Merhabalar 1.7milyon bütçem var.

1.5 Yıldır Mercedes EQC kullanıyordum, babamındı kullanamadı elektrikliyi şimdi yazlığa yerleştiği için geri aldı. O yüzden ne yaparsam yapayım bu konfora ve performansa yetişemeyeceğim. Bütçemde yukarıdaki şekildedir, yardımlarınızı bekliyorum. Teşekkür ederim.

DS4-408 bütçemi biraz geçiyor leondan para artıyor.

Şu an bayide DS4 ve Cupra Leon mevcut. 0 A3 alabiliyorum ama 9 aydır sıra bekleyenler olduğu için sarı siteye düşüyoruz orada da 2023 modeller 2 milyondan satılıyor..

2022 A3 alabiliyorum.

Sizce F/P olarak hangisini almalıyım?

Arkadaşlar 6 yıllık bir ilişkiyi özetleyeceğim, içimi dökmek istedim biraz uzun sıkılabilirsiniz onu göze alarak okuyun lütfen başınızı şişirdiysem de affedin.

- Dostlarım önemli 3 karakter mevcut, kızın adını "Ayşe" diyorum, kızın eski sevgilisinin adı "Mehmet" , diğer arkadaşın adı "Serdar" olsun.

- 2014 Yılında özel bir vakıf üniversitesinde burslu olarak mühendislik kazandım. Okulu kazandığımı öğrendikten sonra okulların açılmasına 2 ay kala, chat-page'inde 2014 girişliler diye bir whatsapp grubu kurulduğunu gördüm ve katılım sağladım. Burada kaynaşmaya başlamıştık (30kişi civarı), Bakırköy taraflarında oturduğum için yakın oturanlarla daha bi kaynaştık açıkçası.

• Serdar Bakırköy'e yakın oturduğu için ve arabası olduğu için (araba konusunda takıntılı bütün muhabbeti arabadan yapan tiplerden) daha iyi kaynaştık. Serdar okula 2 arkadaşıyla gelmiş aynı dershaneden, tahmin ettiğiniz gibi Ayşe ve Mehmet ile bunlar 1,5 senelik sevgili olarak bizim üniye geliyorlar. Burada da tanışıyorum onlarla.
• Kızın sevgilisi olan Mehmet hazırlığı atlayamıyor ama diğer biz 3 kişi hazırlığı okumadan direk geçiyoruz.
• Hal böyle olunca bu 3 yakın arkadaşın arasına ben giriyorum, Mehmet kendini biraz da olsa dışlanmış hissediyor. Her neyse uzatmayacağım, 2015 Ocak ayında Mehmet ve Ayşe karşılıklı anlaşmazlıklardan iplik gibi olan ilişkileri bitiyor. Ben okula Ayşeyle gidiyorum ama arkadaşız yani at suratlı vs diyorum gram ilgi duymuyorum, hatta ünide başka kız arkadaşım mevcut.
• Konu konuyu açarken Mayıs ayında finallerin olduğu hafta bana "Fuckbuddy" olmayı teklif etti ???. Açıkçası hiç beklemediğim bir şeydi tamam güzel değildi kız o kadar ama vücudunun allahı vardı, benimde sevgilim var ama hayatımda ilk defa böyle bir teklif almışım, Üniversite 1 yani kim hayır derki? Bide arkadaşımın(sevmesem de) eskisi yani. Ben yine net bir şey demedim, Calculus II finaline çalışmak için bana geldi, film izlerken öptü beni, sonra devamı geldi durmadım açıkçası ve o son finalimizdi yaz tatili başlıyordu ( 6 tane FF'im vardı yaz okulu öncesi yaz tatili diyelim..) olayın şokuyla kıza seni seviyorum dedim. ( Dizilerde olur ya YUH dersin ne yapıyorsun o mallıkla öyle çıktı ağzımdan olayın şokuyla geride alamadım..). Ertesi gün yazlığa doğru yola çıktım 7/24 konuşuyoruz kız inanmıyor onu sevdiğime tabi ki ben gelene kadar konuştuk bu ara nudeler filan geliyor dedim buldum işte aradığım kadın bu; rahat ,kafa dengi, zaten arkadaşlıktan geliyoruz. Kıza da söyledim (pot2), okul bitene kadar beraber olursak biz evleniriz gibi duruyoruz dedim. İstanbula gelene kadar flörtleştik geldiğim gibi buluştuk, diğer kızdan tatildeyken ayrıldım bu arada. Tabiki ultra gizli tutuyoruz herkesten kimsenin duymaması lazım yoksa ünide adımız çıkacak patlayacağız.
• Tabi ki yalancının mumu yatsıya kadar.. Serdar adlı arkadaşımız bizim son görülmelerimizi takip ederek bir şeyler düşünmeye başlamış ama ona fırsat vermeden Ayşe'nin en yakın arkadaşı, Ayşe'nin attığı insta postu altına çok yakışıyorsunuz adlı bir yorum atınca her şey belli oldu ( Yaz okulu başlamadan 1 hafta önce ). Sonra tabi ki bitmek bilmeyen bir telefon trafikleri küfürler kavgalar.. İşin sonunda benim adım şerefsize, Ayşe'nin adı oro**u ya çıktı tabi ki. Bütün arkadaşlarımız sırt döndü haklı olarak, ama biz kopmadık bizi yaralamadı koymadı, okula uğrama sıklığımız azaldı okula diye çıkıp dışarıda aşkımızı pekiştiriyorduk hal böyle olunca daha çok bağlanıyor insan. Okul notları hariç her şey çok güzeldi. Ayşe'nin kendi arkadaşları 2 kişiydi ve onlarla da görüşmüyordu biri yurt dışındaydı diğeriyle de uzaktılar. Onun bütün arkadaşları benim arkadaş grubum olmuştu (12 kişilik bir arkadaş grubum hiç bir zorluk çıkartmadan direk onu içlerine aldılar ve mutlu olmasını sağladılar.) Bu arada 2016 yılından beri ailem Ayşe'yi tanıyor. Yemeğe kalıyor, gelip yemek yapıyor, okey oynuyorduk. Evden çıkmıyordu annem gelini olarak görüyordu onu, babamla arasıda çok iyiydi zaten zeki kültürlü bir kızdı, uzun yıllardırda çalıştığından babamla frekansları tutuyordu.
• 2. sınıf yazına kadar her şey çok güzel geçti ama 2. sınıf yazında babasının yanında çalışmaya başladı, sabah 6da işe gidip 23'e kadar çalışıyordu. Ben ise sabah 5'e kadar oyun oynuyordum öğlen 2 de uyanıyordum. Konuşma olanaklarımız yerini kavga gürültülere bırakmıştı ne ben ona , ne o bana empati yapabiliyordu. Bundan sonra her sene aynı devam etti, ta ki 2018 senesine kadar, 2018 senesinde o mezun oldu benim ise ortalamam daha 1,35lerdeydi. 2018 Haziran ayından itibaren o tam zamanlı çalışmaya geçti ve ben de leş hayatıma geri döndüm, onla çekilmesi güç olan okul onsuz bana nasıl zulüm geliyordu anlatamam. Konuşmalarımız artık evlilik üzerine olmaya başlamıştı, ben o an gidip evdekilerle okulu uzattığımı söyledim Ayşe'yle olan şeyleri anlattım (okuldaki zorlukları/tanışma olayları vs). Anlayışla karşıladılar ve hazırlığı atladığım için 1 sene uzatma hakkım olduğunu söylediler. Bende adam akıllı çalıştım ünide ilk defa kopya çekmeye başladım bir şekilde bitirdim.
• Bitirmek istiyordum çünkü onunla olmak istiyordum, çünkü hiç bir şey yapamıyorduk. Her sene Galatasaray kombinem var ama sadece 2 maça götürebildim ( 2side Malatya maçı bide..) Hafta içi çalışıyor hafta sonu çalışıyor, herhangi bir plan asla yapamıyorduk, ben yapıyordum o bozuyordu. Çok yorulmuştum, şöyle söyleyeyim, Yılbaşı planı yapıyorduk son gün iptal ediyordu evdekilere artık ekildim diyemiyordum, arkadaşlara son dakika yük olmak istemiyordum. 2018 yılından 2019 yılına internet kafede girdim bu kadar yıkık olunabilir miydi? Hayatımı boşu boşuna p*ç ettim.
• 2019 Temmuz Ayında Calculus 1 dersinden tek ders sınavına girip DD>CC yaparak ortalamamı 2.00 yaptım ve mezun oldum. Tabi bunu yapacağıma kesin gözüyle baktığım için bir bok yedim.
• 30 Haziran 2019 tarihinde ünlü bir aşçının mekanında evlenme teklif ettim, ağlayarak kabul etti. Arkadaşları olmayışı akrabalarının olmayışından dert yandı siz çok kalabalıksınız biz çok azız vs diye başımı ağrıttı ama yineden dünyanın en mutlu günüydü benim için çünkü sevdiğim kadın uğruna herkesi karşıma aldığım kadın benim evlenme teklifimi kabul etmişti. Önümde hiç bir engel yoktu, iş vs umurumda değil zaten maddi durumumuz iyi ve ben paramı açıkçası borsadan kazanıyordum zaten. Ağustos ayında geçici bir işe başladım ünide öğrenmediğim şeyleri öğrenebilmek için.
• Hal böyle olunca işe girme işlemlerini hızlandırmam gerekti bunun için en önemli sorun "Askerlikti" evliliği öne çekebilmek için bedelliye kayıt oldum. Ocak sonunda işten istifa ettim ve Şubat ayında askere gitmeden önce 1 hafta sonu Polonezköyde bir otele kaçtık 1 gün yatılı kaldık ufak bi tatil yaptık gayet güzel geçti, öncesi hariç kavga gürültü cuma günü onu götürmeye iş yerine geldim çıkamadı cumartesi öğlene kadar bekledim 14 saat.. Çıktığında ise ne çantası vardı yanında ne bir şeyi makyaj yok bir şey yok yağ kir içinde çıkmıştı her neyse. Ve 07 Mart 2020 tarihinde bedelli askerliğimi yapmaya gittim. Tabi ki işinden dolayı gelemedi beni yolcu etmeye. Askerliğim boyunca hep telefonda konuştuk, annemlede hep irtibat halinde olmuş vs. olaysız bir şekilde geçti ta ki görüntülü görüşme gününe kadar aramadı beni o gün. Yoğundur dedim es geçtim, önceden haber vermeme rağmen telefonumu açmadı. (Korona Virüs nedeniyle askeriyede görüşmeler yasaklanmıştı, o yüzden telefonla görüntülü görüşme için belirli bir zaman aralığı ve izin verilmişti.)
• 5 Nisanda evime döndüm. 14 gün karantina sonrası yine görüşmedik. ( Whatsapp'da her dakika konuşmak dışında.) En sonunda onu yüz yüze görmek nasip oldu. "Mayıs ayında" iş yeri çıkışına gittim ve onu evine bırakmadan önce sahilde bi 30 dakika oturduk.
• Askerden geldiğimden beri düğün mekanı paylaşıyorduk birbirimizle, en son Galatasaray Kalamış Tesislerinde rezervasyon yapıp gitmeye karar vermiştik. ( Hala s*ktiğmin düğün sitelerinden arıyorlar ne yaptınız diye bir gün çok fena küfredeceğim birine.)
• 17 Haziran Çarşamba günü sabah 8 de kalkıp iş görüşmesine gitmek için duştaydım bir mesaj geldi. "Konuşmamız lazım" , cevap olarak > "Buluşmak değil de konuşmamız lazım öyle mi?" dedim. o da "Evet" dedi. Anladım zaten dedim yedik büzüğü. Dayanamadım iş görüşmesine giderken arabada aradım, dedim söyle iş görüşmesine giderken moralimi bozdun sabah sabah anlat dedim. Dedi bence yüz yüze konuşalım. Dedim taş**ak mı geçiyorsun ne zaman görüşebiliyoruz da yüz yüze şimdi görüşeceğiz? -Dedi "ben evlenmekten vazgeçtim." , tek bir şey sordum. " Ne zamandır bunu düşünüyorsun yoksa bu sabah kalktında mı aklına geldi" cevap olarak "Çok uzun zamandır düşünüyordum" cevabı geldi. "Tamam" dedim ve kapattım. İş görüşmesine nasıl gittim nasıl bir yağmur yağmaya başladı sırılsıklam oldum takım elbise içinde, nasıl geçti hiçbir şey hatırlamıyorum.
• Diğer hafta Pazartesi günü geldi ve konuştuk. Bölmeden söylediklerini yazıyorum. "Sen evlenme teklif ettiğin günden beri sırtımda bir yük var her şey üstüme gelmeye başladı. Artık baş ağrılarımı kontrol edemiyorum gücüm yetmiyor. Ben bununla savaşmaktan çok yoruldum, kendimi yapmaya ikna etmeye çalıştıkça senden soğumaya başladım artık seni eskisi gibi sevemiyorum. Eskisi gibi bakamıyorum. Askere gittin geldin 25 kilo verdin, bunu bile düğün için yaptın diyorsun ben bunlarla baş edemiyorum, bir yandan iş bir yandan sen, evlilik olmuyor yapamıyorum. Senle olmadıysa başka kimseyle olmaz" dedi sarıldık, ben ağladım ama o ağlamadı. Buz gibiydi tanıdığım Ayşe değildi başka biri gibiydi yüzüğümü verdi ve gitti.
• Ben kafamı dinlemek için yazlığa gittim yakın bir arkadaşımla. Bana 1 hafta sonra whatsapptan yazdı, bana biraz zaman verirsen eskisi gibi olacağımızı düşünüyorum dedi. Bende cevap olarak evlilikse seni korkutan sen hazır hissedene kadar bekleriz dedim yeter ki beraber olalım dedim, tamam tarzı yazdı ve bir daha yazmadım zorlamak istemedim. 2 hafta sonra istanbula döndüğümde yazdım buluşmak ister misin? diye. Cevap olarak " neden? " sorusu geldi. Dedim yazıklar olsun, bundan sonra bir daha asla yazmam sana yolun açık olsun. O da bana bol şans diledi ve burada hikayemiz bitti.
• Ama gittim mal gibi o kadar senelik yaşanmışlık var diye doğum gününde mesaj attım " Nice yıllara en güzel yıllarımın sahibi " diye. Cevap olarak " Teşekkür ederim, iyi ki yaşadık çok güzeldi." geldi, cevap atmadım buna da.
• Benim doğum günümde ne mi oldu? Tabi ki yazmadı :)
• Benden ayrıldıktan 2 hafta sonra birini takip etti instadan, ve yaklaşık 4 aydır biriyle beraber demek ki "sen olmadıysan kimseyle olmaz" lafının pek bir anlamı yokmuş. Bunu gördükten sonra baya bir rahatladım kendi yoluma bakmak için bana bahane oldu. İşin garip tarafı şuan beraber olduğu çocuk benim twitimi favladı yanlışlıkla komik oldu baya :). Kızda halen beni stalklıyor her hikayeme bakıyor. Anlamadım ben hiçbir şey ne oldu ne bitti yorum da yapamıyorum. Çok yoruldum, çok güzeldi, çok emek harcadım, yazmadığım tonlarca şey yaptım. Karşılığını ise asla aldığımı düşünmüyorum.

Gerçekten başınızı şişirebilecek bir yazı oldu, kusura bakmayın içimi dökmek istedim şimdi bende başka şehirden bir kızla konuşmaya başladım ama hala her gece kafamı koyduğumda aklıma geliyor 6 ay geçmesine rağmen bakalım tamamen ne zaman atlatabileceğim bilmiyorum. En kötü yanı ise ben hep slow şarkı dinleyen biriydim, ama şimdi o arkada melodi olsun diye dinlediğim her şarkı anlamlı geliyor ve can yakıyor. Kendinize iyi bakın dostlarım, ilişki sonrası babamın söylediği tek söz şu oldu: "Her zaman seni senin sevdiğinden daha çok seven bir kadınla beraber ol." Hepimizin o kadını bulması dileğiyle iyi akşamlar.