Kerimcan Durmaz, Barış Manço'yu donunda sallar

Ne düşünelim bu konu ile barış manço gibi bir efsane topişin teki ile kıyaslandığı için mezarında ters döndü.

Konu muhtemelen troll ama hadi diyelim ki ciddiyseniz şu şarkıda geçen cümleleri normal hayatında dahi kuramayacak insanların domates, biber, patlıcan diyerek şarkı sözü kıyaslaması yapması da ne bileyim işte...

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Gözüm senden başkasını görmez oldu, yâr

Gönlüm senden bir şey ister, nasıl desem, yâr?

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Senin için dağları deler, yol açarım, yâr

Senin için denizleri kuruturum, yâr

Senin için gök kubbeyi yerlere çalarım, yâr

Canım' iste, canım bile sana kurban, yâr

Dağlar, taşlar, uçan kuşlar senin olsun, yâr

Deniz, derya, gökler hep yerinde dursun, yâr

Gönlüm senden bir şey ister, nasıl desem, yâr?

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Saçlarına yıldızlardan taç yapayım, yâr

Bir nefesle güneşleri söndüreyim, yâr

Çıra gibi uğrunda ben yanayım, yâr

Canım' iste, canım bile sana kurban, yâr

Yıldızlar yerinde güzel, bırak dursun, yâr

Saçlarımı ellerinle okşa yeter, yâr

Gönlüm senden bir şey ister, nasıl desem, yâr?

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Rüzgâr olup ince beline sarılayım, yâr

Çimen olup ayağına serileyim, yâr

Sürme olup gözlerine sürüleyim, yâr

Canım' iste, canım bile sana kurban, yâr

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Gözüm senden başkasını görmez oldu, yâr

Gönlüm senden bir şey ister, nasıl desem, yâr?

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Gözüm senden başkasını görmez oldu, yâr

Gönlüm senden bir şey ister, nasıl desem, yâr?

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Alla beni, pulla beni, al koynuna, yâr

Gözüm senden başk...

şaka maka kerimcan durmaz şarkıları çok güzel ve anlamlı boş iş yapmıyor migos versace diye anırsın drake no stylist desin gerçek amerikan rap diye övün kerimcana gelince mi beğenmeceksin

Girelim moda

Party her an vida loca (whoo)

Girmem o yola

Artık çizdim yeni rota

Giydim Bottega

Üstüm başım limonata (ice, ice)

Kollarımda bak

Harry Winston G pırlanta

Bilir beni hepsine sorsan

Uçak modu hep telefonda

Sahneler her günüm sold out (wow)

Gülüyorum hep inadımdan

Arar beni bulamaz hiç

Sildim çoktan hepsi mazi (ey)

Parıldarım drip, drip, drip, drip

Yaşattığım trip, trip, trip, trip

Çıkardım yükseklere yine

Dönüşü yok, çözdüm denklemi

Rahatsız ettim belli ki

Umursamam artık kimseyi

Başardım kurduğun düşleri

Gördüm o sahte gülüşleri

Bozdum oyunları, ezberi

Yetmedi, yükselt sesleri

Barış Manço - Dut Ağacı

Bu sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım

Çocukluğumu yaşamak istedim bu sabah

Ve bir an keşke bugün hiç olmasaymış diye düşündüm

Keşke dün, dün kalsaymış

Şu sağdaki iki katlı ev Nezahat Hanımlarındı galiba

Yok yok bu Yekta Beylerinki olmalı

Nezahat Hanımlarınkinin yanı top oynadığımız boş arsaydı

İyi ama nerde boş arsa, ya bakla tarlası, peki taş mektep nerdeler

Kimler götürdü kimler çaldı o güzelim anıları benden

Birden Rıza Amcayı gördüm

Yine o dut ağacının altında oturuyordu

Koştum ellerine sarıldım, önce tanımadı

Sonra Rıza Amca'nın sımsıcak ellerinde

Çocukluğumu yeniden yaşamaya başladım

Tam o karşımızdaki evin üçüncü katında otururlardı

On dört yaşında boyanmaya başladığından

Mahalleli sonunu pek iyi görmezdi doğrusu

Bu kız çok tango oldu derlerdi

Evlenmiş, iki sokak öteye taşınmışlar

Eskisi gibi mi diye sordum

Eskisi gibiymiş, biraz kilo almış o kadar, olsun

Kim bilir kilolu olmak bile ne yakışmıştır ona

Zaten ne yakışmazdı ki

Rengini beğenmedim bugün Rıza Amca

Üstelik bayağı süzülmüşsün

Tabi gece hayatı, içki, sigara, bakmıyorsunuz ki kendinize

İlahi Rıza Amca

Birlikler umumi katipliğinden emekli olalı beri

Gecesi gündüzü bu dut ağacının altında geçerdi

Son üç sadrazamı ve

Cumhuriyet'ten bu yana bütün başvekilleri

Sırasıyla ezbere bilir, bize de saydırırdı çocukluğumuzda

Hala hatırlıyor musun diye sordu

Hatırlıyor muyum?

Hiç unutamamıştım ki

Bilekten bağlı açık sandaletler giyerdi

Nedense pek derin bir iz bıraktı bende bu sandaletler

Bir de kol altları genişçe oyulmuş pembe bluzu

İlk sigarasını yakışımı hatırlıyorum da

Ne gururlanmıştım ya Rabbim

Nasıl da bakmıştı gözlerime

Yıllar yılı bu bakışlarla yaşadım

Onlarla uyudum, onlarla uyandım

Şimdi kim bilir hangi eller yakıyordur sigarasını

Oysa bu dut ağacının altında söz vermiştim

Söz, söz, söz

Hep lafta kaldı dedi, Rıza amca

Yıkmadık ev bırakmadılar mahallede

Evlerle beraber bahçeler de yok oldu

Bir şu dut ağacı kaldı, onu kesmeseler bari

Birden gözleri parladı

Sahi sen televizyona filan da çıkıyorsun dedi

Tabi ya seni dinlerler

Bir seferinde söyle, çık pat pat söyle

Şu dut ağacını kesmesinler de

Aslında dizlerinde derman olsa Nafua vekiline bile çıkardı Rıza amca

Ama gençler ne güne duruyordu ki

Söz verdim Rıza amcaya

Dut ağacını kestirmeyeceğime söz verdim

Dünü bilmeden bugünü yaşamanın bedeli öylesine ağırdı ki

Yarını bugünden kurtarmak için hayatımda ikinci kez söz verdim

Birinciyi tutamamıştım ama

İkinci sözümü tutacağıma söz verdim..

ne biçim konu bu