunlar olduğu gerçeğini de atlamamak lazım. Lisede bir miktar Kabataş'ta da okudum. Orası da eğitimiyle çok iyi bilinmesine rağmen orasının da kendine has sorunları vardı. Eminim ki Marmaranın da var, İTÜ'nün de var...

Eğer bir üniversite çok rahatsa bu da başlı başına bir sorundur bu arada. Bazı kişiler üniversite mümkün olduğunca rahat olsun, bana çok boş zaman kalsın, ben kendi kendime öğrenirim diye düşünüyor. Bunu onlar tercih edebilir ama şahsen ben etmiyorum. Bana göre bir okulda okuyosak okul bize bir şeyler öğretmeyi başarmalı.

Ben hala yatay geçiş yaptığıma mutluyum. Aynı kalitede eğitimi Maltepe Üniversitesinde veya Marmara'da alamayacağımı düşünüyorum. Hocaların bu kadar zorlamasına gerek var mıydı peki? Hem evet hem hayır. Ben verilen çoğu ödevin ve projenin arkasındayım ancak bunların planlanmasında veya hocaların bazı şeylere yaklaşımında *kesinlikle* çözülmesi gereken sorunlar var. Bence asıl zorluğu da bu yaratıyor zaten. Eğer okuldaki planlama sorunu çözülürse ve hocalar daha öğrenci odaklı olursa GTÜ bilgisayar mühendisliği açısından çok iyi bir tercih olur bence.

Tavsiyem eğer ki çok yüksek bir sıralamanız varsa ve zaten ITÜ, ODTÜ, Sabancı vs gibi yerlere girebiliyorsanız burayı düşünmenize bile gerek yok. Ancak eğer ki daha ara bir puanınız varsa GTÜ'yü düşünebilirsiniz. Şu anda sıralamalar nasıl bilmiyorum benim girdiğim sene İstanbulda 20k ile 35k arasında büyük bir devlet üniversitesi boşluğu vardı mesela ve bu aradaki insanlar için GTÜ çok iyi bir tercih olabilirdi. GTÜ'de özellikle daha aşağıdaki birçok üniden daha iyi eğitim alabileceğinizi ve daha kolay iş bulabileceğinizi söyleyebilirim. Üst ünilerden de eksiğiniz çok fazla olmayacaktır. Ancak tercihinizi yaparken yukarıda bahsettiğim sorunları da kesinlikle unutmayın. Bence zor olması bir sorun değil ama *hocaların yarattığı gereksiz sorunlar* büyük bir dert. Bu okulda okurken harika bir sosyal hayatınız olmayacak, büyük ihtimal çoğu stresli bir okul dönemi geçireceksiniz. Tüm bu sorunlar varken *kesinlikle gtüyü tercih edin* diyemem çünkü ben bile "sonunda mezun oldum oh bitti kurtuldum" diyorum. Ama geçmişe bakınca benim puan aralığımda daha iyi bir seçenek bulamazdım diye de düşünüyorum ve şu an geldiğim noktadan da gayet memnunum.

Keşke planlama ve hocalarla olan sorunlar çözülebilse de gönül rahatlığıyla "Gebze Teknik Üniversitesi'ni kesin seçin!" diyebilsem. Ama diyemiyorum. Bu sorunların çözülüp çözülmeyeceğinin garantisini de veremem. Ancak dileğim bu yönde çünkü üniversiteme baktığımda gurur duymak istiyorum, eski sorunları hatırlayıp durmak değil. Aslında değerli hocaları ve çalışmaları olan bir üniversite ve isteseler bu sorunları çok rahat çözebilirler. Ancak bu tamamen onların bunları sorun olarak görüp görmemelerine bağlı.

Eğer olur da bir gün bu yazı bir hoca tarafından okunursa lütfen öğrencilerin sesini duysun ve bu konuda bir çözüm üretmeye çalışsın. Çünkü gerçekten bu yazımın amacı GTÜ'yü karalamak değil, başarılı dahi olsa üniversitesinde birçok sorunla yüzleşmiş biri olarak bu sorunlara farkındalık yaratmak. Hem seçim dönemindeki kişileri %100 doğru bilgilendirmek, hem de bir ihtimal sorunların çözülmesine yol açarak üniversiteyi daha da iyi konumlara getirmek.

Son olarak soranlar olur belki, gtü mezunlarının çoğu tübitak gibi yerlerde kolay iş bulabiliyor. Herkesi genelleyemem ama ben çok gördüm. 4. sınıfta yarı zamanlı işe başlayıp mezun olunca ordan devam eden de çok oluyor. Ben 4. sınıfta yarı zamanlı çalışmamış olamama rağmen mezun olmadan iyi bir iş buldum. Ancak bu herkes için aynı olmayabilir, birçok yerden red aldığımı da belirtmek isterim. Yine de GTÜ adı belki bir ITÜ kadar olmasa da size kapılar açıyor. Özellikle gebze, pendik tarafındaki şirketlerde.