Şimdi Ara

Arkadaş Ortamımdan Ayrılmak İstiyorum

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
4
Cevap
0
Favori
399
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar konu uzun olacak muhtemelen okuyup yardımcı olanlara şimdiden teşekkür ederim.


    Ben 22 yaşımda bir gencim bu zamana kadar çok arkadaşım oldu ama nedense sonuna kadar güvenebileceğim bir dostum olmadığını düşünüyorum. Olanlarında hakkında yanıldığımı fark ettim. Samimi bir arkadaş grubumuz vardı 4 kişiydik. İlk 3-4 yıl her şey çok güzeldi. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez derdimiz tasamız her şeyimiz ortak olur. Senin derdin benim derdim hesabıydı her şey. Para gibi maddi olayların asla lafı olmazdı aramızda, ailelerimiz birbirilerini tanır gidip gelir. Bu saydıklarım hala geçerli yani o derece yakın bir grubuz. Ama son 1 yıldır nedense arkadaş ortamımda mutlu hissetmiyorum kendimi dışlanmış ötekileştirilmiş hissediyorum. Neden mi ? Çünkü arkadaş çevrem sürekli laf sokma çabası içinde olan insanlar olduğunu fark ettim. Bel altı espriler saçma şakalar ve sürekli laf sokma çabası. Yani bunlar tabi ki her arkadaş ortamında olan şeyler bunlardan şüphem yok yeri geldiğinde buna dahil olurum gülerim ama bizim bu grup içerisinde sürekli hedef alınan benim. Sürekli laf sokulan benim. Bu grup üyeleriyle tek tek buluştuğumda gayet samimi nezih sohbetler keyifli saatler geçirebilirken bir araya gelindiğinde cidden canımı sıkan zamanlar oluyor. Ve buda beni mutsuz ve üzgün yapıyor. Gerçekten hem onların benim üzerimde çok emeği hem de benim onların üzerinde fazla emeklerim vardır hal böyle olunca bu insanların böyle değişmesi beni üzüyor. Ne yapıp nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir ara konuşmayı denemek istedim ama tanıyorum ve biliyorum onları bu durumdan sürekli hedef alınanın ben olmamdan şikayetçi olduğumu dile getirmek istedim ama saçmaladığımı abarttığımı düşünüp arkamdan konuşacaklar buna da eminim.


    Bazılarınız abarttığımı düşünür mü bilemiyorum ama aslında ben kendimde neşeli bir insanımdır bu şekilde takılmalar ufak şakalar hoşuma giderdi her zaman ama sürekli hedef ben olunca kırılmaya başladığımı hissettim. Yani bazen yanlarına giderken bir buluşma olduğunda gerçekten tedirgin olarak gidiyorum yine ben hedef olacağım yine ben sürekli saçma sapan laf sokmalar altında kalacağım diye. Tabiri caiz ise ve bu söylediğim ayıp olmaz ise ekibin salağı olarak görülüyorum. Çünkü sokmaya çalıştıkları laflar öyle saçma sapan ki ne cevap verme çabasına giriyorum nede bir cevap veriyorum onlarda güldükçe tatmin oluyorlar. Buda beni içten içe geriyor. Bazen alındığımı yada sinir olduğumu anlasalar da pek umurlarında olmuyor benim abarttığımı çocuk gibi olduğumu düşünüyorlar. Bilmem belkide öyleyimdir belkide çabuk kırılan bir yapıya sahibimdir ama ne yapayım ki bende böyle bir insanım engel olamıyorum. Sanırım bi insanla ne kadar yakın olursam o kadar çok saçmalayan bir hale geliyorlar. Açıkçası ne yapacağımı bilmiyorum. Sizden düşüncelerinizi yorumlarınızı merak ediyorum ve dinlemek istiyorum iyi kötü eleştirilerinizi. Siz olsanız ne yapardınız veya başınıza bu tarz durumlar geldi mi ?








  • abi konuyu mizah eğlence kısmına değil de konu dışı/off topic > konu dışı kısmına açsan tavsiye vs. verebilirler, buralara pek kimse bakmıyor galiba  

  • Burası Türkiye, herkes sıcakkanlı, hiç zorlanmadan başka arkadaş edinebilirsin,

    ben okul hayatımda hep tek arkadaşla takılırdım, nerde çokluk orda pislik

  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.