insanlarla konuştuktan sonra gelen pişmanlık hissi.

özellikle birden fazla kişinin olduğu kalabalık yerler de konuştuktan sonra inanılmaz bir pişmanlık hissi başlıyor. utanç içinde hissediyorum keşke konuşmasaydım diyorum. insanların hakkımda neler düşündüklerini çok kafaya takıyorum. keşke umursamaz gamsız takıntısız biri olabilseydim.

nofap'e başla

.

up

ben de böyleyim. hiç konuşmuyorum o yüzden. sosyal fobim var. normal insanların hiç düşünmeden rahatça yaptığı şeyler için bu kadar stres takıntı yapmak insanı bitiriyor ya. taa yıllar önce biriyle olan konuşmamı hatırlayıp acaba saçmaladım mı falan diye utanıyorum bazen adımı bile unutmuştur belki çoktan.

hocam işte tam anlattığınız gibiyim ben de. konuşmak istemiyorum ama konuşmamak da çok kötü bir izlenim veriyor insanlara. konuşunca da pişman oluyorum. insanların ne düşündüğünü umursamamak çok büyük bir özellik ya bunun çok aptalca bir şey olduğunu bilmeme rağmen beynime söz geçiremiyorum.

Yuh lan bende bir tek numunelik böyle olan ben varım sanıyordum ne kadar çok kişiymişiz bir araya gelelim. Şu yazdığım yoruma bile kafayı takarım 😁 yazmasamıydım acaba amaan yazdım gitti

Bence önemsemek çok büyük özellik önemsememek kötü bir özelliktir o yüzden atalarımız söz gümüş ise susmak altındır demişler. Yani boş konuşmaktansa bazen susmak iyidir. Çok bilen insan az konuşur ama öz konuşur. Bizler matrikste uyanan neo gibiyiz birde uyanıp matrikse geri dönmek isteyen bir kişi vardı sende o adam gibisin güzel özelliklerini bırakıp herkes gibi olmak istiyorsun.

hocam çok mantıklı bir şey söylediniz. hele ülkemizde pısırık olarak algılanıyor böyle insanlar düşene bir de onlar vuruyor malesef

benim hayat mentalitemi özetlemişsiniz hocam. insanlar ne çok önemsenmeli ne de az.