Liverpool FC Taraftar Ocakları | YNWA (1303. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-B6E2676F0

Liverpool romantiklerinin aksine yorumlarınızın çoğuna katılıyorum hocam. Güzel yazılar yazıyorsunuz.

Lig artık gitti sayılır fakat dünkü maçta en kötü beraberlik çıksaydı Liverpool var gücüyle lige asılırdı. Ligin kazanılması da CL’den önemliydi Liverpool için. Neyse artık elde CL şansı var hala.

Barca Nou Camp’da kolay kolay yenilmiyor. Şahsen ben de içeride Liverpool’un bizi yenebileceğine ihtimal vermezdim ama Barca bizden iyi durumda. Messi’nin formu ve daha oturmuş bir defans anlayışına sahipler. Bir de İspanyol takımları İngilizlere ters geliyor. Liverpool’da da oturmuş bir sistem ve van Dijk faktörü var. Barca’nın antisi kapalı defans yapmak. Eğer Liverpool iyi kitlenir ve kontra ile gol atarsa turu alır.

quote:

Orijinalden alıntı: Laniakea

buradaki liverpool romantikleri, klopp güzellemesi yapanları, hatayı başka yerde arayanların dışında kalan asıl liverpoollu renktaşım gel ben sana neden şampiyonluk gitti anlatayım.

1) sezon başında vvd nin yanına adam gibi stoper alınması gerekiyordu. dilimizde tüy bitti bu sezon lovrenle OLMAZ, matipten ancak sağlam bir yedek olur diye ama göz göre göre hiçbirşey yapmadılar bu konuda. koca liverpool para basıp sağlam bir defans alamadı. hadi sezon başında alamadın, ara transfer döneminde bile bu konuda tek bir adım atılmadı...

2) kulübün manevi oğlu , klopp hocamında biricik prensi Roberto Firmino bu sezonun neden şampiyonluğunun gittiğinin başlı başına göstergesidir. '' forvet arkasından bozma '' yapılan santrafor sayesinde bütün maçlara onunla çıktık. neden? çünkü ne onu keselebilecek , ne onula beraber forma yarışına girebilecek, ne onu tedirgin edebilecek bir isim vardı yedek kulubesinde. adam rahat abi, bu sezon bütün ilk 11 ler benim diyor. 1 maç atarım 10 maç atamam ama babam beni yinede kesemez diyor. kesse kimi koyacak Daniel Sturridge mi benimle aynı klasta diyor. işte bu kafa sayesinde adam kendi kafasına göre koca sezon takıldı ve canı istediğinde oynadı istemediğinde de , sezon başında eylülün 15 inden kasım aynın ortasına kadar ne gol ne asist yapabildi ama yinede kendini ilk 11 de bulmaya devam etti. ara transfer döneminde şans yine geldi ama koca liverpool hemde KÂR etmiş takım parasını verip adam gibi bir forvet alamadı.. eğer koca sezonu tek bir adama emanet edersen sonucu bu olur.

3) Nathaniel Clyne gibi adam , hemde takımda tta dan başka bir defansın sağında oynayabilecek bir adam yokken, alternatifsizken sanki çok acilmiş gibi, sanki takımdaki tek problem buymuş gibi Bournemouth'a kiralandı.. duyduğumda kulaklarıma , gördüğümde gözlerime inanamamıştım.. peki sonra ne oldu? Leicester City maçında sağ bekte henderson oynadı. ve maç 1-1 bitti. yetmedi bir hafta sonraki west ham maçında bu sefer defansın sağında orta saha oyuncumuz Milner oynadı.. rezaletin boyutu olarak o maçta 1-1 sona erdi. ve iki haftada kaybedilen puan kaybı 4. ve ozamanlar puan farkı 7 idi ve şimdi herkesin övgüler yağdırdığı guardiola efendi bile şampiyonluktan umudunu kesmişti.ve iş nereden nereye geldi.

4) manchester maçına henderson , milner , wijnaldum gibi orta sahayla başlayıp, fabhinho ve keita gibi adamları yedek bekleterek daha maç oynanmadan ben senden korkuyorum 1 puana razıyım diyip onuda kaçırıp yenilmek , manu maçında yine sağ bekte oynayan milner , everton maçında kanatta oynayan origi, forvet oynayan mane giden 2 puan, ve asıl esas neden olan yukarıda da yazdığım west ham ve leicester city maçlarının üst üste berabere kalınması ve giden 4 puan.

liverpoolumuz bu sezon en rahat ve en gerçek şampiyonluğunu yaşayabilirdi. ama KENDİ AYAĞINA KENDİ SIKTI. kendi elleriyle kupayı city ye verdi ve ben istemiyorum sen ol dedi. siz burada city şöyle canavar , böyle ürkütücü güzellemerine bakmayın. 7 puan fark vardı arada 7! ama sen kendi ellerinle bunu kullanamazsan adamlar bunu kullanmasını iyi bilir.

tarih bu sezonu , kendi ayağımıza nasıl sıktık sezonu olarak hatırlayacak ne yazık ki.. ve ben seneye bu durumun bir daha gerçekleşeceğini hiç sanmıyorum maalesef..

quote:

Orijinalden alıntı: Eric Ponti