hayatta realist olmanın gerekliliği

Hayatın her alanında çok uçup kaçmamak gerekir ,evet özgüven iyidir ama kararında iyidir

özellikle de hepimizin ortak olarak iyisiyle kötüsüyle bir süreç geçirdiği yks gibi sınavlarda kuru özgüvenle ben zekiyim nasılsa yaparımlarla ilerlemiyor hiçbir şey. 1 ay çalışıp 0 temelden 5k'yi zorlarım kafam çalışıyor gibi düşünceler saçma salak geliyor evet zeka önemlidir fakat bu 100.000'de 1 falandır. Size birilerinin umut pompalamasına işte tüm yıllarım boş geçti son ay 500 net arttırdımlara inanmayın herkesin sınırı farklıdır kendinin farkında olup onun özgüvenini kasabilirsin ama kendinle alakasız uçuk kaçık şeylerin özgüveni ile gidersen hayat seni her anlamda üzer realist olmak her anlamda önemli

Çok doğru. Bu yks için de geçerli hayattaki her şey için geçerli ama kendi sinirlarini zorlamak lazim

Üniye gectin diyelim 5k yaptın. Parti modunda bir üni hayatın yüzde 99 ihtimalle olmayacak. Ona da tip ve para lazım.

Realist olmayı karamsar olmak şeklinde kullanmayın yeter ki. Realist olmak, gerçek veriler ve gözlemler üzerinden istatistiksel doğru çıkarımlara ulaşan tahminler üreterek yapılır, oysa ortada veri, örneklem veya gözlem yokken sadece kafanızdan uydurduğunuz tahminlerle "bu böyleyse ancak bu kadar olur vs" tarzında düşüncelerle başarısızlığınızı haklı çıkaracak ve çalışmamak için bahane olacak şekilde fikirler üreterek realist olamazsınız.

Birisinin yaptığını görene kadar, "bu yapılamaz" şeklinde düşünüldüğünü çok gördüm. Buna güzel bir örnek okuma hızları ve bir günde insanların kaç sayfa veya kitap bitirdiği olabilir. Hızlı okuma alışkanlığı olan biri günde 1 kitap bitirebilirken, yavaş okuyan biri bunun imkansız olduğunu düşünecektir.

Kime göre neye göre realist olmak, başkalrının dogrusuna gore mi , yoksa kendi doğrunuza göre mi,

Yks için aslinda insanlar universitede okumak degil de , bu olayı anlatan kişinin başarı duygusunu yaşamak istiyor.

Mesela adam üni den amerikaya yarismaya katiliyor,

Burs ile yurtdisnda okuyor, hazirlik vb.

Haklısınız. Hatta bu sınav konularında bence realist olmaya falan da gerek yok, kalan zaman belli, sınav belli; otur çalış sonucu gör işte. Denemelerle aşağı yukarı bir fikir oluşur insanın kafasında, bunun ötesinde çok fazla düşünüp bahaneler üretmenin bir anlamı yok.

---> Sonucu kabul edip oradan ilerle ----> Mutlu/Mutsuz Son

---> Olmadı ---> "Çalış" adımına geri dön

Çalış --> Sonucu Gör --

----> Oldu ---> Mutlu Son

Şu işi olduğundan daha karmaşık hale getirmenin anlamı yok. Başkalarının başarı hikayelerinde fazla kaybolmamak lazım; bunu yapanları biliyorum, boşa zaman kaybı bence.

Üniversite zaten, tahmin ettiğinizden daha kötü bir yer çıkacak, kafanızda büyütmeyin.