Bir yardım çığlığı

quote:

Orijinalden alıntı: frknksz

quote: Orijinalden alıntı: trustem.111 İdari yargı uzerine çalışan bir avukatla görüşseydiniz şimdiye sorguladığın hususlarda netice elde etmiştiniz. Yapabileceğiniz tek şey idari dava açmak. Kimseye laf anlatamazsınız mahkemelerden başka. İnsiyatif yetkisi sadece mahkemelerde var. Tek çözüm de budur durumunuza dair.

Eski ev arkadaşım şu an idari hakim ve beni iyi tanıyanlar arasında, onunla da görüştüm. Şu aşamada özellikle OHAL de elimiz kolumuz bağlı. Kaldı ki OHAL olmasa 3 ay maksimum açıkta durabilecektim.

Şu an yargıya intikal ettirilebilecek bir durum yok zaten. Ettirsem bile muhtemel idarenin takdir yetkisi deyip işin içinden sıyrılacaklardı. Eğer benim üstlerim cevval olsaydı "ne alaka kardeşim" diyebilecek olsaydı, koltuklarından gölgelerinden korkmuyor olabilselerdi, "bu bilgiyi muhakkak üst makamlara iletmeliyim, yoksa sakladım diye benden bilirler" diyemeseydi durum farklı olurdu.

Soyadı DİŞLİ olan iki kardeşe bakın ne demek istediğimi anlarsınız. Biz garibanlar üzerinden bunları yapmak kolay maalesef

quote:

Orijinalden alıntı: frknksz

Bu tarza da ihtiyacım var. Şöyle cevap vereyim. Tanıdık arkadaş dayı vs normal şartlarda aramıyorum.

Süreç zaten dışarıya kapalı ilerliyor. Dışardan müdahil olamıyoruz çünkü süreç adli bir çizgide değil.



OHAL komisyonlarına gidemiyorum çünkü ihraçlara bakıyor bu komisyon. Mahkemeye gidip yürütmeyi durdurmalı bir işe iade davası açmam lazım ki o da sizce şu anda mümkün mü?



Adalete, hukuka güveniyorum ama gün geçtikçe bu güven azalıyor.



Herhangi bir dayı arkadaş torpil aramıyorum çünkü genelde bu arayış bir haksızlık ve ya geri kalış sözkonusu ise olur. Herhangi bir mülakattaki gibi



Ben hakkımı istiyorum kimseye kendimi acındırmak gibi niyetim yok. Herhangi bir maddi beklentim yok çünkü.



Sence ne yapayım?



Tarzın sert, üslubun farklı ama yine de herhangi bir öneriye açığım. Çünkü elimdeki yolları tükettim.



Dava açmayı da düşündüm ama avukattan farklı olarak direk bu olayların içinde olan idari hakimle görüştüm. Demek ki bir referans arayışında değilim.



Ve idaredeki kişilerin ellerinin kısa olduğunu da düşünmüyorum. Tek hamleyle eşimin durumu düzeldi. Benim kimsem yok o yüzden bu yolla arayamıyorum.

Yaptıklarım bakandan, bakan yardımcısından, müsteşardan, müsteşar yardımcısından, genel müdürden randevu istemek; bimere cimere yazmak, bakanlığa kurumlara dilekçe vermek. Yaptığım bunlar. Ben genel müdürden bile şu sıra randevu alamıyorum.



O yüzden asıl isteğim birileri ile görüşebilmek, derdimi anlatabilmek. Haklılığıma insanları inandırabilmek.



Dava açamadım çünkü dava konusu edebilecek olayım yok. Ama dersen şöyle şöyle yap, gerçekten tüm can kulağımla dinleyeceğim öğütlerini. Yeterki dinlemeden hüküm kesmeyin

quote:

Orijinalden alıntı: trustem.111

quote: Orijinalden alıntı: frknksz Bu tarza da ihtiyacım var. Şöyle cevap vereyim. Tanıdık arkadaş dayı vs normal şartlarda aramıyorum. Süreç zaten dışarıya kapalı ilerliyor. Dışardan müdahil olamıyoruz çünkü süreç adli bir çizgide değil. OHAL komisyonlarına gidemiyorum çünkü ihraçlara bakıyor bu komisyon. Mahkemeye gidip yürütmeyi durdurmalı bir işe iade davası açmam lazım ki o da sizce şu anda mümkün mü? Adalete, hukuka güveniyorum ama gün geçtikçe bu güven azalıyor. Herhangi bir dayı arkadaş torpil aramıyorum çünkü genelde bu arayış bir haksızlık ve ya geri kalış sözkonusu ise olur. Herhangi bir mülakattaki gibi Ben hakkımı istiyorum kimseye kendimi acındırmak gibi niyetim yok. Herhangi bir maddi beklentim yok çünkü. Sence ne yapayım? Tarzın sert, üslubun farklı ama yine de herhangi bir öneriye açığım. Çünkü elimdeki yolları tükettim. Dava açmayı da düşündüm ama avukattan farklı olarak direk bu olayların içinde olan idari hakimle görüştüm. Demek ki bir referans arayışında değilim. Ve idaredeki kişilerin ellerinin kısa olduğunu da düşünmüyorum. Tek hamleyle eşimin durumu düzeldi. Benim kimsem yok o yüzden bu yolla arayamıyorum. Yaptıklarım bakandan, bakan yardımcısından, müsteşardan, müsteşar yardımcısından, genel müdürden randevu istemek; bimere cimere yazmak, bakanlığa kurumlara dilekçe vermek. Yaptığım bunlar. Ben genel müdürden bile şu sıra randevu alamıyorum. O yüzden asıl isteğim birileri ile görüşebilmek, derdimi anlatabilmek. Haklılığıma insanları inandırabilmek. Dava açamadım çünkü dava konusu edebilecek olayım yok. Ama dersen şöyle şöyle yap, gerçekten tüm can kulağımla dinleyeceğim öğütlerini. Yeterki dinlemeden hüküm kesmeyin

Tarzımın sert olma sebebi sizi şoklamak, kesinlikle önyargı değil.. Şunun cevabını rica ediyorum: sizi açîga mi aldilar, ihraç mı ettiler? Yoksa bunların hiçbirini yapmadan keyfi olarak yerinizi mi değiştirdiler?

quote:

Orijinalden alıntı: frknksz

quote: Orijinalden alıntı: trustem.111 quote: Orijinalden alıntı: frknksz Bu tarza da ihtiyacım var. Şöyle cevap vereyim. Tanıdık arkadaş dayı vs normal şartlarda aramıyorum. Süreç zaten dışarıya kapalı ilerliyor. Dışardan müdahil olamıyoruz çünkü süreç adli bir çizgide değil. OHAL komisyonlarına gidemiyorum çünkü ihraçlara bakıyor bu komisyon. Mahkemeye gidip yürütmeyi durdurmalı bir işe iade davası açmam lazım ki o da sizce şu anda mümkün mü? Adalete, hukuka güveniyorum ama gün geçtikçe bu güven azalıyor. Herhangi bir dayı arkadaş torpil aramıyorum çünkü genelde bu arayış bir haksızlık ve ya geri kalış sözkonusu ise olur. Herhangi bir mülakattaki gibi Ben hakkımı istiyorum kimseye kendimi acındırmak gibi niyetim yok. Herhangi bir maddi beklentim yok çünkü. Sence ne yapayım? Tarzın sert, üslubun farklı ama yine de herhangi bir öneriye açığım. Çünkü elimdeki yolları tükettim. Dava açmayı da düşündüm ama avukattan farklı olarak direk bu olayların içinde olan idari hakimle görüştüm. Demek ki bir referans arayışında değilim. Ve idaredeki kişilerin ellerinin kısa olduğunu da düşünmüyorum. Tek hamleyle eşimin durumu düzeldi. Benim kimsem yok o yüzden bu yolla arayamıyorum. Yaptıklarım bakandan, bakan yardımcısından, müsteşardan, müsteşar yardımcısından, genel müdürden randevu istemek; bimere cimere yazmak, bakanlığa kurumlara dilekçe vermek. Yaptığım bunlar. Ben genel müdürden bile şu sıra randevu alamıyorum. O yüzden asıl isteğim birileri ile görüşebilmek, derdimi anlatabilmek. Haklılığıma insanları inandırabilmek. Dava açamadım çünkü dava konusu edebilecek olayım yok. Ama dersen şöyle şöyle yap, gerçekten tüm can kulağımla dinleyeceğim öğütlerini. Yeterki dinlemeden hüküm kesmeyin Tarzımın sert olma sebebi sizi şoklamak, kesinlikle önyargı değil.. Şunun cevabını rica ediyorum: sizi açîga mi aldilar, ihraç mı ettiler? Yoksa bunların hiçbirini yapmadan keyfi olarak yerinizi mi değiştirdiler?

Şöyle cevap vereyim size;



Aylardan Mayıs, bir gün insan kaynakları daire başkanı beni yanına çağırdı. Bu akrabalık dereceni bana "şu anne, bu baba, şu x, bu y, bu da Adil Öksüz diye yaz, ver" dedi. Bende ama daha önceki verdiğim dilekçelerde derecem yazıyor bunu şu an ben bilemem ki babası dedesi kim yazamam dedim. Sen öğren yaz yarın getir dedi.



Gittim nüfusa, annemin babamın kardeşlerini istedim mırın kırın ettiler durumu açıkladım adı "tam tekmil" miydi verdiler. Götürdüm kuruma başka bir dilekçeye ekleyip verdim.



Bir sonraki görüşmemde bakanlıktaki üst koltuklarda oturan birisi bana ne dedi biliyor musun? Biz senin akrabalık dereceni anlayamadık.



Zaman durdu o an, garip çünkü yazdığım dilekçeler 1 kere bile okunmamış. Zaten kimin yanına gitsek eli telefonda, gözü saatte. Çıkıp gitsek diye bakıyor. Biz anlatırken masanın üstündeki şeylerle oynuyor. Hep aynı şeyleri duyuyoruz da zaten. "Saçma ama yapacak bir şey yok" bizleri kağıt üstündeki bir isim olarak görüyorlar. 3 ailenin bu durumdan etkilendiğini bilemiyorlar.



Uzattım yine ama sorunun cevabı ne biliyor musun? İlk yazımda yazıyor. Okurken gözünden kaçtı, şoklamak istedin ve ya başka bir şey. Açıktayım, halime şükür atılmadım ve özgürlüğüm elimde. Ama hakkım bu değil ki. Neden ben? Hukuka güven varken, Anayasa'da yazan, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nde yer alan "Suçun şahsiliği ilkesi" nerede?



Sanki bu ülkede yaşamıyorsun gibi yazmıştın 2 üstte. Var olan hukukun içinde hakkımı nasıl arayabileceğmi bilmiyorum o yüzden.

quote:

Orijinalden alıntı: frknksz

quote: Orijinalden alıntı: trustem.111 quote: Orijinalden alıntı: frknksz Bu tarza da ihtiyacım var. Şöyle cevap vereyim. Tanıdık arkadaş dayı vs normal şartlarda aramıyorum. Süreç zaten dışarıya kapalı ilerliyor. Dışardan müdahil olamıyoruz çünkü süreç adli bir çizgide değil. OHAL komisyonlarına gidemiyorum çünkü ihraçlara bakıyor bu komisyon. Mahkemeye gidip yürütmeyi durdurmalı bir işe iade davası açmam lazım ki o da sizce şu anda mümkün mü? Adalete, hukuka güveniyorum ama gün geçtikçe bu güven azalıyor. Herhangi bir dayı arkadaş torpil aramıyorum çünkü genelde bu arayış bir haksızlık ve ya geri kalış sözkonusu ise olur. Herhangi bir mülakattaki gibi Ben hakkımı istiyorum kimseye kendimi acındırmak gibi niyetim yok. Herhangi bir maddi beklentim yok çünkü. Sence ne yapayım? Tarzın sert, üslubun farklı ama yine de herhangi bir öneriye açığım. Çünkü elimdeki yolları tükettim. Dava açmayı da düşündüm ama avukattan farklı olarak direk bu olayların içinde olan idari hakimle görüştüm. Demek ki bir referans arayışında değilim. Ve idaredeki kişilerin ellerinin kısa olduğunu da düşünmüyorum. Tek hamleyle eşimin durumu düzeldi. Benim kimsem yok o yüzden bu yolla arayamıyorum. Yaptıklarım bakandan, bakan yardımcısından, müsteşardan, müsteşar yardımcısından, genel müdürden randevu istemek; bimere cimere yazmak, bakanlığa kurumlara dilekçe vermek. Yaptığım bunlar. Ben genel müdürden bile şu sıra randevu alamıyorum. O yüzden asıl isteğim birileri ile görüşebilmek, derdimi anlatabilmek. Haklılığıma insanları inandırabilmek. Dava açamadım çünkü dava konusu edebilecek olayım yok. Ama dersen şöyle şöyle yap, gerçekten tüm can kulağımla dinleyeceğim öğütlerini. Yeterki dinlemeden hüküm kesmeyin Tarzımın sert olma sebebi sizi şoklamak, kesinlikle önyargı değil.. Şunun cevabını rica ediyorum: sizi açîga mi aldilar, ihraç mı ettiler? Yoksa bunların hiçbirini yapmadan keyfi olarak yerinizi mi değiştirdiler?

Şöyle cevap vereyim size;



Aylardan Mayıs, bir gün insan kaynakları daire başkanı beni yanına çağırdı. Bu akrabalık dereceni bana "şu anne, bu baba, şu x, bu y, bu da Adil Öksüz diye yaz, ver" dedi. Bende ama daha önceki verdiğim dilekçelerde derecem yazıyor bunu şu an ben bilemem ki babası dedesi kim yazamam dedim. Sen öğren yaz yarın getir dedi.



Gittim nüfusa, annemin babamın kardeşlerini istedim mırın kırın ettiler durumu açıkladım adı "tam tekmil" miydi verdiler. Götürdüm kuruma başka bir dilekçeye ekleyip verdim.



Bir sonraki görüşmemde bakanlıktaki üst koltuklarda oturan birisi bana ne dedi biliyor musun? Biz senin akrabalık dereceni anlayamadık.



Zaman durdu o an, garip çünkü yazdığım dilekçeler 1 kere bile okunmamış. Zaten kimin yanına gitsek eli telefonda, gözü saatte. Çıkıp gitsek diye bakıyor. Biz anlatırken masanın üstündeki şeylerle oynuyor. Hep aynı şeyleri duyuyoruz da zaten. "Saçma ama yapacak bir şey yok" bizleri kağıt üstündeki bir isim olarak görüyorlar. 3 ailenin bu durumdan etkilendiğini bilemiyorlar.



Uzattım yine ama sorunun cevabı ne biliyor musun? İlk yazımda yazıyor. Okurken gözünden kaçtı, şoklamak istedin ve ya başka bir şey. Açıktayım, halime şükür atılmadım ve özgürlüğüm elimde. Ama hakkım bu değil ki. Neden ben? Hukuka güven varken, Anayasa'da yazan, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nde yer alan "Suçun şahsiliği ilkesi" nerede?



Sanki bu ülkede yaşamıyorsun gibi yazmıştın 2 üstte. Var olan hukukun içinde hakkımı nasıl arayabileceğmi bilmiyorum o yüzden.

quote:

Orijinalden alıntı: frknksz

Yazdıklarınız kesinlikle doğru. Üniversite eğitimim boyunca idari yargı idare hukuku gibi derslerde bunları çok gördüm. Normatif olan bu evet peki böyle mi işliyor süreç?



Görevden uzaklaştırılma sebebimi ilk gördüğümde (yazılı tebliğ edildi) hissettiklerimi anlatamam. Resimde yazının bir kısmı mevcut. Olayı khk ya bağlamışlar ki yargı yolu OHAL süresince kapalı dursun.

Bu sebepten dediğini şu an için yapabilmem mümkün değil. Ama OHAL kalkarsa -zaten 3 ayı geçtiği için otomatik olarak işe dönebileceğim- ilk işim yargı yolunu kullanmak ve sorumlulularla yasalar önünde hesaplaşabilmek



Resimdeki o paragrafa istinaden açığa alındım. Daha önce KPSS 2010 yüzünden açığa alınıp işe tekrar iade edilen arkadaşlara da aynı metin gönderilmiş. Tek fark onlarda adli soruşturma varken bende olmaması

quote:

Orijinalden alıntı: trustem.111

quote: Orijinalden alıntı: frknksz Yazdıklarınız kesinlikle doğru. Üniversite eğitimim boyunca idari yargı idare hukuku gibi derslerde bunları çok gördüm. Normatif olan bu evet peki böyle mi işliyor süreç? Görevden uzaklaştırılma sebebimi ilk gördüğümde (yazılı tebliğ edildi) hissettiklerimi anlatamam. Resimde yazının bir kısmı mevcut. Olayı khk ya bağlamışlar ki yargı yolu OHAL süresince kapalı dursun. Bu sebepten dediğini şu an için yapabilmem mümkün değil. Ama OHAL kalkarsa -zaten 3 ayı geçtiği için otomatik olarak işe dönebileceğim- ilk işim yargı yolunu kullanmak ve sorumlulularla yasalar önünde hesaplaşabilmek Resimdeki o paragrafa istinaden açığa alındım. Daha önce KPSS 2010 yüzünden açığa alınıp işe tekrar iade edilen arkadaşlara da aynı metin gönderilmiş. Tek fark onlarda adli soruşturma varken bende olmaması

"Normatif olan bu evet peki böyle mi işliyor süreç?"



Süreç aynen böyle işliyor. Ohal uyarınca görevden uzaklaştırılanlar için Valiliklerde oluşturulan komisyonlara başvurulmak suretiyle spesifik bir başvuru yolu getirildi. Tam olarak bunu anlatmak istiyorum. Belki tam anlamıyla hukuk devleti olmayabiliriz, zira genç bir devletiz. Ama başvuru ve hak arama yolları tıkalı değil ve sayısız örneğini gördüm hakkının peşinden koşup söke söke alanın.



Ama siz duygusal yönden öyle yıpranmışsınız ki; daha hakkınızı aramadan kendinizi peşinen kuşatılmış hissediyorsunuz.



İdari hakim olan arkadaşınız sizinle 2 dakika dahi yanyana görülmek istemeyecektir. Zira hakimlik, fetö örgütünün en yoğun sızdığı alan. Ve size iftira atanlar gibi, o idari hakim arkadaşınıza da birisi hasbelkader iftira atsa, bu onun için de çok zor olur.



Ya da makam / mevki sahibi birisi de size aynı tepkiyi verecek; size kendi makamını korumak için vebalı muamelesi yapacaktir.



Şimdi ben sizi tanimiyorum. Kim olduğunuzu bilmiyorum. Ama anlattiklarinizdan yola çıkarak objektif yorum yaptım. Ve şundan eminim; çevrenizdekilerin bir kısmı sizi başlarından savmak maksadıyla 'ohal elimizi kolumuzu bağladı' gibi bir gerekçeyle sorulariniza cevap verdi. Neden? Zira başvuru yolun var deselerdi size, bu defa bu yol için sürekli onlari rahatsiz edecektiniz. Ve her ne kadar iftiraya ugradığınıza dair bir iddianız olsa da, siz de bir insansınız ve yalan söylemediğinizi kimse onlara garanti edemez.



Size hakkinizi teslim edecek olan; size uygulanan işlemin usuli özelliğine göre 'Ohal Komisyonu' veya 'İdari Yargı'dır.



Kaldı ki Ohal Komisyonu kararlarina karşı da idari yargi, Bölge İdare Mahkemesi ve Danıştay yolu da açık. Bunlar güncel düzenlemeler. 3 - 4 ay oldu bu düzenleme getirileli.



O yüzden; artık birilerine - halk tabiriyle bir godamana yakınıp hakkinizi almaya calismaktan vazgeçin. Bakın tüm gün size birşeyler yazmaya çalıştım. Şu an psikolojik olarak travma içerisindesiniz. O yüzden söylediğime inanıp bu yönde harekete geçmektense anksiteye içerikli bir hissiyatla kendinizi başvuru yollarindan soyutlamayı tercih ediyorsunuz.



İçinde bulunduğunuz kaygı yoğunluğu sizi bir girdap gibi içine çekiyor.. bu bir yanılsamadan ibarettir...