Şimdi Ara

6 yıl oldu. Babamı kaybedeli...

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
15
Cevap
0
Favori
831
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
6 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar eğer uzun yazarsam özet geç demeyin, çünkü başladıktan sonra parmaklarımdan ne çıkarsa onları okuyacaksınız, tabii isterseniz.

    Evet. Dün, tam 6 sene geçti. Kendime bakıyorum, içinde olduğum duruma bakıyorum. Yurt dışında okuyorum, bu durum yaşasalar çok hoşlarına giderdi. Bu arada aklınızda soru işareti kalmasın, annem babamdan 1 sene sonra vefat etti. Belki öğrenmek isteyenler olabilir. Babam 8 Ocak 2010, "uyku apnesine bağlı uykuda nefessiz kalma durumu" ve annem 21 Mayıs 2011 karaciğer yetmezliği(kabaca) hastalığından vefat etti.
    Evet ne diyordum, Erasmus yapıyorum, Polonya'dayım. Şubat'ta dönüyorum gerçi ama inanın ki eğitim düzeyi vasat bile olsa burada gerçekten vizyon kazanıyorsunuz. Çünkü her şeyden önce başka bir ülkedesiniz. Derdinizi anlatabilirsiniz ama nereye kadar? Her neyse, öğrenmek isteyenler için Erasmus yapan birçok öğrenci klişesi bloglar vardır, oradan bakabilirsiniz. Konuyu uzaklaştırmak istemiyorum. Ablamla yaşıyorum. Kendisi öğretmen, memleketimizdeyiz ikimiz de. İlçede görev yapıyor, gidip geliyor her gün ilçeye ama günün sonunda aynı kaptan yemek yiyebiliyoruz. Bunu söylüyorum çünkü 2011'den 2013'e kadar tek başına yaşadım. Evet, 100 metre kare ev. Sadece 16-17 yaşında bir çocuk, daha doğrusu nasıl büyük insan olunacağını öğrenmek zorunda kalan bir birey. Ablam doğuda görev yapıyordu, üniversite sınavına çalışmazsın sen diye beni yanına aldı. Ne bekliyorsunuz, yeni arkadaşlar, yeni ev, yeni okul, yeni insanlar...
    Olmadı tabii hiçbir şey. Tek arkadaşım ablam ve ablamın öğretmen arkadaşlarıydı. Yalan olmasın bir de Yozgatlı Fatih vardı sınıftan. Gurbetin ne demek olduğunu öğrendiğimde dedim ki, ekonomik özgürlüğümü alacağım vakte kadar başka yerde durmak yok bana. Üniversiteyi memleketimde okuyorum, ben kazandığım sene ablamın da memlekete tayini çıktı. Güzeldi iyiydi. Be arkadaş, bazen sorguluyorum kendimi; yatarken dua eden benden eser kalmıyor bazen... Ağlamayı unutmuşum arkadaşlar. Gülen ve güldüren biriyimdir fakat yakınımdan sadece 1 kişi bilir ne yaşadığımı ne hissettiğimi. Dostum dediğim 3-5 kişi vardır net sayı, içlerinden biri kardeştir. Bu yaz değil, önceki yaz sigaraya başlamak istedim. İçmek istiyorum dedim ve aldım bir paket sigara. O günden beri özel durumlar hariç aldığım paket sabit gider. Ara sıra zevk almam sigaradan. 3-5 ay bırakırım. Sonra çakarım yemekten sonra bi' sigara. Biraz daha gider öyle. Alkole de net olarak annemi kaybettikten sonra lisedeyken başladım. Ama bira tatsız, votka lezzetsiz gelmişti. Sadece kardeşim dediğim adamla içerdim. Rakı içerdik, nasılsa evde tekim öyle değil mi? Neyse üstatlar, iyi kötü altımıza bi araba da almıştık ablamla, ben kullanıyordum. Döndüğümde de alırım büyük ihtimalle, işi olmazsa... Zaten artık şu dakikadan sonra hayatıma dair hiçbir şey düşünemez hale geldim. Çünkü plansız yaşamayı öğretti hayat bana. Düğünümü babam yapar, bana araba alır diyordum. Olmadı. Olamadı. Yarın öbür gün evleneceğim kızı anneme tanıştırırım diyordum. O da olmadı...
    Hani derler ya sosyal medyada 40+ amcalar-teyzeler; yarın ölecekmiş gibi yaşa falan diye. Öyle oldum, Yarın ödev teslimi varsa bugün yaparım gözüyle bakıyorum. "O Türk milletinin genel huyu" demeyin. Öyle biri değildim ben.

    Bu adam başlığa ne yazmış konuda ne var gibi bir düşünce içerisindeyim. Bilmiyorum, size hayatımın en önemli kısmını anlatmak istedim. Okuyanlara teşekkür ederim. Şu an içiyorum, genelde içtiğim zaman aklıma geliyor böyle sayfalar dolusu düşünce. Kızmayın neden içiyorsun diye lütfen. İçince geçiyor mu, geçmiyor demeyin. Geçmediğini zaten biliyorum. Benim yaşadığım duyguları kimse bilemez anlayamaz. Keza ben de aynı şekilde sizin yaşadıklarınızı anlayamam kabul ediyorum. 3 gündür duruyordu odada içkim. Yarın sınav var, bugün sınav var diye diye bu zamana kadar kaldı, bugün sınavdan çıktım telefonuma baktığımda facebook'ta durum paylaşımı yapılmış. Babam öğretmen/müdür yardımcısıydı ve benim yaşımdan daha fazla bu meslekte gönül veren kaliteli bir eğitimciydi. Öğretmenlik kısmını bilmiyorum ben daha piyasada yokken müdür yardımcısı olmuş. Ama şuna kalıbımı basarım, lider ruhluydu. Nur içinde yatsın... Nur içinde yatsınlar... İnanan var inanmayan var biliyorum ama ben kendi adıma inanıyorum... Allah onları cennetinin en güzel yerine koysun, yanımdan hiç ayırmasın onları.
    Ne diyordum, paylaşımı gördüm. Bir sürü öğrencisi olduğundan, vefatından sonra babamın adına sayfa oluşturmuşlardı, daha sonra bana devrettiler. Ben de yüzleşmek istemediğim için ablama vermiştim hesabı. Sonra fazlasıyla yüzleştim tabii ama sayfa hala ablamda. Neyse, paylaşımı gördüm. Dün aklımda olan şey bugün yerinde değildi. Sınavdan mıdır nedir, kafam doluydu. Kızdım kendime.

    Bunlar geldi geçti parmaklarımdan, hepinize teşekkür ediyorum okusanız da okumasanız da...

    Kendinize iyi bakın. İyi geceler, tabi ne kadar mümkünse...







  • Mekanları cennet olsun allah yardımcınız olsun kardeş

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Mekanları cennet olsun inanan riyim demişsin inanıyorsan bu hayatın bir sınama dünyası olduğunu asla unutma herkesin annesi babası vefat ediyor bunuda unutma sen bi süreçten grçmişsin grnç yaşta ailesiz kalarak ama sığınacağın şeyler alkol sigara olmasın bence öyle vakitlerinde sıkıntıda olduğun vakitler kıl namazını ve Allah a aç içini emin ol alkolün verdipi rahatlıktan fazlasını bulacaksın hayatın daha güzel olacak...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eylesin. Polonya da ne okuyorsunuz?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eylesin.Unutmaki arkalarında hayırlı evlat bıraktıklarında amel defterleri kapanmıyor senin bu dünyada yaptıgın iyi işlerin mükafatını hem sen hemde onlar alıyor unutma.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Galatas4ray -- 9 Ocak 2016; 13:56:39 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sucuklu Pizza kullanıcısına yanıt
    İnsan sadece babasını kaybettikten sonra büyür derler hayattaki tek güvenebileceğimiz erkek odur.Yaşadıklarını anlama imkanım yok malüm senin başına gelen benim başıma gelmedi ama herkesin başına gelecek şöyle veya böyle.Şu anki hayatının kötü gitmesini takma daha yeni yeni depresyondan çıkıyorsun kolay birşey değil başına gelenler bide 16 yaşında gelmiş bu başına.Daha ergenlik döneminde olgun insanlar bile zor kaldırıyor bu durumu çabuk toplanmanı bekleme.Acın zamanla dinecek onunla yaşamaya alışacaksın eksiklik hissi bitmeyecek malüm insanın hayatından bir parça kopuyor.Ama yapman gerekenler var baban yaşasaydı senin başarılı birey olmanı isterdi onun istediklerini yapki mezarına gittiğinde onunla konuşmaya yüzün olsun.Ölmeden önce isteği sorulsaydı eminim senin başarılı olmanı isterdi.Sana karşı iyi bir baba olmuş sana babalığı öğretmiş bu onun bıraktığı en büyük hazinedir senin için.İlerde çocuğun olduğunda babandan gördüklerine ona uygulayacaksın başarılı birisi olacak.İçki sigara içindeki boşluğu doldurmaz sadece onu sana unutturur.İçki ve sigarayı bırak babanın mezarını ziyarete git içindekileri ona dök rahatlatır seni belkide seni görmeyi istiyordur.Bir süre orada otur kafanı tamamen boşalt onun yanında düşünmek seni hayattan bir süre soyutlar muhtemelen o zaman hedeflerine daha sıkı tutunursun.




  • Allah rahmet eylesin mekanları cennet olsun.
  • Güzel kardeşim Allah rahmet eylesin, seni de her zaman doğru yolda eylesin. İnanıyorum dediğin için bu şekilde yazabiliyorum. Allah adaletlidir. Kendini şanssız hissetme sakın ve alkol haram içmemen gerekiyor. Ben en dertli olduğum anlarda Allah'a sığınırım ama Allah'a sığınırken samimi ol. Düşün mesela, tüm bunları Yaratan kişi O, o isterse seni çok mutlu edecek şeyleri verebilir. Tüm dünyayı yaratmış O, nedir ki senin isteğin? Ama dediğim gibi gerçekten samimi ol, düşün Allah'ı, O seni görüyor ve isterse seni çok daha güzel bir konuma getirebilir. Ona inan ve iste ama O'nun senden istediği şeyleri yapmayı ihmal etme. Çocuğun olsa seni dinlemese her türlü yaramazlığı yapsa sen yine de ona istediğini alır mıydın? Ben almazdım. İstedikleri de çok basit, alkol içme, namazlarını kıl, oruçlarını tut, kimseye kötülük yapma vs. biliyorsundur zaten. Gerçekten samimi olursan inan çok daha iyi olursun.




  • iyi geceler...

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • Mekanları cennet olsun kardeş başın sağolsun

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eylesin kardeşim mekanları cennet olsun.Bende akciğer kanserinden babamı kaybettim tam 2 ay önce.img çevirmenlik okuyodum ilk vizeye girdim bıraktım babam hastanese yatıyodu.Babamın vefat etmeden yaklaşık 3 saat öncese ygs ye çalışmak için kitap almaya gitmiştim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-2BAE0C551 -- 16 Ocak 2016; 23:03:59 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • benimde 6.yılı olacak ygs var kafamı toplayamıyorum bir türlü hiç ders çalışasım gelmiyor



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi FollowTheLight -- 17 Ocak 2016; 20:55:51 >
  • ALLAH rahmet eylesin mekanı cennet olsun anne ve babanın.
  • Allah rahmet eylesin , bende 10 yıl önce kaybettim babamı.Zaman su gibi geçiyor, dün gibi hatırlarım ufacık çocukken mezarının başında aglıyordum.Toprak atmaya elim gitmedi.Zor çok zor.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Eylül 1989' a kaybetmişim babamı, kaybettim diyemiyorum çünkü hiç tanıyamadım. 3 yaşındaydım o zaman en ufak bir hali bile yoktur anılarımda.

    Allah'a şükür annem sağ, Allah eksikliğini göstermesin hem ana hem baba oldu bize.

    Allah yardımcın olsun, kendini anlatmak için çok uzun yazmışsın ama çileyi çeken bilir. Ne yazsan da ne kadar yazsan da boş kardeşim.
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.