Şimdi Ara

Akrabalarım neden bunu yapıyor? Ben aciz miyim?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
35
Cevap
0
Favori
5.300
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
7 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Merhabalar, bilen bilir daha önce konu açmıştım. Aile sorunları yaşayan biriydim. Kendimden bahsetmem gerekirse Ön Lisanstan yeni mezun oldum. İş bulamıyorum. KPSS ile polis olmak istiyorum, ya da DGS çalışıp Lisans tamamlamak istiyorum. Aslında bana kalsa yurtdışına gitmek istiyorum ama.. neyse bilen bilir neredeyse genç yaşta herkes istiyor ama neden gidemiyorsa bende aynıyım.

    Her neyse, uzun lafın kısası: bu yaşlar geleceğimizi belirleyecek yaşlar diye düşünüyorum. Bu yüzden geleceğim için endişeliyim. Alanımla ilgili düzgün bir iş bulup tecrübe edinmek istiyordum ama yok. Daha sonrasında alanımdan da vazgeçtim herhangi bir iş olsun da gireyim çalışayım, tek istediğim çalışma saatlerim belli olsun, sömürülmeyeyimdi. Ama o da yok.
    Bugün ise akrabalarım yemeğe geldi, beni azarlayarak şöyle dediler; "bi an önce git askere, askere gitmeden hiçbirşey yapamazsın, işte bulamazsın." Bende cevap olarak, askerden gelenlere iş var mı dedim, Ayrıca beğenmiyorsun dediğiniz işler günde 11 saat haftada 6 gün kölelik işleri diyorum, cevap olarak: "ne bekliyorsun? ne istiyorsun? bizde çalıştık 10-11 saat günde, hiç tecrüben yok tabi o işlerde çalışacaksın, 11 saati beğenmiyorsun, başka ne iş yapacaksın senin yapacağın iş belli git başla garson olarak, yavaş yavaş tecrübe edin"

    Bakın şimdi ben herşeye okeyim ama bunu bana diyen akrabalarım bana verdikleri akılları kendi çocuklarına neden vermiyorlar? Kendi çocuğu için askere göndermeyeceğim diyen adamlar beni neden ısrarla, üstüne vazifeymiş gibi bir an önce git gel diyor? Bana köle olarak çalış diyorlar, kendi çocuklarını neden bu işlerde çürütmüyorlar?

    Yahu arkadaş nedir benim bu derdim ya? Vallahi kafayı yiyeceğim artık, ulan zaten gelecek kaygısından stresliyim. Elimi neye atsam zaten olmuyor. Ben askere gidip gelecem sonra ömür boyu asgari ücrete mi çalışacağım? Kendimi neden geliştirmeyeyim? Bu nasıl mantık ya? Kendimi besleme, sığıntı gibi hissediyorum, param yok ama dert değil zaten dışarı çıkmıyorum, çıkmakta istemiyorum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-21F9C8AD0 -- 13 Eylül 2019; 18:12:38 >







  • Hangi bölümden mezun olduğunu yazdın mı, ben mi göremedim?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Emre D

    Hangi bölümden mezun olduğunu yazdın mı, ben mi göremedim?
    ne farkeder ki hocam? grafik tasarım mezunuyum.
  • Bir yandan haklı olduklarını bir yandan da iyi saçmaladıklarını söyleyebilirim. Her şey gönlünce olsun. Ayrıca sakın dert etme, her şey şimdi olacak diye bir şey yok. İradeni güçlü tut, moralin yüksek olsun. Ortalama insan yaşı 70-80 iken sanki 40 yıl yaşayacakmışız gibi hesap etmenin anlamı yok. 45-50 yaşından sonra bile köşeyi dönen bolca insan var. Sen yeter ki çabala, elbet başarıyı tadarsın.
  • iyilik isteyen akraba diye bişey yoktur

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-CC8BE145A

    Bir yandan haklı olduklarını bir yandan da iyi saçmaladıklarını söyleyebilirim. Her şey gönlünce olsun. Ayrıca sakın dert etme, her şey şimdi olacak diye bir şey yok. İradeni güçlü tut, moralin yüksek olsun. Ortalama insan yaşı 70-80 iken sanki 40 yıl yaşayacakmışız gibi hesap etmenin anlamı yok. 45-50 yaşından sonra bile köşeyi dönen bolca insan var. Sen yeter ki çabala, elbet başarıyı tadarsın.
    Hocam haklı oldukları yerler var eyvallah ama ben zaten çalışmak istiyorum. Tek istediğim sömürülmeyeyim, kendime vaktim olsun. Haftada 6 gün 11-12 saat çalışırsam kendime ne vakit ayırabilirim hocam, ne kazancım olur? Ayrıca bana bunu dayatıyorlar, kendi çocuklarına neden yaptırmıyorlar? Tek istediğim kendimi geliştirebildiğim kadarıyla geliştireyim, kimseye muhtaç olmayayım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-21F9C8AD0 -- 13 Eylül 2019; 18:17:33 >




  • akrabaların günde 11 saat köle gibi çalışmaya alışmış


    sen de onlar gibi sefil şekilde yaşa istiyorlar
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-89183934B

    akrabaların günde 11 saat köle gibi çalışmaya alışmış


    sen de onlar gibi sefil şekilde yaşa istiyorlar
    kendi çocuklarına neden bunu dayatmıyorlar? Bana "bi an önce git gel askere, biz 18 ay yaptık, git yap gel ne duruyorsun, askerlik yapmadan hiçbirşey yapamazsın" diyorlar, kendi çocukları için "askere göndermeyeceğim, yok, göndermem" diyorlar.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-21F9C8AD0

    Hocam haklı oldukları yerler var eyvallah ama ben zaten çalışmak istiyorum. Tek istediğim sömürülmeyeyim, kendime vaktim olsun. Haftada 6 gün 11-12 saat çalışırsam kendime ne vakit ayırabilirim hocam, ne kazancım olur? Ayrıca bana bunu dayatıyorlar, kendi çocuklarına neden yaptırmıyorlar? Tek istediğim kendimi geliştirebildiğim kadarıyla geliştireyim, kimseye muhtaç olmayayım.

    Alıntıları Göster
    Akraba değil mi, hepsi aynı...

    Önemseme, duruşunu sağlam koy. Sen ağırlığını koyduktan sonra kimse üstüne bir şey yapamaz. Gerektiği yerde susturmasını bileceksin.




  • Akrabalar ilelebet konusacak

    Tek yapman gereken mutlu olmak fakirlikle yada para icinde sen mutlu olursan bu sefer konusmaya cesaret edemezler bir bildiğin var sanıp

    Arada sirada cikar yanlarinda annene harclik ver
    Babandan al annene ver gozlerine sokarak ver
    Eve giderken 5 biskuvi 5 buyuk boy poset al
    Gozlerine soka soka yanlarindan gec abur cubur aldim kendime sizede ikram edeyim de 5 biskuviyide misafire yedir

    Yemin olsun eve gidip kendi cocuklarina seni öve öve hayati zindan etmezlerse birsey bilmiyorum

    Ulen annecim de saril op anneni babacim de ellerini op onu bile kiskanicaklar

    Akrabanin isleme mantigi budur



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi HighDamagE -- 13 Eylül 2019; 18:20:53 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • bende aynı durumdayım 1 yıldır işsizim tabi okul okumuyorum tartışıp işten ayrılmıştım bana da akrabalarım,etrafımdaki insanlar git iş bul çalış diye nasihat veriyorlar hatta arkadaşlarımdan bazılarıda benim gibi boş onlar bile bana neden çalışmıyon diyorlar ulan siz neden bana diyeceğinize çalışmıyonuz diyorum susup kalıyorlar etrafımızdaki insanlar bunları diyerek bizim moralimizi bozmaya çalışıyorlar tamam eyw ama bilmiyorlar içimde ne dert olduğunu Benimde Hayallerim var daha Hayallerimin (h) harfini bile gerçekleştiremedim yurt dışı benimde hayalim ama olmuyor işte işe girsem piyasada iş kalmamış Dükkanlar da çalışanların 4 kişiden 3'ü suriyeli ucuza çalıştırdıkları için ülkede asgari ücret vermek bile zorunlarına gidiyor o yüzden işsizlik var Kendi ülkemizde suriler bizden iyi yaşıyorlar bazen Dertten dolayı intiharı bile düşünüyorum.
  • Aynı süreçlerden hatta daha zor süreçlerden bende geçtim.Kısaca sana özet geçeyim; İnanılmaz fakir bir aileden geliyorum, baba desen yok (vefat etti) anne desen ev hanımı, inanır mısın hiç bana para verip giysi al dediklerini hatırlamıyorum. Bende tabi fakirliğe bağlı olarak içine kapanık asosyal oldum, her yerden dışlandım, akrabalarım bile yolda görse selam vermiyordu.Çünkü bakımsız herifin tekiydim, üstüme başıma yeni birşeyler alamıyordum, hep aynı şeyleri giyiyordum. Saç traşını bile evde kendim yapıyordum, düz 3 numaraya vurup geçiyordum. Neyse öyle böyle derken hocalar sağolsun liseyi bitirmeme yardımcı oldular. İlk senemde dandik bir 2 yıllık üni kazandım. Ama gitmeye korkuyordum çünkü kendimden tiksiniyordum, (Bakımsız vasat biriydim)kafaya koydum en sonunda yazın işe aramaya karar verdim. Günlerce iş aradım ama benim gibi adama kim iş verir ki zaten..Vermediler doğal olarak bende günlük eleman arıyan insanlara ulaştım iş için.(İnşaat amelelik) o zamanın parasıyla 40-50 tl ye gün boyu çalışıyordum. Okula temiz gidebilmek için yeni giysiler filan aldım. Daha sonra üniversiteyi bitirdim. Hatta o zamanler sevgilim bile oldu, ben ihtimal vermiyordum sevgilim olacağına, Çünkü kendimi hiç iyi görmüyordum ama bendeki potalsiyeli görmüş galiba.(Başka türlü imkanı yok birlikte olmazdık) ve Kpss çalışma vakti geldi. Günde abartmıyorum 6-8 saat ders çalışıyordum.Kpss sonuçları açıklandı ama bakmaya korkuyorum çünkü atanamazsam sürüneceğimi biliyordum, ama daha kötü ne olabilir ki zaten bataktayım deyip kendimi teselli ediyordum. Kpss açıklandı 84 puan almıştım :D gece uyuyamadım sevinçten. Daha sonra tercih süreci başladı, bende heyecanla verdim sonuç bekliyorum , ilk atamada olmadı..ikinci atama olmadı...üçüncü atama yine olmadı..umutlar tam tükendi derken açıktan zabıt katipliğine başvurdum. Sonuçlar açıklandı ;Başarılı :DDD hayatımın en mutlu anı idi gecenin 2 sinde evi birbirne katmıştım ne günlerdi be :D Asla pes etme dostum elbet emeğinin karşılığını alırsın.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi KavunluDondurmaa -- 13 Eylül 2019; 19:12:55 >




  • Canını sıkmana değmeyecek konu bu
    Akrabalar ekonomist değil, kulaktan dolma bilgisiyle sana ahkam keser, onları dinler gibi yap, bir kulağından girip ötekinden çıksın
    Gel burda ne soracaksan sor, fikir al

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Grafik tasarımcısın. Hep kendini geliştirmek diyoruz da şurayı bir açayım.

    Gidip fotoğrafçılarda düğün fotoğrafçısı vs olabilirsin.
    Gidip photoshop after effects vs öğrenip fotoğraf editleyerek para kazanabilirsin.
    Gidip internette arayüz tasarlamaya başlayıp kendini kiralayabilirsin.

    Sen vasıfsız değilsin, sadece yönlendirilmeye ihtiyacın var.
  • thebiqboss kullanıcısına yanıt
    Benim de benzer durumlarım vardı. Eğer topallayarak gidersen öğüt veren yol gösteren çok oluyor.
    Tavsiye olarak kesinlikle algılama ama benim 3 tane yakın akrabamla sırf bu durumlardan dolayı gına geldi ve kavgamı yaptım. Aklımdan çıkardığım için mutluyum.
    Böyleleri akraba kisvesi altında her sözü söyleyebilirler zannediyolar.
    Kendini dinlemelisin sadece.
    Çünkü başka insanların tecrübeleriyle yaşarsan onların hayatını yaşamış olursun...

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Reborned

    Grafik tasarımcısın. Hep kendini geliştirmek diyoruz da şurayı bir açayım.

    Gidip fotoğrafçılarda düğün fotoğrafçısı vs olabilirsin.
    Gidip photoshop after effects vs öğrenip fotoğraf editleyerek para kazanabilirsin.
    Gidip internette arayüz tasarlamaya başlayıp kendini kiralayabilirsin.

    Sen vasıfsız değilsin, sadece yönlendirilmeye ihtiyacın var.
    İkinici seçeneği denedim. PhotoShop, Illustrator, InDesign ve diğer programları biliyorum zaten. İnternetten sadece edit değil çeşitli işlemleri yaparak, logo, kurumsal kimlik, el ilanları, dijital tasarımlar yaparak para kazanmaya çalıştım olmadı. Bütün freelance sitelerine üye oldum ama sonuç sıfır hocam.
    Bu meslekte biri freelance yapıyorum diyorsa bilin ki çevresi vardır. Hemşehricilik olayı gibi sürekli birbirlerine iş paslıyorlar. Hele ajanslar , çalışacak tasarımcıları bile tanıdık alıyor. Bu arada çok teşekkür ederim hocam, Fotoğrafçılara falanda gittim olmadı.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-21F9C8AD0 -- 13 Eylül 2019; 19:2:31 >




  • Sen kendine güveniyorsan bu konularda öncelikle çalışmalarını içeren bir dosya oluşturup siteni açacaksın. Maksimum 100 lira tutar bu domain hosting dahil.

    Sonrasında CV oluşturup tüm grafik tasarım firmalarına eke çalışmalarını ve siteni içeren email atacaksın ki bir çıkar yol bulasın.


    Freelancer.com üzerinde 150-200 lira kendi paramı harcayıp sonrasında binler kazandım, kod yazmaktan sıkıldım soğudum şuan yapmıyorum.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Germiyanlı

    Canını sıkmana değmeyecek konu bu
    Akrabalar ekonomist değil, kulaktan dolma bilgisiyle sana ahkam keser, onları dinler gibi yap, bir kulağından girip ötekinden çıksın
    Gel burda ne soracaksan sor, fikir al
    Peki sizce ne yapmalıyım hocam? DGS denemeli miyim? İş bulamıyorum. Aslında en güzeli part time bir iş bulup, bir yandan da DGS için kursa gitmek. Önümde koca "1" sene boşluk var. Askerlik zaten tecilli, 2 sene tecilim var şuanda, 2 senede tecil hakkım var. Askerlik sıkıntım yok, ama yap gel diyorlar işte, ailemde başladı git gel demeye. Kendi çocuğu için "yollamam" diyorlar ama. DGS çalışsam lisansa tamamlasam, 2020 kasımda KPSS var, ordan da memurluk denerim bir yandan diye düşünüyorum. Ama bunlar bütün fikirlerimi duman etti, belirsizim şuan



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-21F9C8AD0 -- 13 Eylül 2019; 19:7:18 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Choseni

    Benim de benzer durumlarım vardı. Eğer topallayarak gidersen öğüt veren yol gösteren çok oluyor.
    Tavsiye olarak kesinlikle algılama ama benim 3 tane yakın akrabamla sırf bu durumlardan dolayı gına geldi ve kavgamı yaptım. Aklımdan çıkardığım için mutluyum.
    Böyleleri akraba kisvesi altında her sözü söyleyebilirler zannediyolar.
    Kendini dinlemelisin sadece.
    Çünkü başka insanların tecrübeleriyle yaşarsan onların hayatını yaşamış olursun...
    Hocam bende zaten böyle insanları hayatımdan çıkardım artık kendi yolumdayım dediğiniz gibi kendimi dinliyorum sadece
  • quote:

    Orijinalden alıntı: KavunluDondurmaa

    Aynı süreçlerden hatta daha zor süreçlerden bende geçtim.Kısaca sana özet geçeyim; İnanılmaz fakir bir aileden geliyorum, baba desen yok (vefat etti) anne desen ev hanımı, inanır mısın hiç bana para verip giysi al dediklerini hatırlamıyorum. Bende tabi fakirliğe bağlı olarak içine kapanık asosyal oldum, her yerden dışlandım, akrabalarım bile yolda görse selam vermiyordu.Çünkü bakımsız herifin tekiydim, üstüme başıma yeni birşeyler alamıyordum, hep aynı şeyleri giyiyordum. Saç traşını bile evde kendim yapıyordum, düz 3 numaraya vurup geçiyordum. Neyse öyle böyle derken hocalar sağolsun liseyi bitirmeme yardımcı oldular. İlk senemde dandik bir 2 yıllık üni kazandım. Ama gitmeye korkuyordum çünkü kendimden tiksiniyordum, (Bakımsız vasat biriydim)kafaya koydum en sonunda yazın işe aramaya karar verdim. Günlerce iş aradım ama benim gibi adama kim iş verir ki zaten..Vermediler doğal olarak bende günlük eleman arıyan insanlara ulaştım iş için.(İnşaat amelelik) o zamanın parasıyla 40-50 tl ye gün boyu çalışıyordum. Okula temiz gidebilmek için yeni giysiler filan aldım. Daha sonra üniversiteyi bitirdim. Hatta o zamanler sevgilim bile oldu, ben ihtimal vermiyordum sevgilim olacağına, Çünkü kendimi hiç iyi görmüyordum ama bendeki potalsiyeli görmüş galiba.(Başka türlü imkanı yok birlikte olmazdık) ve Kpss çalışma vakti geldi. Günde abartmıyorum 6-8 saat ders çalışıyordum.Kpss sonuçları açıklandı ama bakmaya korkuyorum çünkü atanamazsam sürüneceğimi biliyordum, ama daha kötü ne olabilir ki zaten bataktayım deyip kendimi teselli ediyordum. Kpss açıklandı 84 puan almıştım :D gece uyuyamadım sevinçten. Daha sonra tercih süreci başladı, bende heyecanla verdim sonuç bekliyorum , ilk atamada olmadı..ikinci atama olmadı...üçüncü atama yine olmadı..umutlar tam tükendi derken açıktan zabıt katipliğine başvurdum. Sonuçlar açıklandı ;Başarılı :DDD hayatımın en mutlu anı idi gecenin 2 sinde evi birbirne katmıştım ne günlerdi be :D Asla pes etme dostum elbet emeğinin karşılığını alırsın.
    Çok sevindim hocam sizin adınıza, başarılarınız daim olsun inşallah.




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.