SIIR YAZDIM NASIL OLMUS? BIRAZ UZUN

frostyfruit

Er

6 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Bir sabah yeli esiyordu öttelerden

Meçhul bir adam kalktı doğruldu yerinden

Yürüdü nereye gittiğini bilmeden

Umarsızdı belli ki var bir acısı,derinden

Buğuluydu gözleri

Sitem doluydu sözleri

Yalnızdı,sessiz ve sakin

Konuşuyordu kendi kendince

Sanki beynine kazıyordu o bir zalim

Kimdi zalim olan

O kimdi

Bilemezdi hiç kimse

Meçhul yolcunun emrindeydi her hece

Zalim olan belki de bir bilmece

Belki de yılların unutturamadığı bir ece

Ece dedikse olabilir belki bir gece

Sorular vardı meçhul yolcunun kafasında

Yürüyordu yollarda konuşa,konuşa

Sokaklar boştu,yollar karanlık

Yoktu ne bir aralık ne de bir ışık

Meçhul yolcu bir ara baktı uzaklara

Duraksadı bir an yaktı bir sigara

Dumanı ulaşıyordu sanki kahır dolu diyara

Acaba ne haldeydi o diyar

Düşünüyordu ama bilemiyordu

Hayıflanıyor hayıflanıyor,of çekiyordu

Of edikçe sanki dağlar yerinden oynuyordu

Gözleri kanlıydı,yüreği titrek

Yoktu sanki ondan başka bir erkek

Yoktu ne bir yorgan ne de bir döşek

Yıllar yılı hasretti sanki bir küçük tebessüme

Görenler ağlardı onun bu haline

Ama o mertti,asildi eyvallah etmezdi kimseye

Ne el açardı namerde ne boyun bükerdi haine

Uzun boyu uzun adımlar atmasına neden oluyordu

O yürüdükçe sanki adımlar daha da hızlanıyordu

Hızlansa ne yazardı ki o nereye gideceğini bilmiyordu

Omuzunda bir kurşun yarası

Yüreğinde aşk acısı vardı

Yıllar onu yıprattıkça yıpratmıştı

Saçları da ağarmıştı

Elleri nasır bağlamıştı

Yüreğindeki dertler sanki fizana ulaşmıştı

Ezana hasret kalmış gurbete kapak atmıştı

Yabancıydı ona her şey

Umudu kalmamıştı artık bitmeliydi bu keder

Ölmeli miydi yoka

Belki bu her şeye değer

Düşünüyor düşünüyor düşünüyordu

Nazlı yardan bir kapı aralıyordu

Evet evet şimdi o 17 yaşındaydı

Ürkek bakışları nazlı yardaydı

Seviyorum seni diyordu

Nazlı yar utanıyordu

Onu gören genç adam

Ağlamaya duruyordu

Daraldıkça daralıyor

Kalbine bir ok saplanıyordu

Çıkarmaya çalışıyordu o oku

Kanamasından korkuyordu çekemiyordu

Nazlı yarinin adı Fatmaydı

O da henüz 16 sındaydı

Sanki yüreği semalardaydı

Sevinçten ağlamaklı

Kalbi yerinden çıkacaktı

Ben de dedi Fatma ben de

Seviyorum seni dedi

Ve kaçtı aniden kayboluverdi

Son bir kez ardına bakıverdi

Keremi sanki sevinçten bir deliydi

Zıplıyor zıplıyor naralar savuruyordu

Sanki böyle bir sevinci ilk defa tadıyordu

Öyle ya ilk defaydı ikisi içinde

Sevmeyi küçük yaşta öğrenmişlerdi

Severlerdi her şeyi

Saf ve masumdular bilmezlerdi fena olanı

Bu sevmek daha bir farklıydı

Aşk denen şey bu muydu acaba

Öylece tuttular o gün evin yolunu

Bilemediler ki bu bir aşk oyunu mu

Oyun değildi onların ki

Sevmek denen şeydi bes belli

O gece uyku tutmadı ikisini

Kal denen şeyler artık birdi

Daldılar hülyalara yaktılar bir çıra

Kerem düşünüyordu Fatmanın gözlerini

Fatama düşünüyordu Keremin sözlerini

Seni Seviyorum diyordu

Fatma sevinçten ağlıyordu

Gec bir türlü bitmek bilmiyordu

Yıldızlar sanki onların adını söylüyordu

Öten baykuş bile Kerem Kerem diyordu

Havlayan köpek Fatma nerede diyordu

Meçhul yolcu mazide ki bu geceyi düşünüyordu

Birden bir acı ses duydu

Baktı etrafına ondan başka kimsecikler yoktu

Neydi Allahım bu ses diyordu

Kalbinen fışkıran feryadı bilemiyordu

Unutamıyordu Fatmasını

Atamıyordu içerisinden aşkını

Yüreği sanki bir yangın yeri

Her bir mekanda onun adı gizli

Ve yine söze başlıyordu

Mazinin kapılarını aralıyordu

Açılan kapının ardından içeri giriyor

Fatması karşısında beliriyordu

Ah Fatmam Ah dedi

Yıllar ne de çabuk geçti

En acısı da senden bir haber gelmedi

Susuyor,susuyordu

Ve yürümeye devam ediyordu

Arkasından sanki bir el gitme diyordu

Gitme ey Kerem

Beni deli etme

Fakat o durmak nedir bilmiyordu

Şuursuzca yürüyordu

Anlamsızca hayıflanıyordu

Görenler öyle zannederdi biliyordu

Fakat onu kimse anlamazdı o aşk acısı çekiyordu

Ve tekrar döndü maziye

Fatma ah Fatma bu kaçıncı taziye

Hiç unutamıyordu yalnız ve meçhul adam

Bir kış günüydü

Haber gelmişti bakkal amcadan

Askere gidecekmiş bizim büyüyen adam

Oysa o nasıl dayanacaktı hasretliğe

Vatan borcuydu ödenmeliydi bu ellbete

Katlanacaktı her şeye rağmen acıya

Kavuşacaktı sonunda hasreti olan sılaya

Tam 3 yıl olmuştu Fatmayı seveli

Fatması onun kalbinde gizli

Neyse gitti bizim Kerem askere

Fatması çok ağladı ardından Keremim gitme

Evlenelim senle beni böyle terk etme

Ne olur ne olmaz muradımıza erelim senle

Fakat Kerem dinlemedi Fatmayı

Fatmam sabret çok yakında balayı

Bitince askerlik alacağım seni bir Şubat ayı

Ağlaştılar birlikte

Dert yandılar yarenlerine

Askerdi artık Kerem

Şafak çok karanıktı sanki gelmez bu tezkere

Gecelerden bir gece

Bir rüya gördü bizim Kerem

Rüyasında varmıştı Fatma başka bir herife

Ağlayarak uyandı Allahım nedir bu hikmet

Yol göster bana yardım et

Ertesi gün gelir bir mektup

Kerem heyecanlanır yüreğinde umut

Satırları okurken yüreği buruk

Ağlayarak yırtar mektubu kendini deliler gibi savurup

Bağırır bağırır yerinde duramaz

Allahım böyle şey asla olamaz

Mektup ailesinden gelmiştir

Evladım bilesin artık Fatma diye birisi bitmiştir

O varmıştır başka bir adama

Sen oralarda tasalanıp sakın ağlama

Herkez biliyor Fatma vardı babasının zoruyla

Sana kız yok değil ya hele gel sen bahara

Kerem için acı günler başlamıştı

Arkadaşları onu acıya alıştırmaya çalışmıştı

Fakat ne gelirdi ki elden olan olmuş,kapılar kapanmıştı

Yüreğinde ki sevdayı artık bir acı kaplamıştı

Şimdi arkadaşı yalnızca sigaraydı

Yaktıkça yakar hatırlardı Fatmayı

Ağlar ağlar uyuyamazdı

Fatmam ne haldesin diye basardı feryadı

Fatma ise razı olmuştu babasının emrine

Boyun eğmişti kaderine,kısmetine

Varmıştı orta yaşlı bir zengine

Artık onun için bitmişti hayat belki de

Günler birbirini kovaladı

Tezkere günü artık çok yakındı

Kerem sevinemiyordu buna

Anlamsızdı her şey artık boşuna

Hayat sanki artık bir dert yumağı

Gurbet sanki arkadaşıydı

Ve geldi tezkere günü

Vedalaştı arkadaşlarıyla bir bahar günü

Sevinçliydi herkes kavuşacaklardı sılalarına

Oysa Kerem alışamamıştı bir türlü buna

O sıra işçi almaktaydı Almanya

Kerem duyunca bunu dedi belki bana olur bir fayda

Koyuldu bir arkadaşıyla yola

Uğramadı ne sılaya ne de anaya

Küsmüştü belliydi artık hayata

Kara trene bindiler

Bu diyarlara artık elveda dediler

Ver elini Almanya diyerek

Umutlara umut eklediler

O gün bugündür yaralıydı meçhul adam

Kimsecikler veremezdi buna bir anlam

Konuşmazdı kimselerle

Derdini anlatmamıştı bile bir kere

Meçhul adam dayanamadı artık

Birdenn ağlamaya başladı karanlık maziye dalıp

Giden gitti bende bittim

Yüreğime unutmak nedir dinletemedim

Çaresizce yürümeye devam ediyordu

Şuursuzca düşünüyordu

Birden bire bir korna sesi duydu

Belliydi artık bu es ecel kokuyordu

Son bir kez hayal etti nazlı yari

Düşüverdi kafasında ki bareti

Bedenin de bir kurşun yarası

Kalbin de bir aşk acısı

Bilemeyiz ki bu kaçıncı sancı

Yamalı elbisesi dayanılmaz acı

Kömür kokulu saçları artık cansız

Kapkara ciğerleri artık kansız

Ve o Kanlı gözleri artık anlamsızdı

Geldiler,aldılar,götürdüler

Koydular bedenini bir morga...

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

frostyfruit

Er

6 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

SIIR YAZDIM NASIL OLMUS? BIRAZ UZUN

Benzer içerikler