Şimdi Ara

Yakın zamanda evlenebilirim

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
30
Cevap
3
Favori
1.303
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaşlar
    Ben çok uzun süredir DH üyesiyim ancak anasayfa haberleri ve sıcak fırsat dışında DH forumda takılmazdım. Bu konu için yeni üyelik açtım.

    Konuya gelecek olursak. 26 yaşındayım, asosyalim, boyum ortalama denebilir, fit değilim ama kilom iyi, tipim vasatın altında. Şimdiye kadar hiç kız arkadaşım olmadı. Asosyalim (gerçi bunu demiştim galiba). O yüzden insanlarla iyi iletişim kuramıyorum. Hatta sadece kızlarla değil erkeklerle de iletişimim kötü, çok samimi olduğum arkadaşım yok. Lise döneminde hep arkadaşlardan uzaklaştım uzaklaşmaya çalıştım. Ünide birkaç kez takılmaya çalıştım ama bana olmuyor, ben gerçekten asosyalim.

    Neyse işte şimdi çalışıyorum bir süredir. Yaş kemale de ermeye başladı. Ailem de bunun için ne zaman evleneceksin vs gibisinden sorular sormaya başlıyordu haliyle. Çevredeki akrabalar da öyle tabi. Geçiştiriyordum biraz ama onlar da haklı şimdi yaş geçmeye başlıyor. Gerçi çevremde benim gibi üni okuyanlardan evli olmayan çok kişi var. Sevgilisi olanlar bile bu yaşta evlenmiyor, biraz daha para mara kazanıp öyle evleniyorlar. Bununla birlikte benimle aynı kaderi paylaşan kişiler de var. Yani kendimi bu konuda yalnız hissetmiyorum açıkçası.

    Derken sadede geleyim. Epey bir süre önce ailem tanıdık birinin tanıdığı bir kız varmış dedi. Ben tabi olmaz bi durun bakalım diyerek geçiştirmiştim o zaman ama şimdi pes ediyorum gibi.
    3 haftadır da geçiştirmeye devam ediyorum. Ama bu hafta içi belki bişey olabilir. Tabi bişey olabilir derken tanışma sadece. Ama aileme kalsa 1 günde tanış 3. gün nikah 1 ay sonra düğün. Bu moddalar.

    Sadece yazmak istedim. Kafam biraz dalgın olduğu için cümlelerde biraz anlam kayması olabilir. Bu yüzden özür diliyorum. İlerleyen zamanlarda gelişmeleri yine paylaşırım.
    Bakalım ne olacak ben de çok merak ediyorum.



  • Hocam hayırlı haberleri bekliyoruz.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Umduğun gibi olur umarım

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bence madem işin gücün var adam gibi bi farkındalık terapisi al.. İşinin uzmanı bir psikoloğa git. Önce şu iletişim mevzusunu çözüme kavuştur; ondan sonra evliliğe adım at bu asosyallik dediğin şey giderilebilir birşey

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hayat senin ama baskalari yasiyor, sen izliyorsun.



    26 yasinda, gorucu usulu evlenmek. Hem de erkeksin. Cok sacma.



    Sevdigin biriyle evlen, hayatini yasa daha gec evlen, para biriktir oyle evlen.



    En onemlisi de su illetten kurtul oyle evlen. Hayat boyle gecer mi

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Kızla tanış derim. İlla evleneceksin diye bir şart yok. Bir süre çıkarsınız o sırada asosyalliğini yenersin. Kafalar da uyuyorsa evlenirsiniz. Aceleye gelmez bu işler. Ama fazla bekletmeye de gelmez.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Evlenmek istiyorsan sansini dene.



    Ama evlenmek gibi niyetin yoksa ben dugun gibi sacmaliklarla ugrasamam tarzinda bahaneler uret. Dugunsuz evlenmeknisteyen kiz ve aileler cok nadirdir ve seni evlilikten uzak tutar

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • teşekkürler hocam @SSky @Requizm
  • trustem.111 kullanıcısına yanıt
    Cevap için teşekkürler hocam önerinizi dikkate alıcam. @trustem.111
  • Evlilik basit bir şey değildir. Evlilik sorumluluk ister, sahiplenme ister, sabır ister, güven ister, aşk ister, maddiyat ve maneviyat ister. En önemlisi ise doğru biriyle evlenmektir.

    Yani aslında hepsi birbirini tamamlıyor. Hepsi birbiriyle kenetlenmiş durumda. Bence sağlam düşün ve sağlam adımlar at. Yuva kurmak kolay değil. 3 gün tanımıyla, 1 hafta tanımayla olmuyor. Onlar eskidenmiş. Eskiden yapılan evliliklerin temeli daha sağlamdı. Şuan öyle bir şey yok.

    Bir insanı tanımak bazen yıllar alıyor. Bir bakmışsın hiç bilmediğim etmediğin huyları var. Sonra zamanla bu huylar veyahut davranışlar boşanmaya kadar gider. Aynı şeyler seninde içinde geçerli tabii. Belki sen o kişiyle yapamayacaksın.

    İçini karartmak için söylemiyorum. Olabilecek şeyleri sana söylüyorum.

    İşin güzel olabilir, maaşın iyi olabilir, hatta kendine ait bir evin bile olabilir. Fakat doğru insanı bulamadıktan hiçbir şeye yaramaz.

    Hakkında hayırlısı olsun.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi YOURMOVE -- 20 Mart 2017; 1:5:19 >
  • K.B.V. kullanıcısına yanıt
    Hocam biraz gerçekçi olmak lazım. Benim bir aracı olmadan biri ile tanışmam çok zor. Aslında bu bana çok ters gelmiyor. Bir arkadaş, kuzen, eş dost aracılığı ile tanışanlar var.
    Kuzenin bir arkadaşı varmış, bana herkesin içinde seni tanıştırayım mı diyor, belki tek özel olarak dese belki bakıcam (gerçi o zamanlar böyle bişey düşünmüyordum) ama herkesin içinde deyince olmuyor. Aynı şekilde teyzem birini buldum sana demişti. Tamam buldun da niye 100 kişinin yanında diyorsun. O zamanlar düşünmüyordum ama şimdi olsa. Neyse işte böyle bişeyler.
    Bu arada "şu illetten kurtul" derken hangi illet? :)
  • Krone K kullanıcısına yanıt
    Teşekkürler hocam.
  • Jeopol kullanıcısına yanıt
    Hocam evlilik gerekli bence, 3-4 yıl içinde evlenmek istiyorum. Ama ilerde pişman olacağım bir evlilik yapmak da istemiyorum tabiki.
  • YOURMOVE kullanıcısına yanıt
    Size katılıyorum hocam, evlilik ciddi bir konu. Sağlam adımlar atmak lazım. Ama ilk önce adım atmak lazım. Dediğim gibi 3-4 yıla kadar evlenmek istiyorum. Bir şekilde adım atmam gerekiyor. Bu işler aceleye gelmez, kendim için en doğru olanı yapmaya çalışıcam.
  • benzer durumdayız bende bilmiyorum ne olacak ama şunu anladım sevmediğin yada ne bileyim "tamam bu o kız" demediğin biriyle evlenmemen...bak istediğim kişiye çok yakın biri bile dediğin kişi doğru değildir bence...bu kişi o diyebilmeli insan.
  • yorgun şair kullanıcısına yanıt
    Haklısınız hocam. Hayatını paylaşacağın kişi ile uyumlu olmak gerekir. Hiç kimse mükemmel değil bence ve kimse kimse ile tam olarak anlaşamaz diye düşünüyorum, mutlaka farklılıklar olacaktır. %100 bu kişi o kişi demek çok zor. ama birçok konuda ortak yönün olması lazım.
  • Aslında benim bu asosyalliğim ilkokul dönemine dayanıyor.
    İlkokulda en iyi 2 arkadaşım 6-7. sınıfta aşık oldukları için beni sattılar. İlkokul aşklarını da bilirsiniz işte saman alevi gibi bişey. Neyse ben bu durumdan etkilendim. Mesela en yakın arkadaşım bir keresinde bana başka birinin yanında "özel bişey konuşuyoruz gidebilir misin" dedi. Ben de o günden sonra arkadaş edinmemeye karar verdim.
    Lisede herkesten uzaklaştım. Yine de sürekli aynı sınıftasın, aynı ortamdasın, annen-babandan bile daha çok görüyorsun arkadaşlarını. O yüzden arkadaşlarım oldu ama yakın arkadaş değildi hiçbiri.
    Üniversite ise tamamen uzaklaştım. Üniversite lise gibi de değil, kimseyi tanımadan bile bitirirsin. hazırlık, 1.sınıf, 2.sınıf derken hep uzaklaştım. Sonrasında biraz arkadaş ortamı yapmak için birkaç adım attım ama benim için başarısız oldu.
    Şimdi pişman mıyım bilemiyorum, aynı zamana geri dönsek aynı şeyleri yapardım heralde, yani pek değişmezdi ama hata yaptığımı anlıyorum sadece.
    Hazırlıkta mesela 3 kişi vardı çok yakın olduğum, 2si erkek 1i kız. Üni dışında hiç buluşmadık ama üni içinde sohbet muhabbet ederdik. Ama hazırlık bitince irtibatı tamamen kestim. Sadece 1 ile facede ekliyim diğerleri hiçbir bağlantım dahi yok.
    Aynı şekilde üniversiteye gidip gelirken aynı mahallede oturan bir kız vardı. Otobüste sürekli konuşurduk, ben çok konuşan biri değilim ama o kızla konuşurduk. Kızın sevgilisi vardı, zaten bana göre de değildi o yüzden hiç sevgili gözüyle bakmadım ama onunla sohbet etmeyi severdim. Sonra üni bitti, bende ne numarası var ne de başka bişey.
    Artık arkadaşlık konusunda daha iyi olucam. İnsanlara soru sorucam. Bir de bende bu sorun var. İnsanlara soru sormaktan korkuyorum. "sana ne" diye düşünmesinden korkuyorum karşı tarafın. Ama artık sorucam, ayrıca daha dürüst ve kendim hakkında daha paylaşımcı olucam.
    Bir de doğal olamıyorum çoğu zamanlar. Karşıdaki kişi bunu anlıyordur. Doğal davrandığım çok az kişi vardır. Ama bunu nasıl aşabilirim bilemiyorum.
  • laptopunu satan adam L kullanıcısına yanıt
    Şöyle düşün, birisi sana saçma bir soru sorsa en fazla 1 yada 2 dakika güler geçersin sonra aklına bile gelmez değil mi ? Ayrıca insanların senin hakkında ne düşündükleri önemli değil. Zaten insanın çevresi sürekli değişir ailesi dışında. Bir kere gördüğün insanı bir daha görmeyebilirsin.

    Bazen insanları gözümüzde fazla büyütüyoruz kendimizi fazla kasıyoruz ama netice onlarda etten kemikten. Böyle düşünürsen biraz daha rahatlarsın

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Krone K kullanıcısına yanıt
    Doğru söylüyorsun da şöyle bir durum var, kendimi kasmamaya çalıştığım zaman kendimi daha çok kasıyorum :/
  • laptopunu satan adam L kullanıcısına yanıt
    Hocam bu sorunları tek başına aşman zor olur. Yok mu bir yakın arkadaşın ya da aileden kafa dengin biri ? Al onu çık gez dolaş insan içine karış zamanla umursamazlığı öğrenirsin. Ya da önceden de dediğim gibi kızla tanışacaksın onunla beraber aşacaksın bu sorunu.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Krone -- 23 Mart 2017; 16:59:6 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.