İş bulamıyorum (6. sayfa)

Problem tam da bu zaten.Bir insan üniversite sınavında iyi bir bölümü kazanabilsin diye hem tüm maddi imkanlarını, hem de hayatının en canlı, en güzel yıllarını heba etsin, yetmesin üzerine girdiği bölümü iyi bir ortalama ile bitirebilmek için kendini harcasın, mezuniyetle beraber eline geçen tek şey yoğun bir açıkta kalma korkusu, belki de yıllarca sürecek bir iş bulamama ve dağılan psikoloji.

Bir de zaten bozulan psikolojiye ek olarak, etraftaki birtakım kendini ve haddini bilmezlerin "Bu da şımarığın teki.Zaten çalışmaya da niyeti yok" veya "Aman canım bu da zaten iş beğenmiyor" şeklindeki çamur sıvamaları.

Sonuç olarak, eğer bir insan 4 yıllık bir üniversiteyi bitirip, zoraki olarak vardığı nokta A101 de kasiyerlik yapmaksa, o kişinin o güne kadar kendine yaptığı tüm yatırım ve o kişinin tüm yetenekleri boşa harcanmış demektir.( Yanlış anlaşılmasın A101 de çalışmak kötü bir şey değildir fakat başka iş bulabilme ihtimali sıfır olduğu için A101 de çalışmak zorunda kalma çaresizliği kötüdür.)

Hocam evet insanlar kasiyerleri küçümsüyor ama çoğu üniversite mezunu ve eften püften üniversitelerde değil

Ne yazık ki durum yazdığınız gibi.Ayrıca kapatılması gereken bircok üniversite ve pekçok bölüm var ve birçok firmanın işe alım süreçleri de şeffaf değil.Nitelikleriniz cok iyi bile olsa, bir sirkete eleman alınacağı zaman, pekçok firma kendi personellerinin tanıdıklarını tercih ediyor.

Dolayısıyla siz ağzınızla kuş tutsanız bile, bu torpil olayı nedeniyle şansınız kalmıyor.

Bana gelince... TR şartlarına göre hala çok iyi niteliklerim var ve zamanında internetteki pekcok kariyer sitesi üzerinden bircok başvuru yaptım.Fakat yaptığım başvurulara cevap bile gelmedi.O yüzden, iş bulma sitelerinin asıl gorevi olan iş arayanlarla iş verenleri bir araya getirme fonksiyonunu yerine getirdiğine kesinlikle inanmıyorum.Bence firmalar sadece resmi prosedur anlamında bu sitelere ilan veriyorlar fakat işe alacakları kisileri gene kendi tanıdıkları icinden seciyorlar.

Ben de artık yeni veya yakın zamanda mezun değilim.Ayrıca araya torpil koymayı da kendime hakaret sayarım.Dolayısıyla, uzunca bir süreden beri iş aramıyorum.Kendi adıma bu defteri kapattım fakat bu ulkede benimle aynı durumu yaşayan bircok genç insan olduğundan da eminim.

Türkiyedeki üniversiteler Lise gibi oldu. Zaten dünyada ilk 500 de 10 üniversite bile yok. Çoğu apartman dairesinden bozma çakma üniversite gibi. Bence bu niteliksiz üniversitelerin kapatılması, meslek liselerindeki eğitime ağırlık verilmesi ve burada verilen kaliteli eğitimle insanların meslek sahibi yapılması gerekiyor.Herkez üniversite okuyacak diye zorlamanın anlamı yok.Ekonomik yük,psikolojik yük,zaman anlamında kayıp bunların hepsi düşünülmeli.

Devletin gençler için planlı bir eğitim ve istihdam politikası yok.Öncelikle başı boş bırakılmışsınız.Sürekli piyasaya yenisi sürülen iş gücü kadar iş yok birkere.Ülke öyle hızlı büyümüyor genci kadar.Torpilden yakınan da hiç yakınmasın.Ben torpil işini makul bir çözüm görüyorum.Konu torpil değil, zaten talep düşükken yeteneksiz insanların torpil gibi bir kısa yolu kullanması normal.Ama her zaman torpilli olan yeteneksiz de olmuyor tabi.

Üniversite çağı genci doğru tercih yapıyor mu tartışılır.Sırf üniversite okumak için tercih edilen çoktan mezun sayısının ihtiyaçtan kat kat fazla olan o kadar bölümü gidip yazmak ne kadar doğru.Sırf adı güzel , temiz minnoş bir ofiste çalışırım plaza insanı olurum hayaliyle bankacılık gibi alanlarda tercihte bulunmak.Bilemiyorum yani.Eğitimini gördüğünüz alana ilginiz vardır,gerekli olan yetenekleri içeriyorsunuzdur , bir kalkınma planınız vardır seçmek mantıksız diyemem.

Diğer bir hata ise yanlış bir tercih üzerinde ısrar.Bazı arkadaşlar yazılım demiş,onları yermiş bazıları da.Ama aslında adamların dediği bak Türkiyede çalışırken bile çok iyi para kazanabileceğin(yada uzaktan yurt dışına hizmet verebileceğin) bir alan var, bak kaçıyorsun emek vermekten ama uzun vadede sana geri dönüşü daha sağlam diyor adam.Çoğu insan hayatlarının bir noktasında yaptığı/eğitim gördüğü işi bırakıp bambaşka işlere giriyor.

Misal ben ingilizce öğretmeniyim.2022 Türkiyesinde kazanabileceğim ortalama 8-10 bin TL maaş + özel dersten de ortalama 20 dersim olsa 8-10 bin bantlarında birşey.2010 lu yıllarda kuzenim ısrar etti yazılım öğren diye (ki kendisi fena bir cv si olmayan maaşını türkiyede fena olmayan miktarlarda dolarla alan birisi. son projede 3800 $ kazanıyordu.Yurt dışına çıksa müthiş değerli ama İstanbulda olmayı seviyor).Aslında üst limiti iyi olan bir meslek öğren demişti bana. Dedim öğretmenliği yeni bitirmişim sürünüyorum ama ne yazılımı fakülteye koyduğum emeğim var.Sonuç ne dersin ? Zamanı geldi ayda 20 bini beğenmez oldum.Üst limitim artık buydu ki malum Türkiş yoksuzluk sınırını 20 bin 818 TL açıkladığı dönemde bankacılıkta da öğretmenlikte de giriş maaşları bunun yarısından daha az.Sonuç ne oldu.2010 da bak mesleğini tekrar düşün diyen kuzene uyup tabi ki yazılıma yönelmedim.Online satış ve ticaretin bir kısımlarıyla uğraşmaya başladım.İç pazarı hedeflemeyip direk dış pazarı ilk andan karar vererek ilerledim.İngilterede ki bir ortak arkadaşımla saat işine girdim.Daha sonradan amazon,ebay ve bir takım aracılık hizmetleri vererek kuzenimin vaktinde önerdiği işten maaşlı kazanacağım gelirin birkaç kadı güzel paralara ulaştım.Bu bir başarı hikayesi değil, sadece yanlış bir kararda ısrarın eninde sonunda beni getirdiği noktanın aynı olması. Konformist şekilde ilerleyip kaderimi kabul de edebilirdim tabi.Risk alıp başarısız da olabilirdim.

Bence bankacılık eğitiminde mutlaka "fırsat maliyeti" denilen şeyi 3 satır da olsa geçmişsinizdir.Onu atlamayıp tekrar ne anlama geldiğini inceleyip kendi durumunu değerlendirmen lazım.Herkesin durumu kendine özeldir. Ülkede halinden memnun olmayan çalışan yüzdesi ve gelirlere bakıldığı zaman matematiksel olarak hepimiz kadar sen de aynı vasat kaderi paylaşmaya adaysın.Türkiye hiç bir zaman ortalama varlık seviyesinin insanları mutlu edeceği bir ülke olmayacak.Hep azınlıkta olacak cesur,akıllı,uyanık,stratejik,sermayedar,vizyoner, yandaş,kanunsuz vs vs... kişilerin sadece makul hayat süreceği bir ülke kalacak.

İlanlarda kriteri karşılasam bile ya kadın aday aranıyor diyor hatta bi keresinde gittiğim bi firma bekar çalışan almadığını söylemişti yaş şartı arayanlar zaten tam fiyasko 30 yaş üstü olan birisi işsiz kalsa iş bulamayacak

Aynen katılıyorum.Herkesi üniversiteye yönlendirmek hem genç insanları boş yere zorlamak, hem de ülkenin ekonomik kaynaklarını boşa harcamaktır.

Siz psikoloji eğitimi almışsınız. Benden daha iyi bilirsiniz.Üniversiteyi bitiren birçok kişi eğer daha önceden ayarlanmış bir planı yoksa, okul biter bitmez boşlukta kalıyor.Bu durum birçok yeni mezun için böyle.

Size tavsiyem ( kendi mesleğiniz için mutlaka gereklidir) yüksek lisans yapmanız.Fakat yüksek lisans için her zaman kaliteli bir devlet universitesini tercih edin ve gireceğiniz bölüm mutlaka tezli olsun derim. Yüksek lisans yapmış bir kişi olarak, yüksek lisansın özü tezdir diyorum. Size araştırma yapmayı ve sorgulamayı "tez yazmak" öğretir.

Vakıf üniversiteleri çok sayıda fakat kaliteleri birbirini tutmuyor. Önemli bir bölümü de ticarethane mantığı ile çalışıyor.O yüzden, vakıf üniversitelerini tercih etmek iyi bir seçim olmaz.

Eğer daha detaylı eğitime ihtiyaç duyuyorsanız, devlet üniversitesinde tezli yüksek lisans yapabilirsiniz.Lisans eğitiminde ne kadar yüzeysel geçilen, iyi anlatılmayan veya iyi anlaşılamayan konu varsa, yuksek lisansta hepsi oturuyor.

Kendi adıma yüksek lisans yapmış olmak hayatımda verdiğim en doğru kararlardan biridir.

Bu arada genç arkadaşlarım,

Herkes kendini bilir, potansiyelini tahmin eder. Şapkayı önünüze koyup düşünün. İyi bir üniversitenin ortalama üstü bölümünden mezun olmayacaksanız en az, vallahi üniversite okumanın hiçbir faydasını göremezsiniz. Hele ki ailenizin imkanları kısıtlı ise ne paralarını çarçur edin, ne de kendi zamanınızı.

Şu an ara eleman diye inim inim inliyor çoğu firma, bazı iyi meslek liselerinden çıkanları kapıyorlar direkt. Ya da bazı büyük holdingler kendileri meslek lisesi kurup alıyor vs. Bugün bir CNC operatörü - torna ustası - kaynakçı - CAD/CAM operatörü iş görüşmesine öyle rahat geliyor ki. Adam işten ayrılıp bir günde başka yere geçiyor tabi alanında iyi ise. İşverene eyvallahı yok yani, bu durum maalesef birçok üniversite mezunu için hayal. Adam biliyor ki çalıştığı yerden ayrılıp iş arıyorum diye etrafı arasa 5-10 aramayı bulmaz bulur bir yer.

Eğitim sistemi öyle bir noktaya geldi ki, birçok üniversite ve bölümü işsizliği 4-5 yıl ötelemeye ve bir bölge halkının ekonomisine katkı olması için var sanki.

Alın nereden nereye gelindiğinin kanıtı,

Benim annem-babam öğretmen. Tabi yeterliliği sağladıkları için üniversiteden mezun oluyorlar. Hoooppp hemen bir kura ve atama yapılıyor. Çünkü ihtiyaç kadar öğretmen yetiştirmiş en az herkese iş hazır.

Şimdi millet yıllarca atama bekliyor, bir de sınav yapıyor. Yahu bölümle ilgili desen değil, hadi diyelim ilgili madem şüphen var niye mezun ediyorsun bu insanı?

gayet normal işsizlik cok yuksek oldguu ıcın herkes hırsızlık dolandırıcılık yapıyor zaten

Senin vasıfsız olman hükümetin suçu değil.

?