Şimdi Ara

Major depresyon vb. /Ortak Nokta/Pm grubu

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
48
Cevap
2
Favori
2.666
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Beyler pro Major Depresyon hastasiyim.5 yillik.
    Yer yer okb,sf, anksiyete,mukemmeliyetcilik
    eslik ediyor.
    Olanzapin 5mg ve Lustral 200mg kullaniyorum.
    Tek iletisim noktam burasi.
    Amac:Dertlesmek, cozum uretmek vs.
    Yas 25

    Adminlerden ricam lutfen konuyu
    kapatmayin.Kapatcaksaniz da bana yazin
    gerekli degistirmeyi yapayim.Daha once bircok
    konu actim.Fakat kapatildi.Saglik bolumunde
    de kimse yok.

    Major depresyon hakkinda bilgi
    https://eksisozluk.com/major-depresyon--99158

    Kutahya/Merkez deyim.Tanis olabiliriz yuz yuze.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • 200 ml sarhos gibi yapmiyomu..bn uni bitince 10 mg kullanmistim o bile cok etki yapiyodu sen 20 katini kullaniyosun...allah sifa versin

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • Lustral pek bi işe yaramıyor abilify + risperdal iyidir
  • Bende anksiyete ve okb tedavisi görüyordum. Onlar iyileşti gibi. Ama başka bir sorunum vardı. Sürekli bir depresif bir mutlu oluyordum. Çok dengesizdim yani. Dün otobüste ağlamaya başladım. Otobüsten indim yurda gittim bi duş aldım sonra durup dururken kahkalar atmaya başladım. Bazı şeyler beni çok heyecanlandırıyor ve o şeyi yapmak istiyorum bir kere yapıyorum sonra çok pişman oluyorum. İyi bir şey olsa bile. Örnek üç gün boyunca yemek kursu aradım. Kilometrelerce yol gittim. Bir gün kursa gittim bir daha gitmedim. Ailem ve arkadaşlarımda anladı artık beni sözlerime pek inanmıyorlar. Az dört saat önce alışveriş merkezine gittim arkadaşımla girdikten on dakika sonra arkadaşıma çıkalım dedim. Çokta hevesle gitmiştim. Doktoruma anlattığımda beyindeki bazı sıvıların dengesizliğinden kaynaklanıyor dedi ve olanzapin içeren bir ilaç verdi. Ama canım çok yanıyor. Sürekli intiharı düşünüyorum. Bazen saçma sapan şeyler söylüyorum cümle kuramıyorum. Sanırım 4 sene ilaç kullanmamın bir yan etkisi.

    Bir kaç aydır doktorada gitmiyorum. Bu hastalığı yenen yok mu?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Milan Kundera -- 20 Mayıs 2016; 22:02:30 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Milan Kundera

    Bende anksiyete ve okb tedavisi görüyordum. Onlar iyileşti gibi. Ama başka bir sorunum vardı. Sürekli bir depresif bir mutlu oluyordum. Çok dengesizdim yani. Dün otobüste ağlamaya başladım. Otobüsten indim yurda gittim bi duş aldım sonra durup dururken kahkalar atmaya başladım. Bazı şeyler beni çok heyecanlandırıyor ve o şeyi yapmak istiyorum bir kere yapıyorum sonra çok pişman oluyorum. İyi bir şey olsa bile. Örnek üç gün boyunca yemek kursu aradım. Kilometrelerce yol gittim. Bir gün kursa gittim bir daha gitmedim. Ailem ve arkadaşlarımda anladı artık beni sözlerime pek inanmıyorlar. Az dört saat önce alışveriş merkezine gittim arkadaşımla girdikten on dakika sonra arkadaşıma çıkalım dedim. Çokta hevesle gitmiştim. Doktoruma anlattığımda beyindeki bazı sıvıların dengesizliğinden kaynaklanıyor dedi ve olanzapin içeren bir ilaç verdi. Ama canım çok yanıyor. Sürekli intiharı düşünüyorum. Bazen saçma sapan şeyler söylüyorum cümle kuramıyorum. Sanırım 4 sene ilaç kullanmamın bir yan etkisi.

    Bir kaç aydır doktorada gitmiyorum. Bu hastalığı yenen yok mu?

    Geçmiş olsun arkadaşım.Bende de değişken ruh hali oluyordu,neşeli olduğum zaman, düşüncelerle birlikte gelen mutsuzluk,ağlama isteği olmuştu.Bazen ciddi birşeyi alaya alabiliyorum,önemsiz birşeyi ciddiye alıyorum.
    Şuan dikkat dağınıklığı var.Odaklanma sorunu yaşıyorum.Henüz doktora gitmedim.İlaç kullanmanın yan etkisi nelerdir.Acikcasi korkuyorum yan etkilerinden.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: eklc1922


    quote:

    Orijinalden alıntı: Milan Kundera

    Bende anksiyete ve okb tedavisi görüyordum. Onlar iyileşti gibi. Ama başka bir sorunum vardı. Sürekli bir depresif bir mutlu oluyordum. Çok dengesizdim yani. Dün otobüste ağlamaya başladım. Otobüsten indim yurda gittim bi duş aldım sonra durup dururken kahkalar atmaya başladım. Bazı şeyler beni çok heyecanlandırıyor ve o şeyi yapmak istiyorum bir kere yapıyorum sonra çok pişman oluyorum. İyi bir şey olsa bile. Örnek üç gün boyunca yemek kursu aradım. Kilometrelerce yol gittim. Bir gün kursa gittim bir daha gitmedim. Ailem ve arkadaşlarımda anladı artık beni sözlerime pek inanmıyorlar. Az dört saat önce alışveriş merkezine gittim arkadaşımla girdikten on dakika sonra arkadaşıma çıkalım dedim. Çokta hevesle gitmiştim. Doktoruma anlattığımda beyindeki bazı sıvıların dengesizliğinden kaynaklanıyor dedi ve olanzapin içeren bir ilaç verdi. Ama canım çok yanıyor. Sürekli intiharı düşünüyorum. Bazen saçma sapan şeyler söylüyorum cümle kuramıyorum. Sanırım 4 sene ilaç kullanmamın bir yan etkisi.

    Bir kaç aydır doktorada gitmiyorum. Bu hastalığı yenen yok mu?

    Geçmiş olsun arkadaşım.Bende de değişken ruh hali oluyordu,neşeli olduğum zaman, düşüncelerle birlikte gelen mutsuzluk,ağlama isteği olmuştu.Bazen ciddi birşeyi alaya alabiliyorum,önemsiz birşeyi ciddiye alıyorum.
    Şuan dikkat dağınıklığı var.Odaklanma sorunu yaşıyorum.Henüz doktora gitmedim.İlaç kullanmanın yan etkisi nelerdir.Acikcasi korkuyorum yan etkilerinden.

    65 kiloydum ilaca başladığım zaman şu an da 95. İlacı içince dünyayı takmıyorsun bu yüzden spor yapmak gibi bir istek gelmiyor içinden. Hafızam ve dikkatim eskisi kadar iyi değil. Ama en iyisini doktor bilir. Hayatınızı sıkıntıya sokacak düzeydeyse doktora görünün.




  • Ben de md hastasiyim.Gecmis olsun hepimize.Geccegini hic dusunmeyin.Lanetlenmisiz biz.Ulen ne yaptikda bu duruma dustuk gunahimiz neydi?
    diye dusunuyor insan istemeden...

    Sizce bi gun normal insanlar gibi nefes alabilecek miyiz?

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • karagece25 kullanıcısına yanıt
    ------------------------------



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi dumprep -- 7 Mayıs 2020; 21:54:40 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Size de oluyor mu, sanki bu çağın adamı değilmişim gibime geliyor. İnsanlara ayak uyduramıyorum artık hayata da..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • dumprep D kullanıcısına yanıt
    Haci naparsak yapalim su illeti yensek de yine de icimizde kara bi leke kalcak.Burukluk,gecmisi hatirlama vs.
    Oyle iste.Neyse Allah yardimcimiz olsun.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • İyileşirsiniz inşallah başarırsınız siz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 2014 yılında ilk atağımı yaşadım.

    Acil serviste buldum kendimi, kalbim hızlı çarpıyor, nefes alamıyorum, her yanım uyuşuyor, yoğun bir korku hissi yaşıyorum, midem bulanıyor, alakasız bir şekilde ''ya akli dengemi kaybedersem, delirirsem'' düşüncesi geçiyor aklımdan vs. Meğer ilk atağımı yaşamışım. Acilde kan değerlerime bakıyorlar, tansiyonuma bakıyorlar hiç bir şeyim yok. Diazem yapıp sakinleştiriyorlar. Psikiyatri servisine yolluyorlar. ''Panik bozukluk'' denilen bir rahatsızlıkmış. Antidepresanımı yazıyor kullanmaya başlıyorum. 1 hafta sonra yaşadığım atağı unuttum derken bir yenisi geliyor. ''Noluyo lan'' diyorum. Aynı korku düşünceleri var, bir ton takıntı geçiyor aklımdan, kalbim yine hızlı çarpıyor, midem bulanıyor. Sonra yine hastaneye koşuyorum...

    Hastalığı öğrenme, tanıma evresini geçince takıntıların, korkuların artık iyicene artıyor. Herkeste hemen hemen aynıdır bu ''ya ölürsem, ya ailemin başına bir şey gelirse, ya delirirsem, ya yaşadığım şey hiç geçmezse, ben eskiden böyle bi insan değildim lan noldu bana'' vs. Birini çözüyorsun bir diğer takıntı zincileme bir şekilde seni kovalıyor.Her gece yatağa girerken tuhaf bir his kaplıyor bedenini. Düşüncelerini kontrol edemiyormuşsun gibi geliyor. Her düşüncene bir takıntı eşlik ediyor, takıntılar zincirleme bir şekilde diğerine geçiyor. Bu takıntılar seni depresyona sürüklüyor ve hastalığına depresyon ekleniyor. Hiç bi b.ktan zevk almamaya başlıyorsun, yataktan kalkmaya halin yok, durduk yere ağlama nöbetlerin oluyor. Değiştiğini, karakterinin değiştiğini, eskisi gibi olmadığını düşünüyorsun, iyicene bunaltıyor seni bu düşünceler. Hiç atlatamayacağına, hiç geçmeyeceğine iyicene inandırıyorsun kendini. Hep böyle hissedeceksem atayım kendimi lan şurdan diyosun. İntihar düşünceleri geliyor aklına. Yeni bir atak yaşadığın zaman hemen hastaneye koşuyorsun. Kendini doktora gitmeye şartlıyosun, sana iyi geliyor çünkü. Çok sık git gel yaptıktan bir süre sonra doktorda kesmiyor seni 'ulan ya eski ilacın dozunu arttırıyor ya da yeni bir ilaç ekliyor, sürekli aynı b.k.. Zaten ilaçlarda bi b.ka yaramıyor'' demeye başlıyorsun. Sürekli internette panik atak, majör depresyon, anksiyete bozukluğu, obsesif kompulsüf bozukluk gibi hastalıklarla ilgili araştırmalar yapıyorsun, forumları sözlükleri dolaşıyorsun. Bu hastalığı yaşayan insanların yazdıklarını okuyorsun. Onlarında senin gibi hissettiklerini görünce ''sadece ben yaşamıyormuşum lan'' diyip tuhaf bir şekilde mutlu oluyorsun. Bir an iyileşeceğine inanıyorsun ama lanet olası hastalık hemen yeni bir takıntı getiriyor aklına ''lan ben iyileşince nasıl bir insan olacağım?'' yada ''ee iyileşsem bile bu yaşadıklarımı unutamayacağım aklımda hep bir yer edinecek'' falan filan. Korkmayın bu yazdığım düşünceler sizin düşünceleriniz değil hastalık yüzünden aklınıza otomatik gelen düşünceler. Hepsi GEÇECEK! Şimdi diyebilirsiniz internette bu hastalığa sahip olan kişiler 3-5 yıldır kurtulamamış, kronikleşmiş vs. Ulan bu hastalığı atlatan milyonlarca insan var atlattıktan sonra ben iyileştim diye sözlüklere, forumlara yazmaz ki.. Çünkü iyileşmiştir, takıntıları bitmiştir, umrunda da değildir.

    Bakın ben 6. veya 7. aydan sonra hiç atak yaşamadım. (''Büyük bir atak'') 9.-10. aylardaysa hastalıktan tamamen kurtulduğumu düşünüyorum. 1 yıl sonunda da ilaçları bıraktım. 1 hafta zorluk yaşadım bırakırken ama sonrasında gün geçtikçe ilaçlara bağlı olmadığım düşüncesini kazandım. İlk zamanlarda korkuyorsunuz ya tekrar yaşarsam diye ama 3-5 ay sonra o ya ''hiç geçmezse'', ''niye ben bunları yaşıyorum'' türünden yaşadığım o takıntılar, düşünceler aklıma geldikçe komik gelmeye başladı. 6-7 ay daha geçtikten sonra hastalıkla ilgili yaşadığım şeyler aklıma bile gelmiyordu. Forumlarda falan gördüğümde okumuyordum bile yazılanları. Hayatıma bakıyordum. Korkmayın bu psikolojik hastalıklar tamamen iyileşiyor, iyileştikten sonra da hayatınızda yer kaplamıyor unutup gidiyorsunuz. Bu forumdaki yazıyı da tesadüfen gördüm yaşadıklarımı anlatmak istedim. Anlatırken de sanki geçmişte yaşadığım bir günümü anlatmışım gibi hissettim o günlere falanda dönmedim rahat olun yani sizde böyle olacaksınız.. İYİ-LE-ŞE-CEK-Sİ-NİZ :D



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Mr. Akineton -- 19 Temmuz 2016; 18:53:21 >




  • karagece25 kullanıcısına yanıt
    ------------------------------



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi dumprep -- 7 Mayıs 2020; 21:54:33 >
    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • Mr. Akineton kullanıcısına yanıt
    Kullandigin ilaclar neydi?

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • karagece25 kullanıcısına yanıt
    Citoles, Mirtaron, Redepra (zaten bu ilaçlar farklı isimlerle satılan aynı ilaçlar) anksiyolitik olarakta xanax

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 20 depresif bir araya gelse herkes ortaya bi depresif düşünce atsa ertesi gün köprüden atlarsınız. Gidin normal insanlarla takılın.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: damage1000

    20 depresif bir araya gelse herkes ortaya bi depresif düşünce atsa ertesi gün köprüden atlarsınız. Gidin normal insanlarla takılın.

    Hakketen oyle.İki depresifin bir araya gelmesi kadar itici bi durum gormedim.Normallerle takiliyoruz zati.Rahat ol.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • damage1000 kullanıcısına yanıt
    Normal insanın yanında normal olamıyorum ben,, çünkü benim moralim ve sinirlerim bozuk...
    arkadaşım normal bir yerde dinlenmek ister, ben sakin yeri tercih ederim.. sırf kalabalıktan uzak diye, yurudugum yerden uzak yerde çay içmek istiyorum. Kalabalık başımı ağrıtıyor.. dolayısıyla benim bu durumum yanimdaki arkadasimada yansiyor... telefon mesajlarimda bile bazen arkadasima atarli yaziyorum, sinirli gibi,,, sonra niye böyle yaptım diye pisman oluyorum.. arkadaşım bana darilmaz ama onunda kendince sorunu varken niye bende canını sikayim... Herseyden çok sıkıldım, ailemle olmaktan,, daha evlenememekten, sevgilimden ayrılmış olmaktan, ayrildigimi halâ kiskanip ozlemekten... çok çekingen sakin ve çok sessiz biriyim, ailemle bile hiç muhabbetim yok, arkadaş ortamindan muhabbet olmadığı için kaçıyorum, kızlar sessiz olduğum için tepki gösteriyor.... evde ailemden çekindiğim için telefonla bile konusamyorum,, oturup tv falan izlemiyorum, kendi odamda sessizce vakit geçiriyorum... müzik dinlemeyi severim, ama ailem evden gidecekki öyle kabinleri açıp dinleyeceğim.. Bunlarada sinirleniyorum, iş yerinde bile birine birşey söylemem gerekirken seslenmem gerekiyorsa, seslenmekten çekinip, beni görmesi için bakıyorum.. otobüste para uzatmamak için, yani cekindigimden, yada biri benden birşey istemesin diye, arka tarafa oturuyorum. düğünde falan herkes bakıyor gibi oluyor, cok sıkıntı basıyor, oyun oynayamiyorum,, ki oyunda bilmem zaten... çok cok sıkışarak yaşıyorum,, >> ne yapabilirim yardım edin... kira eve cikmak istiyorum,, ayrı eve yani, tek başıma çok rahat edeceğimi düşünüyorum,, ama evleneceğim için boşa kira ve gider harcamak mantıksız geliyor.. bir yandanda diyorumki, piskolojik rahatlıkmı yoksa maddiyatmi... offff offffff, bir sevdiğim olsun hep yanımda olsun, yuvam olsun onunla olim hep, hayırlı olalım, evladımız da hayırlı olsun.. herşeyin hayirlisi olsun diye... bunalımda geziyoz.... boguldum herşeyden , kendimi yaşamak istiyorum artık..
    ne yapabilirim.. çekingenlik ve sıkılma içe kapanik olma durumum beni çok sıkıyor, hiç bir atak yapamıyorum, neyapabilirim > yardımcı olun !!!!

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • eklc1922 kullanıcısına yanıt
    antipsikotik kullanırsan korkman gereken iki komplikasyon var ilki ve en tehlikelisi nöroleptik malign sendromdur diğeri de tardiv diskinezi olup bu da kalıcı bir yan etkidir.
    ssri grubu ilaçlar için fazla endişelenmene gerek yok çünkü genel olarak tolere edilebilen yan etkilere sahipler (libido düşüklüğü,ereksiyon bozukluğu,iştah azalması/artması,terleme artışı,konsantrasyon azlığı gibi).

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mr. Akineton

    Citoles, Mirtaron, Redepra (zaten bu ilaçlar farklı isimlerle satılan aynı ilaçlar) anksiyolitik olarakta xanax

    redepra ve mirtaron etken maddeleri aynı olan atipik antidepresan tipi muadil ilaçlardır fakat citoles farklı etken maddeli ssri grubundan bir ilaçtır.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.