yarın yataktan kalkmak için geçerli bir nedeniniz var mı (2. sayfa)

evet, tesiri yok denecek kadar az olan bir ölüm haberi aldım. bir arkadaş diyemem. göz aşinalığı daha doğru tabir bu kişi için.

kendimi bildim bileli öleceğini de biliyordum. ancak annemin bir gün öleceğini rahmetlininki kadar açık ve net olarak bilmiyor, bilmenin verdiği rahatlıkla göremiyordum.

bu kişi, gören göze ölülere has bir ruhla bakar ve varlığı hastalıklı bir resim çizerdi.

salt can vermeye gelmiş olduğu bu mahşer sahnesinden dünyevi bir haz aldığını hayal edemiyorum.

fakat küçük bir çocukken fakirin, ölümü idrak etmesinde anahtar rol oynamış olmalı.

ölümün ve nezdinde tüm sonların kabullenilmiş sıradanlığı henüz soyut düşünceyi seçemeyen zihnimi bulandırmış olmalı.

bunun yol açtığı duygu noksanlığı, insani ilişkilerimi temelinden sarsarak, sağlıklı bir sosyal benliğe erişmemi engellerken; duygunun örttüğü birtakım gerçekleri bütün çıplaklığıyla görme hürriyetini de bana sağlamış oldu.

yalnız kendisi için acı duyan ve bu acıyı duymak için onu exaggerate eden, yalnızlık ve soyutluktan tuhaf bir haz alırken zamanla bunu bir zorunluluğa dönüştüren; bir parçası olamadığı toplumu olduğu şekliyle -ne bir eksik ne bir fazla- gören, dolayısıyla ondan nefret eden... hülasa kendi etini ısıran bir yeni tür homo sapiens.

birçok delinin iddia ettiği gibi modern bir isa'yım. ortada olmayan suçlar icat ediyor ve bunlar için azap çekiyorum.

karanlık iyice oturdu artık ve horoz bütün dikkatimi dağıttı.

mühim bir şey yazacak değildim zaten.

sen konuyu biliyorsun, amin.

Matematik çalışmak için zorundayım.

Rutinlerim için zorundayım.

İşemek için.Kalkmazsan altıma kaçırırım.

Aksine ben gayet seviyorum yazılaırını bay mühendisin. gördüğüm her konusna girer takip ederim. bana alakasız da gelmiyorlar.