EVLİLİK ÜZERİNE SOHBETLER (683. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-091269FB4

Ne kadar kabul etmek istemesem de umursamıyor gibi davranmaya çalışsam da çok fena aşığım sanırım :(( o insanın bana neler yaptığını beni hiç umursadığını onu asla affetmemem gerektiğini biliyorum ama onu o kadar çok seviyorum ki.çok saçma o kadar saçma geliyor ki.ona verdiğim sevgiyi taşa versem taş erirdi eminim.yıllarım gitti bu saçma insan için.o kadar aciz hissediyorum ki :( bu his geçmeyecek gibi geliyor.ben evleniriz sanmıştım tüm hayatım boyunca beraber oluruz sanmıştım ama sanmışım yani sadece.nasıl mücadele edeceğim bununla? Bu zamana kadar hep umursamamaya çalıştım ama içimde var bu his.özellikle bazen öyle sıkıştırıyor ki kalbimi.burada benden yaşça büyük evli insanlar var mutlu insanlar da var.biraz da buranın seviyesine güvenerek yazabiliyorum buraya.gerçi cinsiyetçi yorumları da üzülerek okuyorum ne diyeyim bana çok saçma geliyor cinsiyetçilik yapmak.bana bunları yaşatan kişiye bakarak herkesi genellemem hiç hoş olmaz bence.hiç kimse bunu yapmamalı bence.

quote:

Orijinalden alıntı: Freakk

yaş 36, bu yaşa kadar bir kıza yürümüşlüğüm yoktur, hayatın olağan akışında başlayan az sayıda ilişkilerim oldu, çevremdekilerin tanıştırma girişimlerini hep tersledim ancak bu yıl biraz değişiklik olsun diyip hem kendim girişimlerde bulundum hem de çevremdekilerin tanıştırdığı kişileri yokladım. amaç evlilik değil ama düzgün bir ilişkim olsun isterim, bu seneki deneyimimden anladığım:

benim görüp beğendiğim kızlar hep 23-25 yaş arası çıkıyor, istisnasız, özellikle genç aramıyorum ama nerede birini gözüme kestirsem o yaşlarda çıkıyor ve yaş farkından olmuyor tabiki.

26-30 arası kız hiç denk gelmedi, sanki hepsi bir ilişkiler yumağı içerisinde ya da ortalıkta yoklar, salın beyler şunları bizede ekmek çıksın  

çevremdekilerin tanıştırdığı kızlarda hep 30 ve üstüydü. bunlar daha bir istekli oluyor ve niyet belli olduğu için iletişim gayet güzel ancak ben şunu gördüm ki eğer bir kız 30 yaşına kadar pek tercih edilmediyse ya fiziken çok vasat oluyor ya da çekilmez biri. artık ya ilk başta direk görünüşten eliyorsun ya da dur bakalım bunda ne arıza çıkacak diye konuşmaya başlıyorsun ve ilk görüşmeden işin rengi belli oluyor.

boşanmış kişi hiç denk gelmedi ve açıkçası biraz önyargıda var ama sanki 30'larına kadar hiç tercih edilmemiş biri yerine haklı sebeplerle düzgün şekilde boşanmış biri daha makul olabilir.

sonuç olarak bu sene biraz hareketli geçti benim için ama sonuç olarak eskisine göre çok daha umutsuz bir havaya girdim. zaten tek uzun ilişkim üniversitede tanıştığım kızla olmuştu, diğerleri hep hava cıva, bu yaştan sonrada sanki hayatıma birini almam pek mümkün olmayacak.

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-091269FB4

Gerçekten unutmak için çok uğraşıyorum ama yapamıyorum.onu öyle derin yerlere yerleştirmişim ki :( teşekkür ederim yorumunuz için

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-091269FB4

Duygularım çok değişiyor.genel olarak ondan iğreniyorum yaptıklarından sonra ama bazen sevgim o kadar ağır basıyor ki onu çok özlüyorum.onu hatırlatacaj şeyleri yapmamaya çalışıyorum.dayanamayıp twitterine falan baktım bu hafta yine iğrendim kendisinden.umarım sevgi krizlerim tutmaz :(

quote:

Orijinalden alıntı: Doory

Çekişmeli boşanma sürecine girdim ve çocuklarımın annesi dava açar açmaz mahkeme otomatikman çocuklarımı 14 günde 1 görmeye ( o da birkaç saat) ve çalışmadığım halde benden nafaka alınmasına karar verdi.

Sonra öğrendim ki bu kararlar standartmış.

Sadece nafaka miktarı değişkenmiş.

Çocuklarımın biri 1 diğeri 3 yaşında ve çok özlememe rağmen anneleri mahkeme tarih-saati harici katiyen göstermiyor.

Ne yapacağımı bilemiyorum.

Psikolojim bozulmak üzere çocuklarımdan bu kadar uzun süre ayrı kaldığım için.

Karşı taraf tam bir şeytan çıktı. Ortada aldatma, dayak, küfür, hakaret, aç-açıkta bırakma yokken sırf annesinin gazına gelip böyle karar aldı.

Kanunlarımız baba kavramını resmen yok sayıyor. Hakkı adalet tarafından bile sağlanamayan erkek de gidip kendi adaletini sağlayınca adı " kadına şiddet " oluyor.

E arkadaşım, etkiye tepki bu. Doğanın kanunu..

Siz kediyi köşeye sıkıştırırsanız kedi sizi tırmalar. Ama tırmalayınca suçlu dersiniz.

Bu saçma salak kanunlar değişmedikçe de kadına şiddet bitmez.

quote:

Orijinalden alıntı: ali222

Davayı siz mi açtınız hocam? Ona göre yorum yapacağım.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: ali222

Anladım hocam. En güzelini yapmışsınız. Bu kararinizda sonuna kadar direnin. Hakime hep eşinizi sevdiğinizi boşanmak istemediğinizi söyleyin. En sonunda karşı taraf sizle anlasmaya çalışacak. O zaman nafaka, velayet gibi konularda şartlarınızı kabul edecekler.

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: miroglu6

Öncelikle kız arkadaşınız bütün adımları sizden bekleyen biri sanırım. Bu yüzden herşeyi sizin düşünmenizi istiyor olabilir. Böyle kızlar ömür çürütür söyliyim. Derdi varsa söylemez içinde büyütür. Siz öğrenene kadar verem olursunuz. Zaten siz öğrenene kadar burnunuzdan fitir fitir getirir o ayrı.  

Aranızda ciddi bir kopukluk var. Sevgilinizi umursama konusunda biraz soğuksunuz sanırım. Size yarım saat sonra kalkarım arkadaşımın yanından dediğinde sizin bunu bu şekilde anlayıp hareket etmeniz gerekiyordu. Daha önce sevgiliniz, arkadaşımla görüşüp geliyorum diyip sizi beklettiği olduysa bile sizin onun kullandığı söze göre hareket edip ilerlemeniz gerekirdi ki haklı durumda olasınız.

Aileler ile görüşülmüş. İyi güzel hoş. Ancak görüşmeden sonra akşam geç saat olduysa ve sizinde imkanınız varsa eve bırakabilirdiniz. Gelirken sırf yağmur var diye korkan biri var karşınızda. Kadınlar biraz narindir. Etrafında onu savunacak koruyacak bir erkeğe ihtiyaç duyar. Onu eğer böyle yalnız bırakırsanız ilerde de öyle yalnız bırakacağınızı düşünür.

Bu kızı gerçekten sevdiğinizi düşünüyorsanız biraz kendinizi sorgulamanız gerekiyor. Gerçekten seviyor musunuz diye? eğer sevmiyorsanız çok zorlamayın. Çünkü daha evlenmeden en küçük bir şeyde kavga çıkıyorsa evleneceğiniz zaman tadınız tuzunuz olmaz. Sürekli kavga edersiniz bu çok açık.

quote:

Orijinalden alıntı: huzyin67

Tecrübeli arkadaşlardan fikir istiyorum. Biraz uzun olabilir ama lütfen objektif yorumlarsanız sevinirim.

Ben Ankara'da 32 yaşında bir mühendisim. Kız da 3 saatlik uzaklıkta başka bir ilde 31 yaşında öğretmen. 9 ay birbirimizi tanımak için flört ettik. Mart 2020 de el ele tutuşup ciddi bir şekilde durumu ilerlettik. Eylül 2020 de deniz kenarında organizasyon tutarak evlenme teklif ettim. Kabul etti. 3 hafta önce onun ailesiyle tanışmak için akşam yemeğine gittim. Güzel geçti. Babası seni tanıdığım için memnun oldum falan dedi uğurladı. Ertesi gün dışarda kızla buluşup değerlendirme yapmak için sözleştik. Ertesi gün oldu. Sabah aradım çıkarken ararım ben seni dedim. Tamam dedi. Normalde 11.30 gibi çıkardım ancak o gün 13.30 a kadar çıkamadım. Tam çıkarken mesaj atmış. Ben arkadaşımla buluştum. Sen takıl evde demiş. Aradım. Neden beklemedin dedim. Sen evde beklerken ben de arkadaşımla buluşayım dedim dedi. Yarım saat sonra kalkarım zaten dedi. İyi tamam dedim. Arkadaşınla görüşmen bitince beni ara çıkarım evden dedim en son tamam dedi. Neyse arayan soran olmadı. Sonra saat tam 14.00 de ben geldim nerdesin dedi. Eee aramadın dedim. Yarım saat sonra demiştim ya dedi. Ben de çıkarken ara demiştim ya dedim. Neyse nerdesin geleyim ben dedi. Şurda buluşalım dedim. Tamam dedik. O yere geldim. Onun gelmesini bekliyorum. Neyse gelmiş o da ama birimizi görmüyoruz. 10 dk öyle bekledik. Sonra nerdesin diye mesaj attı. Seni bekliyorum dedi. Ben de bekliyorum dedim. Orda da bir iletişimsizlik oldu. Neyse sonra buluştuk. Güzel bir tartıştık 3 saat. Ondan sonra yumuşadık. Barıştık. Geçen hafta da benim aileme gelmesi için plan yaptık. Kendisinin arabası var. Ailemin bulunduğu il farklı ve 1.5 saatlik mesafe var. Plan yaparken beraber mi gitsek diye konuştuk. Benim arabam var ben gelirim dedi. Ben bir kere daha beraber mi gitsek dedim. Yine aynı cevabı verince tamam o zman dedim ben de. Kız arkadaşımı iyi ağırlamak için ve yapılacak yemeklere yardımcı olması için ailemin yanına kız kardeşimle kız arkadaşımın memleketinden bir gün önce gittik. Ertesi gün hava yağmurluydu. Kız beni aradı ve hava yağmurlu burda çok dedi. O zaman hiç yola çıkma sen dedim. Sonra yaparız buluşmayı dedim. Ben biraz daha gideyim. Yağmur artarsa dönerim dedi. Tamam ama kendini güvende hissetmiyorsan dön senden önemli değil dedim. Tamam dedi kapattı. Sonra yine aradım. Yol iyi geliyorum ben dedi. Tamam dedim ben de. Neyse geldi. Çiçek almış. Yemek yedik sohbet ettik. Herşey çok güzel geçti. Uğurlamak için aşağıya indim. Sordum nasıl geçti diye. Çok güzeldi falan dedi. Öptüm gitti. Hiç bir sorun yoktu. Gidince mutlaka haber ver dedim. Tamam dedi. 2 saat oldu haber vermedi. Arıyorum mesaj atıyorum açmıyor cevap vermiyor. Çok merak ettim. Sonra bir mesaj attı. Evdeyim merak etme dedi ama soğuk bir mesajdı. Aradım açtı sonra konuşalım mı ailemin yanındayım dedi. Tamam dedim. Sonra mesaj attı. Aradım hemen. Ailesi hava karardığı için eve geldi diye kızmışlar. Seni damat adayı nasıl böyle yalnız bırakıyor demişler. Ailesi öyle söyleyince ben de düşünmeye başladım dedi. Baştan plan yaptık dedim. Öyle bir durum olacaksa keşke söyleseydin dedim. Sen düşünecektin onu başta dedi. Söyledim ya dedim. Sonuçta ben tek geldim gittim dedi. İlerde de evlenince beni böyle yalnız bırakırsın dedi. Hep sana duygusal davrandığım için kabul ediyorum her şeyi dedi. Artık mantıklı davranacağını söyledi. Ben de kendimi savundum. Sonra ben nelerle uğraşıyorum haberin yok dedi. Neymiş onlar dedim. Söylemek istemedi. Sonra yeğeninin acillik olduğunu hastaneye kaldırıldığını söyledi. Ağlayarak telefonu kapattı. Ben de bunu bilseydim bu konuları sana açmazdım. Özür dilerim dedim. Biraz uzak duralım kendimizi dinleyelim dedi. Ben de tamam ben daha bişey demiyorum dedim. Düşünmek istiyorsan düşünelim dedim. Büyük bir kavga ettik telefonda ve 5 gündür konuşmuyoruz. Sizce bu olaylarda sorun nedir? Büyük bir problem var mı? Hatalı taraf kim sizce? Kız ne yapmaya çalışıyor? Yeğeni için aramalı mıyım? Teşekkür ederim.

quote:

Orijinalden alıntı: huzyin67

Yorumunuz için teşekkür ederim. Aksine onu çok umursadığımdan oldu bu durum. Kendimden çok ödün verdim. Kendisi böyle bir şey yapınca ve dışardan böyle bir yorum alınca kafası karıştı. Kendisi tek olarak arabayla 3 saatlik yol ile yanıma gelen biri. Ailesi ile tanıştıktan sonra ve ailesi bilince ve böyle söyleyince doğru ya neden ben tek yolculuk yapıyorum ki demiş kendi kendine. Ailesi demese ve kız da biz böyle planladık dese hiç sorun olmayacak. Tek düşündüğüm nokta ailesine biz böyle planladık dememesi ve düşüncesinin değişmesi. En başta söyledim ve kendisi arabamla gelirim dedikten sonra öyle planladık. Dönüşte de akşama kalmasın diye zaten 17.00 da yola çıktı. Sadece eve ulaşması zaman almış ve hava kararmış. Ben bazı şeylerin karşılıklı olabileceğini düşünüyorum. O ise herşeyin erkek tarafından düşünülmesi gerektiğini savunuyor sanırım. Ben de çok kırıldım. Kırgınlığım azalınca kendisine mesaj atacağım.

Alıntıları Göster