Şimdi Ara

Okul bitince tüm hayatım bitecek gibi hissediyorum

Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
11
Cevap
0
Favori
418
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Üniversite hemşirelik 3.sınıf öğrencisiyim 1 senem kaldı (zaten haftada ancak 2-3 gün okuldayız stajdan dolayı son senede intörnlük var öğrenci olarak 1 yılım kaldı)

    Sona çok az kaldığını hissediyorum ailemin baskısıyla yazmıştım zaten bu işi severek yaptığım söylemez zaten iş diyorum çünkü meslek olarak görmüyorum(kendim için)

    2.üniversite okumayı düşünsemde bir yandan çalışacağım ve artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacakmış gibi iş hayatına stajla az çok girdim sayılır herkes birbirinin arkasından kuyu kazıyor çıkarcı ve dedikoducu insanlar ve 1 sene sonra bende tam onların içinde olacağım :/

    Her şey öğrenciyken güzelmiş onu anladım stajdan sonra çalışma hayatından çıkıp okula geldiğinizde o kadar mutlu oluyorsunuz ki sınavlar hocaların azarlaması bile güzel geliyor..

    Sizede sormak istedim insan çalışma hayatında mutlu olabiliyor mu?Yoksa gerçekten hayat öğrencilikte mi güzel?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Çalışmadım yaşımda küçük zaten daha ama söylemek isterim ki bazen yoğun dersler sınav vize final haftası ya da bulunduğu sınıf ortamı her zaman güzel gelmeyebiliyor insana umarım iş hayatında da iyi insanlarla tanışırsınız iyi bir yaşamınız olur
  • İş yeri hemşireliği sınavına bakın derim böylelikle hastane gibi sıkıcı ve boğuk ortamlardan uzak kalabilirsiniz.
    İşiniz sevmeden yapılabilecek bir meslek değil.Bu nedenle ya işinizin içinde hastalar ile direk iletişim dışında çalışın bazı ilaç firmalarında bu tarz pozisyonlar var ya da üniden sonra yüksek lisans yapın derim.

    Bence ciddi ciddi iş yeri hemşireliği belgesi almaya ya da yüksek lisans yapmaya çalışın.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: güzelbirhikaye

    Üniversite hemşirelik 3.sınıf öğrencisiyim 1 senem kaldı (zaten haftada ancak 2-3 gün okuldayız stajdan dolayı son senede intörnlük var öğrenci olarak 1 yılım kaldı)

    Sona çok az kaldığını hissediyorum ailemin baskısıyla yazmıştım zaten bu işi severek yaptığım söylemez zaten iş diyorum çünkü meslek olarak görmüyorum(kendim için)

    2.üniversite okumayı düşünsemde bir yandan çalışacağım ve artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacakmış gibi iş hayatına stajla az çok girdim sayılır herkes birbirinin arkasından kuyu kazıyor çıkarcı ve dedikoducu insanlar ve 1 sene sonra bende tam onların içinde olacağım :/

    Her şey öğrenciyken güzelmiş onu anladım stajdan sonra çalışma hayatından çıkıp okula geldiğinizde o kadar mutlu oluyorsunuz ki sınavlar hocaların azarlaması bile güzel geliyor..

    Sizede sormak istedim insan çalışma hayatında mutlu olabiliyor mu?Yoksa gerçekten hayat öğrencilikte mi güzel?

    Arkadan kuyu kazma, dedikodu ve çıkarcılık Türk insanının genetik koduna işlenmiş kültürel bir durum. Nereye gidersen git hepsinde var.




  • Teşekkür ederim umarım seninde öyle olur

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Automobilista kullanıcısına yanıt
    Şimdi aklımda şöyle bir şey var bende çok isterim iş yeri hemşireliği çünkü hastane ortamı gerçekten çok kötü ama Türkiye ve iş imkanlarından dolayı bu mesleği yapmak zorunda kalırsam tecrübem yok ve iş yeri hemşireliğine girersem yeni mezun olarak pek bir şey öğrenemem ve girdiğim yerden çıkarılırsam 2-3 yıl çalışmış ve tecrübesiz olarak ortada kalırsam diye düşünüyorum hani öğrenciyken hata yapabilirsin ama o zaman olmaz

    Sizce yüksek lisans mı mimarlık okumak mı?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • güzelbirhikaye G kullanıcısına yanıt
    Yazdığın şeylerde kendi düşüncelerimi gördüm ve evet malesef toz pembe hayaller ve hayatlar orada bitiyor. Artık sadece sahte insanlar sahte gülüşler ve sahte arkadaşlıklar. Gerçekten böyle olmak istemiyorsan tavsiyem iş hayatına girdiğin gibi derslerine tekrar yumul ve hukuk fakültesi kazanmaya bak cünkü düşündüm ve bu hayattan uzak olabilmenin tek yolu avukat olmaktan geçiyor. Evinde rahat rahat çalışabilirsin.
  • Tatli hayat bitiyor cunku.

    Universite, tatli hayattir. İcersin, arkadaslarin olur, sevgililerin olur, gezersin, vize final dedigin 2 hafta. Ki onda bil kutuphanede, binlerce kisiyle beraber calisiyorsun. Kluplere girersin vsvs. Ogrenciyiz abi abla dersin.

    Sevmedigin adamin suratina bakmazsin.

    Uni'den sonra o sevmedigin adamlar senin amirin olur, is arkadasin olur. Sove sove gidersin her gun ise.

    Rahat bir hayatin olmaz. Duzenli bir hayatin olur. Artik senin icin pazartesi sendormu baslar. En sevdigin gunler cuma cumartesi aksami ve pazar sabahi olur.

    Artik sevgili oldugun kizlar senden ciddi bir seyler bekler. Bir yastan sonra da dost kazanmak zordur. Arada hep bir mesafe olur. Tam adama dost diyeceksin, bir bakmissin yukselmek icin seni satmis.

    Reklam ajanslarinda calismadigin surece asagi yukari boyle yani.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Benim gibi düşünmenize üzüldüm demeliyim o zaman çünkü bunun farkında olmak da çok kötü.
    Ne kadar hukuk da kazansak insan artık büyüyor sorumluluk alıyor ve bir yandan 17-18 yaşındakiler gibi öğrencilik yaşayamıycaz artık çünkü biz kafa yapısı olarak büyük ve belki de çalışıyor falan olacağız yani görüp görebileceğim hayat bu sanki bundan sonra sıkıcı boğuk iş hayatında her gün bir diğerinin aynısı yaşa dur :(

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • K.B.V. kullanıcısına yanıt
    Gerçekten tam da düşündüklerimi özetlemişsiniz..

    Tatlı hayat,sorumluluk yok, gez toz eğlen, kendin gibi birçok arkadaş beraber birsürü şeyler yapın falan ama 2 sene sonra tam da bugün herkesin birbiri arkasına kuyusunu kazdığı iş ortamının tam da içinde olacağım belkide :/

    İş hayatında tam olarak dost kazanamayacağımında farkındayım ve sorun şu ki sanırım artık gerçekten büyüdüm anlayamadığım yetişkinlerin dünyasının içindeyim artık..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.