Hayat Dersi

Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar içinde bulunduğumuz zamanla ve hazır sınav zamanı yaklaşmışken sınav ile ilgili birkaç cümle yazma isteği duydum bunlar kendi fikirlerimdir katılmanıza gerek yok saygı duysanız yeter ;

Biz neden ülke olarak böyle geriyiz ben bunu anlamıyorum aslında hiç geri bir ülke değiliz hep kendimizi başkalarından düşük ve küçük gördüğümüzden bu.Futbol olsun diğer bütün konular dahil olmak üzere tamamen kendimizi küçük görüyoruz , biz duygularıyla yaşayan her duyguyu en yüksekte yaşayan bir toplumuz.Bütün teknoloji vesayre ürünleri hep yurtdışından alınıyor , bu nedenle cari açık büyüdükçe büyüyor , kendi ürünlerimiz üretemiyoruz arabalarımız telefonlarımız ayakkabılarımız hep yabancı hep marka ben bu durumdan çok rahatsızım.Kendi kendimize üretip kendimiz tüketirsek hem işsizlik artar hemde daha çok kalkınırız.Bugün kime sorsanız geçinmek , geçim zor diyor ama sokaktaki insan sayısından çok araba var etrafta , ev bir ihtiyaçtır araba ise ters bir durum yoksa lükstür.He şöyle anlamayın benim kimsenin arabasında evinde gözüm yok olamazda zaten.Benim anlatmak istediğim şu örneğin Napolideki okullardan bizim devlet okullarımız kat kat iyi ama biz kendimizi hep düşük seviyede gelişmemiş olarak görüyoruz.Bugünün en önemli sorunu nedir diye sorarsam tabiki işsizlik dersiniz , işsizlik gerçekten çok büyük bir sorun ülkemizde eve ekmek götüremeyenlerin sayısı oldukça fazla.Ben bunu söyledim şunun için şuan elimizde olan imkanları görmek için.Bugün bankaya giderken iki sene önce bizim evin burda bakkalı olan bi amcamızı gördüm hemen gittim yanına önünde kestane tezgahı kafasında beresi kestane satıyor.Gittim yanına dedim nasılsın varmı bi ihtiyacın işler nasıl bana dediki şükrolsun bunada evde 4 çocuk ekmek bekliyo Allaha şükür götürebiliyoruz dedi.Bu laflar bana çok koydu çünkü biz hiçbişeyden memnun olmayan gençleriz babamızdan ipadler iphonelar istiyip onu bize almayınca veya harçlığı az verince surat asan onu değersiz gören kişileriz.İçinde bulunduğumuz imkandan habersiziz ama bu imkanlar elimizden gidince ancak farkına varabiliyoruz.Bir örnek daha vereyim bir sınıf arkadaşım var evleri sobalı en soğuk kış günlerinde beni evine çağırdı hiç üşürüm falan diye düşünmeden gittim annesi babası bide arkadaşım bir tek ufoyla ısınıyolar o an evimizdeki kaloriferin doğalgazın değerini anladım , o sadece bir odada ısınan insanları görünce halimize şükrettim.Hayat kolay değil onu anladım.Arkadaşımdan çıktım eve gideceğim etraf sessiz gece 2 gibi otobüs bekliyorum o an düşündüm ki ya eve gidemesem evim olmasa hava çok soğuk o an evimin sıcak yatağımın önemini anladım.Bu kadar şey anlattım bunun sınavla ne alakası var diyebilirsiniz hemen anlatayım.İyi ve kaliteli hayat kolay değil , şuan sınava hazırlanan binlerce kişi var ve bu çalışma yoğunluğundan şikayetçi.Siz elinizdekilerin kıymetini bilip şükrederseniz elinizdekiler dahada artar.Önününüzdeki 20-30 yılı belirli bir hayat kalitesinde yaşayabilmeniz için 1-2 sene sınava çok ciddi hazırlanıp iyi bölümler kazanmanız gerekiyor.Kimse kendi kendine ben orayı burayı kazanamam demesin veya parası çok diye o bölümü yazmasın herkes sevdiği işi yapsın.Bugün milyonlarca kişi istemediği mesleği yapmak zorunda ve bu sebepten dolayı o işte başarısız oluyor.Siz hayatınızı kazanmak için bir adım atın ve yarından itibaren daha çok gayret edin , anneniz babanız size ne olursa olsun bütün imkanları sağladı bu zamana kadar sizde iyi imkanları çocuklarınıza sağlamak için , hayatı rahat yaşayabilmek için bazı şeylerden gezmeden tozmadan feda etmek gerekiyor.Umarım biraz sizi motive edebilmişimdir biraz karıştı konular ama olsun , herkese başarılar…

Benzer içerikler