Şimdi Ara

Uzmanlık hedefleriniz neler? (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
44
Cevap
0
Favori
1.385
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Psikiyatri hakkı ile yapıldığında yeri geldiğinde insanın kendisini kendisinden koruyan bir branştır. İlaç yaz geç zaten değildir, olayı terapi kısmındadır. Performans sistemi ile geldiği konum dediğiniz gibi olabilir tabii, ama kesinlikle küçük görülecek bir branş değil.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Hocam plastik seçersen devlette mi kalacaksın ki?

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • selocanq S kullanıcısına yanıt
    Plastik isteyen biri olarak devlette kalmanın avantajı olacağını düşünmüyorum
  • O yüzden sordum arkadaş nöbet bile tutmazsın çoğu özel hastane de genelde estetik üzerine gidiyorlar rekonstrüktif cerrahi pek yapmıyorlar rahat şartlarda çalışıyor plastik cerrahlar.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • selocanq S kullanıcısına yanıt
    Hocam asistanlığı baya zor olan bir bölüm, siz tavsiye eder misiniz bu bölümü?
  • Hocam asistanlığı zor olmayan cerrahi bir bölüm varsa bende tekrar gireyim sınava :)

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • selocanq S kullanıcısına yanıt
    Asistanlığı en zor olan cerrahi bölüm olabilir. Asistan sayısı çok az acil hasta çok serviste hasta çok tek kişi hepsine yetişmeye çalışıyordu bizim okulda. Hele bir kadın asistan vardı ağlıyordu sürekli dayanamadığı için
  • Valla hocam asistanlık her cerrahi bölüm için zor önemli olan bölümdeki uzman cerrahlar. Zorluğun tanımı bu kişilerin kişilikleri ile ilgili oluyor genelde.
    Bu açıdan plastik cerrahlar genelde çok cins birine denk gelmezseniz rahat insanlar oluyor. Çünkü yapılan is genelde istek üzerine keyfi oluyor. Bunun dışındaki her ameliyat benzer riskler taşıyor.

    Konuyu açan arkadaş kbb düşündüğünü söylemiş tabiki tercih meselesidir. Ama kbb işi plastik cerrahiden çok daha sıkıntılı bence.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Hocam doğrudur bu mecburi hizmet yeriniz ile de alakalı. Ben anestezi hekimiyim. Şuan bir plastik cerrahide çalışıyorum. Yani işin içindeyim.
    Plastik cerrahinin aciliyet işleri çok olmuyor genelde.
    Coook zor bile olsa asistanlık ta katlanmaya değer sonrasında cook rahat geçirilecek bir meslek.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: selocanq

    Hocam doğrudur bu mecburi hizmet yeriniz ile de alakalı. Ben anestezi hekimiyim. Şuan bir plastik cerrahide çalışıyorum. Yani işin içindeyim.
    Plastik cerrahinin aciliyet işleri çok olmuyor genelde.
    Coook zor bile olsa asistanlık ta katlanmaya değer sonrasında cook rahat geçirilecek bir meslek.
    Hocam umarım kazanabilirim üniversitenin 2. yılından beri hayalim, söyledikleriniz de çok motive etti beni.
  • Hocam bide yani iyi bir doktor olmak istiyorsanız zaten bunları çekmek gerekiyor asistanlığı rahat geçiren doktorları da görüyoruz bir acil müdahale nedir bilmeden kaç yıldır doktorluk yapıyorlar. Bunlar hep tecrübe. Ve bu tecrübeyi edinmenin en güzel yeri asistanlık. Çünkü sonra tek başınasınız bütün sorumluluk sizin.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Hocam bol bilgi lazim olabildiğince gidin görün kararınızı ona göre vermeniz daha iyi olur. Hangisi rahat hangisi çok çalışıyor falan hikaye siz hangisinde daha iyi olabilirsiniz bunu düşünün. Siz kendinizi daha iyi tanırsınız. Rahat diye yapamayacağız bir bölüm seçmek rahatta olsa sizi mutsuz edecektir.
    O yüzden kararınızı iyi verin korkak olmayın. Onlar çok çalışıyor dayanamayıp ağlıyor diye yılmayın. Bugün buna dayanamayan yarın bir hastanın canı mevzu bahis olduğunda hiç dayanamaz. Soğuk kanlı olun kararınızı verin sonuna kadar gidin. Başka türlü olmaz bu is hocam.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • selocanq S kullanıcısına yanıt
    Çok haklısınız doktorluk zor meslek. Kolay diye sevmediğim bir bölüm seçip çok mutsuz olacağıma istediğim bölümde zorlanarak bir şeyler başarmak beni daha çok tatmin edecek buna eminim. Teşekkür ederim hocam
  • Ne demek yardımcı olabilysem ne mutlu :)

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • D-Rock! D kullanıcısına yanıt
    Hocam, yani diyorsun ki full ders çalışmak yerine kendinize de vakit ayırın, öyle mi?

    Ben de anksiyete bozukluğu var da hocam, dolayısıyla birçok tusiyer gibi 10+ saat çalışamıyorum, 8 saati bile bazen buluyorum.
  • DrakeMcCain kullanıcısına yanıt
    Yarış atı olan değil, sağlığı olan kazanır. Kaç sene yaşayacağını bilmezken bir sınav için kendinizi bu kadar yıpratmaya değmez. Bir önceki sınav son 2 ay günde 8 saat ortalama ile çalıştım en az, insanlığım gitti, sakallarımda beyazlar çıktı. Hem paramı kazanıp hem ders çalışıyorum şu anda, farklı bölüm kazansan ölecek misin? Gerçekten bu kadar çalışmaya değer mi? Bunlara gerek olmadığını düşünüyorum, yıpranmaya gerek yok.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • DrakeMcCain kullanıcısına yanıt
    Yarış atı olan değil, sağlığı olan kazanır. Kaç sene yaşayacağını bilmezken bir sınav için kendinizi bu kadar yıpratmaya değmez. Bir önceki sınav son 2 ay günde 8 saat ortalama ile çalıştım en az, insanlığım gitti, sakallarımda beyazlar çıktı. Hem paramı kazanıp hem ders çalışıyorum şu anda, farklı bölüm kazansan ölecek misin? Gerçekten bu kadar çalışmaya değer mi? Bunlara gerek olmadığını düşünüyorum, yıpranmaya gerek yok.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Patho
  • usbmode U kullanıcısına yanıt
    Uzmanlığı türkiye'de mi yapmak istiyorsunuz

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Çok komplike bir soru hocam, Türkiye'nin geleceğine ve ekonomik politikalara bağlı.

    Alıcağım diploma ile Eu'da sıkıntısız çalışabiliyorum TR vatandaşlığı dışında bir de EU vatandaşlığına sahibim. Dil, vatandaşlık ve diploma durumundan dolayı İrlanda gidebilecğim en uygun yer. İngilizce seviyem yaptığım testlerde IELTS 6.5 6 ve nadiren de olsa 5.5 çıkıyor, ingilizce dışında daha sağlam yabancı dilim yok. İrlanda ise ortalama 6.5, speaking ise min 7 istiyor, sadece ingilizce konuşmak zorunda olmam, üni de çevremde Türk olmaması, tüm derslerin sınavların ingilizce olması büyük avantaj bu süreçte... İngiltere zaten BREXIT :D bana uymuyor artık, uysa dahi gitmem UK'de yaşam çok daha pahalı. USA ise hiçbir zaman kültürlerine aşina olamadığım bir yer, geniş sokaklar, devasa jeep'ler tonla cahil insanlar... USMLE gibi uzun (min 3 yıl zorunlu hizmet) ve pahalı (en az 100K TRY + bankada min 25K USD para gösterimi) bir sürece bütçe ayıramam Avrupalılar Amerikalılar ile iyi alay ederler ortmalarda, eğitimin kalitesi USA'da büyük düşüşte.

    Ancak İrlanda'da uzmanlık mülakat ile oluyor ve istenilenler iyi bir CV, yayımlanmış makaleler, yapılan projeler, sunumlar vs... gibi şeyler. İşin kötü yanı patho için konuşursak, yılda 12 tane adam alıyor royal college ve bunları tabiki UK içinden mezun olmuş şeklinde almaya gayret ediyor. Başvuruyu yapan kişilerin hayatları boyunca 2 başvuru hakkı var, 2. sinden elendiğin anda kapıdan bir daha sokmuyorlar. Yani Macaristan, Romanya, Yunanistan, Bulgaristan'dan mezun olunca 25'lik gençten adamla uğraşmak istemiyorlar, bu durumda giden kişinin en 3 4 sene junior doctor olarak çalışması gerek ve bu süreçte CV hazırlaması gerek. Aynı anda çalışmak(İrlanda çalışma saatleri çok relax değil TR'den biraz daha iyi) hem de CV hazırlamak çok kolay değil. Eğer bu süreçte gözümü karartırsam, en kötü durumda mezuniyetten sonra 1 sene harcayarak C1'e ulaşabilirim ilerisi ise çok soluk, uzman olabilirmiyim belli değil. Ancak aidiyet duygusu çok önemli, Türkiye'deki yurtdışında çalışmak isteyen arkadaşlar diploma deklarsyonun yanı sıra bu meseleleri pek düşünmüyor. Uzunca bir süredir dışarıdayım, herkesin ait olduğu bir yer var, ait olunan yerin değeri farklı, dışarıda hiç bir şey yaşadığınız büyüdüğünğüz yerdeki gibi değil, eve karşı özlem artıyor.

    Biliyorum bazı arkadaşlar içinde bulunduğu ortamın yapısına, maaş ve çalışma saatlerine sinirleniyor. Benzer duyguları ergenlikte (gerçi ergenlik 25'e dek devam eder, şuan 22 yaşındayım) bundan 7 sene önce 15'li yaşlarında yaşamıştım. Aşırı seküler Rumelili bir ailenin içinde, İstanbul'da yetiştim ama ilkokul, ortaokul lise'yi okuduğum yerlerde ki insanlar kendi fikirlerini, onlar gibi düşünmeyenlere empoze etmeye çalışan 'conservative' tiplerdi. Topluma küsmüştüm, çünkü aidiyet duygularım kırılmıştı, insanlar benim gibi değildi ve yalnızdım. Hatta çok iyi hatırlarım, lisede iken bir hoca 'oğlum senin ortmanını değiştirmen lazım' dediğini... Lise'de YGS LYS dışında YÖS gibi bir şansım vardı. O zamanlar tüm bu toplum meselesi dışında TR'deki işlerin iyi gitmediğini fark ediyordum ve araştıryordum, yurtdışında nasıl çalışılır gibi konuları. TR'den alınan diploma ile EU'da çalışmanın çok zor olduğunu anlamıştım bir çok kişi kurum ile mail yolu ile iletişim kurmuştum, ancak çok kalifiye olunursa çalışmak mümkündü yani bir nevi boşa kürek çekmek gibiydi... Vatandaşlığına sahip olduğum ülke gel ingilizce oku demişti, ben de öyle yaptım ve pişmanda değilim. Diplomada bu yolla vatandaşlık gibi çifte olmuştu, TR'de nasıl olsa STS var ama EU'da STS'nin muadili bir sınav yoktu. İşin manevi kısmına bakarsak, dışarıda dura dura o aidiyet duygusu oturuyor ve o küskünlük bende geçti, tek hayatımız var ve bu zamanı en verimli kullanmak için en mutlu olduğumuz yerde sevdiğimiz işi(sevilen iş hobi olmalı, ben hobimi yapıyorum her gün en az 6 7 saat ile) yaparak kullanmalıyız. Ben kendimi İstanbul'da Beşiktaş Kadıköy gibi yerlerde, Edirne, Tekirdağ'da evde hissediyorum :) Aynı hisleri Dubilin'de yağmur altında yaşıyacağımı sanmam. Sakın unutmayın sorunlar, düşmanlıklar, mobbing her yerde var. Bizzat içinde bulunduğum grup UK ağırlıklı, mobbing'de var düşmanlıkta var. Bu böyle, daha iyi, çalışkan ve başarılı olursanız her yerde sizden nefret edilecektir, TR'de de, DE'de de, Brasil'de de... Zannetmeyin ki yurtdışı cennet, oraya gidince sorunsuz bir hayatınız olucak :) Benzer yorumları quora'da yurtdışında çalışan türklerden duyabilirsiniz.

    Gelelim TR kısmına, uzmanlık benim için burada nispeten daha rahat diyebilirim, 35+ STS2 onun üzerine 6-9 ay staj ve TUS'ta ise YBU şansım da var, bazı bölmlerde puanlama sabit kalsada, örneğin pathoda 10 ila 15 puan aşağıya çekbiliyor. Hocam niçin patho dersen, merak diyebilirim :) işin klinik kısmıda beni rahatsız etmiyor, ischemic diabetic bir pedis ampüte etmek, formaldehyde içindeki bağırsak beni hiç sıkmaz :) zira ilk 2 senede hergün onlarca kadavra ile haşır neşir oldum, sıkınıtıdan thoracic cavity organları ile abdominal cavity organlarını yer değiştirdiğimiz oldu :D

    Umarım çok sıkmadan durumu izah etmişimdir, kısaca TR'de işler iyi giderse ki umudum var, TR'ye dönerim. Gençlerin eğilimi ve hayata bakışları çok farklı, bu mümkün olabilir. Eğer işler kötü giderse yağmurlukları alıp İrlanda... Zira uzmanlık stajyer maaş 8K euro per month, 0 tecrübe 10K euro, 2 yıl tecrübe 12K euro, ancak unutmayın hayatta TR'ye göre çok pahalı, numbeo ya göre şuanda TR'de devlette çalışan bir uzman doktor, İrlanda'ya göre 1.5-2 kat daha fakir hayatı var ve daha çok çalışıyor. Bunların iyi düşünülüp hesaplanması gerek.

    Hiç unutmam bir arkadaş demişti geçende; I prefer 'sıla' over 'gurbet' :)




  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.