Şimdi Ara

Ah Be Hayat

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
304
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Ah be hayat ne hale getirdin sen beni. Aynadaki yüzümü tanıyamaz oldum. artık gelecek adına tek bir cümle bile kuramıyorum. sadece günü kurtarma çabası içindeyim.. gerçi onu bile zor başarıyorum. Yazılarımda hep kişisel cümleler kurarken şimdi isyanım sana be hayat. Öyle bi çıkmaz içindeyim ki sessiz haykırışlarımı bi tek sen duyuyorsun. 3 senede bir hayat nasıl yerle bir olurmuş gösterdin bana. Şimdi çıkmaz sokaklar arasında hangisine gidim diye seçim yapmak zorundayım sonu aynı kapıya çıkan, hüsrana gebe kalmış, gelecek dediğim zamanla karşı karşıyayım. Bir yanımda acı, diğer yanımda düşünceler içinde kaybolmuş yaralı sol yanım. Seçme şansım yok sadece tek şık sunulmuş hayatıma isyan etmekten bile acizim. Mutlu ol hayat, nasıl olsa birini daha aldın en kötü olayların en çıkmaz sokakların içine.. Artık seninim. Biliyorum bu durumdan tek memnun olan sensin. çünkü sen öyle kahpesin ki karşında kim olursa olsun acımadan içine çekiyorsun.
    Artık sana ait'im. Herşeyden herkesten koparak sana geldim... Kapıların ardını göremediğim görsemde susup ses edemediğim senin zalim kollarına koşar adımlarla geldim. İçimde bir şeylerin acıdığını hissediyorum, yaşadığım acılardan mı yoksa annemden gizli soluduğum dumandan mı bilmiyorum. Sanki her yanımı sarmış esrar kokusuyla uyuyup yine onunla uyanıyorum, güneşi görmediğim uzun soluklu gecelerce. Niye bağlandım ben bu merete bilmiyorum. Belkide biliyorum ama kendime bile itiraf edemiyorum, korkuyorum beni eskiye götürmesinden, çünkü eskiye gidecek olan zaman değil ben olacam sadece. Ey hayat şimdi söyle bana daha başka ne yalanlar var göstermediğin ne hünerlerin var şimdi ser hepsini önüme. Sana köle olmuşum zaten anlat bütün herşeyi bana. Sana bir türlü yaranamadım ne yaptıysam olmadı sen bana 1 adım geldin ben sana 10 adım... Elimde ne varsa feda ettim ruhumu, bedenimi, sevgilimi herşeyimi... Ama bir yudum su istedim, herkesin gerçek yüzünü gösterdin.Yapma be hayat, bu kadar erken görmeseydim keşke kahpelikleri, hainlikleri. Ben bu kadar iyiyken, temizken, safken birden bire sunmasaydın şerefsizlikleri önüme. Çok dayandım, çok sabrettim ama gücüm yetmedi işte, yarı yolda devrildim kaldım bi başıma, herkesten uzak yardıma muhtaç bir kedi yavrusu gibi... Ama acım büyük ve herkes cezasını çekecek paylı paysız... Bu hayatı bana sunan her bir insan evladı benim çektiğim acının daha beterini çekecek. Ben pes ettim, yıkıldım ve kalkacak gücüm yok. Bütün bunlar yüreğimin en ücra köşesinde harfi harfine kayıtlı ama silinmeye yüz tutmuş yazı gibiler... Esrar dört bir yanımı sardı ve en iyi arkadaşımmış gibi herşeyi unutturuyor bana birer birer. Belki de bu yüzden kopamıyorum senden... En zor zamanlarımda bi tek sen varsın diye. ''Her ortam iyi değildir seçici olacaksın bu hayatta içkinin sahtesi insanın kahpesi çarparmış'', beni de çarptı sahte insanlar ama iyi ki sen sahte değilsin yeşil meleğim seni bu yüzden seviyorum... Şimdi yolun sonuna doğru ürkek adımlarla ilerliyorum ama ne fayda bütün yollar sana bütün adımlarım sana, sadece gitmeden yapmam gereken, senli cümleler içinde benliğini kaybetmiş insanlara dünya'nın en aşağalık insanı olduklarını hatırlatmak olacak... Bunun için biraz daha sabret yeşil meleğim bana biraz daha zaman ver, ver ki bu savaşın sonunda senin yüzünü kara çıkartmayim



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi spiritfang -- 9 Ocak 2013; 10:07:31 >



  • ne oldu kardeş problem nedir anlat hele
  • Büyük olay var anlaşılan.
  • yaşadıklarım doğrultusunda yazdığım ufak bi yazı ilgilendiğiniz için teşekkür ederim.
  • Umarım forum kuralları dışına çıkmamışımdır. Saygılarımla...
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.