Şimdi Ara

Forumun eziği hissizleşti.

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
17
Cevap
0
Favori
534
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Yaklaşık 4-5 yıldır inanılmaz bir yalnızlık içerisindeyim. Ailem dışında pek kimse ile görüşmedim. Onlar da içimdeki yalnızlık hislerini gideremediler çünkü pek ortak noktalarımız yok onlarla. Dini birtakım bunalımlar yaşadım, her şey bitti sürekli acı çekeceğim diye düşünüp daha da acı çekiyordum. Arkadaş edinmeyi denedim, hoşuma giden kızlarla ilişki kurmaya çalıştım, hepsi boşa idi. Lütfen tavsiye vermeye çalışmayın. Bu tavsiye isteme konusu değil, aksine kendim gibilere tavsiye vermek istiyorum. En azından bende olanı yazayım. Gitgide yalnızlığa sürüklendim. Her şey yavaş yavaş oldu. Bu konu üzerinde çok düşündüm ve çok kafa yordum. Neden bu kadar yalnızım? Neden kafama göre arkadaşlar bulamıyorum, ya da neden sürekli reddediliyorum? Arkadaş konusunda cevap açıktı. Sıkıcı biriyim. Futbolla ilgilenmem, arabadan anlamam, bilimde iyi değilim, felsefe sevsem de tartışmada aşırı heyecanlanırım, aşırı duygusalım vs vs...Reddedilme konusunda da cevap açık gibiydi ama anlamadığım şeyler vardı. İlk olarak tipimi çok takıntı yaptım. Çirkin miyim değil miyim diye. Gayet de çirkinim. Ama çok soruşturdum kabullenemedim en başta. Yavaş yavaş bunu da kabullendim sonraları. Sonra "Çirkin olabilirim ama çirkin bazı erkeklerin sevgilisi oluyor. E o halde neden benim de olmasın?" gibi düşünceler yer etti kafamda. Sonra anladım ki zaten gerçekte de bir kadın bir erkeğin tipini beğenmiyorsa gerçekten onu sevmiyor. Sadece statüsü ya da parası yüzünden onunla. Ya da çok istisna bi durum söz konusu. Bu tür konularda hakikati görünce çok inanılmaz bir üzüntü duydum. Çünkü dine inanmıyordum(bu da konu dışı lütfen konuyu buna da çekmeyin) benim için sadece bu dünya var ve bu dünyada da beni seven kimse olmayacaktı. Sonra kendimi derslere vermeye çalıştım. Çok yoğun bir çalışma temposuna girdiğim de oldu. Ama sonuç hüsrandı. Önemli derslerde hep düşük notlar aldım. Hayatım berbat bir hal almıştı. Ama bir şekilde mezun oldum. Sonra mezun olduktan sonra uzun süre yatakta kıvrandım. (zaten mezun olduğum için boşum) Bugüne dek çok üzüntü çektim. Bugün ise üzerimde bir hafiflik var. Hayır mutlu değilim. Şu anki rahatlığım tüm mal varlığını kaybetmiş bir adamın rahatlığına benzetilebilir. Hoş, aslında ben sadece ümidimi yitirdim. Kaybettiğim başka pek de bir şey yok. Demem o ki yavaş yavaş alışacaksınız benim gibiyseniz. Merak etmeyin, işlerin en başında yaşadığınız o his sonsuza kadar sürmeyecek. Diyeceklerim buydu.



  • Ben okudum ve burada sanal telefonun ekranına bakan kişi olarak da gerçek bir kişiyim ve sana değer veriyorum çünkü insan insana değer veremezse insan olmaz. Ben de şuan sıkıntılar hissediyorum ama biliyorum bir şekilde bitecek hepsi. Önemli olan bu zamanlarda umudunu hiç yitirmemek. Umarım bunları bir tavsiye olarak görmüyorsundur. Çünkü tavsiye değil.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Nonsmoke

    Ben okudum ve burada sanal telefonun ekranına bakan kişi olarak da gerçek bir kişiyim ve sana değer veriyorum çünkü insan insana değer veremezse insan olmaz. Ben de şuan sıkıntılar hissediyorum ama biliyorum bir şekilde bitecek hepsi. Önemli olan bu zamanlarda umudunu hiç yitirmemek. Umarım bunları bir tavsiye olarak görmüyorsundur. Çünkü tavsiye değil.
    Umarım atlatırsın.
  • Mal İnsan kullanıcısına yanıt
    Her beraber.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • okudum ve seni bazı konularda kendime benzettim. ben de senin gibi çirkin olduğunu kabullenmekte sıkıntı yaşamış biriydim. hatta 16-17 yaşıma kadar " giderim var yav " falan diye gezerdim. neyse velhasılıkelam bunu farkettim ve kabullendim. uzun zamandır da üstünde hiç düşünmedim. bunu da neden yazdım bilmiyorum konunun aşırı depresif bir havası var ...
  • Ne mezunusun hocam ise girsene oturdugun yerden arkadas bulamazsın



    Zaten arkadaslik dedigin karsilikli birbirine bir cikar sağlayabilen insanlarin yaptiklari faaliyetler



    Yani kimseye verecek bir seyin yoksa arkadaslik kuramazsin



    Ben misal önceden mal gibi herkesin ihtiyacini gorurdum cevremde igne atsan yere dusmezdi sonra bunun enayilik oldugunu fark ettim yillardir arkadasim yok



    Sevgililik de ayni şekilde

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bende aynı. Çok çirkin bir adamım. Biraz koşturdum kızların peşinden ama çirkin olunca olmuyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • en azından üniversite bitirmişsin
    26 yaşındayım
    bir bölümü 3 yıl okudum,psikolojide 5.senem,sene sonu kaydımı sildirecem
    günlerim çoğunlukla ailemle geçiyor haftada 1 gün arkadaşlarımla/arkadaşımla takılıyorum geriye kalan günler abim ve kuzenlerimleyim,psikoloğa gidiyorum yada evde bilgisayar başındayım
    neden bu haldeyim?
    yaşadıklarımı kaldıramadım ve depresyona girdim,depresyona girince de depresyonla mücadele etmeye çalışmak yerine beni ele geçirmesine izin verdim



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi R3DROS3V3RTIGO -- 16 Ocak 2019; 13:30:4 >
  • R3DROS3V3RTIGO R kullanıcısına yanıt
    Lise mezunuyum. Üni değil. :/

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mal İnsan

    Lise mezunuyum. Üni değil. :/
    en azından 26 yaşında değilsin

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bende lise mezunuyum. Mezuna kaldım sınava hazırlanıyorum şu an ama yeteri kadar çalışamıyorum. Derslerimde yeteri kadar başarılı değilim. Sendeki sorunların benzerleri bende de var. Arkadaşım pek yok şuan dışarı felan da hiç çıkmıyorum. Çıkasım gelmiyor. Yalnızlık hissi var. Bomboş hissediyorum kısacası. Tek umudum çalışmayı başarıp bir üniversite kazanırsam yeni arkadaşlar edinmek, biraz vasıf elde etmek.
  • Ben ailemle aynı evde yaşamama rağmen konuşmayı tercih etmiyorum.Konşmuyorum kimseyle
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-B7BA8EA93

    Ben ailemle aynı evde yaşamama rağmen konuşmayı tercih etmiyorum.Konşmuyorum kimseyle
    Ben de öyleyim kardo. Hatta bunun sebebi biraz onlar. Üni bitti bakalım iş hayatında ne halt yicem. 4 seneyi yapayalnız geçirir mi bi insan? Geçirdim.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: salih uçan

    Ben de öyleyim kardo. Hatta bunun sebebi biraz onlar. Üni bitti bakalım iş hayatında ne halt yicem. 4 seneyi yapayalnız geçirir mi bi insan? Geçirdim.

    Alıntıları Göster
    Bıktım abi yalnızlıktan da çalışmaktan da 3000 tl maaş için ne bu eziyet ya.Arkadaşım yok kimseyle birşey paylaşamayınca buraya patlıyorum işte
  • Çıldırmışsınız. Nasıl hiç arkadaşınız yok ? Böyle bişey olabilir mi ? Realdeki arkadaslarimin hepsi 15 senelik en az, oyunda tanıştıgım arkadaşlarım sa yanıma gelir ben onların yanına giderim. Arkadaşsızsanız sorun sizde, sorunu bulup halledib genc yaşınızda arkadaşsızlık sıkıntı

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Stormfang

    Çıldırmışsınız. Nasıl hiç arkadaşınız yok ? Böyle bişey olabilir mi ? Realdeki arkadaslarimin hepsi 15 senelik en az, oyunda tanıştıgım arkadaşlarım sa yanıma gelir ben onların yanına giderim. Arkadaşsızsanız sorun sizde, sorunu bulup halledib genc yaşınızda arkadaşsızlık sıkıntı
    Onu bulmaya çalışıyorum ve düşünmekten delirdim.Olmuyor işte.Nedenini bulamıyorum.
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.