Türkiye den neden ve nasıl ayrıldınız?

Selamlar. Bu basligi acmamin sebebi ulkeden ayrilmis insanlarin neden ve nasil ayrildiklarini paylasmalari ve kimilerinin hikayelerinin diger kisilere ornek olmasi, yol gostermesi, fikir vermesi amaciyladir.

kendi hikayem ile baslayayim;

ilk olarak 2010 yilinda turkiye de calistigim sirketin hong kong ofisine transfer olmam ile basladi yurtdisinda yasama ve calisma deneyimim. 2 sene kadar hong kong ta kaldi. cin in bir cok sehrine gittim, gezdim gordum. akabinde guney kore de 8 ay kadar yasayip tr merkez ofisine geri cagirildim. bir sure daha ulkede calistim ve kenya da bir is bularak nairobi ye gittim. sirket bu sefer sponsor oldu ve sorun yasamadim. 1.5 sene kadar calistiktan sonra evlilik muhabbeti icin ulkeye dondum ve ulkenin en buyuk 2-3 holdinginden birinde yeniden ise basladim.

evlilik cocuk derken sene oldu 2017 ekim ve esimle ciddi sekilde yurtdisinda yasama olayini dusunmeye basladik. 2 evim vardi, arabam vardi, benim 12bin TL esimin de 7bin TL net maasi vardi, cocugumuz vardi ama mutlu degildik. trafikte kaybolan vakitler, ceset gibi eve gelip cocugumuzla keyifli vakit gecirememek, beton yigininin icinde yasamak, toplumun giderek berbatlasan yapisi, egitim sisteminin rezilligi, paramiz olsa dahi kaliteli vakit gecirmek icin harcamamiz gereken servet gibi tutarlar derken bezmistik iyice.

2017 ekim ike aralik aylari arasini surekli tartisarak, arti-eksileri kefelere koyup degerlendirerek, nasil hangi sartlarda nereye gitmeliyizleri konusrak gecirdik. benim farkli ulkelerden calisma ve oturma izinlerim, duzinelerce ulkeden vizelerim vs vardi ama avrupa da bir ulkeye gidip oturma ve calisma izni almak icin yeterli degildi. zira kimsenin umrumda olmadigi bir ulkenin pasaportu vardi elimde. ama elimdeki sans esimdi ki kendisi EU pasaportuna sahipti. o zaman onun EU pasaportu uzerinden ne yapabiliriz diye dusunduk ve EEA Family permit olayini kesfettik.

EEA Family Permit izni 2004 yilinda EU ulkeri arasinda imzalanan 2004/38/EC direktifine dayanan bir izin. Direktifin tam adi "2004/38/EC on the right of citizens of the Union and their family members to move and reside freely within the territory of the Member States"

Bu direktifin ilgili kisimlari derki EU vatandasinin EU vatandasi olmayan aile bireyleri de EU vatandaslari ile ayni haklara sahiptir. Herhangi bir vizeye gerek duymadan EEA Family Permit ile ulkeye giris yapabilir, 6 ay icinde gerekli sartlari saglarsa ilgili ulkede oturma ve calisma izni basvurusu yapma hakkina sahiptir.

Evet gitmemize olanak saglayacak ve kapiyi acacak anahtari bulmustuk. Bu arada Brexit sonrasi artik UK icin bu direktif gecerli olmayacak ama hala tum EU ulkelerinde gecerli ve diger ulkelere gitme firsatini kullanabilirsiniz.

Tartismalar sonucunda UK ye gitmeye karar verdik, dedik inigilizce var, baska ulkeye gitsek yerel dili ogrenmemiz lazim is bulmak daha zor olur diye dusunduk. permit talebine iliskin bir dilekce, evlilik cuzdani, cocugumuzun dogum belgeleri, hesap cuzdanlarimizi verip ucret odemeden basvuruyu yaptik. dilekcede ben acikca amacimizin yerlesmek ve kalici olmak istedigimi beyan ettim zira yalan seyler yazip ileride bunun karsima engel olarak konulmasini istemedim. 20 aralik ta basvurumuzu yaptik. 12 ocak gunu pasaportumu teslim aldim. Ucak biletlerimiz 20 Subat icindi. 15 subat ta isten ayrildik, 17 subat ta arabayi sattim, 18 subat ta oturdugum evi kiraladim, 20 subat sabahi elimizde 4 buyuk 3 kabin tipi bagaj ile Ataturk havalimanindan bilinmezlige dogru yola ciktik.

2 haftalik bir otel ayarlamistik ve aklimizda hangi bolgede yasamak istedgimizi belirlemistik. tam 26 gun boyunca otelde kaldik ki evi tutmamiz cok zor oldu. isimiz yok, gecmisimiz yok, mali birikimimiz yok ve kimse bize ev vermek istemedi haliyle. en sonunda Londra da israr etmenin bir anlami olmadigina karar verip cevre eyaletlere bakmaya basladik ve cevrede bir yerde 1+1 ev bulduk. £1000 aylik kira olarak ki bu uygun bir ev yani anlasip 6 ayi pesin verdik. depozito ve referans islemleri derken tek seferde evi kiralamak icin cebimizden cikan para £8500 civarinda idi. ama bunu harcamayi goze almistik, demistik ki cocugun ozel egitimi icin ayirdigimiz parayi bu iste kullanalim ve yurtdisinda daha iyi egitimi ucretsiz alma imkani olsun!

mart in ortasinda eve girdik 2 ay gecti arayan soran yok, is basvurularim hep cevapsiz, aylak aylak gezmekten bezmisiz ki ilk ay cok keyifli idi yemyesil her yer, insanlar saygili ve kibar, hayat kolay akiyor falan. baktim olmayacak mayis ayinda food festival, market place lerde seyyar yiyecek satisi yapmaya basladim bir arkadasimin yaninda. birikimimiz malum kur farki sebebiyle kusa donuyor ve gun gectikce azaliyordu. saatlik £9 kazaniyordum ve en azindan market alisverimizi cikariyordum. her gun olmasa da bir gun richmond, bir gun notting hill, baska gun orasi derken yoruluyordum ama keyifli idi, 72 milletten degisik insanlar, onlarla konusup aksan pratigi yapma ve anlama konusunda cok faydali idi.

sonunda bir gun cocuk parkinda bizimki ile oyun oynarken telefonum caldi ve biri ariyordu. isin detaylarini anlatti, gorusme tarihini soyledi, gittim. karsimda bir hollandali bir cinli, bir ingiliz buldum ve mulakat yaptim. ertesi hafta ikinci asama icin cagirdilar, bu sefer bir hintli ile bir tanzanyali ile gorustum. tahtalarda semalar, senaryolar, aksiyon planlari falan filan bir suru soru sordular, cizdirdiler falan. ayni gun eve dondum 2 saate telefonum caldi ve isi teklif ettiler. mudur pozisyonu icin ilk basladigim tutar yillik £40bin idi. londra civari icin yuksek bir tutar degildi ama benim gibi gocmen ve UK is deneyimi olmayan biri icin harika bir firsatti!

ancak bir sorun vardi, is teklifi almistim ama hala oturma ve calisma iznim yoktu, basvurusunu yapmistim ama bekliyordum. sirkete turlu bicimde durumu anlatsam da residence card yoksa teklif de yok sekline idi. pazartesi gunu baslamami aksi halde teklifi geri cekeceklerini ilettiler. bunu nasil kacirdim ben diye kara kara dusunurken cuma 3pm gibi email ile izinlerimin ciktigini soyleyen bir resmi yazi geldi. yaziyi hemen gonderip pazartesi baslayabilecegimiz ve kartimin gelecek hafta icinde gelecegini soyledim. kabul ettiler ve basladim.

elime gecen net para £2300 civarinda idi ama keyifli idim, 9am da ise gidip 4pm de cikiyordum. trafik yok, is ortami turkiye nin aksine cok cok iyi. ofiste tanzanyali, sloven, ingiliz, fransiz, mauritus, hintli, iskoc derken bir cok farkli kisilik vardi.

sonra su an calistigim isin teklifini aldim, oknayus kenarina bir yere yerlestim. daha fazla maasa, londra dan cok daha ucuza 3+2, bahceli, kapali garajli bir evde yasiyorum. aracim var ama bisiklet ile ise gidip geliyorum, hafta sonlari ister deniz kenarina inip yatiyorum ister aksi istikametteki milli parklara gidip ormanda kamp yapiyorum. cocugum devlet okulunda turkiye deki ozel okullarin bir cogundan daha iyi bir ortamda ucretsiz egitim aliyor, artik ingilizce konusuyor normal hayatinda.

evet belki tr deki gibi o zamana gore asgari ucretin 10 kati aylik burada evimize para girmiyor burada ama huzurlu, mutlu, guvenli, ozgurce, medeni bicimde yasiyorum! paranin alim gucu var bunun guvenini hissediyorum!

umarim faydali olur birilerine deneyimlerim.

sorular olursa cevaplamaya calisirim.

sevgiler!