Neden Türkiye'de Doğdum? (2. sayfa)

Dinde bu durumun açıklaması şu: Sınav. Herkes farklı şekilde sınavını oluyor ve mesela bana kalırsa çok kötü bir ortamda büyümüş biri ile çok iyi ortamda büyümüş kişiler için hırsızlık yapmak aynı kötülükte değil. Herkesin kendi yaşadığı hayata göre iyi ve kötü belirleniyor. He ben neden ingilterede doğmadım veyahut neden afrikada doğmadım neden annem böyle diye soruyorsan bu soruların en son varacağı yer ben neden evrene geldimle biter. Dincilerin yine söylediği açıklama burda sınav için derler. Cennete gittiğinde her istediğin olacak derler. E bu da çok saçma değil mi ? Ben bu evrene cennette her istediğim olsun veya cehennemde sonsuza kadar yanayım diye mi geldim. 2 seçeneğim mi var sadece ? Bu soruları kendine sor araştır ama kesin bir cevabının olmayacağının farkında ol.

Menfaatçi annem babamdan beni yapmasaydı belki de isveçte doğup hayatını yaşayan bir insan olacaktım.

Yine beni seçmezlerdi kesin

Bunun adına hayat diyoruz, server seçimi online oyunlarda oluyor.

Sen "Türkiye" de doğmadın, sen "Dünya" da doğdun.

İngiltere de iyi yaşamın nedeni isminin "İngiltere" olması değil, insanlarının davranışı veya "papua yeni gine" nın kötü olmasının nedeni ismi değil insanları. Eğer insan gelişmişliği papua yeni gine de olsaydı bugün "neden ingiltere de doğmadım" değil "neden papua yeni gine de doğmadım" yazacaktın.

Kısacası dinle alakası yok bu konunun, ilk zamanlar herkes eşitti ancak sonradan insanlar tarafından eşitlik bozuldu.

Öncelikle çok geçmiş olsun hocam. Bana garip gelen de bu zaten benim de nadir görülen bir hastalığım var. Bu konuların genetik diye cevap bulması bana sığ geliyor biraz onun da derinine inebiliriz yani. Çok teşekkür ederim vakit ayırıp cevap verdiğiniz için.

Nerenin iyi nerenin kötü oldugu ilgilendirmiyor hala elimde bir cevap yok. Bunlar sadece örnek neden peki neden? Neden Papua Yeni Gine'de dogmadım da Türkiye'de dogdum.

Din konu dahilinde degil zaten gunumuz dinlerinden hicbirine inanmıyorum sordugum soruyu anladıgınızda belki cevap verebilirsiniz. Cevabı yok sanırım bunun zaten okudugum bir kitapta hangi kiitap oldugunu hatırlamıyorum birçok şeye neden sorusunu sorarsanız sonundan epey mutsuz olabilirsiniz diyordu.

e ne bilelim biz? din konu dahilinde değil diyorsun konu içeriğinin 4. kelimesi Din? annen ile babanın sayesinde burada doğdun, diyebileceğimiz en iyi yanıt bu zaten. bundan fazlası dini oluyor otomatik. daha kendi farkındalığını geliştirmeden "sorduğum soruyu anladığınızda belki cevap verebilirsiniz" diyorsun 

Afrika üzerinde doğan "İyi şans en azından yaşıyoruz be." diyor bunun sonu yok kardeşim bu denli iyimser olmanıza şaşırıyorum.

Ya sen ne anlatıyorsun kardeşim? annen ile baban seni türkiyede yapmış işte, daha ne bilimsel cevabı verebiliriz dini olmayan?

blokluyorum ya, hiç uğraşmamam

Adam cevabı bulamıyor ki baya bir zor soru zaten bana diyor ki 'sen ne anlatıyorsun kardeşim annenle baban burda yapmis seni işte' yav madem bilmiyon sal işte ya

Bununla uğraşmak zorunda kaldığını okurken üzüldüm.. Böyle şeyleri düşünmek hiç hoş değil açıkçası. Rahatsız edici ve bilinmezlik korkusuna sahip.

Ailelerinin "Seni aldıracaktık, ama biz yapmamayı seçtik, saygı duymalısın" Dediği diğer insanlarıda dinledim.

Aslında bu konu benim de şu 20 yıllık hayatımda hep sorguladığım bir problem. Ne düşündüğümü söyleyeyim.

Bütün erkekler ve kadınlar doğar, acı çeker ve ölür; Bizi birbirimizden ayıran hayallerimiz, ister dünyevi ister dünyevi olmayan şeylerle ilgili düşler olsun ve onları gerçekleştirmek için fare yarışında koşar yorulup ölürüz... Doğmayı seçmiyoruz. Anne babamızı seçmiyoruz. Tarihsel çağı, sosyal sınıfımızı, doğduğumuz ülkeyi veya yetiştirilmemizin koşullarını seçmiyoruz. Çoğumuz ölmeyi de seçmiyoruz ama; ne de zamanı ve koşulları seçmiyoruz. Yani doğum ve ölüm insanın elinde olmayan kesin ve net şeyler.

Keşke bana kalsaydı. Bu büyük yanılsamanın bir parçası olmamayı, bu anlamsız gerçeklik hakkında hiçbir şey bilmemeyi seçerdim. Pek çok şey yaşadım ve gördüm ve düzgün bir hayata sahip olmak için harcanan tüm mücadelenin ve enerjinin ne olduğunu anlamıyorum. Demek istediğim, öğrenmemiz gereken tüm bu “yaşam seanslarını” öğreniyoruz, okul , eğitim, iş hayatı ... çözüm bulmamız gereken o kadar çok sorunla karşılaşıyoruz ve bu aynı şeyin hiç bitmeyen bir döngüsü: tüm hayatın boyunca yaşamak için çalışmak için bir hayat. Ama Ne için?

Bana çok yakın olan ve beni destekleyen ailemle harika bir hayat yaşadığımı (mutluluk bâbında) söylemek isterim, stresim ve ele almam gereken önemli sorunlar da var, sadece biraz geziyorum ( hayat boyunca daha çok tercih edilen bir terimdir. Ama aynı zamanda etrafımda olup bitenlere dair kendi farkındalığımla yaşıyorum. Bu dünyada olan şeyler düpedüz felaket. Hayattaki iyi şeyler, bu dünya hakkındaki gerçek gerçeklerle karşılaştırıldığında çok küçük görünüyor, en büyüğü, yaşamı sürdürmek için muazzam çaba sarf etmemiz gerektiği gerçeği. Bu ne zaman bitecek?

Henüz doğduğumuzda ağlarız çünkü neler olduğunu bilmiyoruz -doktorlar bunu nefes almaya yorsa da- Daha sonra anne babamız bize kendimizi ve çevremizi öğretir, herkesin paylaştığı kuralları ve toplumsal değerleri kabul ettirir, onlara ve diğer insanlara itaat ettirir. Asla hayatta ve özgür olamayız. Ben özgür iradeye inanmıyorum. Her seçiminiz , bu dünya her şey daha öncesinde hesaplanan bir algoritma gibi. Her şey sırası geldiğinde gerçekleşiyor. Ama buna rağmen bir yaratıcıya inanmıyorum.

Her zaman refahımıza karşı yapmamız gereken bir şey vardır. Pek çok insan bunun iyi olduğunu, bir şeyleri geride bırakmayı, değişimi kabul etmeyi (kötü olsa bile), daha güçlü olmayı öğrenmemiz gerektiğini söylüyor. Tam olarak ne zamana kadar ve ne kadar? Bir noktayı görmüyorum.

Bir keresinde anneme şunu söyledim (ve pişmanlık duyuyorum), sesimin en ciddi tonuyla: "Doğmayı ben istemedim. Keşke beni doğurmasaydın" Ve muhtemelen tahmin edebileceğiniz gibi, bana çok kızdı. Bunu ona nasıl söyleyebileceğimi günlerce söyledi. Biraz pişmanım ama aynı zamanda cidden, her şeyden daha samimiydi . Bana 9 ay boyunca bir bebek taşımanın bir insan olarak yapılması en zor şey olduğunu ve benim yüzümden yaşadığı tüm acıları anlattı. Ama bebektim,yani .. dünyanın ne olduğunun farkında değildim, bilinçli olmanın ne demek olduğunu bilmiyordum. Hayatta kalmanın ne demek olduğunu bilmeden. Bu hiçbir şekilde bana gerçekten doğmak istediğimi söyleyemez, doğmanın ne anlama geldiğine dair en ufak bir fikrim bile yoktu! Bunu ona söylemeyi bıraktım çünkü annemi üzmekten nefret ediyorum. Ama gerçek şu ki, bu dünyaya gelmek benim kararım değildi. O benim ailemin kararıydı. Hiçbir şekilde kimse bunu inkar edemez.

Hiç kimse çocuklarına zorla veya suçlulukla bir şeyler yaptırmaya çalışmamalıdır. Kibarca sormak çok daha iyi. Ebeveynlere yardım etmek, basit sevginin dışında yapılmalı. Bu yüzden ebeveynler çocukları için bir şeyler yapmalı. Her iki taraftaki herhangi bir yardımın arkasındaki itici güç, birbirlerine sevgi ve saygı olmalıdır.

Size kötü bir hayat dersi verilse bile cesur olun, başkalarına çok daha kötüleri verildi ve onlar daha güçlü oldu böyle düşünmelisiniz. İşin püf noktası, bu derslerden hiçbirinin sizi acı ya da kızgın hissettirmesine izin vermemek, daha ziyade bunları öğrenebileceğiniz dersler olarak görmektir. onları tedavi etmek istemelisin.

Anne babamı ölesiye seviyorum ve onları hiçbir şey için suçlamak istemiyorum. Ancak bu yine de, eğer imkan benim elimde olsaydı, hepimizin paylaştığı dünyasal deneyimi , simulasyonu yokedeceğim gerçeğini değiştirmiyor. Bu sadece, bizim için çok fazla. Çok fazla düşünüp anlamaya başladığınızda, bunun bir oyun olduğunu anlarsınız. Hayatın gereklerine sahip olabilmemiz için hepimizin müdahil olması gereken bir oyun. Sadece bir gün hepimizin bir bakışta öldüğümüzü fark etmek için çok fazla çalışma ve çaba gerekiyor. Ve yaptığımız her şey sadece hatırlanacak. Yani görüyor musun? Her zamanki gibi mücadele ettiğin hayat artık gitti. Hayatın anlamı nedir? Sen söyle. Bir yaratıcı varsa, o benim en nefret ettiğim kişiler listesindedir.

Annen baban seni doğurmasaydı %10luk şansının dışında %90 ortadoğuda iç savaşın kıtlığın olduğu ülkelerde veya afrika da doğabilirdin.