*** Lens Kullananlar , Almak İsteyenler ve Tavsiyeler *** (10. sayfa)

quote:

Orjinalden alıntı: mczaga

bilgisayar kullanırken neden lensler kötü bi durum çıkarıyor ortaya?

quote:

Orjinalden alıntı: muhacir

lens aldım 2 hafta önce focus montly. deneme istedim beleş getirtti gözlükçü. üzerinde not for sale yazıyor hatta :D
öyle gğnde 1-2 saat takıyorum. ilk taktığımda kendimi gözlüksüz de görebilen süper kahraman gibi hissediyorum. sonra odadan çıkarken gözlüğü farketmeden takıyorum soruyorum neden hala bulanık görüyorum diye. bir o kadar alışmışım. ilk odaklanma problemi yaşadım ama şu an gözlerim alıştı sanki. yinede kitap okurken yakından birşeye bakarken sanki gözümde gözlük varmış gibi gözlük üstünden bakmaya çalışıyorum. çok komik bir duygu.
sonra dışarı çıkıcam evden korkuyorum. Bu ben değilim diye. Sanki birşey unutmuşum gibi dolaşıyorum sürekli. Gözlüksüz utanıyorum. Sanki kendimi yıllardır gözlüğün arkasına saklamışımda gerçek yüzümü göstermemişim gibi. Utanıyorum. Kendimi çıplak hissediyorum. Hep bir eksiklik var.
Anlatamıyorum çok fena alışmışım. Bırakamıyorum. İçimde bir gariplik var sanki gözlüğümü tamire göndermişim tamirden gelmesini bekler gibiyim. Sanki gözlüğü daha iyi görmek için değil takmam gerektiği için takıyor gibiyim. Dayanamıyorum çıkarıp gözlüğümü takıyorum. Şu ana kadar lensi sadece evde takabildim. 2 haftadan fazla olmasına rağmen. Onun haricinde batma yanma sorunlarını aştım. Şuan gözümde olduğunun bile farkında değilim ama hala elim gözlüğe gidiyor. Bağımlılık bu olsa gerek. Neden lens takıyorsun diye soranlar olucak. Sadece merak. Merak ediyordum alttan üsten bulanık olmadan dünya nasıl olucak diye... Merak ediyordum çiziksiz ve parmak izsiz bri dünya nasıl diye...
Evet ilk başlarda takmayı bende beceremedim. Gözümün benim için bir dokunulmazlığı vardı. Bir mahremiyeti vardı. Oraya el değmezdi. Orası hassastı ve ölene kadar korunması gerekiyordu. Tüm tabularımı yıktım sırf merakımı gidermek için gözümü kırpmadan gözü parmaklamak geçen ay deseler inanmazdım. Hala lensi gözümden çıkarırken iğreniyorum. içim kalıyor ama çıkarmam lazım. Biliyorum çünkü gözlüğü yalnız o şekilde takabilirim.
Artık gözümün diğer organlarından hiçbir farkı yok sanki burun gibi onunda dokunulabilirliği var.
Beceremediğimden değil, battığından rahatsız olduğumdan değil sadece geri kafalı ve muhafazakar olduğum için ben takamayacağım bu lensi. Çünkü artık öylesine alışmışımki gözlüğe gözlüksüz ben, ben değilim. Ben eski ben'i istiyorum...

Kalın sağlıcakla...

quote:

Orjinalden alıntı: muhacir

lens aldım 2 hafta önce focus montly. deneme istedim beleş getirtti gözlükçü. üzerinde not for sale yazıyor hatta :D
öyle gğnde 1-2 saat takıyorum. ilk taktığımda kendimi gözlüksüz de görebilen süper kahraman gibi hissediyorum. sonra odadan çıkarken gözlüğü farketmeden takıyorum soruyorum neden hala bulanık görüyorum diye. bir o kadar alışmışım. ilk odaklanma problemi yaşadım ama şu an gözlerim alıştı sanki. yinede kitap okurken yakından birşeye bakarken sanki gözümde gözlük varmış gibi gözlük üstünden bakmaya çalışıyorum. çok komik bir duygu.
sonra dışarı çıkıcam evden korkuyorum. Bu ben değilim diye. Sanki birşey unutmuşum gibi dolaşıyorum sürekli. Gözlüksüz utanıyorum. Sanki kendimi yıllardır gözlüğün arkasına saklamışımda gerçek yüzümü göstermemişim gibi. Utanıyorum. Kendimi çıplak hissediyorum. Hep bir eksiklik var.
Anlatamıyorum çok fena alışmışım. Bırakamıyorum. İçimde bir gariplik var sanki gözlüğümü tamire göndermişim tamirden gelmesini bekler gibiyim. Sanki gözlüğü daha iyi görmek için değil takmam gerektiği için takıyor gibiyim. Dayanamıyorum çıkarıp gözlüğümü takıyorum. Şu ana kadar lensi sadece evde takabildim. 2 haftadan fazla olmasına rağmen. Onun haricinde batma yanma sorunlarını aştım. Şuan gözümde olduğunun bile farkında değilim ama hala elim gözlüğe gidiyor. Bağımlılık bu olsa gerek. Neden lens takıyorsun diye soranlar olucak. Sadece merak. Merak ediyordum alttan üsten bulanık olmadan dünya nasıl olucak diye... Merak ediyordum çiziksiz ve parmak izsiz bri dünya nasıl diye...
Evet ilk başlarda takmayı bende beceremedim. Gözümün benim için bir dokunulmazlığı vardı. Bir mahremiyeti vardı. Oraya el değmezdi. Orası hassastı ve ölene kadar korunması gerekiyordu. Tüm tabularımı yıktım sırf merakımı gidermek için gözümü kırpmadan gözü parmaklamak geçen ay deseler inanmazdım. Hala lensi gözümden çıkarırken iğreniyorum. içim kalıyor ama çıkarmam lazım. Biliyorum çünkü gözlüğü yalnız o şekilde takabilirim.
Artık gözümün diğer organlarından hiçbir farkı yok sanki burun gibi onunda dokunulabilirliği var.
Beceremediğimden değil, battığından rahatsız olduğumdan değil sadece geri kafalı ve muhafazakar olduğum için ben takamayacağım bu lensi. Çünkü artık öylesine alışmışımki gözlüğe gözlüksüz ben, ben değilim. Ben eski ben'i istiyorum...

Kalın sağlıcakla...

quote:

Orjinalden alıntı: emp@thy



beyler pekiya yaş sınırı varmı benim yaşım 17 - 18 ben takabilirmiyim tam 18 olmadı...

yardımcı olursanız sevinirim

SAyGıLar ....