İyi bir insan...

Merhaba. Ben çağdaş (aslında değil çünkü ailem görmesin diye adım hayali bir çağdaş) 13 yaşındayım. Maalesef 1 yıl erken okula başladım.

Bu yüzden de lise 1 okuyorum. Ankarada yaşıyorum.

İyi insan kimdir? Hiç kendinize sordunuz mu?

İyi insan sizi yargılamaz, size küfür etmez, sizin ne olursa olsun arkanızda durur, teselli etmeye çalışır. Benim arkadaşlarım oldu. Ne insanlar geldi geçti

Şu yaşımda bile babamdan çok çekmedim sanırım... Onun beni sevmemesi eskiden çok umrumdaydı artık hissizleşiyorum sanırım. Dünyam örseleniyor. Şimdi elalem der : uUuU 13 yAşInDa eRgEnN uUuU hAwLı oLdU diye. Benim amacım dikkat çekmek değil. TikTok çekiyorum diye benim telefonumu elimden aldı tuşlu telefon verdi. (Tiktok takipçim de 1550 falan sanırım uzun zamandır girmiyorum.) Benimle sürekli çatışma içinde. Benle kavga ettiğinde @ğzına sıçarım senin diyor sürekli. Beni 2 kez yerlerde sürükledi duvara vurdu tokatladı dövdü. hatta kıyafetimden çekerek döverken kıyafetim (t-shirt)im yırtıldı. Paran var ama bize 1 kuruş bile harcamıyorsun. Allah razı olsun annemden o bana hep birşeyler almaya çalışır. Ben ona sadece anneannemi çok seviyorum dedim o ise onlar mı senin g@tünü sildi onlar mı sana baktı küçükken falan dedi ben çok üzülüyorum. Hem bana or@s... .çocuğu diyor. Hemde senin baban yok...

Ben bu yaşımda bunları çekmeye razı mıyım? Keşke evlatlık olabilsem. Düşünsenize yepyeni bir hayat. Sizi seven bir aile, abla/kardeş/abi...

Üniversiteyi Ege 'de kazanıp hemen anneannemin yanına gitmek istiyorum. Anneannem izmirde onu da çok seviyorum %50'nin üstünde burs alsam o da kâr kârdır.

Bazen yediğimiz yemeğin bile hesabını yapıp yemeğe gelince çok heyecanlısınız ama derse gelince tık yok diyor. Ben senden kurtulmak için ders çalışıyorum. Allah senin belanı da versin.

Eğer hastaneye yatarsan gelirim oraya kulağına fısıldayıp; "haketmiştin" diyip gitmeyi çok isterim. O bağırıp çağırınca, bizde karşılık verince vuruyor. sonra her zaman yaptığı gibi televizyonun senini full açıyor. Benim o gün dersim vardı. Babam bilgisayarı almıştı. Ben akşama kadar ders çalışamadım, canlı derslere giremedim. Öğrenemedim kısaca... Eğer babam olacak "insan" gel barışalım derse bende; "Bırak ya! Sen onca sene bana 1 kuruş değer verme. Şimdi mi oğlun olduğum aklında geliyor!?" derim. Sanırım internetten biber gazı alacağım ve ona karşı kendimi savunacağım. Annem bizi en iyi yerlere getirmek için uğraşıyor ama kılını kıpırdatmıyor. Aklı fikri hep "nasıl ucuz bulurum" falan filan. Nankörlük etmekte istemiyorum bugüne kadar karnımızı o doyurdu ama bu hareketleri beni çileden çıkartıyor. baba tatile gidelim diyorum tatili hak etmek için ne yaptınız diyor. Gitsek bile orda burnumuzdan getiriyor. evde yaptığı hareketleri oralarda da yapıyor. Annem ondan daha iyidir ama anneme hayatımda ona sarılıp bir kere bile öptüğünü görmedim bile. onun için sadece para...

Evden kaçıp sanal arkadaşlarım var. Onların yanına gidip sarılmak istiyorum. Artık bu saatten sonra babama asla acımam. Hak etmiyor çünkü. Merhamet etmeyene merhamet edilmez, içimde nedense gram intikam duygusu yok :/ Tekrar söylüyorum babamın da allah belasını versin ben onun beni parasız bırakıp okula göndermediğini de biliyorum... Babam kahrolası aşağılık adi bir psikopat. Dışardan iyi gözükse de şeytan... Kendine müslüman diyip de ne kadar halt varsa yemesi...

Onun gücünde olabilseydim bana yaptıklarının aynısını yapardım. Ben de o sinirimle evi yakıp yıkabilirdim. arabasını parçalayabilirdim. Ama sabrediyorum.

Hayalim evden onlara haber vermeden kaçıp, güvendiğim bir arkadaşıma gidip beraber aynı evde kalıp bir işte çalışmak. Hayalim bu olmuş. Kendime artık daha çok değer veriyorum. Böyle bi savunma dersi almak istiyorum

Lütfen tavsiyeniz var ise benimle paylaşın.

Bu evden kaçmak istiyorum

Merhaba genç arkadaş,

Yaşadığın aile anladığım kadarıyla sana hak ettiğin değeri ve ilgiyi göstermiyor. Anladığım kadarıyla erkeksin ve her ne olursa olsun bir ergensin. Yani yetişkin hormonlarına yeni yeni kavuşmandan dolayı aklının ve duygularının karışık olduğu bir dönemdesin. Bu karışıklıklar hepimizde öyle ya da böyle olmuştur, senin yaşlarında iken bana kötülük yapan insanları aklımda öldürürdüm ben; çok şükür ki öyle bir şeye yeltenmedim bile. Aşırı sinirli idim ve insanların yaptıklarını kafama çok takardım. 15 yaşımda iken ülser teşhisi kondu bana, bir kaç yıl çok şiddetli ağrılar ve acılar çektim, çok şükür ki geçti gitti.

Sen ne kadar iyi olmaya çabalarsan çabala kötü insanlar her zaman var olacak ve sana sıkıntı verecekler. Sana düşen şey kötü insanları hayatına en az etki edecek şekilde var etmeyi başarabilmek, iyi insanların da var olduğunu ise asla ve asla unutmamak.

Ben de kötü ve sevgisiz bir ailede büyüdüm diyebilirim, liseyi dışarıda okuduğum zaman kurtuldum bir anlamda. Geçmişime baktığımda bir çok hata yaptığımı görüyorum ve bunda beni anlamayan, beni doğru şeyleri yapmaya yöneltmeyen ailemin ve çevremin çok etkisi olduğunu görüyorum, biz büyürken internet de yoktu böyle anonim olarak derdimizi de paylaşamazdık. Sürekli hata yapa yapa, onlardan dersler çıkarta çıkarta ilerledim ve bir çok şeyi yaşadığım için ben de hissizleştim bir süre sonra. Uzun yıllar boyunca insanlarla minimum şekilde ilişki kurarak kalabalık içinde yalnız yaşadım.

Senin ailenden kaçman demek polisin seni arayacağı ve bulduğunda yine ailene teslim edeceği demek bunu bilmelisin. 18 yaşına gelene kadar ailen senin bir anlamda sahibin. Sana tavsiyem para nasıl kazanılır bunu öğrenmendir. Kafede bilmen nerede çalışıp ufak da olsa para kazanabilirsin. Ailenin parana çökeceğini düşünüyorsan maaşın konusunda yalan söyle, eğer parana dokunmazlarsa da biriktir, hatta mümkünse altın, dolar yaparak biriktirmeye çalış. Bunun yanında kendini geliştirmelisin. Dersler saçma bile olsa seni üniversite okumanı sağlayacak ve bir anlamda ailenden kurtulmanı sağlayacak, bu sebepten de en önem vermen gereken şey okulun.

Ayrıca sakın ola ki başkalarının hayatına bakıp benim ailem niye böyle diye hayıflanma, senin gibi hatta senden çok daha kötü durumdaki bir çok insan da var bu hayatta.

Gün gelecek bu günlerin geçecek bunu da unutma.

buraya not düşeyim, bunu bir ara okuyacağım.

🙂