Sosyal Kaygılarımı Nasıl Azalttım? -2

cebeshasoniki

Yüzbaşı

349 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Yüzde yüz azalttım demiyorum her ortamda çok rahat davranıyorum da demiyorum ancak yıllardan beri girdiği her ortamda kızaran ,kendini oraya ait hissetmeyen ,ne yapacağını bilemeyen ,çaresiz , başkalarının onayı ve ilgisine bağlı olan, kendini ifade edemeyen, hızlı konuşan- konuşamayan, en ufak olumsuz bir bakış sözden türlü türlü anlamlar çıkarıp bulunduğu yerden ayrılan , bazen yaşanan kaygı sebebiyle okula gitmeyen , kaç defa okuldan dönen, düğünlere gitmekten, misafirle selamlaşmaktan korkan, pısırık, aciz , 4 senedir bulunduğu okulda 1 defa bile kantine gidemeyen, başkaları önünde yemek yiyemeyen, kendi isteklerini hep başkaları ne der diye geçiştiren, kendini sevmeyen - kendini sevdiğini düşünse bile öyle hissetmeyen , insanlardan korkan, kendini sürekli gözetim altında hisseden,dik yürüyemeyen, insanları gözünde çok büyüten ama kendini nokta gibi gören, sürekli iç sesi ile tartışma halinde olan, midesi bulanan, karnı ağrıyan, sabah duyduğu endişeden dolayı yemek yiyemeyen, robot gibi hareketen eden, otorite olarak gördügü tiple konuşamayan, sesi az çıkan, hocaya soru sormayan, beden dersinde sırf herkes ona bakıyor diye en sevdiği futbol oyununu kenardan izleyen, hayır diyemeyen, telefon açamayan, hakkını savunamayan, bir hakkı olduğunu düşünemeyen.... liste akar gider. Her bir kelimenin zihnimde oluşturduğu anılardan bir kitap bile çıkar. Şimdi bütün bu yazdıklarımı toplayın ve eşit olacağı tek bir şey vardır: KENDİNE GÜVENMEK. Bak büyük büyük harflerle yazıyorum, bütün bu yaşadığın hislerin tek bir eşiti var. KENDİNE GÜVENMEK. Şimdi neden böyle dedim neden-sonuç ilişkisi içinde tane tane anlatacağım.Bir insan bir ortama girince neden kızarır? Çunkü kendini diğerlerinden aşağı hisseder, hani köyden indim şehre gibi. Ama senin başka sebeplerin var , köyden şehre geldiğin için değil diğerlerinde olupta sende olmayan bir şey yüzünden kızarıyorsun: Özgüven.Kendini neden oraya ait hissetmez? Çünkü yine kendini onlardan aşağıda görür , çünkü özgüveni yoktur. ...

... kısmını siz düşünüp doldurursunuz. Şimdi ne yaptım kısmına gelelim öncelikle yapmak ile bilinçli yapmak arasındaki farkı anlayalım. Mesela bir matematik sınavda kopya çektiniz başkasının cevaplarını yazdınız. Ama yazdınız yani yaptınız. Yine bir matematik sınavında sınava çalıştinız ve tek başınızla bilinçli olarak yaptınız. Ikisinin arasında büyük fark vardır aynı davranışlarınızda olduğunuz gibi. Ben 19 yaşıma kadar yapıyordum ama bilinçli değildim evet üstüne gide gide geçeceğini biliyordum, internetten ordan burdan okuyor, kendimi gazlıyor ve deniyordum evet bunun neticesinide aldım güzel dostluklar elde ettim, iyi de bir yaşantım oldu ama bilinçli değildim. Hala yapamadığım çok şey vardı. Parmak kaldirip soru sormak, sohbet açmak, marketten utanmadan istediğim şeyi almak, sipariş sòylemek gibi gibi.. evet bir özgüvenim vardı ancak sahteydi çünkü bu güven başkalarına bağlıydı. Başkaları beni sever ve onaylarsa bende kendimi seviyordum. Bu yapaydı sahteydi. Sonra lise bitti üniye başladım. Lisede beni seven insanlar vardı. Ama üniversitede tanıdık kimse yoktu. Dolayısıyla o yapay özgüvenimde yoktu. 1 dönem hiç arkadaş edinemeden, sosyal fobinin en ucra durumlarını yaşayarak bitti. Sonra 2. dönemde biraz cesaretle beni seven insanlar gene vardı ve o yapay özgüvenim yeniden ortadaydı. Ama ben bunun yapay olduğunun anca şimdi farkındayım. Hazırlık bitti 1.sınıfa başladım, hoppala yapay özgüven gene kayboldu 1 sene ot gibi geçti, tabi o yapay özgüven yapay olsada gene de az birşey etkili oldu ki bir iki tane arkadaş edinebildim. Tabi bu arada 1.sınıfın başında psikoloğa gitmeye başladım. Yani yapay özgüvenden bilinçli ve gerçek özgüvene geçişteki kritik bir adım. Psikoloğa her şeyi anlattım tane tane. Tam 1 sene boyunca gittim. Dediği şeyleri yaptım ve çok işe yaradı. Koca amfide hocaya soru sormalar, derse geç kalınca utanmadan derse girmeler, hiç gidilmeyen kantinden bir şeyler almalar , marketten gene utanmadan bir şeyler almalar. Ama bütün bunların hepsi bilinçli olarak yapıldı. Yani aslında korkacak birşeyin olmadığı kantinden çay almanın derse geç kalınca girmenin çok insani olduğu deneyerek ve analiz ederek yani bilinçli şekilde yapıldı. Bütün bunları yapsamda hala eksik bir şey bir korku vardı. Hala sosyal kaygılarım üzerimdeydi ki hala üzerimde ama etkisi insani boyutlara ulaştı. 2 ay önce de spora gitmeye başladım yani kaslanmaya , güçlenmeye ve bana çok büyük faydası dokundu orda herkesi gözümde ne kadar büyüttuğumü gördüm. Daha sonra da haftasonları kendimi meşgul edeceğim bir spor dalına kaydoldum. Yani kendimi kendi iç sesimle değilde hayatın kendisiyle meşgul edebileceğim şeyler yapmaya başladım. İç sesinizle baş başa kalmayın ve en büyük önerim
kendinizi eleştiren o iç sesle dalaşmayın ONA CEVAP VERMEYİN. SAKIN BU HATAYA DÜŞMEYİN çünkü eğer iç sesinizle tartışırsanız asla galip gelemessiniz çünkü o hep sizi eleştirecek birşey bulur getirir önünüze. Bakin ben okullar açilmadan 1 ay önce yavas yavaş okul açılacağı kaygısıyla 1 sene boyunca yaşadığım rezil kötü anıları aklıma getirmedim. Aklıma gelir gibi oldugu an hemen başka şeylerle meşgul oldum. Eğer aklıma getirip onunla meşgul olsaydım herkesi gözümde büyütecek ve gene aşağılık hissine kapılacaktım. Yani asla geçmişi düşünmeyin. Aziz Bey'in dediği gibi " olan olmuştur". Umarım yazdıklarım herkese yararlı olur asla pes etmeyin, zaten kendinize güvendiğinizi hissettiğiniz an herşey tamamdır. Son olarak 3. kez büyük harflerle yazacagim çok önemli bir şey daha: DİK YÜRÜYÜN VE KAFANIZI YERDEN KALDIRIN OMUZLARINIZ AŞAĞI EĞİLMESİN. DİK YÜRÜMENIN İNANILMAZ FAYDASI VAR. Son sözlerim herşeyi bilinçli yapın ve eğer çevrenizde para harcamadan gideceğiniz illaki psikolog falan vardır araştırın ve gidin.

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

Sosyal Kaygılarımı Nasıl Azalttım? -2

En Beğenilen Yanıtlar

Benzer içerikler