Şimdi Ara

Psikolojim Kötü Durumda Kavga Fobisi

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
22
Cevap
0
Favori
7.710
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar merhaba yaş 19, az kaldı 20 bitecek üniversite 1 deyim. Yazım biraz uzun sabırla okuyanlara yazanlara şimdiden teşekkür ediyorum. En çokta başına benzer bir olay gelip veya başka bir yönden tecrubesi olan arkadaşların yorumlarını bekliyorum. Pek derdini anlatan bir değilim hoşlanmıyorum zayıflık gibi geliyor ama artık tak etti. Bugün bir olay atlattım karşıdaki kişi ufakta olsa hakaret etti yanımda arkadaşlarım vardı. Devam et uzatma diyebildim, evet karşımdaki haklıydı ama bir şey diyememe sebebim bu değildi çekindim bi kavgadan, olabileceklerden. Konunun anlaşılması için baştan başlıyorum.

    Bu yaşıma kadar sadece 1 kere adam akıllı kavga ettim diyebilirim, 3. ya da 4. sınıftım doğuya yeni taşınmıştık bir grup beni sürekli tehdit ediyordu bende karşılık veriyordum (hiç duymadığım bilmediğim küfürleri o yıl öğrendim neredeyse) yeni olduğum ve hareketlerim battığı için bizi dövmek üzere toplanmışlar çıkışta (sonradan böyle söylemişler) okul çıkışı yürürken birden önümüze çıktılar. Zerre endişelenmedim korkmadım, küçüğüzde zaten onlar 6-7 kişilerdi benim yanımdada kardeşim vardı. Gelene vurdum o da o şekilde. Bir süre ayırmadılarsada sonunda birileri ayırdı hiç istifimi bozmadan kardeşimi yanıma aldım yavaş yavaş eve yürüdüm. Evde olaydan bahsettim, babam çevresi geniş biri, arkadaşlarının oğullarıymış, benim umrumda değildi gururlanıyordumda 6-7 kişi karşısında elimden geleni yapmıştım. Babam olay üzerine gidip azar çekmiş arkadaşlarına bağırmış çağırmış, eve gelince sizin yüzünüzden kaç yıllık arkadaşlarımla aram bozuldu tarzında konuştu durdu kızgındıda, ben gurur duymasını bekliyordum sanırım. Neden bilmiyorum bu beni çok etkiledi, 3-5 gün sonra çocuk aklı sınıftan silgimi çalan bi çocukla tartıştık, çıkışta bekle dedi ben birden heyecanlandım korkuya kapıldım çıkışta beklemeden gitmek istedim arkamdan koşuyormuş sınıftan onun arkadaşı onu tutmaya falan çalıştı ben koşar adımlarla eve yürüdüm. Eve vardığımda anneme olaydan bahsettim, babana söyleyeceğim seni, sen hele bi dayak ye o zaman görürsün vs vs bağırdı çağırdı yanına yanaşıp konuşmaya çalıştım itti bu tarz şeyler, söylemedi ama tavrıda uzun süre devam etti. O gündendir kavgalardan hep çekinir oldum, tartışmalara pek giremedim, bugüne kadar üzerime gelip ezmeye çalışana eyvallahım olmadı ağzıma geleni söyledim itiş kakışta oldu ama kavga aşamasına yaklaştıkça hep çektim kendimi çekindim. Artık kavga olabilecek durumlarda o kadar heyecanlanıyorumki bilmiyorum ne yapacağımı içim titriyor sanki, olay sonrasındada sürekli keşke şöyle deseydim şöyle yapsaydım diye söylenip kendime kızıp duruyorum.

    Durumu babamla konuşup anlatmak istiyorum ama ne zaman derdim olan bir konu söylemek istesem çekiyor kendini. Ona karşı kendimi yük gibi hissediyorum. Aradabir öyle söylesede bir şey olursa konuş desede mecburiyetten söylüyor gibi geliyor hep. Bu durumum psikolojimi her gün daha kötü etkiliyor. Bunun için ne yapmam gerekiyorsada yapmak istiyorum kurtulmak istiyorum. Belki dövüş sporlarına başlamak bir çözüm olabilir gibi geliyor. Başına gelipte atlatan var mı tavsiyelerinize yorumlarınıza ihtiyacım var



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi drls33 -- 2 Haziran 2015; 11:31:10 >







  • Normal bir insan kavga etmez zaten. Kavga için aranan tipler vardır, onlar hariç. O aranan tipler de tek başına asla kavgaya girmez. Yanındaki üç beş bebeyle yoldan yürüyen sıradan birisine artistlik yapar.


    Çok değil daha bir kaç aylık bir video var. Bir çocuk yolda yürüyor, üç kişi bulaşıyor falan. Hatta çocuk uçan tekme falan atıyor. O tarz yani. Ayrıca kavga ile cidden bir sorun çözemezsin. Sadece psikolojik olarak belki rahatlarsın. Ama olaylar daha da büyür.
  • Öncelikle kötü bir ailen var. Üniversitedesin çek kurtar kendini. Kavga çözüm değil zaten. Bir kavgada kazanan yoktur. Mecbur kalmadığın sürece bulaşma.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Tarîhçî

    Normal bir insan kavga etmez zaten. Kavga için aranan tipler vardır, onlar hariç. O aranan tipler de tek başına asla kavgaya girmez. Yanındaki üç beş bebeyle yoldan yürüyen sıradan birisine artistlik yapar.


    Çok değil daha bir kaç aylık bir video var. Bir çocuk yolda yürüyor, üç kişi bulaşıyor falan. Hatta çocuk uçan tekme falan atıyor. O tarz yani. Ayrıca kavga ile cidden bir sorun çözemezsin. Sadece psikolojik olarak belki rahatlarsın. Ama olaylar daha da büyür.

    Konuyu anlamadınız sanırım. Kavgayla sorunlarımı çözme güç gösterisi peşinde değilim. İşin o noktaya gelmesinden çekinerek söyleyeceğim sözleri kesmekten kendimi geri çekmekten bahsediyorum bu bir tartışma bile olsa




  • quote:

    Orijinalden alıntı: BlazeR ` myth

    Öncelikle kötü bir ailen var. Üniversitedesin çek kurtar kendini. Kavga çözüm değil zaten. Bir kavgada kazanan yoktur. Mecbur kalmadığın sürece bulaşma.

    Destek olma ve hayata hazırlama sürecinde hiç teşvik etmediler şu yoldan öteye geçme sinemaya gitme ne sporu ne okul gezisi gibi karşı çıkmalarla geçti yetişmem. Ailem olarak yaptıkları fedakarlıkları ezip geçemem ama bu konu böyle.. Kazanma derdinde değilim. Benim derdim mecbur kalmaktan kaçmak kaçınmak haklı olduğum konuda kavga çıkacak diye lafımı esirgemem
  • Pek çok kavga ettim özellikle toplu. Nerdeyse hiç dayak yemedim ama evdekilerden yemediğim dayak kalmadı. Anneler bu konuda çok sıkıntı hakli olduğum halde kavga edip gene ben dayak yerdim o beni uyuz ederdi.

    Kemer kemerin tokası annemin elindeki sopa hala gözlerimin önünde.

    Bu yil martta kavgadan mahkemem vardi babam hic sesini çıkarmadı bile. Hakli oldugumda babam sesini çıkarmiyor
  • Dostum diğerleri acimiyor sen neden onlara acıyorsun ki ? Biraz yürekli ol,bak kavga etsen en fazla kaşın siser dudağın patlar filan. Bende senin gibiydim yüreksizdim. Ama şanslıydım,benden buyuklerimin yanında takılmaya başladım onlara ayak uydurdum. İlk kavgami ettiğimde sevinmiştim. Dudagim komple patlamıştı. Sürekli kavga edesim geliyodu. Sonra boksa başladım. Sokak kavgalarından artık korkmuyorum. Sorun varsa sorabilirsin
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ressi1

    Pek çok kavga ettim özellikle toplu. Nerdeyse hiç dayak yemedim ama evdekilerden yemediğim dayak kalmadı. Anneler bu konuda çok sıkıntı hakli olduğum halde kavga edip gene ben dayak yerdim o beni uyuz ederdi.

    Kemer kemerin tokası annemin elindeki sopa hala gözlerimin önünde.

    Bu yil martta kavgadan mahkemem vardi babam hic sesini çıkarmadı bile. Hakli oldugumda babam sesini çıkarmiyor

    Küçükken bende o konudan çektim tam olarak dayak şeklinde olmazdı ona babam izin vermezdi ama azar hırpalanma vardı belli bir yaşa kadar özellikle. İnsanın bu konularda babasından destek görmesi daha önemli anlaşılan hep babamdan annemin ona şikayet etmesinden korktuğum aklımda
  • Öncelikle,
    ilk olarak Green Street Hooligans - Fight Club - Never Back Down bunları izlemiş olsan bile tekrar izle bu sıralamayla.


    Kavgadan korkan kişilerin yarısı canının acımasından, kalan yarısı da dayak yersem rezil olurum korkusundan kavga etmez. Ufak bi istisna da ya bıçak çekerse vs.

    Şimdi açalım şunları,
    İlk olarak zaten o kavga anı varya daha başlamadan hissettiğin şey, elin ayağının buz kesmesi seslerin kısılması vs. Ona adrenalin deniyor, ve bunu yaşıyosan kavga edebilirsin demek teknik olarak bi sorunun yok yani. O duygu varsa kavgada kafanda sandalye parçalasalarda acısını hissetmezsin, direk bayılırsın. Canım acır mı diye korkma, inan acımayacak.

    Rezil olurum korkusuyla etmiyorsan, rezil olma ihtimalin sıfır. Bir kavgada rezil olan tek kişi kavga anında kavga etmeyen kişidir. Girdiysen problem yok, zaten filmlerdeki gibi olmuyor herkes birbirine birkaç tane sağlam indirir sonra millet ayırır. İki taraftan biri hiçbir zaman diğerini indiremez yani. O yüzden korkma, kavgada bulun yeterli dövemezler öyle kolay kolay.

    Bıçak vs korkuyorsan, her kavgada 10 bıçak çıkar ama hiçbir zaman kullanılmaz, yemez yani öyle kolay kolay kendini hayal et sadece kavga anında, karşında bıçak çeken varsa kendini onun yerine koy sen o an o bıçağı sokabilir misin, tabii ki hayır 2 saate nezarete alırlar. O da yapamaz. Hatta ve hatta elinde bıçak olan adamın üzerine kontrollü yürüdüğünde sende elindeki bıçakla oluşturmaya çalıştığı korku psikolojisini yıkar, ona aynısını yaşatırsın. Düşünsene birine bıçak çekiyosun korkutmak için, ama adam kontrollü ve hala üstüne geliyor.



    Kavgadan korkma, en ağır yediğin dayakta kaşın gözün patlar başka bişey olmaz. Korkma.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: drls33

    quote:

    Orijinalden alıntı: ressi1

    Pek çok kavga ettim özellikle toplu. Nerdeyse hiç dayak yemedim ama evdekilerden yemediğim dayak kalmadı. Anneler bu konuda çok sıkıntı hakli olduğum halde kavga edip gene ben dayak yerdim o beni uyuz ederdi.

    Kemer kemerin tokası annemin elindeki sopa hala gözlerimin önünde.

    Bu yil martta kavgadan mahkemem vardi babam hic sesini çıkarmadı bile. Hakli oldugumda babam sesini çıkarmiyor

    Küçükken bende o konudan çektim tam olarak dayak şeklinde olmazdı ona babam izin vermezdi ama azar hırpalanma vardı belli bir yaşa kadar özellikle. İnsanın bu konularda babasından destek görmesi daha önemli anlaşılan hep babamdan annemin ona şikayet etmesinden korktuğum aklımda

    Alıntıları Göster
    Biri bulaşırsa öldür geç.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: bazentiksindim

    Dostum diğerleri acimiyor sen neden onlara acıyorsun ki ? Biraz yürekli ol,bak kavga etsen en fazla kaşın siser dudağın patlar filan. Bende senin gibiydim yüreksizdim. Ama şanslıydım,benden buyuklerimin yanında takılmaya başladım onlara ayak uydurdum. İlk kavgami ettiğimde sevinmiştim. Dudagim komple patlamıştı. Sürekli kavga edesim geliyodu. Sonra boksa başladım. Sokak kavgalarından artık korkmuyorum. Sorun varsa sorabilirsin

    Dostum acıma değil karşımdaki kişi umrumda bile olmuyor bahsettiğim durum yüzünden süregelen bir şey bu kavga çıkacak diye haklı olduğum konuda lafımı esirgemekten bıktım. halletmek istiyorum ne gerekiyorsada yapmak istiyorum şanslıymışsın benim çevremde bu şekilde takılabileceğim kimse olmadı
  • Rezil olma ve can yanma ikisi beraber var öyle hissediyorum bıçak silah vs çekilmesinden zerre korkmuyorum açıkçası umrumda olan o değil karşının zayıflığıymış gibi geliyor bana. Bunların hepsinin yanında temelinde ailemin vereceği tepkinin söyleyeceklerinin bugüne kadar verdiği ağır endişe kendimi hep geri çekmeme sebep oldu bunca zaman böyle olmasıda bunu yerleştirmiş üzerime. Sözle bir çok kez kendimi telkin etmeyi denedim çekinme ne olacak dedim ama etkisini göremedim.. Bu hisleri ve fobiyi benden söküp alacak bir şey söyleyebilir misiniz

    filmlerden birini izlemiştim not ettim dostum



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi drls33 -- 2 Haziran 2015; 12:46:35 >
  • kardeş ben sinirlendim geçmiş olsun elim ayağım titriyor bak
  • Derdini anlatıp tavsiye isteye isteyen ne kadar konu varsa aynı cevabı yazmışsın hobin mi
  • quote:

    Orijinalden alıntı: drls33

    quote:

    Orijinalden alıntı: bazentiksindim

    Dostum diğerleri acimiyor sen neden onlara acıyorsun ki ? Biraz yürekli ol,bak kavga etsen en fazla kaşın siser dudağın patlar filan. Bende senin gibiydim yüreksizdim. Ama şanslıydım,benden buyuklerimin yanında takılmaya başladım onlara ayak uydurdum. İlk kavgami ettiğimde sevinmiştim. Dudagim komple patlamıştı. Sürekli kavga edesim geliyodu. Sonra boksa başladım. Sokak kavgalarından artık korkmuyorum. Sorun varsa sorabilirsin

    Dostum acıma değil karşımdaki kişi umrumda bile olmuyor bahsettiğim durum yüzünden süregelen bir şey bu kavga çıkacak diye haklı olduğum konuda lafımı esirgemekten bıktım. halletmek istiyorum ne gerekiyorsada yapmak istiyorum şanslıymışsın benim çevremde bu şekilde takılabileceğim kimse olmadı

    Benim çevremde değildiler. para lazımdı yazın işe girdim.Oradan tanıştık




  • quote:

    Orijinalden alıntı: drls33

    Derdini anlatıp tavsiye isteye isteyen ne kadar konu varsa aynı cevabı yazmışsın hobin mi
    Aynı sorun bende de var, ama ailemin ne söyleyeceğinden ziyade karşımdakinin veya benim kalıcı hasar alma ihtimalim. Korkum bunun üstüne, ama karşındaki kendisinden korktuğunu düşünüyor. Öyle ki taraftar muhabbetine girmiyorum, biliyorum ki karşımdaki eleman fanatikse gözleri dönecek, ilk fırsatta küfürler sıralanacak filan. Ne olacağım böyle bilmiyorum
  • 480mrt kullanıcısına yanıt
    Dostum ben umursamıyorum karşımdakinin ne düşündüğünü kalıcı hasardan ziyade 3.-4. sınıfta beri kavga etmediğim için alacağım darbeden çekiniyorum insan bilinmeyenden korkuyor işte bununda ancak kavgayla ya da dövüş sporlarıyla çözülebileceğini düşünüyorum..
  • drls33 D kullanıcısına yanıt
    O anki adrenalinle hissetmezsin muhtemelen, ben kavga etmek de istemiyorum tek derdim çekinmeden düşüncelerimi açıklayabilmek. Aslında meselenin özü dayak yemekten korkmamakta.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: drls33

    Rezil olma ve can yanma ikisi beraber var öyle hissediyorum bıçak silah vs çekilmesinden zerre korkmuyorum açıkçası umrumda olan o değil karşının zayıflığıymış gibi geliyor bana. Bunların hepsinin yanında temelinde ailemin vereceği tepkinin söyleyeceklerinin bugüne kadar verdiği ağır endişe kendimi hep geri çekmeme sebep oldu bunca zaman böyle olmasıda bunu yerleştirmiş üzerime. Sözle bir çok kez kendimi telkin etmeyi denedim çekinme ne olacak dedim ama etkisini göremedim.. Bu hisleri ve fobiyi benden söküp alacak bir şey söyleyebilir misiniz

    filmlerden birini izlemiştim not ettim dostum

    kavga etmeden bundan kurtulamazsın. bi iki yumruk ye bak nasıl vuruyorsun kafalarına kafalarına, cidden abarttığın gibi bi olay yok büyütme gözünde.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: 480mrt

    O anki adrenalinle hissetmezsin muhtemelen, ben kavga etmek de istemiyorum tek derdim çekinmeden düşüncelerimi açıklayabilmek. Aslında meselenin özü dayak yemekten korkmamakta.
    kavgayı etmeden önce çok büyük bir olay gibi gelir aşırı heyecanlanırsın acaba kaçsammı falan dersin alttan almaya yeltenirsin korkarsın, ama ettikten sonra ise bir rahatlama gelir iyiki yapmışım lan ohh dersin, herşeyin bedeli var o heyecan olacak zamanla onu kontrol etmeyi öğreniyorsun ama bazı insanların kişiliğinde olmaz kavga etmek
  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.