Kendi kendimi derde soktum

Yeni evliyim 24 yaşındayım, eşimle kirada oturuyoruz kira yeme içme gezme vs. harcamaları çıkınca kenara 35 40 bin atıyoruz. Ben evlendikten sonra daha önce hiç düşünmediğim şekilde mal mülk sahibi olma derdine girdim, herşey aşırı pahalı kendimizi düşünüyoruz para her geçen gün değersizleşiyor 4 5 sene çocuk falan düşünmüyoruz en azından çoluk çocuk yokken barınma derdini halledelim diye düşündük yıl sonuna kadar bir ev alalım diye kendimizi psikolojik olarak şartladık 950 bin liralık altınımız var bulunduğumuz muhitte ev alamıyoruz en azından kirada oturalım ama başka yerden ev alalım ordan kira da gelir sonunda ev sahibi oluruz diye düşündük. Memleketten ev bakıyoruz hem ileride tayin vs. şansımız yaver giderse dönersek otururuz , dönemezsekte ev sahibi oluruz kirasını alırız diye düşünerek.

Şimdi memlekette içimize sinen bir ev bulduk dönersek oturabileceğimiz büyüklükte ama bütçe yetmiyor 950 bin elimizde var 1 milyon konut kredisi çekeceğiz 500 bin açık kalıyor bunu babam karşılarım diyor ama yük olmak istemiyorum çünkü istemese bile ödeme sorumluluğuna gireceğim. 500 bin çok bi rakam ya da krediyi biraz fazla çekeceğim 1.2 milyon geri kalan 300 bini babama yavaş yavaş ödeyeceğim. Kredinin geri ödemesi de 35 bin, 15 bin kiraya vereceğiz babama olan 300 bin borcu da yavaş yavaş ödeyeceğiz.

Bu ev işini aylardır düşünüyorum bunalıma girdim alsam mı almasam mı, babamdan çok para almakta istemiyorum öderken rahat ödemek istiyorum. Babam sıkıntı yapmaz verecek parası da var ama evlenirken vs yıllarca parasını yedim herşeyi de onun üzerine atmak istemiyorum.

Şimdi iyice bunaldım 3 ihtimal var sizce hangisi mantıkı ?

1) Bu içimize sinen evi 1.2 milyon konut kredisiyle aylık 35 bin ödeme ve 15 bin kiraya verme şeklinde alacağız geri kalan 300 bini babam verecek bende yavaş yavaş ona ödeyeceğim.

2) Memlekete dönersek içine sığamayacağımız ya da oturmayacağımız bir ev alacağız ama daha az borca gireceğiz 1 milyon kredi çekip aylık ödemesi 30 bin falan olacak yine 15 civarı kiraya gidecek.

3) Bunaldım artık bu işleri araştırmayı kafa yormayı bırajacağım salacağım, normal altın vs. birikime devam edeceğiz, ya da bir tık daha risk alıp borsaya falan yatırım yapacağız, parayı güzel kullanırsak ev alma şansımız olur belki.

4) Minimum borçla babamdan 200 bin falan alıp 1+1 ev alıp kiraya vereceğiz, oradan gelen gelirle daha çok birikim yapacağız evde bir tık değerlenecek diğer konutların arttığı oranda ileride de fırsat olursa satıp büyüteceğiz.

Düşünüyorum şuan elimde para olmasa ev bile hayal edemeyeceğim derde girmeyecğim ben parayla derde girdim, hiç bişey düşünmeyip salsam mı hangi seçenek mantıklı sizce saydıklarımdan ?

Bahsettiğin tutarlar çok çok yüksek tutarlar değil ama yine de evin geri ödemesi için kiraya güvenme derim. Eğer bütçeniz kredinin taksidinin tamamını ödemeye el veriyorsa bu borca girin.

Onun dışında, bu alacağınız evde kendiniz oturmayacaksınız. Her şekilde kiraya verilecek. Kendinizin oturma şansı bundan birkaç yıl sonra, eğer o şehire geri dönerseniz. Bu olasılıkla yatırım yapmak bence mantıklı değil. İki, üç, beş sene, kendinizin oturmayacağınız bir eve yatırım yapmak için fazla uzun.

Madem kenarda birikmişiniz var, bir ev almak istiyorunuz, fiyatına göre kira getirisi en yüksek seçeneğe yönelin. Kenardaki paranızı harcayın, fakat bir şekilde en kısa sürede yerine koymaya bakın bunu. Kira getirisi yüksek yerin ileride satış değeri de yüksek olacaktır, eğer satıp oradan gelecek parayı kendi eviniz için peşinat yapmayı düşünürseniz.

Eğer memlekete dönme planınız kesin olsaydı, "en geç 3 sene sonra dönmüş olacağız, ondan 2 sene sonra da çocuk yapacağız" gibi bir plan yapabiliyorsanız yani, o zaman daha yüksek borca girip kendinizin yaşamayı isteyeceği bir eve yatırım yapın derim. Ama bu yatırımı, olasılıklar üzerinden yapmayın. Çünkü 3 sene sonra taşınmayı düşündüğünüz eve alacağınız kiracı ile, o eve isteyeceğiniz kira miktarı ile, uzun dönem kira almak için satın alacağınız evin müşterisi farklı olacak.

cevap çok basit 1 numarayı yap geç. ev alabiliyorsan hiç durma içine sineni al. baban zaten mutlu olur merak etme külfet gelmez. ne alırsan kardasın bundan emin ol. daha sonra keşke alsaydım diyeceksin bundan emin ol.

asla yapmaman gereken şey ise borsaya girmek.