Yazılım sektörü ve trajedisi

25 yaşıma geldim, bugün mezun olduğumdan beri işsizliğimin 2,5. yılını kutluyorum. 2,5 sene içerisinde 150'den fazla kez CV hazırladım. Word ile, hazır templateler ile, LaTeX ile yazım. Font değiştirdim, content değiştirdim, alan değiştirdim, projeler ekledim ve çıkardım, tecrübelerimde dürüst oldum ve yalan söyledim, başvuru yaparken ücret beklentimi asgari ve bazen çok azcık üzeri olarak belirttim. Git dediler öğrendik, Linux dediler öğrendik, Docker dediler öğrendik, SQL dediler öğrendik, Python dediler öğrendik, Java yazdık, C/C++ yazdık, HTML/CSS yazdık, JavaScript yazdık; yazdık da yazdık. Kendinizi geliştirin dediler ve geliştirdik. Kendi portfolyo sayfamızı oluşturduk, kendi sunucumuzda deploy ettik, LinkedIn'lerde paylaştık, projelerimizi koyduk; koyduk da koyduk. Şimdi ise artık ne yapmam gerektiğini, ne yaptığımı ve ne yapacağımı hiçbir şekilde bilmiyorum.

Sağımda bir arkadaş, ömrü boyu hazırladığı ufak bir CV ile referans bulup stajdan işe giriyor. Solumda bir arkadaş, ömründe CV neredeyse hiç hazırlamadan stajdan işe giriyor. Bir başka arkadaş bilmem nesinin tanıdığıyla gidiyor, bir başkası kahvede tanıştığıyla işe giriyor. Bir arkadaş hocasının tavsiyesi üzerine işe alınıyor, bir başka arkadaş yeni mezun olmuş şu piyasada 2 ay içinde bir işe giriyor ve bana bu sürecin "zorluğu"ndan bahsediyor (bu arkadaş hayatında kod yazmadı, ortak projelerimizi ben, kodundan raporuna kadar ben yaptım). Etrafımda belki 10 kişiden, yalnızca 1 tanesi referans olmadan bootcamp üzerinden tesadüfen bir işe giriyor, o da çok mükemmel bir yazılımcı olduğu söylenemez, yine okul döneminde veri yapılarını ben öğrettim. Şimdi hatırlamıyorum bile veri yapılarını, öyle kayıbım ki artık bildiğim her şeyi gün geçtikçe unutuyorum. C/C++, Java, DataStructures, Web Programlama, Python, bunların hepsini ben ünide arkadaşlarımı oturtup ders verirdim sınav öncesi hepsini çalıştırır geçirttirirdim derslerden, şimdi hepsinin hayata adım atışını cam perdenin arkasından bataklıkta sıkışmış gibi izliyorum.

Yaptığım işi seviyorum, bütün bu "şanssızlık"lara rağmen ben bunu eğlenerek yapıyorum. Ancak bu işin sonunun nereye varacağını artık bilmiyorum. Gençliğimin ilk yaşlarında bir bataklığa saplanmış da çıkamıyor gibiyim, çok yoğun stres gerilimleri, dalgalanmaları oluyor ve çevremi, ailemi istemsizce çok fazla üzüyorum. Maddi durumumuzun da olmayışı, çevremizin geniş olmayışı bu bataklığı yalnızca daha derin ve yoğun hale getiriyor.

AI/DataScience tarafında ilerlemişken şimdi de C# ASP.NET tarafında kendimi ilerletiyorum, belki bir şansım varsa market genişliğinden faydalanarak bir şekilde bir yere junior olarak girebilirim diye, ama olmayacağını da adım gibi biliyorum. Problemlerle kavga eden, çözümü bulmak uğruna dünyayı yakmayı göze alacak bir kişiliğim olmasından dolayı bazen kendimden nefret ediyorum, her şeyi bırakıp başka bir işte başka bir yerde amele gibi çalışmak isterdim. Ama bu aptal inatçılığım, aptal mücadeleciliğim yüzünden bütün ruhumu ve akıl sağlığımı çürütmek uğruna beni devam ettirecek.

Kendimi her şeye geç kalıyor, hiçbir şeye yetişemiyor ve ömrümün sonuna yaklaşmış gibi hissediyorum, ama yine de azap içinde devam ediyorum. 40 yaşımda ölecek olsam sevinirim inatçılığımdan beni kurtaracağı için. Ama en azından, 40 yaşıma kadar kendimi bu şekilde bırakmak istemiyorum, karşılaşmış olduğum problemlere duyduğum kindarlık beni istesem de istemesem de hayatta ve zinde tutuyor. Hala akıl sağlığım varsa şu yıllar içinde, problemlere karşı duyduğum bitmek bilmeyen kindarlığa borçluyum. Bunu da çözeceğim, 1 yılımı, 2 yılımı alsa bile evet kesinlikle bunun da üstesinden gelinecek, intikamım alınacak, ama ne uğruna? Boşa gitmiş bir gençlik. 4 duvar arasında, bir hiç uğruna.

Aslında bu kadar karamsar birisi değilimdir, optimist ve ileriye dönük düşünen biriyimdir daima. Ancak insan bunları da düşünmeden edemiyor sanırım. Kitap okuyor, spor yapıyor, disiplinel kontrolümü elimde tutuyorum aslında. Yalnızca biraz yol gösterilmeye ihtiyacım var şu anda, biraz kayıp durumdayım. Yakında İstanbul'a gideceğim, orada daha aktif iş arayabileceğimi düşünüyorum. Biraz yol gösterilmek iyi gelebilir.

Selam hocam öncelikle Allah cümlemizin yardımcısı olsun (genel anlamda söylüyorum) İnsallah gönlünüze göre iş bulabilirsiniz.

Lakin 2.5 yıldır işsizim yazmıssınız cok üzüldüm.

Benim daima düşüncem şu yönde oluyor hocam

Gönlünüzdeki isi bulana kadar bir baska iste calisabilirsiniz. Belki o isi sevmeyebilirsiniz ama en azından bos durmamıs olursunuz bos durmamak hem psikoloji için iyi hem de maddi acidan iyi

Tabi bizler sadece tavsiye yazabiliriz gerisi sizin bileceginiz is hocam

Bazı şeyler tamamen NASİP. Olmayınca olmuyor.

Ümidinizi kaybetmeyin.

Selamlar tamamen ayni seyleri yasadim yasiyorum. Projeyi ve dokumanini benim yazip atip arkadasin hemen is bulmasina kadar her sey ayni. Sanki bir block-list varmis da bazilarini evren oraya atmis gibi, ya da iste dogustan cenabetlik mi diyorlar neydi

Hocam aslında sizin de belirttiğiniz gibi bu tamamen network işi, ilk adım tamamen şans mesela 0'dan bir yerde staja başlamak bu staja başladığınız yerde devam etmek bunlar tamamen şans işi.

Fakat genel olarak örnek verecek olursam işler şu şekilde ilerliyor.

Şans eseri bir staj yeri çıkıyor -> bu staj yerinde birsürü arkadaş abi ediniyorsun. E arkadaş abi edindiğin sürece senin networkün genişliyor. Yarın öbür gün bir arkadaşın diyor ki bak şurda şu iş var, şuranın şartları daha iyi vb vb oraya geçerek sektörde haraketlenmeye başlıyorsun.

Sadece ilk adımı atarken bir tık şansının olması ve adımı attıktan sonra da seni doğru şekilde yönlendirecek bir network sağlaman gerekiyor.

Fakat yazdıklarını tekrar okuduğumda sana verebileceğim tek tavsiyem lütfen kendini bu alanda en iyi gibi görme, çünkü ilk paragrafta yazdığın şunu yazdım bunu yazdım şu dilde kodladım vb şeyler sektörde gerçekten iş yapmayan şeyler.

Sende önem verdikleri şey: bir probleme ne kadar hızlı response veriyorsun, bir iş için ne kadar geniş düşünebiliyorsun, kodladığın şeyin alt yapısını nasıl kurarsın, infrastructureye hakim misin, iş - kişisel yaşam denge ve psikolojisini koruyabilir misin?

Sende önem vermedikleri şey: ne kadar iyi yazılımcısın, ne kadar iyi kodluyorsun, üniversite derslerinde iyi miydin, ortalaman neydi vb vb

Sonuç olarak inşallah ilk adımı şans eseri atabilirsin hocam, ilk adımdan sonrası iplik gibi geliyor merak etme. Bu sürede tabiki sana sabır diliyorum iş bulamama psikoloji en dip psikolojilerden biridir.