TIP MI MÜHENDİSLİK Mİ ? (4. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Nicotinell

Mühendisliğin pek çok açmazları var. Bak LYS'ye hazırlanan kardeşim. İYİ DİNLE. Ben sana açmazları söyleyeyim, sen ne istersen yap.

Bu açmazlarla karşılaşman 30-35 yaşını geçtikten sonra olduğu için manevra kabiliyetini yitiriyorsun. Köşeye sıkışıyorsun.

Mühendislik bir kere günümüz şartlarında odtü itü boğaziçi bilkent gibi üniversiteler dışında okunmaz. Bu okullardan sonra gelen yıldız mezunları var eş dost. Onların da hayatlarını gördüm. Bir tanesi yıldız elektronik haberleşme mezunu, 2 sene işsiz gezdi, bir sürü mülakata girdi. Sonra IBM'e girdi. Tamam sonu güzel oldu ama adam 2 sene boş gezdi. Bunu hesaba kat. Teyzemin oğlu yıldız elektronik haberleşme mezunu, ilk işinde 1 sene falan çalıştı, it gibi çalıştı az paraya, sonra başka işe geçti, orada nispeten iyi bile olsa şartlar, hala yeterince iyi değildi. Şimdi 2.5 alıyor, iş tecrübesi fena değil, asker dönüşü daha çok para alabilir ama özel sektörden tiksindi, devlete girmek istiyor, kafam rahat olsun diye. 45 yaşında işsiz kalmayayım diye. Karısı avukat o da devlet kasıyor. Kuzen okuldan ilk mezun olduğunda alcatel'in mülakatına girmişti, teknik kısmı geçti ama ingilizceden çuvalladı. Alcatel'e girseydi belki daha iyi bir hayatı olurdu, kpss kasmazdı. Kuzenin arkadaşı, yıldız elektrik mezunu bir arkadaş 1 sene falan ufak dandik şirketlerde süründükten sonra UFO'ya girdi. Burada şef olarak çalıştı. Koşullar fena değildi, maaş da fena değildi. Ama malesef geçen hafta işsiz kaldı, firma 70 kişiyi işten atmış. Yıldız mezunu olup google'da çalışan var avrupa'da kuzenin arkadaşı. Bak güzel kardeşim, ben sadece risklere değindim karar senin.

Bir mühendis kabaca 5 sene okusa 1 senede askerlik falan desek, 24 civarı işe girse, 5-6 sene teknik tecrübe kazansa, yaş oluyor 30. İşte mühendis için en güzel yaş. Hem yaşı küçük hem de tecrübesi var.

Mühendislikte hemen hemen tüm branşlarda 5 sene tecrübe yeterlidir en zor işler için bile. Derinliği o kadar. Bazı sektörlerde 3 sene de yeter. Sonrası rutine biniyor.

Mühendislikte sakat olan şey yaş ilerledikçe özel sektörün istediği adam tipi olmaktan uzaklaşmanız. Sen diyelim 40 yaşındasın çok tecrübelisin, ama piyasada 30-35 yaşlarında adamlar var, özel sektör seni niye alsın işe. Teknik açıdan önün kapandı. Yönetici olabilirsin, o da nereye kadar, bak 40 yaştan bahsediyoruz. Teknik açıdan artık sektör için çok bir şey ifade etmiyorsun, 30 yaşında acar çocuklar var. Kurumsal bazı şirketler kolay kolay işten çıkartmıyorlar ama onlara girebileceğinin garantisi de yok. Nerde kalmıştık, 40 yaşındasın, ne kaldı emekliliğe? 20 sene. İşte bu 20 sene kolay geçmeyecek dostum hem de hiç. Çünkü o yaşlarda ufak çocukların olacak, onları okula göndereceksin falan filan, masrafların olacak. İşyerinde sürekli stres sıkıntı. Bakın arkadaşlar özel sektör çok stresli ve çok dinamik bir yerdir. Maksimum performans göstermek zorundasınız sürekli ki adam sizi beslesin. Yaş ilerleyince bu ortam zor geliyor insana. Ve yine aynı sorun emeklilik 60'da.

Şimdi özelde 5-6 milyar maaş alırsın iyi bir mühendissen, bir pratisyen maaşı. Peki şimdi pratisyene bakalım. Tek marifeti okulu bitirmek olan, ingilizce falan bilmeyen, iş tecrübesi olmayan bir doktoru devlet zorla işe alır, ve 3-5 sene tecrübeli bir mühendis kadar veya daha fazla maaş verir. Sadece kuru kuruya diploması var.

Bak şimdi en önemli mesele şu, bir doktor 60'a kadar iş bulabilir, çalışabilir. Kafası rahattır. Bunu bir yere not et.

Devam edelim. Sen şimdi diyelim odtü itü okudun, sonra özel sektörde iyi maaş alıyorsun, yaş 30'u geçti, evlendin çocuk yaptın, sonra diyorsun ki kendi kendine "ulan ben 60'a kadar nerde çalışacağım, özel sektörde o yaşları görmek çok zor" 5000 alacağıma devlette 3000 alayım kafam rahat olsun. Ama devlete girmek çok zor be güzelim. Kpss diye kol gibi bir sınav var. Sen üniversite sınavında matematiği fiziği full'lemiş olabilirsin ama kpss sayısal bir sınav değil ki. Sen odtü mezunu olsan da, hakkari mezunu adam seni kpss'de geçebilir.

Yani sonuç: köşeye sıkışmak.

Devlete girdiğinde ise, seni bekleyen sorunlar. Görevde yükselmek performansla değil, torpille. Teknik iş yok, mühendis olmanın değeri sadece unvanın. Maaş iyi değil. Bütün bunlara rağmen peki devlet neden cazip geliyor? İş güvencesi, mesai saatlerinin düzgünlüğü falan filan.

Neyse daha çok şey yazılabilir ama, gün gelir köşeye sıkışmayın diye söyledim bunları.

Diğer bir alternatif, biraz iş tecrübesi kazandıktan sonra 30 yaşında yurt dışına gitmek ve bir daha dönmemek.

quote:

Orijinalden alıntı: Nicotinell

Abi nerden bileyim geleceğini. Yani zaten orta vadeli gelecekte bir sorun yok iyi okullarda mühendislik okursan. Mesele yaşlılık dönemlerinde iş aş sahibi olmak. İşte onu kimse bilemez, medyum değiliz ki.

Ben köşeye sıkışanlardan biriyim mesela. İş değiştirmek istiyorum ama özel sektör için yaş geçti, kpss'ye girip başka kuruma geçmek istiyorum ama kpss çok zor.

quote:

Orijinalden alıntı: Sekiz8.

quote: Orijinalden alıntı: Nicotinell Abi nerden bileyim geleceğini. Yani zaten orta vadeli gelecekte bir sorun yok iyi okullarda mühendislik okursan. Mesele yaşlılık dönemlerinde iş aş sahibi olmak. İşte onu kimse bilemez, medyum değiliz ki. Ben köşeye sıkışanlardan biriyim mesela. İş değiştirmek istiyorum ama özel sektör için yaş geçti, kpss'ye girip başka kuruma geçmek istiyorum ama kpss çok zor.

yani hayir hic mi yok 60ndan sonra iyi unide okuyup is bulan. Bence hata ediyosun bu kadar kesin konusmakla.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Sekiz8.

quote: Orijinalden alıntı: Nicotinell Abi nerden bileyim geleceğini. Yani zaten orta vadeli gelecekte bir sorun yok iyi okullarda mühendislik okursan. Mesele yaşlılık dönemlerinde iş aş sahibi olmak. İşte onu kimse bilemez, medyum değiliz ki. Ben köşeye sıkışanlardan biriyim mesela. İş değiştirmek istiyorum ama özel sektör için yaş geçti, kpss'ye girip başka kuruma geçmek istiyorum ama kpss çok zor.

yani hayir hic mi yok 60ndan sonra iyi unide okuyup is bulan. Bence hata ediyosun bu kadar kesin konusmakla.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Nicotinell

Mühendisliğin pek çok açmazları var. Bak LYS'ye hazırlanan kardeşim. İYİ DİNLE. Ben sana açmazları söyleyeyim, sen ne istersen yap.

Bu açmazlarla karşılaşman 30-35 yaşını geçtikten sonra olduğu için manevra kabiliyetini yitiriyorsun. Köşeye sıkışıyorsun.

Mühendislik bir kere günümüz şartlarında odtü itü boğaziçi bilkent gibi üniversiteler dışında okunmaz. Bu okullardan sonra gelen yıldız mezunları var eş dost. Onların da hayatlarını gördüm. Bir tanesi yıldız elektronik haberleşme mezunu, 2 sene işsiz gezdi, bir sürü mülakata girdi. Sonra IBM'e girdi. Tamam sonu güzel oldu ama adam 2 sene boş gezdi. Bunu hesaba kat. Teyzemin oğlu yıldız elektronik haberleşme mezunu, ilk işinde 1 sene falan çalıştı, it gibi çalıştı az paraya, sonra başka işe geçti, orada nispeten iyi bile olsa şartlar, hala yeterince iyi değildi. Şimdi 2.5 alıyor, iş tecrübesi fena değil, asker dönüşü daha çok para alabilir ama özel sektörden tiksindi, devlete girmek istiyor, kafam rahat olsun diye. 45 yaşında işsiz kalmayayım diye. Karısı avukat o da devlet kasıyor. Kuzen okuldan ilk mezun olduğunda alcatel'in mülakatına girmişti, teknik kısmı geçti ama ingilizceden çuvalladı. Alcatel'e girseydi belki daha iyi bir hayatı olurdu, kpss kasmazdı. Kuzenin arkadaşı, yıldız elektrik mezunu bir arkadaş 1 sene falan ufak dandik şirketlerde süründükten sonra UFO'ya girdi. Burada şef olarak çalıştı. Koşullar fena değildi, maaş da fena değildi. Ama malesef geçen hafta işsiz kaldı, firma 70 kişiyi işten atmış. Yıldız mezunu olup google'da çalışan var avrupa'da kuzenin arkadaşı. Bak güzel kardeşim, ben sadece risklere değindim karar senin.

Bir mühendis kabaca 5 sene okusa 1 senede askerlik falan desek, 24 civarı işe girse, 5-6 sene teknik tecrübe kazansa, yaş oluyor 30. İşte mühendis için en güzel yaş. Hem yaşı küçük hem de tecrübesi var.

Mühendislikte hemen hemen tüm branşlarda 5 sene tecrübe yeterlidir en zor işler için bile. Derinliği o kadar. Bazı sektörlerde 3 sene de yeter. Sonrası rutine biniyor.

Mühendislikte sakat olan şey yaş ilerledikçe özel sektörün istediği adam tipi olmaktan uzaklaşmanız. Sen diyelim 40 yaşındasın çok tecrübelisin, ama piyasada 30-35 yaşlarında adamlar var, özel sektör seni niye alsın işe. Teknik açıdan önün kapandı. Yönetici olabilirsin, o da nereye kadar, bak 40 yaştan bahsediyoruz. Teknik açıdan artık sektör için çok bir şey ifade etmiyorsun, 30 yaşında acar çocuklar var. Kurumsal bazı şirketler kolay kolay işten çıkartmıyorlar ama onlara girebileceğinin garantisi de yok. Nerde kalmıştık, 40 yaşındasın, ne kaldı emekliliğe? 20 sene. İşte bu 20 sene kolay geçmeyecek dostum hem de hiç. Çünkü o yaşlarda ufak çocukların olacak, onları okula göndereceksin falan filan, masrafların olacak. İşyerinde sürekli stres sıkıntı. Bakın arkadaşlar özel sektör çok stresli ve çok dinamik bir yerdir. Maksimum performans göstermek zorundasınız sürekli ki adam sizi beslesin. Yaş ilerleyince bu ortam zor geliyor insana. Ve yine aynı sorun emeklilik 60'da.

Şimdi özelde 5-6 milyar maaş alırsın iyi bir mühendissen, bir pratisyen maaşı. Peki şimdi pratisyene bakalım. Tek marifeti okulu bitirmek olan, ingilizce falan bilmeyen, iş tecrübesi olmayan bir doktoru devlet zorla işe alır, ve 3-5 sene tecrübeli bir mühendis kadar veya daha fazla maaş verir. Sadece kuru kuruya diploması var.

Bak şimdi en önemli mesele şu, bir doktor 60'a kadar iş bulabilir, çalışabilir. Kafası rahattır. Bunu bir yere not et.

Devam edelim. Sen şimdi diyelim odtü itü okudun, sonra özel sektörde iyi maaş alıyorsun, yaş 30'u geçti, evlendin çocuk yaptın, sonra diyorsun ki kendi kendine "ulan ben 60'a kadar nerde çalışacağım, özel sektörde o yaşları görmek çok zor" 5000 alacağıma devlette 3000 alayım kafam rahat olsun. Ama devlete girmek çok zor be güzelim. Kpss diye kol gibi bir sınav var. Sen üniversite sınavında matematiği fiziği full'lemiş olabilirsin ama kpss sayısal bir sınav değil ki. Sen odtü mezunu olsan da, hakkari mezunu adam seni kpss'de geçebilir.

Yani sonuç: köşeye sıkışmak.

Devlete girdiğinde ise, seni bekleyen sorunlar. Görevde yükselmek performansla değil, torpille. Teknik iş yok, mühendis olmanın değeri sadece unvanın. Maaş iyi değil. Bütün bunlara rağmen peki devlet neden cazip geliyor? İş güvencesi, mesai saatlerinin düzgünlüğü falan filan.

Neyse daha çok şey yazılabilir ama, gün gelir köşeye sıkışmayın diye söyledim bunları.

Diğer bir alternatif, biraz iş tecrübesi kazandıktan sonra 30 yaşında yurt dışına gitmek ve bir daha dönmemek.

quote:

Orijinalden alıntı: Dr_Gölge

devlette mühendis maaşı 3 bin lira şu an. üstelik sadece hafta içi 9-5 arası çalışmayla:)

quote:

Orijinalden alıntı: crista galli

devlette mühendis maaşı 3 bin lira şu an. üstelik sadece hafta içi 9-5 arası çalışmayla:)

quote:

Orijinalden alıntı: pythonnn

aynı durumu ben de yaşıyorum ,lysde ilk 100 e girip küçüklüğümden beri hayalim olan mühendislik yazdım, bilkent elektroniği tercih ettim bu sene. Tercih sürecinde bir an bile düşünmedim tıp yazmayı , annem babam ablamlar da içten içe doktor olmamı istediği halde hiç karışmadılar tıp yaz diye , bilgisayarın başında pes oynaya oynaya tercih sürecinde bilkent ee - yi yazdık yolladık . Kafamda bir tane bile soru işareti yoktu açıkçası tercihler sonuçlandığı güne kadar . Ama işte o sonuçlandığı gün , bilmiyorum neden, böyle içimde garip bir hiss vardı , gördüktten sonra bilkent ee yi orda . Yıl boyunca mühendislik isteyen arkadaşlarımın da cerrahpaşayı çapayı hacettepeyi kazandığını öğrenince bu his daha da bir garipleşti. Bilmiyorum pişmanlık tam karşılar mı ama buna benzer bir duyguydu. O an oturdum bilgisayarın başına , (mühendislik mi tıp mı) (odtü mü bilkent mi boğaziçi mi ) yazılarını okuyorum , kendimi tatmin edici bir şeyler arıyordum açıkçası . Nereye baksam biraz daha karamsarlaştım sanırsam . Elektrik elektroniğe atılan laflar , dile getirilen memnuniyetsizlikler , tıpa söylenene övgüler ... bir taraftan da bilkentmi boğaziçi mi soruları ,boğaziçiyi öven insanlar, ablamlar istanbulda olduğu halde hiç bilmediğim bozkırın ortasındaki bilkenti seçmiş olmam ... hayatımda ilk defa bu denli çaresiz kaldığımı hissettim ,Sanırsam o an tercih süreci yeniden başlayacak olsa bu sefer sevip sevmediğimi umursamadan direkt cerrahpaşa ingilizce tıp ya da boğaziçi elektronik yazardım . Kafam allak bullaktı rahatlatan tek şey eniştemle pes oynamak oldu o an. Ama doğal olarak bir türlü çıkmıyor kafanızdan . Kayıt süreci hazırlık sınavları falan derken yerleştik yurda. Bu arada da tabi her kötü özelliği böyle daha da bir gözüme çarptı açıkçası , diğer tüm üniversiteler başlıyor ekimde , bizimkisi 14ünde , tabi bir de oryantasyon vardı 3-4-6-7 sinde , herkes yapar 1 gün oryantasyon bir şey varmış gibi biz 4 gün yaptık . Tercih sürecinde bize merkes kampüsü göstermişlerdi , doğu kampüsü görememiştik , hazırlık okuyacaz diye koydular bir de hiç bir güzelliği olmayan doğu kampüse . Bir de saçma sapan burs işleri , bu işleri ailen olmadan kendi başına yapıyor olmak zorunda olman falan filan ..(en zoru da buydu sanırsam ,o an daha bir anladım benim için ailenin önemini) Bu sefer de google ı açtık bu sefer de bölüm değiştrirme üniversite değiştirme yazılarını okuyorum acaba yapabilir miyim tarzında . Bilkent içinde bölüm değiştirmek epey kolay gözüküyor da diğer kısım pek içi açıcı değildi açıkçası ( bilkent içinde bölüm değiştirmeye bile baktım açıkçası elektronik çok zordur yazılarını okuyunca , endüstri bir an daha mı cazip olurdu diye de , yok ya ne endüstrisi dedim tabii sonra ) . Neyse şöyle bir yorum okudum önce istanbul üniversitesi elektronik mühendisliğine ordan da senato onayıyla cerrahpaşa tıp a geçebilirmişim. Bir an çok güzel gözüktü gözüme , ama tabi ki nerdeyse imkansız olduğunu anlaman uzun sürmüyor . velhasıl kelam süreç geçti gitti , şu an türkiyenin en zor hazılık bölümlerinden birinde , bir kurdan diğerine geçmek için bile sınavların olduğu (hatta bu sınavlara girebilmek için de sınav var tabi ) busel programında geçinip gidiyoruz . Hayatımızdaki her adımı ne yazık ki kontrol edemiyoruz , hayat en güzel olması gereken anda bile çirkin yüzünü gösterebiliyor .. Umarım sonu hayırlı olur bu sürecin ... Diyeceğim tek şey ne tercih edeceksek edelim , tercih edeceğimiz bölümü bütün yanlarıyla ele almak gerekiyormuş , yok ben kandan korkarım yok ben biyolojiyi hiç sevmedim hayatım boyunca falan deyip ( bir doktor ile görüştüm işte bu süreçte biyolojiyi sevmeden ,kandan korkan birisi olarak girmiş tıp a şu an nerden baksan ayda yaklaşık 50bin tl yi cebe indiriyor, çok çalışıyorlar falan diyorum içimden kendimi tatminetmek için de , mühendis olan sanki az mı çalışıyor bu süreçte ) tıp ı seçmedikten sonra ' neden tıp seçmediğinizi size soracak yüzlerce insanın varlığı ve her sorudan sonra da bir kez daha düşünmek gerçekten üzücü.. gerç sadece neden tıp diye sormuyoelar , neden boğziçi değil sorusu da geliyor ardından , bir de bilkentte elektronik bölümünde olmasa da , diğer bölümlerdeki arkadaşların çoğunun ,boğaziçi endüstri boğaziçi bilgisayar, yazıp kazanamayıp bilkente geldiklerini gördükten sonra ,bu soru da yurt dışında bilkent daha tanınmış diyorlar cevabıyla geçiştiriliyor anca. İşte durum böyle , içimi dökmek istedim bir an , hızlı hızlı yazarken dağınık oldu sanırsam biraz neyse ...

quote:

Orijinalden alıntı: pythonnn

aynı durumu ben de yaşıyorum ,lysde ilk 100 e girip küçüklüğümden beri hayalim olan mühendislik yazdım, bilkent elektroniği tercih ettim bu sene. Tercih sürecinde bir an bile düşünmedim tıp yazmayı , annem babam ablamlar da içten içe doktor olmamı istediği halde hiç karışmadılar tıp yaz diye , bilgisayarın başında pes oynaya oynaya tercih sürecinde bilkent ee - yi yazdık yolladık . Kafamda bir tane bile soru işareti yoktu açıkçası tercihler sonuçlandığı güne kadar . Ama işte o sonuçlandığı gün , bilmiyorum neden, böyle içimde garip bir hiss vardı , gördüktten sonra bilkent ee yi orda . Yıl boyunca mühendislik isteyen arkadaşlarımın da cerrahpaşayı çapayı hacettepeyi kazandığını öğrenince bu his daha da bir garipleşti. Bilmiyorum pişmanlık tam karşılar mı ama buna benzer bir duyguydu. O an oturdum bilgisayarın başına , (mühendislik mi tıp mı) (odtü mü bilkent mi boğaziçi mi ) yazılarını okuyorum , kendimi tatmin edici bir şeyler arıyordum açıkçası . Nereye baksam biraz daha karamsarlaştım sanırsam . Elektrik elektroniğe atılan laflar , dile getirilen memnuniyetsizlikler , tıpa söylenene övgüler ... bir taraftan da bilkentmi boğaziçi mi soruları ,boğaziçiyi öven insanlar, ablamlar istanbulda olduğu halde hiç bilmediğim bozkırın ortasındaki bilkenti seçmiş olmam ... hayatımda ilk defa bu denli çaresiz kaldığımı hissettim ,Sanırsam o an tercih süreci yeniden başlayacak olsa bu sefer sevip sevmediğimi umursamadan direkt cerrahpaşa ingilizce tıp ya da boğaziçi elektronik yazardım . Kafam allak bullaktı rahatlatan tek şey eniştemle pes oynamak oldu o an. Ama doğal olarak bir türlü çıkmıyor kafanızdan . Kayıt süreci hazırlık sınavları falan derken yerleştik yurda. Bu arada da tabi her kötü özelliği böyle daha da bir gözüme çarptı açıkçası , diğer tüm üniversiteler başlıyor ekimde , bizimkisi 14ünde , tabi bir de oryantasyon vardı 3-4-6-7 sinde , herkes yapar 1 gün oryantasyon bir şey varmış gibi biz 4 gün yaptık . Tercih sürecinde bize merkes kampüsü göstermişlerdi , doğu kampüsü görememiştik , hazırlık okuyacaz diye koydular bir de hiç bir güzelliği olmayan doğu kampüse . Bir de saçma sapan burs işleri , bu işleri ailen olmadan kendi başına yapıyor olmak zorunda olman falan filan ..(en zoru da buydu sanırsam ,o an daha bir anladım benim için ailenin önemini) Bu sefer de google ı açtık bu sefer de bölüm değiştrirme üniversite değiştirme yazılarını okuyorum acaba yapabilir miyim tarzında . Bilkent içinde bölüm değiştirmek epey kolay gözüküyor da diğer kısım pek içi açıcı değildi açıkçası ( bilkent içinde bölüm değiştirmeye bile baktım açıkçası elektronik çok zordur yazılarını okuyunca , endüstri bir an daha mı cazip olurdu diye de , yok ya ne endüstrisi dedim tabii sonra ) . Neyse şöyle bir yorum okudum önce istanbul üniversitesi elektronik mühendisliğine ordan da senato onayıyla cerrahpaşa tıp a geçebilirmişim. Bir an çok güzel gözüktü gözüme , ama tabi ki nerdeyse imkansız olduğunu anlaman uzun sürmüyor . velhasıl kelam süreç geçti gitti , şu an türkiyenin en zor hazılık bölümlerinden birinde , bir kurdan diğerine geçmek için bile sınavların olduğu (hatta bu sınavlara girebilmek için de sınav var tabi ) busel programında geçinip gidiyoruz . Hayatımızdaki her adımı ne yazık ki kontrol edemiyoruz , hayat en güzel olması gereken anda bile çirkin yüzünü gösterebiliyor .. Umarım sonu hayırlı olur bu sürecin ... Diyeceğim tek şey ne tercih edeceksek edelim , tercih edeceğimiz bölümü bütün yanlarıyla ele almak gerekiyormuş , yok ben kandan korkarım yok ben biyolojiyi hiç sevmedim hayatım boyunca falan deyip ( bir doktor ile görüştüm işte bu süreçte biyolojiyi sevmeden ,kandan korkan birisi olarak girmiş tıp a şu an nerden baksan ayda yaklaşık 50bin tl yi cebe indiriyor, çok çalışıyorlar falan diyorum içimden kendimi tatminetmek için de , mühendis olan sanki az mı çalışıyor bu süreçte ) tıp ı seçmedikten sonra ' neden tıp seçmediğinizi size soracak yüzlerce insanın varlığı ve her sorudan sonra da bir kez daha düşünmek gerçekten üzücü.. gerç sadece neden tıp diye sormuyoelar , neden boğziçi değil sorusu da geliyor ardından , bir de bilkentte elektronik bölümünde olmasa da , diğer bölümlerdeki arkadaşların çoğunun ,boğaziçi endüstri boğaziçi bilgisayar, yazıp kazanamayıp bilkente geldiklerini gördükten sonra ,bu soru da yurt dışında bilkent daha tanınmış diyorlar cevabıyla geçiştiriliyor anca. İşte durum böyle , içimi dökmek istedim bir an , hızlı hızlı yazarken dağınık oldu sanırsam biraz neyse ...