Bir şey de düşünmüyorum aslında, sadece herhangi bir şey yaparken ondan zevk alamadığımı hissediyorum. İçimden hiçbir şey gelmiyor, yani hiçbir şey. Yaşamak denen bu çileli oyunda tutunacak hiçbir dalım yok gibi. Gençlik yıllarımı böyle karamsar, aksiyonsuz ve keyifsiz geçiriyorum. Yapmam gerekenleri biliyorum ama yapmıyorum. Onları yapsam ne değişecek, sahip olacağım hayattan mutlu olacak mıyım?
Artık sabahları uyanmayı istemiyorum. Uyandığımda hissettiklerimden nefret ediyorum. Anlamsızlık ve boşluk ruhuma hakim oluyor, içinden çıkamadığım bir döngüye girdim. Kendime söz vermek istemiyorum, çünkü biliyorum bir şekilde o sözü tutamayacağım. Kimim ben? Ne istiyorum? Neyim ben?
Alıntı
metni:
Onları yapsam ne değişecek, sahip olacağım hayattan mutlu olacak mıyım?
Yapman gerekenleri yapmayı dene, mutlu olup olmayacağını gör.
Dostum vicdan azabını sair yapıp avutma kendini yapman gerekenleri baya süredir yapmıyorsun ve içinden seni yiyor gelişme isteğin işte kisaca. Beyin kendi içinde şizofren gibidir sesler vardır baskın olanı Anlık hareketlerin başa getirir yapman gerekenleri her yaptığında gücü islerini yapmanı söyleyen elemana daha çok veriyorsun o tek sesi dinlemeye calis kalabalıktaki o tek ses seni çıkış yoluna götürecek bu karamsarlıktan
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme