Selamlar. Yıllardır birlikte olduğumuz sultan papağanımızı dün kaybettik. Daha evimize geldiği ilk günden itibaren cana yakın davranan, bir ay içinde de konuşmaya başlayan ilginç biriydi. Genelde dışarıda olurdu, kafese yalnızca uyutmak için ve dışarıda yemliği suluğu olmasına rağmen kendini beslemeyi unuttuğunda sokardık. Şimdi çok alıştığımızdan yokluğu zor geliyor.
Daha önceden İskender, Jako ve cennet papağanlarına baktım. İş değişikliği, şehir değişikliği ve orta-uzun vadede sağlıklı ve mutlu tutamayacağım durumlarda ayrılmak zorunda kaldım. Son beş yıldır böyle bir durum yok. Evim müsait, bir odayı kendilerinin oyun alanı olarak ayarlıyorum, pek kafeste durmasını istemiyorum, bana mutsuz ve dışarıya heves ediyorlar gibi geliyor. Ayrıca evde sürekli birisi var, konuşan ve kendilerine çocuk gibi ilgi gösteren. İlk etapta sahiplenmeyi yeğlerim, sanırım birkaç hafta sabredebilir eğer bulamazsak sonrasında pet shop'lardan bir tane arkadaşı evlat edinirim.
Yabani olması sorun değil, sevgi ile aşılmayacak problem yok. Bu kaybettiğimiz son arkadaş hariç aldığım/edindiğim her papağan güvensiz, agresif ve sıkıntılıydı. Sabırla, zarar vermeden güvenlerini kazanıp sevmesini sağladım, genel olarak tüm hayvanları sevsem de papağanlara karşı ayrı bir yeteneğim ve onların da beni sempatik bulduğuna olan inancım var.
Ankara'da oturuyorum, dileyen arkadaş evime de gelebilir. Teşekkürler.
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme