Her soruya cevap verilir, soru sorulmaz / Soru-Cevap, Beyin Fırtınası Topiği (10. sayfa)

quote:

Orjinalden alıntı: Arukard

İnsanlar neden korktuklarında ya da heyecanlandıklarına titremeye başlarlar? Buz gibi olurlar?

quote:

Orjinalden alıntı: feylesof

Sezgisel olan şeyler söz konusu ise kesinlikle kelimeler sezinlenen/hissedilen şeyleri tam olarak yansıtamaz buna katılıyorum. Yine de kaleminiz güçlüyse kelimelere birşeyler mutlaka yansır. Ve buna rağmen ancak o hissi daha önce yaşayanlar tarafından bir karşılık bulunabilir.

quote:

Orjinalden alıntı: metalok

s£stavina, sanırım bu yüzden binlerce yıldır insanlar aşklarını şiirlerle, şarkılarla sevdiklerine yansıtmak istiyorlar.
Bu dünyada üzerine en çok yazı yazılan konu aşktır ki bu da ne kadar anlatılamaz olduğunu gösterir:)

quote:

Orjinalden alıntı: s£stavina

Hislerimizi kelimeler döktüğümüzde hiç bir sözcük yaşanılanı tam olarak yansıtamaz. Aslında sözcüklerin eksikliğini karşıdakinin bilgi, tecrübe , ve deneyimleri tamamlar.

O halde , sözcüklerle sınırlı olan konuşmanın , insani hisleri tam doğru olarak yansıtmadığını söyleyebilir miyiz?

quote:

Orjinalden alıntı: Hunter_one
Uzaydaki herşey neden yuvarlıktır? Niye tüm gezegenler yuvarlaktır ve hatta samanyolu bile elips şeklindedir... Tüm evren birşeylerin etrafında döndüğünden mi yuvarlıktır? Hiç üçgen veya kare bir gezegen varmıdır?

quote:

Orjinalden alıntı: ßy Spécops.

Yeni doğan bebekler hakkında birkaç soru soracaktım..

1)Bebekler düşünceleri nelerdir ?
2)Ne zamandan sonra görmeye,dış çevre ile bağlantılarını kurmaya başlarlar?
3)Rüya görürmüler ?
4)Neden bebeklikte yaptığımız birşeyi hatırlayamayız ?
Kalıcı bilgiler beynin hipokamp kısmında tutuluyordu.Bebeklerinde etkilendiği olaylar olmuştur.
Fakat hatırlayamayız ?

quote:

Orjinalden alıntı: s£stavina

@metalok

Kendimi eksik ifade ettim sanıyorum , özetle şunu demek istedim .
Kişinin hisleri ifade edişteki eksikliği dili iyi kullanamıyor oluşu değil , dili ne kadar iyi kullanrısak kullanamalım , sözcükler ifadeleri resmetmekte yetersiz olacağından , kimse söylemek istediğini tam olarak birebir zihnindeki gibi yansıtamıyor.

Benim yada sizin yazdıklarınızı anlamamıza neden olan sözcüklerin kılavuzluğu değil , daha önce aynı durumları yaşamış oluşumuz, sizde o anı o duyguyu resmetmeye sebep oluyor. Tecrubeden kastım dili bilmek değil , ifade ettiğiniz duyguları yaşamış olmaktı.

quote:

Orjinalden alıntı: birturk


Felsefika

Bir dünyanın olmadığı bir yer olsa
Ve orası bir yer olmasa ve ben
Orada olsam, orada değil deseler.
____________________________________________________

Bir yer olsa ve sen o yerde var olsan: Bilki kendini sen o zaman tanrısın!

Çünkü kainat tanrının (Allah'ın) aynasıdır. Yaratan veya insan aynaya baktığı zaman kendisinden başkasını göremez. Ama hiçbir zaman aynadaki görüntü tanrı (Allah) olamaz. Aynaya bakan, aynanın karşısından çekildiği anda görüntü de yok olur. Aynada tanrı (Allah), insan var dersen, orada olursun. Aynanın içine gerçekten giremiyorsan, orada değilim dersin.

quote:

Orjinalden alıntı: outlaw

Ne zamandır aklıma takılan bir şey var. Aslında nasıl anlatacağımı da bilmiyorum. En azından anlatmaya çalışayım.

Bazı geceler uyumadan hemen önce boyut karmaşası gibi bir şey yaşıyorum. Mesela ayağımın hemen orda olduğunu biliyorum ama zihnimde sanki çok uzaklarda gibi algılıyorum. (tabi gözlerim kapalı yani uyuma moduna girdiğimde). Sanki güneş gibi yani. Ya da tam tersi kolumdaki saati beni çevreleyen bir şey kadar büyük hissediyorum. Fark ettiğim kadarıyla yorgun olduğumda oluyor bu olay. Ama 2 ayda en az 3-4 kere oluyor. Tam olarak anlatamadım biliyorum ama çok farklı bir şey. Aslında hoşuma bile gidiyor denebilir. Sanırım gerçeklikten bir an uzaklaşmış olmak farklı bir şey.

Sizin de başınıza geldi mi acaba böyle bir şey? Ya da buna ne deniyor?

quote:

Orjinalden alıntı: felsefika

quote: Orjinalden alıntı: outlaw Ne zamandır aklıma takılan bir şey var. Aslında nasıl anlatacağımı da bilmiyorum. En azından anlatmaya çalışayım. Bazı geceler uyumadan hemen önce boyut karmaşası gibi bir şey yaşıyorum. Mesela ayağımın hemen orda olduğunu biliyorum ama zihnimde sanki çok uzaklarda gibi algılıyorum. (tabi gözlerim kapalı yani uyuma moduna girdiğimde). Sanki güneş gibi yani. Ya da tam tersi kolumdaki saati beni çevreleyen bir şey kadar büyük hissediyorum. Fark ettiğim kadarıyla yorgun olduğumda oluyor bu olay. Ama 2 ayda en az 3-4 kere oluyor. Tam olarak anlatamadım biliyorum ama çok farklı bir şey. Aslında hoşuma bile gidiyor denebilir. Sanırım gerçeklikten bir an uzaklaşmış olmak farklı bir şey. Sizin de başınıza geldi mi acaba böyle bir şey? Ya da buna ne deniyor?

ben kimim nereden geldim nereye gidiyorum gibi dusnceleri bir ara ver.
kollarinda bacaklarinda bir agirlik huzursuzluk varsa sendroma girmis olabilirsin.
bana sorarsan bu durum ilerlemeden hemen bir psikologa gorun derim. ilerlemeden bunu yap.