Bu yaştan sonra değişebilir miyim

Arkadaşlar 25 yaşındayım bu yaşıma kadar vaktimi sürekli elektronik cihazlarda geçirdim hiçbir şeyden mutlu olamıyorum ve gerçekten çok cahil bir insanım param pulum özgüvenim yok.

Çok sık mastürbasyon yapan biriyim acaba bunun etkilerinden kaynaklı mı. 25 yaşındayım beynim gelişir mi kırmızı et yemiyorum çinko ve d vitamini eksikliğim var yardımcı olabilir misiniz

Kafayı değiştirmek lazım ve 25 yaş çok değil ki. Yaşı yok sanırım bu işin. Önce altyapı oluşturacak kitaplar okuyup, sonra Dr. Joe Dispenza'nın kitaplarını okumak lazım bunun için. Mesela 'Doğaüstü Olmak'. Ama altyapı olmadan okunursa, olmaz. Meditasyona da başlamak gerek.

Üşengeçlik edip boşverilirse ya da üzerine gidilmezse yine kafa değişmez ve yıllar geçer.

Teşekkür ederim ben yine de geç olduğunu düşünüyorum. Salak kafam bunca boş zamaanı nasıl boş şeyler için doldurmuş hayret ediyorum mantıklı davranamıyorum. Ebeveynlerim beni çok ihmal etmiş zamanında onun da etkilerini görüyorum

Gerçekten yazık hocam bir insan böyle büyümemeli buna alışmamalı neslimin devam edebileceğini düşünmüyorum daha çok toyum bir ortama girince insanlar hemen sıkılıyor cünkü bomboş biriyim.

Çok canımı sıkıyor bu durum nereden başlasam ne yapsam hiç bilmiyorum.

Para kazan. Burası almanya deil.

Ananın seni tek doğurma sebebi senin para kazanman.

Bunu yapmıyorsan ölmeden ölürsün.

Bunu yaptıktan sonra, çayı şekerli mi şekersiz mi içeceğini sorarsın.

Hocam para kazanacağım tamam da psikolojim bozuk sosyal ortamlara çabuk adapte olamıyorum kendimi başarısız hissediyorum her alanda. Fabrikadan çıkarıldım tekrar girip başarısız olmaktan korkuyorum.

Takip ettiğim adamlardan birini söliyim madem. Boş vaktini full bu adamın dediklerini düşünerek geçir. Necati karakaş. Psikolog.

Neyi neden yaptığını birazcık anlaman için fikir verir. Evrenin sırrını vermez ama başlangıç.

Hocam psikoloğa ihtiyacım yok bilmiyorum belki de ama ben bu zamana kadar hiçbir eşyaya değer göstermedim çok saçma sapan konfor alanından çıkmamış bir hayatım var işime gücüme gittim fakat kenarıda hiç param olmadı çok har vurup harman savurdum.

Anasından doup psikologa ihtiycı olmyn sdece saksı bitkileridir.

Ailem beni hiç göndermemişki sorunlu bir insanım bu zamana kadar hiçbir şey beni mutlu etmedi kendime saygı sevgi duymuyorum insanları mutlu da edemiyorum bu yüzden kendimi geliştirmediğim için topluma çıkmaktan çekiniyorum.

Seni eden zaten ailen üstüne seni ettik gel onarcaz mı dicekler.

Herkes kendi hayatını yaşamakla yükümlü. Onların umurunda bile değilim.

Sorun şu dışarı çıktığımda insanlar bana saygı duymuyor