Hedefi Günde 8-9 Saat Modern Kölelik Olan Öğrenciler(!)

Giriş

Mesaj

Sizlere iyi bir haberim var arkadaşlar: "HEDEFİNİZE ULAŞACAKSINIZ".

Hedefinize ulaştıktan sonra yıllarca bir başkası için uyanacaksınız. Başlarda gururunuz incinecek; yıllarca bağımsızca, düşünmeden takıldığınız o keyifli gecelerden sonra belli bir saatte kalkabilmek için belli bir saatte yatma zorunluluğu, gece keyiflerinizden vazgeçmek zorunda olmanız, 1 yıl boyunca 2 haftalık tatilinizin yolunu gözleyecek olmanız sizi bir süre depresyona sokacak. Hiç düşünmediniz mi neden "üniversiteli öğrencilere tavsiyeler" adlı videolarda hep "garsonluk da olsa kesinlikle bir yerlerde çalışın, iş ortamını öğrenin" gibi laflar ediliyor? Bu üstü kapalı laf aslında "şimdiden ezilmeye biraz alışın ki ileride kanınıza dokunmasın, o alışma sürecinin zorluğunu şimdi çekin ki ileride zorlanmayın" anlamı taşıyor.

Evet ben de bu köleliğe alışma sürecini tanıdım, yaşadım, hatta mezun olduktan sonra birkaç yıl belki de 10 yıl daha yaşayacağım. Ancak unutmayın ben sizden daha az yaşayacağım, siz belki hayatınız boyunca zincirlere bağlı yaşayacaksınız ancak ben ve benim gibi insanlar "size kıyasla" çok daha kısa süre bağlı kalacak o zincirlere. Çünkü ben ve benim gibi insanlar şu an önünde kendisi için, o köleliği daha az yaşamak için çalışabilme imkanı varken çalışıp kendini geliştiriyor, ben 1 yıldır devam ettirdiğim bu tempoyla 4 yıllık bir üniversite hayatında 8-9 bin saat arası ders çalışmış, 8-9 bin saat kendini geliştirmiş biri olacakken siz belki 2 bin saati bile geçemeyecek olacaksınız. Ben en kötü 2.sınıf sonunda iş bulabilecek hale gelicekken siz 4.yılın sonunda bile fıldır fıldır iş arıyor olacaksınız, staj yapmak için bile belki de "tanıdık" arayacaksınız. Sürekli içinde bulunduğunuz konfor alanından hiç çıkmadığınız için "iş isterken" bile utanacaksınız, iş hayatındaki öz güveniniz 0 olacak. Adeta hayata 0 tecrübeyle başlayacaksınız. Öyle ki hayatınızın en mutlu anları sadece "4 yıllık üniversite hayatından kalma anılar" olacak. Bu sebeple her muhabbetinizde 4 yıllık üni anılarınızı anlatıp duracaksınız, keşke tekrar dönseydim de tekrar eğlenseydim diyeceksiniz. (Bakın hala ders çıkarma yok) Çünkü hayatınızı mutsuz biri olarak yaşayacaksınız ve ramiz dayının da dediği gibi nerede mutlu olduysanız hep oraya çevireceksiniz kafanızı. 2 haftalık tatillerde 1 yıl kölelik yaparak kazandığınız parayı harcayacak, 2 haftalık tatil sonunda ise tekrar o hedefsiz, amaçsız, köle hayatınıza geri dönmenin burukluğunu yaşayacaksınız. Ancak ben bunları çok daha kısa süre yaşayacağım, çalıştığım süre boyunca da rahat bir yaşam için koşturuyor olacağım, bakın benim de bu hayatta tıkılı kalma şansım var elbette, ancak bu çalışmayla çok çok düşük. Başaramasam bile yeteri kadar çalışmanın, kendi elimde olan gereklilikleri yerine getirmiş olmanın gurunu, rahatlığını yaşıyor olacakken siz pişmanlıklarla dolu bir hayat süreceksiniz.

Neden bu tip konular açıyorsun diyenlere: Arkadaşlar ben bu tip tecrübeleri hayatımda çok yaşadım, doğru olduğunu bildiğim şeyleri yaparken çevreme de yaptırmaya çalıştım ki benim yükselmem onlara mutsuzluk vermesin, birbirimizle mutluluklarımızı paylaşalım dedim hep. Ancak bu konuyla da dalga geçecek olanlar gibi o zamanlar da yaptığım şeylerle dalga geçen arkadaşlarım için şu an bir mutsuzluk kaynağıyım. Beni her gördüklerinde yapmadıkları şeylerin pişmanlıklarını yaşıyorlar. Tek umutları "benim yanılmam". Yanılmış olup bir gün çıktığım yerden dibe çakılayım ki onlarda "bak o da yükselemedi, demek ki yaptığı, söylediği şeyler boşmuş, yapmadığım için artık pişman olmama gerek yok" düşüncesiyle tembelliklerini meşrulaştırabilsin. Siz de böyle aciz olmayın diye söylüyorum, bakın ben uyarımı yaptım, 4 yıl sonra bu forumda bazı konular açacağım güncel hayatımla ilgili, benim konumu görüp mutsuz olmak yerine kendi başarılarınızın gurunu yaşamak istiyorsanız kendinize gelin. Ben olmasam bile benim gibi insanları görüp mutsuz bir hayat sürmeyin.

Yazdıklarımı daha iyi anlamak için 1 hafta da olsa lütfen gidip bir yerde garsonluk veya ne bileyim bir sanayide taşımacı falan olun. Bakın sadece 1 hafta. 1 hafta bir başkası için kalkmanın ne denli acı verici olduğunu kavrayın, ancak o zaman bu yazdıklarım sizler için bir ders olabilir.

Peşin cevap: Önemli şeyleri güya mizah(!) yaparak değersizleştirmeye çalışan asalaklar yazının sadece bir kısmını okuyacakları için burada "haha yerli elon musk olacak galiba, tamam kardeş sen git kendi işini falan kur günde 4 litre su iç" tarzı kendileri gibi seviyesiz cümleler kuracak. Lütfen aptallıklarınızı başka bir yerde sergileyin, kaldı ki ben de belki de uzun bir süre bu "KÖLELİLİĞİ" yaşayacağımı belirttim zaten yazıda.