Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

bir türlü çeki düzen veremedim kendime

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
658
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • 2015 yılından beri müthiş bir çöküntü yaşıyorum,her gün kaygılanıyorum aklıma gelen bütün fikirler için daha sonra diyorum çünkü tükenmiş hissediyorum kendimi keşfetmek istiyorum ama yapamıyorum artık hiçbir şeyden haz alamamaya başladım kendimi yemeğe verdim 5 yıldır ha bun ha yarın biraz spor yaparım biraz dikkat ederim zayıflarım diyorum ama bir türlü devamlılığı sağlayamadım,hayatımı planlı düzenli yaşamalıyım ancak buda bana sıkıcı geliyor düşünüyorum ben ölene kadar planlı programlı mı yaşayacağım diye. kilom yüzünden ilişkilerim bozuldu çevrem daraldı ve taciz ediliyorum. içimde nefret birikiyor bir türlü kendimi hayatıma yaşamıma katkı sağlayacak şekilde yapamıyorum bu durumdan bu buhramdan kurtulmak istiyorum.daha önce defalarca buraya yazdım hatta öneri tavsiye istedim ama değişen hiçbir şey olmadı neden bu hale geldiğimi kestirebilliyorum ancak peri masalı misali hep bir şeyler değişir herşey eskisi gibi olur ümidi ile erteledim lakin bu davranış beni felakete getirdi askere gitmem gerekirken hala geceleri gizli gizli aburcubur yiyorum hayatım boyunca özgüveni toparlayamadım. elim ayağım tutuyor ancak çok kilolu olduğum için çalışamıyorum mülakatta anlaşıp daha sonra aramıyorlar.kendime artık güvenesim gelmiyor çok kez yenildim çok kez kaybettim o kadar verdiğim sözü yedimki artık kendimi aşşağılanmış basit birisi olarak görüyorum.kendimi geliştirmek için çaba harcamak nedense zoruma gidiyor çünkü ben zaten akıllı birisiydim ne olduda bu hale geldim ? beni bu duruma sürükleyen kimdi neydi çok iyi kestiriyorum ama işime gelmiyor çünkü küçüklüğümden tut bu yaşıma kadar hep babam ve annem destekledi ama şimdiden anlamaya başladım işler kötüye gidiyor yaşım 24 hiçbir vasfım yok babamın işlettiği dükkanda takılıyorum o kadar. şimdi ben ne yapacağım ? nerden başlayacağım. ? su akar yolunu bulur ama ben kendimi kurumaya başlayan bir toprağa benzetiyorum.

    birbirimize moral vermemiz gerekirken,ben içimi dökmek istedim sadece,eğer kendimde iyiye giden bir gelişme olursa söz veriyorum burayı güncelleyeceğim,umarım hiç kimse benim yaşadıklarımı yaşamaz,yaşamaya mecbur kalmaz.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi aNTIWIRUS -- 18 Nisan 2020; 23:14:39 >







  • One day or day one mantığıyla yaşamaya başla. Alışkanlıklarını değiştir yeni alışkanlıklar edin. Toparlanman için gereken adımları atmaya başla ve istikrarlı ol. İstikrar en önemli şey. Bir an da kendine çok yüklenmek yerine düzenli olarak az ve öz yap yaptığın şeyi. Bir gün deme başla ve ilk günün olsun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Çok güzel bir yaklaşım bunu hiç duymamıştım günün biri yada birinci gün anlamı katıyor.çok sağolun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • spor yapmak bu kadar zor olmamalı
  • R3DROS3V3RTIGO R kullanıcısına yanıt
    zor olması sorun değil devamlılığı yakalayamıyorum
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız