Yumyumla aramızda geçenler part4 kavgalı dövüşlü

Yumyuma aldığım hediye yiyecek ve hesap makinesini bir poşete koydum ve ona vermek için okula gittim. O da geldi. Öncelikle ona memleketimden tadını merak ettiği yiyeceği aldığımı söyledim ve hesap makinesi ile birlikte poşette olduğunu söylerken poşeti eline verdim.

- Buna gerek yoktu geri çevirecegim dedi.

-Ben de geri çevirmene gerek yok, ben derse geç kalıyorum diyip yanından ayrıldım.

İkimizde farklı derslere gittik. Bizim hoca dersi erken bitirdi. Onların hocası hala işliyordu. Ben okul çıkışı yurda gidecektim. Çıktım okuldan biraz yürüdüm, kitabımı unutmuşum geri döndüm. (Allah'ın işine bakar mısınız, geri dönmemle bir şeyler oldu.)

Kitabımı aldım, dışarda birkaç arkadaşımı gördüm. Yumyum hala dersteydi. Arkadaşlarıma selam verdim. Arkadaşımın yanında da başka arkadaşları vardı. Bir de Enes diye bir çocuk. Biraz orda sohbet ederken Enes çantasından bir poşet çıkardı. YUMYUM ONA VERMİŞ POŞETİ.

-bir arkadaşımin sevmediği bir arkadaşı memleketinden getirmiş, almak istemedi bana verdi hadi yiyelim dedi gözümün içine baka baka bu Enes denen çocuk.

Ben dondum kaldım tabi. Ağlamamak için zor tuttum kendimi. Dersten çıkmasını bekledim konuşacağım.

Ders bitti, konuşmak istiyorum dedim beraber çıktık okuldan.

- Sen bu güne kadar bana hiç saygı gostermedigin halde sana tolerans gösterdim, sana değer verdiğim için.. derken bu cümleleri kurmama bile izin vermedi, sadece güldü. Bana saygısını yitirmiş.

Lafı uzatmadan olayı anlattım ona.

- Sana getirdigim o hediyeyi sana sadece aramızdaki vefadan dolayı getirdim ama sen "benim sevmediğim bir arkadaşım getirdi diye Enes'e vermişsin, ben Enesi tanımam etmem, Enes kim ki benim gözümun içine baka baka bunları soyleyip, o yiyeceği bana da ikram ediyor. Almak istemiyorsan götür çöpe at, bunu okuldan birine vererek beni küçük düşürdün dedim.

Bu delirdi. Enes'e mi sinirlendi, duruma mi bilmiyorum ama sinirini benden çıkardı.

- Sen akılsız misin kızım, ben Enes'e götür bunu ona bu şekilde ver mi diyerek, bilerek mi yaptırdım. Sevmiyorum seni sevmiyorum anlasana dedi.

- Bu sözleri çok ağır olduğundan dayanamadım ve sinirime yenik düştüm. Ona tokat atmaya çalıştım. Elim maskesine değdi. Keşke çok hızlı sert bir tokat patlatabilseydim.

O an delirdi. Çıldırmış gibiydi. Beni kollarımdan tutup sarstı.

- Sen kim oluyorsun da bana tokat atmaya çalışiyorsun, sen kimsin! Diye bağırdı çevredeki herkes duydu.

Güvenlik görevlisi geldi. "Kızı bırak, polis çağırmak durumunda kalicam dedi."

O an beni bıraktı. Ve ben yerdeki çantamı alıp ordan ayrılmak istedim.

- Arkamdan güvenliğe diyor ki "gerek yok abi, delilerle uğraşıyorum."

Ben yürürken bana yetişti.

-Şuan bu konuşmayı sadece yakamdan düş diye yapıyorum, senden kurtulmak için dedi.

Karşılıklı durduk yine...ben ağlıyordum bir taraftan zaten...

- Sana bir hafta bile kimse katlanamaz dedi.

- Bana geri dönen sendin dedim.

-Sen beni aradın, değiştin sandım dedi.

Ben ona hiçbir şey yapmadigim, sadece sevdiğim halde bana katlanamiyordu.

-Sana kimse tahammül edemez, akılsızsin, cahilsin... Diye hakaretlerine devam etti.

Ben tüm bu dediklerine rağmen ona ne hakaret ettim ne de küfür ettim. Başka kız olsa anasına söverdi orada.

O kadar kötü ki bana karşı, insanlar gelip geçiyor acaba müdahale etsek mi diye duraksiyor ve yoluna devam ediyor öyle bir durum.

-Sen dedim gerçekten iğrenç bir insansin. Kalbin kötü senin, yalancısın dedim. İnsanlara imanlı, dindar kendi halinde gibi gözüküp kızları orda burda öpuyosun ediyosun sonra gidip üstüne namaz kılarak kendini aklıyorsun, MÜNAFIK PİSLİK dedim.

- Güldü ve bitti mi tiyatron dedi. Bittiyse tiyatron gidiyorum dedi.

- Bitti! Dedim. İnşallah bir gün Allah'tan belanı bulursun, kalbinin kötülüğünde bogulursun dedim.

Arkasını döndü ve son olarak;

- Ha bu arada ben orada polis de cagirtirdim, ailen bu rezilliklerini bilmesin, görmesin istedim dedi. (Onca hakaretten sonra bence en ağırı buydu). Ben ne rezillik yaptım. Rezil olan sensin!

Hiçbir şey söylemedim. Gitti...

Okuduğunuz için teşekkür ederim. Yorum yaparsanız düşüncelerinizi önemsiyorum 🌸🌸

rezil biri, bide yalancilikla suclayip tiyatro demis :DD

O gün çok rezilce şeyler yaşandı, travma yaşadım resmen...

hala unutamiyorsun :((((

Anlatacak bir şeyler bulurum, yazarım. Ama aramızdaki diyalog bu part 4 te anlattıklarımla bitti hocam.

Elbet bir gün son....

deger gormesi gereken insanlara deger verilmiyor, ona uzuluyorum. Insanliktan hallice uzaktaki insanlarda el ustunde tutulur.

Hayat böylee...

hayat mi boyle?

Ya ne ?

mutlu olmayi bilmek gerekiyor. Bos insanlara kendinden fazlasiyla odun verirsen, ileride tamir edemeyecegin yaralar olusur.

İnsanlar bazen duygularını kontrol edemez

Objektif bakarsak bu ilişkide saygı kalmamış hocam o sizi değersizmiş gibi görüp itiyor siz ona münafık diyorsunuz. Anlattığınıza göreyse gözü dışarıda olan birinin size güzelce davranmasını beklemek doğru olmaz. Ya da siz her hareketini merak ediyormuşsunuz sanırım ama bazı insanlar/baskıdan hoşlanmayanlar her an üstünde yük varmış gibi hissetmekten sıkılabilir. Sürekli yanınızda değilken art arda arayıp duruyordunuz değil mi? Böyle olmayabilir sadece varsayım. 🤔

Bir ilişkide sorun varsa her iki tarafta da hata vardir. Hatalarım oldu ancak bu denli saygizligi hak etmedim. Zamanını geçirdiği kıza bu denli saygizca, rezilce davranmasını kaldıramıyorum. O gün yasananlarda o çirkinlesti. Ben daha fazla çirkinlesebilirdim. Küfür edebilirdim. Polis çagirtabilirdim... Anasına babasına da sövebilirdim. Hiçbirini yapmadım. Tek hatam ona vurmaya calismakti. O da sinirlendigim için çünkü bana 1 ay öncesine kadar seni seviyorum ölüp bitiyorum. Sonra sevmiyorum anlasana sevmiyorum dedi. Katlanamadim. Sinirime yenik düştüm.

Her neyse dediğiniz gibi ben biraz ilgiliydim, çok seviyordum o bunu kaldıramadı...

Görmez..