Avustralya'ya Geliş Hikayemi anlattım... Macaristan hikayesi basladi. (19. sayfa)

Watch N Learn · 2011-10-01T18:05:04.0000000+03:00

Merhaba arkadaşlar, buradan size Kütahya-Sydney arası maceramı anlatmıştım ve burada üniversite okuyacağımı söylemiştim ancak ekonomik nedenlerden dolayı vaz geçtim ve üniversite için Macaristan'a gitmeye karar verdim. 10 gün sonra ise kardeşiniz vatana kesin dönüş yapıyor. Soranlar olacağı için buraya şimdiden yazayım ki mesaj da tek tek ugrasmayayım. Ben mimarlık bölümü okumak istiyorum ve bu bölüm Sydney de en ucuz fiyatı 23bin Australia doları, buda 45bin liraya gelir. Bu aşırı bir miktar olduğu için geri dönmek zorunda kaldım bu sırada Macaristan da okuyan bir arkadaşım la irtibata geçtim. Oda mimarlık okuyormuş ve sadece yıllık 8 bin lira veriyormuş. Mantıklı geldiği için Türkiye'ye döndüğüm gibi vize işlemlerine başlayıp Macaristan yolculuğuna başlıyorum bu sefer... Burda çokk zor ama ardından da çokk güzel günlerim geçti. Şimdi iş arkadaşlarım benim şerefime yemek veriyorlar. Burada gerçekten 2. bir aile edindim. Deneyim için çok özel, nezih bir yer. İnşallah Allah buralara gelmek isteyen tüm arkadaşların yardımcısı olur, emellerine ulaşırlar... Avustralya serüvenimi takip eden ve destekleyen tüm arkadaşlara tekrar teşekkürler. Sorularınıza her zaman elimden geldiğince yanıt vermeye çalışacağım. Saygılar... (Nick i değiştirdim, kafanız karışmasın ) Arkadaşlar Kütahya'dan Avustralya'ya yaklasık 8 ay önce geldim ve geliş hikayem gerçekten çok ilginç. Burada daha önce gördügüm icin yazayım dedim simdilik kısaca konuya giriş gibi basladım bakacağım eger ilgi olursa devam edeceğim... İleride Chapter e uygun SS de eklerim eger devam edersem... Bölüm 1 Tarihi hatırlamıyorum ama 2010 Eylül civarıydı. Üni sınavından istediğimi elde edememiş bunalımlardan bunalım seçiyordum. O zamanlar int üzerinden bi oyuna sarmıştım yine bir akşam oturdum masama açtım o oyunu oynuyorum ve telefonum çaldı. Arayan büyük kuzenim ismi Cihan. (30 yaşında) Onun yurt dışına gitmek gezmek gibi konulara merakı vardır. Neyse o sırada oyun oynuyo oldugum telefonu acmak dahi zor geldi neyse açtım telefonu bana ne yapıyosun diye sordu. Uni sınavını kaybetmiş biri olarak 'oyun oynuyorum' diyemedim... Yemek yiyecektim dedim. Sana bişey sorucam otur bi ciddi konu dedi. Tamam dedim ve bana yurt dışı üni okuma hakkında soru sordu bu olaya nasıl baktıgımı sordu aslında. Ben zaten çok isterdim ama onun masraflarını göz önüne alınca o işin olmayacagından emindim. Yine de dinledim tabi bana Amerika, Ingiltere, Kanada ve 'Australia' dan bahsetti. Ve hayatım bu noktadan sonra bir değişim sürecine girmiş oldu.. :) Bölüm 2 Ben kolay kolay babamla konuşamam bişeyleri anneme gittim anlattım konuştuklarımızı. Annem kesinlikle olmaz gidersin oralarda yaşamaya alışır gelmezsin dedi. (ona üzülmüyor da değilim) Sonra uzunca konustuk bunun duygusallığa vurulmuyacak kadar ciddi bi konu oldugunu anlattım. Ve geldigim son nokta ben karısmam babana anlat demesi oldu :) zaten asıl sorun da babam ve masraflardı. Neyse babamın yanına geçtim. Geçtigimde oturma odasında köşesinde oturuyo maç izliyordu.. 'Baba' dedim 'efendim' dedi şunu kapatır mısın ciddi bişey konusmak istiyorum dedim. Sesini kıstı noldu dedi Yurt dısında üniversite okumama ne dersin dedim. Direk olarak hiç hayal kurma, otur ders çalış dedi... Düşünün ne kadar imkansız gibi görünen bir durum... http://c1110.hizliresim.com/11/10/1/12570.jpg Bölüm 3 Neyse babamı fazla takmadım cünkü onu dinlersem moralim cok bozulacaktı ben ne yapabilirim diye odama döndüm düşündüm biraz sonra kuzeni geri aradım fiyatları nerelerde dolasıyor gibi sorular sordum sonra internet sitelerini verdi oradan araştırmaya başladım. Ve fiyatları ilk gördügümde bende olmayacagına inandım çünkü babamın onu verecek gerçekten gücü yoktu Amerika için mesela sadece okul 25bin lira civarıydı (senelik) ve daha orda yeme içme konaklama gibi masraflarıda vardı. Ve son olarak Avustralya'yı gördüm orda. Daha önce Avustralya nın başkenti ni Sydney sanardım, Canberra'ymış. Neyse baktım Avustralya doları da pek pahalı degil (1.3TL civarıydı). Ama yinede pahalı oluyordu üni ler 15-20 bin dolar ve üstüne birsürü masrafı var bu işin... Banka kredilerine baktım (üniversite için olanlara hani üniversite den mezun olduktan sonra ödemeye baslıyorsun ya) ama onların da faiziyle bas edilmez. Kalktım yatagıma oturdum dedim gidebilir miyim gidemez miyim önemli ama asıl gitmek istiyor muyum istemiyor muyum diye düşünmeye basladım. Geceydi zaten uyuya kalmışım... Bölüm 4 O gece düşünmekten rüyamda başka biryerde gördüm kendimi, tam Avustralya degildi ama başka biryerlerdeydim. Neyse sabaha bir heyecanla kalktım yatagımdan fırladıgım gibi actım hemen o siteyi yine. Fiyatları kontrol ettim. Sonra bu işin sıcaklıgı kaybolmadan hemen o gün bankaya gittim kredi oranlarını araştırdım eger her yıl o yıl içi anlırsam olabilirdi... Neyse akşam oldu eve gittim, oturdum babamı bekliyorum. Gelsin Avustralya hakkında konuscam iş bulabilme olanagın varmış, kredi şöyle şöyle çekebiliyormuşuz diyeceğim. Geldi yemege oturduk söyleyecem ama yemegin huzuru kacmasın diye yemek sonrasına bıraktım neyse yemekten sonra oturdum babamın yanına actım konuyu onu yumusatır gibi oldum bilirsiniz anneleri bugün 'a' der öbür gün 'b'... Geldi oglum dedi şu durumda ne Avustralya sı şurdan Ankaraya gitcem desen zorlanırız Saçmalama artık dedi. Babam da onu duydugu gibi evet yeter git ders calıs dedi... Çıkmazın içindeydim resmen ama moral bozmak yok dedim kafamı dagıtmak icin geçtim odamda sınıf arklarıyla Counter oynadım... Çok ayrıntıya girmek istemiyorum bi 2hafta kadar her aksam Au konusunu actım evde. Bazen tartıstık bagrıstık ama bişekilde kafalarına soktum bu konuyu. Bu 2 haftanın sonunda babam kesin olarak hayır deyince iş bitirme taktigi olarak 'küsme' taktigini devreye soktum. Normalde kolay kolay küsemem ama konu ciddiydi. 1 hafta kadar ikisiyle de konusmadım. Ama bu arada nasıl uygun fiyatlı olarak bitirebilirim diye bu işi araştırdım en sonunda bi aksam babam kapımı caldı buyrun dedim oturdu yanıma ac bakayım şu şartlar fiyatlar neymiş bi bakalım dedi... Bölüm 5 Bu işe girdigimizde Au doları 1.3TL idi ve buldugum kurs da uygun fiyatlı bir kurstu. Üstüne vize pasaport paraları da görünmeyince babama çok cazip geldi :)) Sonra iyiymiş düşündügüm kadar zorlamayacak fln dedi. Tamam sen devam et arastırmaya daha sonra yine bakarız dedi.! Arastırma izni ni aldım bir kere 1 hafta kadar sonra Kütahya-Ankara tren bileti aldım (eskisehirden sonrası hızlı trendi notum 10 üzerinden 8) Ankarada kuzenlerim var oraya gittigimde kuzenim karsıladı. Sonra Ankara'da araştırmamı yaptım burdan yazamayacagım bir acenta aracılıgıyla tüm yapılması gerekenleri ögrendim sonra bir süre teyzemlerde kaldım ordaki kuzenlerimle de burda yapabilecegim şeylerden bahsettim. Sonunda Kütahya ya döndügümde babamın kafasına Au işi oturmus ve elimde belgeler le gittim. Babam direk söylemedi ama anladım hareketlerinden 'sen kafana koymussun yapacaz yapabildigimizi' dedi bana. Burdan sonrasında günlerce yapılacak işlemler icin kosturdum. En son iş babamın bankadan kredi cekmesine geldi. Kredi ile okul parasını ödeyecek her ay bankara taksit halinde yatıracaktı. Bir bankaya kredi için başvuruda bulundu, biz neredeyse emindik çıkacagından bir baktık kabul olmadı. Ama neden??? Babam şirketinde kardeşiyle ortak ve kardeşi alısveris yapmasını cok seviyor. En son yaptıgı alısverişi bir süre ödeyemeyince icra gelmiş ve babamda ortagı oldugu icin babamıda güvenilir görmemişler...! Babam piyasada ki tüm bankalara sıra sıra başvurusunu bildirdi tek tek ret yanıtlarını aldık. Benim umudum acı acı sönmeye başladı. Babam dediki son bir banka daha var yarın orayla da konusacagım. Daha önce oradan cok iş yaptım bilirler beni dedi ben birsürü dua ettim neyse öbür gün oraya da kredi başvurusunu bildirdi ve aradı burayıda denedim olursa olur olmazsa da yapacak birşey yok. Tamam baba teşekkürler dedim kapadım. Uzun uzun düşündüm ya çıkmazsa!? Bölüm 6 Öbür gün babama cevap gelmiş 'KABUL EDİLDİ' Babam beni aradı kabul ettiler diye, havalara ucuyorum.. :)) Sonra işlemlerini halledicektik acenta ile tekrar konustuk bize vize için birinin sana referans olması lazım ve bankasında 40.000lira duruyor olması lazım dedi... Ben büyük bir 'Eyvaahhh' çektim ama neyseki eniştem de varmış gerekli para (Bu parayla kefil olmuyorsun sadece banka hesabının fotokopisini çekiyor gösteriyorsun vize çıkasıya kadar gerekli sonra çöpe atabilirsin) Buda çözüldükten sonra yaklasık 1ay zaman gecti. Herşeyi yaptık sadece vize bekliyoruz. 3aya kadar vizem de çıktı ucak bileti aldık anlayacagınız herşey hazırdı gitmeye de ben hazır mıydım? Oturdugun yerden oraya gitcem buraya gitcem demesi kolay da dedim biranda gidiyorum buradan. Annem sürekli ağlamaklı zaten... Tüm arkadaşlarımla vedalaştım fln zaman geldi çattı... Ucagıma 2 gün var İstanbul'a gittim ailemle (orda teyzemin kızı var onun evine). Bavuluma alınması gerekenleri öbür gün aldık son gece yattım saat 1 ciarında. Düşünmekten gün ağardı uyuyamadım. Herkes kalktı erkenden çıktık. Hayatımda hiç İstanbul da balık ekmek yememiştim. Onu yemeye gittik. Ve ucaga 4 saat var. Yerimde duramıyorum hava alanına gittik. Uçagımı beklemeye başladık ama içim bir hoş miğde bulantısı gibi huzursuzluk gibi... Değişik bir his fenayım anlayacagınız. Bu arada da fiş için Avustralya duvar soketi staylına çevirecek dönüştürücü sözlük fln aldım Ve uçagıma 1saat kalınca dedim artık geçeyim pasaporttan ne olur ne olmaz sorun çıkarsa çözmeye vaktimiz olsun. Annem sıkı sıkı sarıldı ağladı babamla da sıkı sarıldık ama bilirsiniz Anne yüreği dayanmaz çok ağladı benide ağlatıyodu nerdeyse :) Geçtim pasaport kontrolünden. Orda 50metre kadar düz yol var sonra benim uçak giriş kapım için saga dönülecek oraya kadar gittim sonra durdum arkama baktım Annem babama sarılmış ağlıyor elimde bavul köşeyi döndükten sonra 1yıl belki daha fazla onları göremiyeceğim. Kendi kendime dedim burdan sonrasında yalnızım. Daha 2 dk önce sarılmış olsamda insan bir daha dönüp kucaklamak istiyor... Sonra ordan el salladım döndüm gözüm hafif sulu kapıma gittim. Oturdum o 1 saati düşünerek geçirdim ve sonunda uçağa bindim... Bu Balık ekmek öncesinde... http://c1110.hizliresim.com/11/10/3/5398.jpg Bölüm 7 Uçağa girdim el çantamı yukarıya koyacam ama orası doluydu bi hostes geldi başladı ing konuşmaya. (Türk hava yolu uçagında) Anlamadım sonra Türk müsünüz? dedim. :)) Evet efendim dedi tamam dedim (O zaman niye Türkçe konuşmuyosunuz der gibi) Başladı yolculuk 4.30 saat kadar dı Istanbul-Abu Dabi arası. Abu dabi ye indim. Bundan sonrası komedi artık :) Yanımdaki insanları takip ediyorum ama onlar Abudabi'ye gireceklermiş ve benim terminal degiştirmem gerekiyormuş. Bana bilet aldıgım acenta onu söylemişti ama ilk kez uçaga bindigim için terminali nerden degiştiricem bilmiyorum. Herkesle beraber Abu Dabi ye girmeye calısıyorum. Pasaport kontrolünde kadın İng. birşeyler söyledi yine anlamadım ama lafının arasında vize dedi. Düşündüm ben Au'ya gidiyorum ama öncesinde Abu Dabi ye geldim de benim Abu Dabi için bir belgemi almam gerekiyordu acaba? :)) Sonra ordan bir adam cagırdı o bana birşeyler soruyor anlamıyorum başka bir adama götürdü fln derken beni en sonunda benim terminalime götürdüler :) Gösterdiler gate mi ucagımın kalkmasına 7 saat var oturdum gate ye bekliyorum. Bu sırada da Türkiye'deyken telefon hattımın bayisine gidip yurt telefonuna actırdıgım telefona bakıyorum cekmiyor. Yani ailemi arıyamıyorum ve nasıl arayacagımı fln da bilmiyorum Neyse leptobu açtım face den kuzene söyledim ben geldim iyiyim saatimi bekliyorum bizimkilere haber et. Sonra aklıma geldi Tr deyken acentam bana Abu Dabi de Bavulunu alıcaksın yeni uçaga sen yüklettireceksin demişti kalktım geri gittim. Şimdi söylemem gerekiyor durumumu ama hiç birşey bilmiyorum ki İng den. (Tr deyken ing bildigimi sanardım biraz, ama dışarı çıkıp adam çatır çatır konusunca hiç birşey bilmedigini anlıyorsun) Adama gittim 'Where is my baggage' dedim direk :)) Adam anlamadı orada yaklasık 1 saat adama durumumu anlatmaya calıstım adam da muhtemelen biz onu yeni ucaga transfer ediyoruz demeye calıstı muhtemelen ama ben anlamadım ki :) 1 saat kadar sonra adam da bıktı artık 'In Sydney' dedi ve anladım transfer etmişler. :)) Gittim geri gate ye daha 5 saat kadar var. Uyuyamıyorum eger uyuya kalırsam kimse kalk kardeş ucagın kalkıyo demez. Zaten 1 gece önce uyuyamamıstım. Nasıl mayıştım. Telefona birsürü alarm kurdum ya uyuya kalırsam diye :)) Neyse 4 saat kadar sonra herkes gate ye geldi bekliyoruz artık ucagı. Bir kadın geldi birşeyler söyledi ingilizce ben yine anlamadım ama herkes te bir kızgınlık. Dedim ne oluyor burda. Baktım orda bi çift gittim 'what this' fln dedim elimle çevreyi gösterdim. Kadın birşeyler söyledi sonra 'I dont speak English' dedim :)) Beni orda bi saate götürdü eliyle sabah 10da binecektim ucaga aksam 10a götürdü 'we go this time' fln demişti ama anladım o öyle yapınca. Neyse dedimki nasılsa bunlarda Au'ya gidiyo ben bunları takip edeyim hem alışveriş yerlerine giderler bende biraz bişeylere bakarım. Ben çiftlerden adama diyecektim ki; 'okey I will fallow you' (tamam ben sizi takip edeceğim) yani bunu demek istedim ama yanlışlıkla 'Fallow me' (beni takip et) demişim :)) Ama ben sanıyorum ki adama sizi takip edicem dedim. :D:D Ben adama bakıyorum adam bana bakıyor sonra adama bastı yanlıslıkla söyledigim ve bana 'You fallow my ass' (sen benim k.çıma takıl) dedi... 'Ass' kelimesinin ne demek oldugunu o zaman bilmiyorudum ben ordan 'you fallow me' yi anladım. Ass i duydum ama ne demek oldugunu bilmedigimden adamın başladım k.çına takılmaya (Onuda kick-ass flmini görünce aklıma geldi baktım da anlamını gördüm 2ay sonra) Neyse adam 12 saat oldugu için dışarı çıkıp şehri gezecekmiş. Ama artık nereliyse vize siz cıkabildi dısarı. Tabi ben adamı takip ederken beni tuttular. Çıkamayacagımı söylediler. Orda afedersiniz. b.k gibi kaldım. :)) Geri gate ye döndüm kurdum yine birsürü alarmı daha 12 saat var diye yattım yere vurdum kafayı! Bu SS Yatmadan önce :) http://b1110.hizliresim.com/11/10/3/5378.jpg Bölüm 8 Huzursuzluktan sadece 3 saatcik uyuyabilmişim. Uyandım daha çok var. Karnım acıktı oradan yemek yiyeyim dedim. Gittim bi sandviç satan biryere baktım Turkey Sandwich yazıyor. (Turkey in hindi demek oldugunu bilmiyordum :) ) Türk sandviçi diye hemen atladım.! Hayatımda yedigim en boş kuru sandviç ti içine kılcal damarlar kalınlıgında kaşar peyniri onun üstünde aynı boyutta hindi salamı. Ona 10 dolar verdim doymadım 1 tane de başka birşey denedim oda aynıydı. Dedim önemli degil karın açlıgımı alsın oraya gidince yerim... Bekle bekle ucak kalkmasına 1.30 saat kaldı. Ama bakıyorum kimse gate ye gelmiyor. Cıktım ilerlere fln gittim dolasırken ordaki televizyonlardan ucagımın seri no'suyla gate e bakayım dedim. Bir baktım gate degişmiş.! Bu kadar rezil bir uçuş olamaz sonra o gateyi buldum zar zor bir baktım benim o çift orda. Tamam dedim dogru yerdeyim :) Ucak artık kalkacak derken aynı kadın geldi birşeyler söyledi yine herkes kızgın bu sefer de 2saat ertelenmiş. (2 hours dedi) oradan anladım :)) Artık ona da tamam diyorsun 2saat birşey olmaz. Ve inanmazsınız belki ama ondan sonra 1 saat daha ertelendi uçuşum! Kafayı yemek üzereydim. Yani 7 saat beklemem gerekirken tam 22 saat orda bekledim. Ve bu sefer gerçekten uçaga biniyoruz! Bölüm 9 Ben bilerek koltugu acil çıkış kapısının önünden almıştım. O en ön koltuk oluyor ve önünde 2metre kadar boşluk oluyor :) Uçaga bindik 14 saat uçuş var. Önce servis oldu karnımızı da doyurduk Allah'a şükür ondan sonra ilk ucaktan verilen baddaniye ve yastıkla yeni ucaktan verileni altıma ve üstüme koydum kafayı bir koydum. (uyku saatinde ışıklar loş olmuştu) 7saat kadar uyumuşum. Kalktım 5 saatlik bir yolumuz kalmış. onuda etrafı izleyerek film izleyerek geçirdik. İndim uçaktan geçtim pasaport kontrolünden (bavulumda 2.5litrelik tarhana çorbasıyla :)) ) çıktım dışarı. Ama kötü bir sorun vardı. Ben burdaki ingilizce okuluma 140dolar para vermiştim. Uçaktan inince beni biri karşılayacak okula götürecek etrafı gösterecek ve eve götürecekti. Böylelikle yolu ögrenecektim. Ama uçak gecikmesinden dolayı ortalıkta kimse yoktu. Cebimde 400dolar elimde bavul sırtımda çanta ile bakınıyorum etrafa... O an o kadar pişman oldum ki buraya geldigime. Dedim sıcacık evim varken değermiydi...! sırt çantamdan çıkardım gideceğim evin adresini (Home stay - aile yanında ögrencilere geçici olarak kalma yeri) yürüdüm yola dogru taksi gördüm durdurdum. Şoföre 'I go' dedim elimle adresi gösterdim. :) Sagolsun şoför 63 dolarımı aldı! Eve geldigimde hava kararmıştı. Kapıyı çaldım ama ben bekliyorum ki bir ailenin yanına geliyorum! 25 yaşlarında bi eleman açtı kapıyı. (karısı şehir dışındaymış ondan o an sadece o adam vardı evde.) Ben birkaç evragımı gösterdim. Birşeyler söylüyor ama anlamıyorum okey come in dedi. Evdeki herşey 2. el belli. Etraf pis! Ev içi çok karanlık. Beni en uç köşede küçücük bir odaya götürdü. Yatagımı gösterdi 'This is your bed' dedi. Banyo mutfagı gösterdi 'See you tomorrow' dedi çıktı yukarı (ev 2 katlıydı)... Ama ben sanıyordum ki benimle sohbet etmeye calısır birşeyler sorar ilgilenir! Türkiyedeyken kuzenim muhtemelen 'How was your trip' (yolculugun nasıldı) fln der demişti. Ve inanmazsınız ben yolculuguma göre iyi veya kötü diyecektim resmen o cümleye çalışmıştım orda boş boş bakmamak için. Ama adam ölece 2dk da evi gösterdi çıktı yukarı! Berbat bir histi. Bölüm 10 Neyse odaya girdim yatagıma bir baktım üstünde kokreç vardı ama bu yemek cinsinden degil böcek cinsinden!!! Şu tip böcek http://www.google.com.au/imgres?q=australian+cockroachhl=trbiw=1366bih=667tbm=ischtbnid=jxYScZdT1gDdNM:imgrefurl=http://extension.entm.purdue.edu/urban/urban_info/roach_photo.htmldocid=mqisMDhwJqEpSMw=432h=324ei=iqSJTp-gHK3LmAW0xJgqzoom=1iact=hcvpx=1074vpy=369dur=736hovh=140hovw=211tx=125ty=126page=2tbnh=140tbnw=211start=18ndsp=18ved=1t:429,r:17,s:18 Bagırdım adam aşagı indi elimle gösterdim böcegi. Ya kocaman inanın baş parmagınız büyüklügünde ve yatagın üstünde!!! Ama o böcek Avustralya'da meşhur muş. Her yerdeler! Adam ordan peçete kopardı o kocaman böcegi elinin arasında parçaladı çatır çutur. Sonra 'It's gone'(Gitti) dedi. Ya o gitti de belki aşagıda daha var!!! Gittim o pis banyoda duş aldım sonra bilgisayarı açtım faceden haber vermek icin bizimkilere bir baktım İstanbuldan aldıgım fiş dönüştürücüsü yanlıs daha wireless e bağlanasıya pc kapandı şarj olmadıgı için o gün yani bizimkileri arayıp haber veremedim (çok kötü bir histi yapayalnız bir his!) Neyse hava sıcaklıgı ortalama 40 derece bir hava da pijamamı giydim! O böcekten korkuma yorganı boynuma kadar çektim. Ve sabaha kadar düşündüm. Buraya geldigime o kadar pişmandım ki! Hep söylerler di ilk 2-3 hafta zor olur diye. Ama ben bu kadar zor olabilicegini düşünemiyordum. Eger cebimde 1000$ olsaydı bileti alır geri giderdim! Kesinlikle imkanım olsa ilk gece dönerdim! Neyse orada sabaha kadar kıpırdamadan yattım, tabiki hiç uyumadım. Sürekli gözetledim o böcekten daha gelecekmi diye :) Çok uzatmayayım ilk 2 haftam öyle berbattı ama herşeye ragmen ilk opera binasına gittigim gün güzeldi. Buyrun birkaç SS; http://b1110.hizliresim.com/11/10/3/6243.jpg http://c1110.hizliresim.com/11/10/3/6341.jpg http://b1110.hizliresim.com/11/10/3/6303.jpg Hikaye buraya kadar arkadaşlar 10. bölümde bitirdik güzel oldu :) Burdan sonrasında ilk 2-3 haftamı ve buradaki yaşamı mesela 8 aydır ailemden hiç para istemedim bunun gibi şeyleri kısaca anlatmayı düşünüyorum. Arkadaşlardan ilk izlenimleri aktarmam yönünde istek aldım. Değerli yorumlarınız için ve tekip ettiğiniz için teşekkürler Saygılar... Sıra geldi işlerimleri anlatmaya. Yazıda da söylediğim gibi ankara acentama gittim. Acenta ismi veremiyorum ama isteyenlere msj yoluyla söyleyebilirim. İnanın bu yoldaki hiçbirşey ucuz değil, evde oturup hesapladıgınızdan çok daha fazla tutuyor Ücret açısından da ingilizce kursuna 40 haftalık 9200 Australia doları vermiştim. (Benim geldigim okul sonrasında üniversite düşündügüm için iyi bir okul. Daha ucuzunu da bulabilirsiniz ama her okul üniversiteler le anlaşmalı degil! ) Burda da okulumun giriş resmi; http://c1110.hizliresim.com/11/10/4/4996.png Ben buraya geldigimde Avustralya doları 1.55'ydi şu anda 1.8 oldu. Ve cebime koyduğum harçlık, uçak bileti dahil 20bin lira kadara mal olmuştu. Eğer düşünürseniz ki şöyle böyle yapar daha ucuza mal ederiz! Bu işe hiç girişmeyin adımınız para oluyor! Ve lütfen bana msj da tek tek işlemleri sormayın. (Diğer türlü sarulara her zaman açığım) Eğer gelmeye niyetiniz varsa söyledigim gibi mesaj dan acentayı bildirebilirim onunla konusur daha iyi bilgi alırsınız... İLK İZLENİMLER; İlk Hafta; İlk yattığım geceyi zaten anlatmıştım. Öbür gün sabaha doğru yataktan kalktım (uyanmadım çünkü hiç uyumadım). Ev sahibi beni bekliyormuş. Ben zannediyorum ki beni okula götürür gidip gelmesini öğretir okulumun yerini gösterir fln bana sadece map den cıkardıgı 2 kagıdı verdi. Otobüs duraklarını gösterdi map dan otobüs numarasını söyledi o kadar Burası Türkiye değil ki Tr de olsam okey hallederim ama burda dil bilmem iz bilmem. Neyse ev sahibi işe gidiyorum dedi çıktı. Zaten leptop ta şarj yok telefon yurt dısına kapalı KAFAYI YİCEM SIKINTIDAN!!! Evde kimse yok diye misafir odasına pijamamla uzandım düşünüyorum hala niye geldim ne yapıcam burdan nasıl ülkeme geri dönerim diye... Birden karşımdaki kapı acıldı! Bi Çin'li kız çıktı (Kısacık şort! yaların cılara gelsin ) Kız beni ilk defa gördüğü için birşeyler söyledi anlamadım ama ne demek istedigini tahmin ettim. Sonra odamı gösterdim benim odam diye neyse okey dedi gitti kendine CornFlex yaptı geldi oturdu yanıma nerde okudugumu fln sordu okulumun ismini söyledim ve şansıma bak o kızda o dil okulunda okuyormuş. Ben şöyle birşeyler söyledim 'I dont know go school' Sonra bilmedigim icin beni okula götürdü sagolsun birde yoldan otobüs bileti aldık 1 haftalık... Okula gitti bir baktım okulun içinde yaklasık 100 tane bilgisayar var.! Heryerdeler! Hemen yapıştım bi tanesine açtım face yi skype yi görüştüm bizimkilerle... Onlarda beni çok merak etmişler düşünsenize çocugunuzdan öle haber alamadıgınızı! Böylece o günüm güzel geçti derse kadar 3-4 saat skype den cıkmadım inanmazsınız... Sonra ders saati geldi kapadım skype yi ve kapadıgım gibi tekrar acmak istedim yemin ederim size... İnsan birdaha haber alamayacagını biliyor 1 gün boyunca hiç bilmedigi bir yerde... Ve geri dönüşte saat 9.30 olucak (aksam kursuna gidiyorum) Nerden otobüse binecegimide bilmiyorum. (kız sabah kursundaydı o ben derse girerken gidiyordu) Böyle bir boşlugun içinde derse girdim millet birşeyler konusuyor ama düşünmekten hiç birşey duymuyorum... Ve saat oldu 9okuldan çıkıyorum map a bakıyorum anlamaya calısıyorum zaten hava kararmış... O gece eve 11.30 da gidebildim... Hadi onu atlattık öbür gün giderken problem yok ta gelirken yine bulamadım çünkü ilk gün kaybolmustum şansa bulmustum otobüsü. Yine eve cok geç gittim fln ondan sonrası kolay oldu gerçi... Bu sırada 2-3 gün toplam 5 veya 6 saat uyuyabildim. Zaten insan uyumak istese de o sıcakta uyuyamıyor 40 küsür derece! Hergün yataktan sabah 7 civarında kalkıyordum 11 gibi okula gidiyordum (okulum 4.40 başlıyor ). Ama o 11e kadar dahi yani çok gözlerim kızardı kendime sen erkeksin adam ol diyerek tuttum kendimi... (Bunları söylemiyecektim ama heralde durumumu anlayıp dalga geçmezsiniz diye yazdım) Bilmiyorum ki nasıl anlatabilirim çünkü o hisleri tatmadan anlayamazsınız 1 hafta anlayacagınız ev okul arası gelip gittim. Tabi burdan sonra iş arayaşına girecektim... İnş. yarın gerçek hayata atılışımı anlatmaya başlayacağım... İkinci hafta; Arkadaşlar herşeyi tüm gerçekçiliğiyle anlatmak istiyorum belki bu birkaç hafta sonrasında bana şakirt dersiniz ama kendinizi benim yerime koyupta okuyun lütfen... İlk hafta içinde yazmayı unuttugum birşey olmus. Evimden hiç memnun değildim (home stay'den)... Bi kere evde hiç yemek yoktu. İki katta da buz dolabı vardı ve ev sahibinin tüm yiyecekleri üst kattaki buz dolabındaydı. Alt kattakinde sadece süt vardı dolapta da Corn Flex... Ve inanmazsınız ama ilk hafta sıkıntıdan ve açlıktan tam 5 kilo verdim. (nerde tartıldıgımı anlatacağım) Dışarıda yemek yemek çok pahalıydı çünkü nereden nasıl uygun yiyebilecegimi bilmiyordum en aşagı 10$'a yiyebiliyordum buda koyuyordu ve çok para harcamakta istemiyordum onun için çoğunlukla aç dolasıyordum... Neyse Artık cebimdeki para da yavaş yavaş suyunu çekiyordu ve buraya gelirken babama oraya gidince para istemeyeceğim, kendim çalısıp kazanacağım dedigim icin iş bulmak zorundaydım. Birkaç gazete den vesaire Türk kebapçılarından iş baktım bir süre ama yok gazete ile olacak iş değil. En iyisi çıkayım dolasayım dedim bir de otobüs yolumun üstünde 2 tane Kebapçı görmüştüm oralara gidecektim. İlk kebapçıya geldim girecektim ama bir an aklıma geldi içerideki çalısanlar acaba Türk'mü Türkçe biliyolar mı? :D Sonra dedim en iyisi gireyim Selamın Aleyküm diyeyim. Aleyküm Selam derlerse Türk'tür :D (Sanki araplar bilmiyo gibi A.S'ı :D) Neyse girdim içeri 2 tane abla vardı Selam verdim aldılar selamımı. Türk olduklarını anlayınca durumumu söyledim iş arıyorum diye ablaların birisinin kocası da (Şimdi çokk sevdigim bir abim ismi Metin) bir kebapçıda çalısıyormuş ama menejer gibi normal çalısan değil... Onun numarasını verdi ara onu bende senden bahsederim temiz birine benziyorsun dedi... Teşekkür ettim ayrıldım biraz daha dolastım sonra okula gittim o gün de geçti. Ama her aksam ayrı bir özlem ayrı bir acı ile geçiyordu... Her başımı yataga koydugumda bin pişman oluyordum buraya geldigime... Neyse öbür gün kalktım saat sabah 10 civarlarında numarayı aradım metin abiyle görüştüm bana adresi verdi yarın gel konusalım dedi... Öbür gün gittim (başta yanlıs kebapcıya gittim ama sonra buldum) Ve o gittigim gün hiç beklemiyordum direk bir tişört verdiler hadi başladın hayırlı olsun dediler :))) Ve Metin abim geldi bana 'dükkandan istedigini yiyip içebilirsin bugün birşeye karısma bizi izle ögrenmeye calıs keyfine bak eger açsan başlamadan önce de yiyebilirsin birşeyler. Burda patron yok abi kardeşiz amaç yardımlaşmak' dedi. Öyle sevinçliydim ki inanamazsınız. 1 hafta dan fazla süredir doğru düzgün yemek yiyemedim ve sonunda koca dükkandan istedigimi yeyip içme izni geldi!!! Hemen bir kebap yaptırdım kendime (tabi rica ile) oturdum o hayatımda yediğim en lezzetli kebaptı diyebilirim... Ve o gün çalısmasam sadece izlesem dahi asıl patron (Ermeni asıllı Türkiye'de doğmuş ama kebapçıların arasında en iyi patron) yinede sanki çalışmışım gibi normal günlük ücretimi verdi tabi öbür günde çalıştım ve 2 günde 14 saat çalısım 140$ para aldım! Bu benim ilk maaşımdı içim o kadar rahattı ki! Kısaca 2. hafta işe girdim ve hala orda çalısıyorum yaklasık 7.5ay oldu. Bütün çalısma arkadaslarım abim, annem, babam gibiler. Gel gelelim home stay'e... Ev berbat, hiç birşey yok ve üstüne üstlük pis, okuluma-işime de uzak... En sonunda okulda tanıştıgım Umut isimli bir abimle (ingilizcesi iyiydi) okulun reception'una gittik ben Umut abiye söyledim şikayetlerimi o çevirdi ve kesinlikle para iadesi istedigimi Tr'deyken söylenilen gibi bir home stay olmadıgını söyledim. Tamam dediler önümüzdeki pazartesi çık paranın %80 ini iade edicez dediler. Ama o evden çıkmak istiyordum da ordan çıkınca ne olacaktı? Pis mis te olsa yattıgım bi yatak vardı...! Birkaç da foto ekliyeyim dedim. Burda ilk gün patates kızartırken anı kalsın diye foto çekmiştim; http://c1110.hizliresim.com/11/10/6/6178.jpg Burası Darling Harbour Sydney de çok ünlü bir yer int den de foto larına bakabilirsiniz köprü de çekinmiştim; http://c1110.hizliresim.com/11/10/6/6249.jpg Burda da eski sınıfımdaki lovely öğretmenim; (Yaların'cıları kimse düşünmüyo demesinler dedim ) http://b1110.hizliresim.com/11/10/6/6348.jpg Üçüncü haftam (son bölüm); Okuldan onayı aldıktan sonra hemen ev aramaya basladım ve biryerden buradaki Türk kültür merkezini duydum. Haritadan baktım yerini buldum ve hemen gittim. Oranın başkanıyla konustum. Durumumu anlattım ve bana buradaki Türk ögrencilerin kaldıgı evlerden birinde bir sürelik kalabileceğimi söyledi. Bu sırada bir ev bulabilirdim. Tabi çok sevindim hem Türk arkadaslar tanıyacaktım hemde başımı sokacak yerim olacaktı. Neyse home stay'a gittim aldım bavulumu taşınıyorum. Buyrun buda foto; http://c1110.hizliresim.com/11/10/7/5526.jpg Gördükleriniz tüm eşyalarım... :) Ayrıca bunu da sıkıştırayım dedim 3 hafta kaldım giydigim ayakkabının bırakın üstüne altına bakın ne kadar temiz! http://b1110.hizliresim.com/11/10/7/5973.jpg Neyse aldım eşyalarımı gittim yeni eve... Girdim 5-6 tane Türk öğrenci vardı (hepside çok iyi ve temiz insanlardı)... Yemek yedik ve çay yaptılar sagolsunlar ikramda bulundular. Sonra hadi namaz kılıyoruz dediklerimde anladım abi evine geldigimi. Ama bir an için kötü düşünmedim çünkü o pis evden çıkıp böyle cennet gibi bir yere gelmişim ve tüm arkadaslarda çok iyiydiler. Sonra birkaç gün orda yattım bu sırada asıl geçecegim eve taşındım. Bu da aynı şekilde abi eviydi ama bu da temiz, rahat bir evdi. Ve hala aynı evdeyim. Bana şakirt deyenler çıkacaktır ama ben Brezilyalı arkadaslarımın evini de gördüm. Adamların tek yaptıkları uyuyasıya kadar içki içmek dısarıdan pizza getirttirmek sarhoş olup sızmaktı. O yüzden bu evi çok sevmiştim insan geceleri dısarı cıksa da eve geldiginde huzur arıyor... Neyse bu eve gectikten sonra işler daha güzel gitmeye başladı ama işime sadece hafta sonu gidiyordum buda 140$ demek ve ev kirasına haftalık zaten 110$ veriyordum ve bu maaş yeterli degildi yani. Hafta içi iş bakınmak icin city'e gittim bir baktım bunu gördüm; http://b1110.hizliresim.com/11/10/7/5623.jpg ... Direk gittim konusmaya ingilizce konusmaya calısıyorum karsımdaki iyi ing biliyor. Bir şekilde anlayıp bana anlatmaya calısıyordu. Üzerimde de İstanbul yazan bir tişört vardı karşımdaki de Türk'müş... :) konusma bitince bana 'ee nerelisin kardeşim' dedi...! :D ve 2 gün sonraki halim!; http://b1110.hizliresim.com/11/10/7/5660.jpg ... Para kazanmak için her yolu deniyordum artık... (Bunu sadece 1ay kadar yaptım) Ama ileride kebapçılık işini iyi öğrenecektim ve ortalama hafta da 5-6 gün çalısacaktım (su anda öyle calısıyorum yani) Ve anlayacagınız 8ay oldum geleli ailemi arayıp ta bir kere para istemedim... (Allah'a çok şükür yüzümü kara çıkarmadım) Neyse bu sırada patronumla aramız çok iyileşti hatta beni küçük oğluyla beraber balıga götürdü yatıyla... Aksamları dısarı cıkıp yemek yedik, iş oldu beraber gece yarılarına kadar calıstık ama sagolsun hep abim, babam gibi davrandı (davranıyor da hala çok zaman kızıp bagırsa da sevdigini biliyorum). Yatına giderken çekinmiştim; http://b1110.hizliresim.com/11/10/7/5773.jpg Toparlıyalım hala aynı evde kalıyorum ve buralara gelen kişilerin temiz kalabilmesi için gerçekten böyle bir yerde kalmaları gerekiyor. (Türkiye de bu gerekli degil ama buralarda gerçekten gerekli) Hayatımdan Allah'a sükür memnunum güzel gidiyor ve 4ayım kaldı ingilizce kursumun bitmesine sonra vatanıma gelicem inşallah bir sürelik... Heyecanlıyım tabiki çok anım oldu burada yeni insanlar tanıdım çok güzel bir duygu ayrıca çok zorda bir yaşam. Her hafta içi günler sabah 6'da kalkıyorum işe gidiyorum işten ögle saatinde cıkıp okula gidiyorum 9da okuldan cıkıyorum 10da evdeyim. Ve duş yemek derken 11e geliyor. Kendime 1saat zaman kalıyor. Yani az uyku çok iş oluyor ve gerçekten yorucu bir tempo bunun üstüne o yorgunlukla eve geldiginde dogru düzgün yemek olmuyor, aile özlemini çekiyorsun o 1saat içinde bulasık çamaşır ütü gibi işlerle de ugrasıyorsun... Gelmek isteyen arkadasları uyarıyorum çok, çok ve çok zor bir yaşam. Ama olgunlaşma açısından Dünya'nın gerçek yüzünü görmek açısından da çok iyi bir yol. Her gün çamasırlarınızın yıkanıp ütülenmesi, sıcak yemeginizin önüne koyulması sabah harçlıgınızın cebine koyulması ne kadar rahatmış şimdi anlıyorum. (Şehir dısında okuyan arkadaslar bizde yapıyoruz bunları demesinler onların kendilerine 1saatten fazla zamanları kalıyor, biliyorum) Ama bunları 30 yaşına geldiginde ögrenmektense bu yaşta ögrenmek daha iyi bence... Hikayem budur çok güzel oldu inşallah bu yazımı ileride okur bu günlerimi hatırlarım. Ve yazmak bana rahatlık verdi çünkü yaşadıgım zorlukların hiç birisini aileme söylemedim hep çok iyiyim rahatım dedim ama sonunda konusmus oldum sizinle... Turkiye - Macaristan hikayem.. Arkadaslar oncelikle halen Avustralya'dan almis oldugum leptobu kullandigim icin ingilizce klavye ile yaziyorum, kalin sesli harfleri yazamiyorum, okurken zorluk cekerseniz affedin... Avustralya donusu icin herseyim hazirdi son geceye gelmistim. Orada 11 ay gecirdim ve son gece gelip catmisti. Bavulum kapinin onunde, ertesi gun giyecegim elbise uzerimde saat aksam 10 ve ucaga binmeme 8 saat kalmisti. Aglayasim geliyor ama sevincten mi uzuntuden mi bilmiyorum. Sonunda bitti artik Turkiye'ye donuyorum ailemi gorecegim diyorum ama orada kurdugum sIkI baglar, her tatil gununde gidip keyfini cikardigim kahvecim, patronum, arkadaslarim, evim herseye o kadar alismisim ki... Sabah 6.30 ucagi icin saat 4'te patronum geldi. Aradi Cenk in asagi ben goturucem seni dedi. Hemen bavulumu aldim evime son kez baktim, anahtari iceride birakarak kapiyi kapattim. Asagi indim John (patronum) bagaji acmis gel bakalim Cenk Bey diyordu, bavulu biraktim gittim once sarildim tesekkur ettim, taxi ile gitsem cok koyacakti... John ile rahat 4-5 kere onlarin evlerinin ilerisindeki pilaj ve onun kahvecisinden konusmustuk ama 10 ay birlikte olmamiza ragmen bir turlu oraya gidip tadini cikaramamistik manzaranin. Ve John eger seni orayi gostermeden gonderseydim icimde kalacakti dedi, oraya gittik... Hava yeni aydinlaniyordu, deniz havasi, hafif serin esen ruzgar... Guzel bir kahvenin en iyi 2 arkadasi, 5.15e kadar orda oturduk, sonra atladik onun super spor mercedesine, ESP yi kapatti (Yine) deli gibi hava limanina gittik, iceri girdim John ben daha fazla gelmeyeyim dedi, dondum abim dedim sarildim. Ayrilik cok zor ya... Neyse oradan aldigim, suan kullandigim leptobumun tax back (Vergi geri odemesi) parasini almak icin tax office'e gittim. Siraya girdim ancak sira bir turlu ilerlemedi ve sira bana geldiginde ucaga binme zamanim gelmisti. Neyse islemi halledip bi ekran buldum benim ucagima binis isleminin basladigini gordum. Daha bileti cikarip kapi numarama bakarken su sesi duydum. "LAST CALL CENK F... ve bir isim daha" (Son cagri Cenk F...). Biranda telaslandim kapi yolunu bulup kosmaya basladim 2. Last Call da geldi, soguk soguk terliyordum cunku eger bu ucagi kacirirsam arkasindan binmem gereken 4 ucusu daha kaciricaktim!!! (Sydney- Hong Kong - Bankog - Amman - Istanbul - Ankara) 3. Last Call soylendiginde ancak ulasabilmistim ve kalan son kisi bendim. Insan cok korkuyor bu hava limanlarinda ismi soylenince Ve 35 saatlik son duragi Ankara olan yolculuguma velhasil basladim. Turkiye - Macaristan; 1. Bolum 4 farkli ucus yaptim, gece gunduz birbirine girdi ama en sonunda Turkiye, Istanbul'a indim. Ucak - havalimanini birbine baglayan tunelden gecerken yerde Sek.r bankasi reklamini gordum. Insan nasil ozluyor yasamayan bilemez dostlar, yeri opmek geldi icimden. Neyse Istanbul'da beni kimse karsilamayacakti, direk ic hatlara gecip Ankara ucagina binecektim. Bavulumu aldim, pasaport kontrolunden gectim, tam ic hatlara yuruyordum 'Cenk' diye bir ses geldi! Kafami bir cevirdim, Sydney'den Istanbullu, Anita diye bir arkadasim, gelecegim tarihi ogrenmis karsilamaya gelmis.. Cok sasirdim, sevindim sIkI sIkI sarildik. Biyere oturup konustuk biraz, sonra vedalasip ic hatlara gectim Ankara (son ucak) ucagina bindim, 1 saat 15 dakika sonra Ankara'ya indim. 1 sene gormedigim aileme gormeme 15 dakika kalmisti... (Kutahyaliyim, ailem Ankara'ya teyzemlere geldiler ben de direk oraya gectim) 2. bolum Tum ailem ve teyzemler kuzenlerim hepsi pasaport kontrolu sonunda beni bekliyorlardi. Gercek huzuru yasadim, ailenin onemini uzak kalinca cok feci anliyorsunuz... (200km uzaklikta uni okuyanlar anlayamaz ama bende erisilemezlik, istedigin zaman gorememe duygusu vardi). Velhasil eve gittik anlatacak o kadar cok sey vardi ki ama bir cogunu anlatamazdim, ya uzulecegi seylerdi ya da kizacagi seylerdi :D 2 Gun sonra memlekete donduk, 9 ay Kutahya'da kaldim. 8 ay boyunca calistim. (Kendi isimizde, hafriyat isi) Gunde ortalama 13-14 saat calisiyordum, oyle bir alismisim ki calismaya calismadigim gun yedigim yemekten, ictigim caydan lezzet alamiyordum, ise yaramaz biri gibi hissediyordum. Insan calismayinca huzur bulamiyor, kafanin dagilmasi lazim... 9 ay oyle boyle gecti Macaristan vize islemlerimi tamamladim ucak biletimi aldim. Ancak bu sefer Budapeste de okuyan kutahyali bir arkadasimla irtibat halindeydim, o Budapeste'deydi ve beni orda karsilayacak, islerimi halletmemde yardimci olacak biri vardi. Yani onceki gibi zor gorunmuyordu bu kez yurt disi. Ayrica kendimi kandiriyordum, cok sIkIlirsam atlar ucaga 1.5 saat sonra inerim Istanbula gelirim diyordum. Ama bir kere cikinca yurttan disari geri donmek oyle kolay olmuyor tabiki. Annem surekli gozu yasliydi zaten son ayimda. Cektigim zorluklar, yalniz hissettigim zamanlar, yorgunluktan otobuste sizdigim zamanlar vesaire hicbiri umrumda bile degil, annem bu kadar agliyor ya sirf bu yuzden yurt disindan vaz gecmek istiyorum... Gitme gunum yine geldi catti, gece Kutahya'dan otobuse bindim, sabah istanbuldan ucaga bindim bir pazartesi ogleni budapeste'ye ayak bastim. Burdaki arkadasim karsiladi, eve getirdi. Hersey yine cok yabanci, yine tanimadigim insanlarla ayni ev, yine disari cikip cay icebilecegim biyer yok, yine yeni bi hayat kur isin yoksa... Bunlar 1 sene once hissettiklerimdi, simdi yeni evimin salonundaki koltuga uzanmis bir sekilde yaziyorum :) Butun yabancilik 2 ay icinde bitiyor, kosusturmacadan dusunmeye firsat kalmiyor. Budapeste hakkinda birkac bilgi verecek olursak, yasam Istanbuldan cok farkli degil, yeme icme biraz pahali. Normal bir ogunde karnini 10 liradan asagi doyuramazsin. Evde yemek yemek en iyisi biz de bu yuzden arada pizzayi eve getirtiyoruz :D Gece hayati oldukca canli, kizlari cookk cana yakinlar sagolsunlar :D Bir 70lik absoult 40liraya fln geliyor, iyi bir club'da saglam bir whiskey shot (Ornegin black label shot) 10 lira civari. Istanbulda, Antalya da bu tur ortamlara girmis olanlar bilir ki, iyi bir cluba git, masa, sise actir. milyardan asagi cikamazsin, burda 250 liraya kapatiyorsun geceyi. (Vip olarak girdiginde) Budapesteyi ilk gezmeye basladigim zamanlardan birkac fotograf koyuyorum asagi. Mukemmel mimarisi olan bir sehir, (Bir fotograf Macaristan-Turkiye macindan :) ) http://k1309.hizliresim.com/1f/y/t5bct.jpg http://n1309.hizliresim.com/1f/y/t5bfc.jpg http://p1309.hizliresim.com/1f/y/t5bgt.jpg En alttaki de benim evimde odamin manzarasi, balkonda bu manzarayi gorupte ...... macar kizi yok ;) http://n1309.hizliresim.com/1f/y/t5bhn.jpg

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Yasomi HB008 5i 1 Arada Kablosuz El Blenderi (Yasomi Türkiye Garantili) : Amazon.com.tr: Mutfak https://www.amazon.com.tr/dp/B0BLBQ26L2/ref=asc_df_B0BLBQ26L21714001640000 3 sa. önce paylaşıldı

PonART Saklama Kabı : Amazon.com.tr: Mutfak https://www.amazon.com.tr/dp/B07DL3Z6X1 8 sa. önce paylaşıldı

CAMPER Runner Four Spor Ayakkabı Erkek : Amazon.com.tr: Moda https://www.amazon.com.tr/dp/B07FQ1VHCR 21 sa. önce paylaşıldı

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

2 Misafir - 2 Masaüstü

5 sn

471
Cevap

58
Favori

22.858
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa:

önceki 17 18 19 20 21

Giriş

Mesaj

Traficante de drogas

Onbaşı

32 Mesaj