Stranger Things (2016) (38. sayfa)

Tabii burada asıl önemli nokta titiz çalışma. Yüzlerce çocuğu elemelerden geçirip böyle bir ekibi dizinin içine dahil etmenin serüveni ayrı bir başarı kaynağı. İzlediğimiz çoğu dizinin itici çocuk tiplemelerinin yerinde yeller esiyor. A sınıf dizilerin içerisinde bile çok itici, karakterleri sallantılı ergen çocuklar resmedilir. Stranger Things bu algıyı da yıkıp sakin kasabalarını ve ele geçirilmiş arkadaşlarını kurtarmanın peşinde minik kahramanları hayata geçiriyor. Ayrıca hepsinin başına ötekileşmiş bir süper kahraman vari Eleven karakteri getirilerek, telepatik konuların içerisine dahil oluyoruz. Harmanlanan film alıntılarıyla da bence ayrı takdiri hak ediyor. Alien, E.T. gibi filmler başta olmak sayısız kıvamda alıntılarıyla izlerken zevk veriyor. Eleven'ın treni çekip, finalde ayaklarının yerden kesildiği iki farklı sahne var. X-Men alıntıları burada dikkat çekiyor. Telepati gücü Xavier benzeri üsluptan alan Eleven, öfkesini ve isyankarlığını Magneto'dan alıyor.

Bu kadar tuhaf olayların da sadece belli karakterlerin etrafında dönüyor olması ilginçtir. Joyce, Will için her şeye koşan; kaygı problemi olan bir anne görüntüsü veriyor. İlk sezondaki noel ışıkları, ikinci sezondaki resimlerin dizilmesiyle pek de öylesine sıradan karakter olmadığı anlayışılıyor. Mike ve Nancy, Wheeler ailesinin içerisinde tüm bu olaylara dahil olurken aynı evin içinde yaşayan Karen ve Ted'in en ufak şeyden haberi olmaz. Daha doğrusu umursamazlar. Amerikan aile düzeninin sıradan hale gelişinin eleştirisidir buradaki. Bir yanda en ufak durumdan şüphelenip oğlunu sırtlayan Joyce varken diğer yanda özellikle ikinci sezonda evlerine günlerce uğramayan çocuklarını geçiştiren; küvetinde romantik kitap okurken kocasına bağıran Karen ve bu sırada kanepee uyuya kalan umarsız Ted vardır. Bu anne ve baba tipi pek de bizden değildir.

Dizi ikinci sezonda hem yıl atlıyor hem de karakterlerine ergenlik getiriyor. Artık oradan oraya bisikletle kaçan Eleven, yerini tırla Pensilvanya'ya gidip kardeşine arayan ve punk tarzıyla dizinin finaline adım atan görünümle ortaya çıkıyor. Ghost Busters kostümleriyle okula gelen çocuklar yerini Max için rekabete giren Lucas ve Dustin'e bırakıyor. Kaybolan ve savunmasız halde yardım bekleyen Will, ikinci sezonla birlikte Bob'ın tavsiyesiyle Gölge Canavarı karşısında dik durup onunla içsel savaşına giren karakter oluyor. Ergenlik sırasındaki kimlik çatışması gibidir bu görüntü. The Exorcist misali içine karanlık gücü alan Will, yer yer annesine bağırıp çağırıyor. 'Arkadaşlar birbirine yalan söylemez' kuralı aslında Dustin'in evinde Demagorgon'ı saklayıp; Lucas'ın, ekibin sahip olduğu sırları Max'e anlatmasıyla yıkılıyor. Yıllar geçtikçe aslında arkadaşların da birbirine yalan söyleyebildiği gerçeği kendini acı şekilde gösteriyor.