Şimdi Ara

Beni bu hayatta annem dışındaki hickimse sevmedi

Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
5
Cevap
0
Favori
595
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Çocukken arkadaş ortamında oynardık o zamanlar dışlanma vs gibi olaylar olmuyordu aksine birbirimize bağlıydık çocuklar arasında da baya popülerdim ama büyük kişiler bana hiç iyi davranmiyordu sürekli aşağılayıcı konuşuyor veya onla oynama gibisinden konuşuyorlardı ama çocuklar benle mutluydu yine de oynuyorduk babam benle hiç vakit geçirmedi genelde hep annemle kalırdım annem bana hem babalık hem annelik yapıyordu bana gerekli ilgiyi sevgiyi veriyordu okul zamanlarımda derslerde başarılı birisiydim sınıfta ama yine popüler değildim sessiz sakin bir çocuk olarak görünürdüm hocaların gözünde genelde de hep derste beni azarlarlardı buna rağmen ne yaparsam yapim sevemiyorlardi en yakın arkadaşlarımın aileleri olsun benden büyük abiler olsun amcalarım sayıların olsun hep beni ezerlerdi diğerlerine hep ayrıcalık gösterirlerdi boyum normal tip olarak ta fena değilim ama sürekli beni başkalarıyla kiyaslarlardı moralimi ve özgüvenimi bozarlardı derslerde başarım devam ediyordu kendi çocukları hep şımarıktı ben o zamanlar babam içip kumar oynayıp eve gelirdi annemle başka eve taşındık ayrı yaşıyordu babamla annem annem yine bana kol kanat gererdi beni olduğum gibi kabul ederdi başarılı olayım diye kendini paralardı herkes 1 ödev yaparken ben 5 ödev yapıyordum çok iyi seviyelere gelmiştim artık kendim soru yazıyor kendim çözüyordum maddiyat açısından çok kötüydük yağmur yağdığında kanalizasyon banyodan ve balkondan çıkıyordu ama sorun etmeyip temizliyorduk birlikte ergenlik dönemlerinde biraz kanım hızlı akıyordu ve karıyla kızla vakit geçirmeye daha çok başladım ama hiç benden hoşlanıyor gibi halleri yoktu genelde okulda nerde zorba tipli 1 kişiye 5 kişi çöken çocukları sevdiklerini anlatırlardı bana geneli böyleydi birkaç düzgün kız vardı onlarda benden daha iyilerinden hoşlanıyorlardi birtane kızla adam çok iyiydi açıldım ettim teklifimi kabul etti beni seviyor sanmıştım ama hayır o da beni sevmiyordu bir müddet sonra ayrılıp yine popüler birisiyle çıkmaya başladı bende herkesden herşeyden bıkıp kendimi bilgisayar oyunlarına verdim okula bile gitmiyordum doğru düzgün kaçıp internet kafede 1-2 saat oturup geziyordum tek başıma evdekiler öğrendi ve çok ağır dayak yedim hastahanelik oldum ondan sonra okula vs gitmeye devam ettim ama orda daha da dışlamayla karşılaştım sustum konuşmadım bazen kavga ettim hatta çoğu kez kavga ettim çok rahat dovdugum çocuklar 3-4 kişi olup beni dovuyorlardi artık çoğu da boy olarak beni geçmişti dışarıya çıkıyordum herkes ortam yapma peşinde takılıyordu arkadaşlarım da birer birer uçtu gitti liseye vs geçtim yeniden toparlaman gerektiğine karar verdim derslerde yeniden toparladım çok başarılı ilerliyordum ordaki arkadaşlar da benim gibiydi anlaşıyorduk hepsiyle maç vs yapıyorduk not için birbirimize yardım ediyorduk genelde herkes benim başıma üşüşüyordu isteklerini alınca ben yine yalnız kalan taraf oluyordum bu durum en son çok canımı sıktı ve herkese rest çektim kimseyi istemiyordum yanımda artık sadece oyunlar bilgisayarım ve ben yola devam ediyordum taa ki 17 yaşımda ağır uykusuzluk başlayana kadar artık düzgün hissedemiyordum soluğu psikiyatride aldım o gün bugündür pek kimseyle konuşmuyorum sadece ailemle görüşüyorum ara ara işe girip geri çıkıyorum çünkü orda da beni kullanan kişiler oluyor laf maf edince çık diyorlar annem de 13 yaşlarımda rahatsızlandı ve benle ilgilenmedi hatta düşünün ergenlikte kıllarını bile girip kendim kesiyordum o derece ilgisizlerdi geçen sene bu zamanlar intiharlar kalkışıyordum bir baktım herkes gelip yapma etme vs gibisinden konuşuyordu ama çoktan benim o en güzel duygularım saflığım masumlugum ve psikolojik olarak durumum çökmüştü birkaç defa denedim ve başaramadım halen yalnızım halen bilgisayarda zaman öldürüyorum oyun bile oynamıyorum işe vs girmiyorum askere gidecem yakında sadece iyice dolduğumu söyleyip anlatmak istedim olay bu hep birlikte başarılı olmak varken bütün insanlar başkalarını kullanıp yükselmeye çalışıyor ama neden bu soruyu hep sordum kendime kendi yolumu da çizemedim o yardım ettiğim kişilerin hepsi şuan iyi bir işe sahip ya da iyi bir okulda okuyor ama ben günde 1-2 paket tütün içip evde odamda her geçen gün daha da ölüyorum


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >



  • csb



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-289234E80 -- 9 Mart 2024; 10:30:38 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Keşke öyle olsaydı tek kelimesi csb değil aksine daha anlatmadığım çok şey var herşey boğuyor beni artık


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yazdığın şey gercekse eğer bir çok insan yalnız bende oyleyim iyi arkadaşların olması çözüm olmuyor sonuçta yalnız kaliyorsun ama kendim için yaşıyorum bazen bunalım geliyor ama yapacak bir şey yok kimseye ihtiyacım olmasın diye cabaliyorum

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.