Balkondaki kız (yaşandı) +16 *FİNAL!

Her perşembe 1 part eklenecektir,tutulsada tutulmasada etkiyi bünyemde azaltmak adına devam edilecektir.
Part:1
bir grup arkadaş,balkonda toplanmış muhabbet ediyoruz semihlerde kalacaktık sevgilimle o gece 4 kişiyiz, elli metre ötedeki kız yurdunun en üst katında balkona çıkmış olan kız, saat bir sularında yere oturup sallanmaya başladığını gördüm. dürbün veya iyi bir zoom özelliğine sahip kamera olmadığından kızın niye sallandığı anlamadık tabi. kız bir sağa sola, bir ileri geri sallanmaya devam ediyor. aradan bir saat geçmesine rağmen kız sallanmayı hiç bırakmadı o derece. arkadaşlar arasında geyikler, korkutmak için teoriler üretiyoruz tabi dalgasına. o aralar herkes güzelce eğlenirken saat üç oludu ve kız hala sallanıyordur. "yoga desek değil, müzik dinliyor desek değil, spor desek değil, dini bir şey yapıyor desek alakası yok.." diye meraklar iyice arttı tabi bizim. saat dört olduğunda balkon kapısını açtık ve başka birisi sallanan kıza on saniye kadar baktıktan sonra içeri girdi. ve içerinin ışığı kapandı. kız bütün katlarının ışığı sönük olan yurdun en tepesinde balkon ışığında sallanmaya devam ediyor. tam üç saattir, hiç ritmini bozmadan sallanıyordur. arkadaşlardan biri, diğerlerini güldürmek için oldukça geniş olan balkonun ucuna tek başına gidip gülerek "ne ayaksın sen ya" diye söylendi kıza doğru. tam o sırada balkonun ışığı söndü. arkadaşlarının korkutmak için yaptığını düşündüğünden midir bilmem korkmadan geri döndüğü an ışık geri geldi fakat arkadaşlarımdan bir tanesi bile yerinden kıpırdamadı. işte o an iş ciddiye binmeye başladı. sallanan kız ritmini bozmadan devam ederken, neslihan bir den ağlamaya başlardı. lan ne oluyor falan derken bundan eğlence çıkaran diğer arkadaşım semih kişi ise, daha da korku yaratmak için sigortaları indirmeye gitti ben öyle izliyorum tabi. fakat daha sigortalara elleri değmeden elektrikler kesildi. tüm yerleşkede elektrikler gitti, ortalık karanlığa büründü. işte o an tüm eğlencenin bittiği an.bu kez neslihan daha da fazla ağlamaya başladı. diğerleri kendi aralarında "arkadaşlar bu bir şakaysa uzatmayın artık" der fakat şakayı yapan semih de elektriğin kesilmesiyle buz kesildi bembeyaz oldu.
Yaklaşık beş dakika sonra elektrikler geldi ve tüm gözler yurdun balkonuna döndü. kız hiç istifini bozmadan sallanmaya devam ediyordu. havanın aydınlanmasına neredeyse bir saat kalmıştı. hiçbiri ne olacağını beklemeden o korkuyla gruplar halinde içeriye odalarına gitti. herkes uyuduğunda ben kızı hala izliyordum ben de havanın aydınlamasıyla uyudum. ertesi gün kalktık balkonu boş görürdük.bizimkiler tekrar aralarında geyikler döndürmeye başladı tabi neslihanın gözler kan çanağı gibi ama nasıl ağlamışsa. neyse günlük uğraşlar sonucunda tekrar akşam oldu ve yine balkonda toplanıdık. önceki geceyle ilgili içte yaşanan kişisel anılar anlatıyor herkes işte neslihan korkudan uyuyamadım falan diyor, . korkmaya doyamayan semih ise sallanan kızla ilgili senaryolar yazmaya başlıyor kendince. diyor "ya kız ayağa kalkıp birden bizi işaret ederek 'sizi görüyorum' diye bağırırsa gözlerindeki farklılığı görebileceğimiz şekilde" diye. kızlar korkmaya başlarken, semihle ben hala gülüyoruz. daha sonra semih ekliyor "ya kız birden üç hamlede bize doğru yönelip yanımızda biterse" dedi ve kızlar hafif çığlıklar atmaya başladı. ve işte o ana kadar boş olan balkona sallanan kız tekrar çıktı. ve hiç vakit kaybetmeden oturup tekrar sallanmaya başladı hayy. korku dakikaları geri geldi diye gülüşmeye devam ediyoruz biz. aslında korkulacak bir durum olmasa da herkes ister istemez önceki gecenin etkisi altında semih çenesini tutamayıp sırf kızlara inat konuşmaya devam ediyor bu konuda "ya şimdi kız ayağa kalkıp balkondan aşağı atlarsa" diye işte o anda..

Part:2
bir korku filmi klişesi dökülüyor semihin ağzından, herkesi tekrar korku moduna sokmaya yetecek şekilde "ya kız atladıktan sonra buradan hızla çıkıp yurda gidersek ve kızın bedenini o yerde görmezsek?'' ben daha fazla uzatmamasını söyleyip yurda gitmeyi teklif ettim hemen ardından yurda girip görevliye en üst katı sorduğumuzda 'orada 1 sene önce bir kız intahar ettihttp://www.son.tv/haber-209862 cevabını aldık samimi söylüyorum o an bir ıslaklık sezmedim değil ve o günden sonra o daireyi kimseye vermiyoruz şu an boş' cevabını aldık".. herkesin tüyleri kalmış bir şekilde o gece eve döndük ve o gecenin de önceki geceye benzememesi için daha fazla uzatılmaması gerektiğini söyleyip. herkes odalarına dağılmasını istedik ve o gece de biter. fakat o gece, sallanan kızı gördüğüm son gece idi. bir daha hiçbir gece kızı balkonda görmedik.
haftalar sonra bir sabah, gözler daha iyi seçebiliyorken kızı tekrar balkonda görürdüm bu kez semihle beraberdik sadece.
kızın yanında başka bir kız daha oturuyordur. ve kız yine sallanmaya devam ediyordu. gündüz korkutmadığımız kızı yakından görebilmek için, yakın zamanda semihin aldığı kamera ile zoom yaptık kızın balkonuna. ve işte kameranın elden düşüp kırılma anı burada gerçekleşti kamerada kimse yoktu kendi gözümüzle görebiliyor ama kamerada kızı göremiyorduk kameranın paramparça olması ile ilkildik semihi bir kez daha bembeyaz gördüm (evine gittiğimde kendini astığını gördüğüm) ablamdan beri hiç bu denli kan çekilmemişti bedenimden hemen ilgili yurda gidip bekçi ile tekrar görüştük ve gececi olduğu için onu korkutup yurtta kalan sevgililerimizi dışarı kaçırmaya çalıştığımızı sandı doğal olarak inandıramadık şu an sizinde bu duruma inanamdığınız gibi.

Semih evi değiştireceğini söylüyor yarından tez yok emlakçıya gidiyoruz deyip beni yakamdan çekiştiriyordu korku gözlerinden okunuyordu.Ona destek olmak için onun evinde kalmalıydım ki bende tırsmıştım bu durumdan. kızları bile ekiyorduk gelmek istediklerine iyice bu konuya yoğunlaştık.geceleri balkona çıkamaz olduk hatta bir şeyler almak için markete gittiğimde semihi balkondaki camları tahta ve branda ile kaplarken buldum ''lan kafayımı yedin ne yapıyorsun'' demeye kalmadan bu evden gidene kadar böyle kalacak burası ve yurdun balkonuna bakan salona hiç girmememiz gerektiğini söyleyerek bu konu ile bir ilgisi olduğu kanısına varmamı sağladı.

Part:3
Gecenin olmasıyla erken uyuduk ve yurda bakan odanın kapısından bile geçmedik sabah semihin çığlığıyla uyanıp odasına girdim ''yine aynı kabus'' diyerek duvarı yumrukluyordu anlatmasını istediğimde başladı; seninle tanışmadan önce fakültede bir sevgilim vardı. daha görür görmez birbirlerine kanları ısınmıştı. bir kaç yıl sevgili olduktan sonra okul öncesi, hayatlarımızı birleştirmeye karar verdik.
oturacağımız evi bile tuttuk . ancak sevgilim, "yatak odasını ben hazırlamak istiyorum, sana bir süpriz yapacağım" diyerek yanımdan ayrıldı.
sonra sevgilim, bu süprizi o kadar önemdi ki, oturacağımız evin yatak odasını hep kilitli tutayordu. bir gün, hem de düğüne bir kaç gün kala, ben ailesine ve yakın akrabalarına evi gösterirken. tesadüfen, yatak odasının kapısı da açtılar ve günlerce sevgilisinin düğün alışverişi yaptığını sanan semih içeri girdiklerinde gördüklerine inanamadı.çünkü oda simsiyahtır ve ortada bir tabut vardı tabutta ise sevgilisi.
bu olaydan sonra olayın üstü bir şekilde hızlıca kapatılmış ve bu olay psikolojisinde yer etmiş bu durumu sürekli rüyalarında gördüğünü söyledi.
zaten karşıki yurtta gördüklerimiz yetmezmiş gibi bir de bu olaydan sonra iyice psikopata bağlamıştım,elden ne gelir diyerek telefona sarılıp annemi aradım durumu anlattım..

Part:4
Durumu anneme anlatırken sesimin titreyişinden bir şeyler olduğunu anlamıştı balkondaki kız ve sonrasında semihin gördüğü rüyayı anlattım ve halen okuyor olduğumuz için en kısa zamanda yanımıza geleceğini söyleyerek kısa kesip telefonu kapattı.
Halen oda kapalı ve pencereler sürgülüydü annem gelene kadar bir kaç emlakçı dolaşmaya çıktık çünkü semihin durumu ciddi gibiydi o gece takındığı esprili ve şakacı tavrından eser kalmamıştı.Niyetimiz mahalleden gitmekti ama okulumuza yakınlığından dolayı yine aynı mahalledeki en yakın emlakçıya gitme kararı aldık, semihin söylediğine göre bu evide bu emlakçı bulmuştu kendisine.Emlakçı işi gereği evi neden terk ettiğimizi soruyor kalmaya devam etmemiz için ısrar ediyordu bu ana kadar ben konuşuyordum ta ki semih kafasını kaldırıp uykusuzluktan kan çanağına dönmüş gözleri ile emlakçıya bakana kadar. Evin yine aynı mahalleden olacağını söyleyerek mümkünse yurdun en kör noktasında olmasını iletip oradan ayrıldık.
Semih konuşmamaya devem ediyordu öylece eve dönerken kapıda annemin beklediğini gördüm(bu arada kaldığım evden ayrılarak semihe yerleşmiştim o arada) hemen içeri girip olanları bir de semihin ağzından dinledikten sonra malum odaya girip balkona çıkılmamasını sağlayan bütün engelleri kaldırdı bir de kendi gözleriyle görmek istiyordu.
Bütün gece bekledik ama ortalıkta sallanan kız falan yoktu yine bir korku filmi klişesi olarak annemin ağzından ''size öyle gelmiş olabilir mi'' cümlesi çıktı eğer kamera kırılmamış olsaydı diye lafa girecek iken ''kırılmamış olsaydı ne olacaktı kenan'' diyerek semih araya girdi ''sanki görünüyormuş gibi'' demesi ile yurdun en üst katında loş bir ışık belirdi ışığın yoğunlaşmasıyla kızın sallanışı hızlanıyordu bana sen burada kal ve kızı izle diyerek semihle beraber yurda gittiler bir taraftan onları bir taraftan kızları izliyordum onlar gittikten sonra tuvalet dahil evdeki bütün ışıkları açtım neredeyse titriyordum nasıl oldu bilmiyorum ama bekçiye takılmadan(artık annem ne söylediyse) öylece içeri girdiler döndüklerinde semihin kan çanağı olmuş gözlerini bu kez annemde gördüm annem titrek ve kısık sesiyle olanları anlatmaya çalışıyordu.
Part:5
odada kimseyi göremeyecekleri beklentisi ile kapıyı açmalarıyla arkası dönük olan kızı yine sallanırken görmüşler annem bir cesaret ileri atılmış ve kızın yüzünü görme çabası burnunun kanaması ile son bulmuş anlattığına göre kör kuyu karası gözleri ile tam karşıdaki duvar çatlağına bakıyormuş çatlaktaki kağıt parçasını fark etmesi ile yurdu terk etmeleri bir olmuş çıkarkende görevliyi yerinde görememişler ama annem o kağıdı eve getirdiği günün gecesi belkide kuruntu yapıyordum ama sabah günlük güneşlik olan hava yerini fırtınalı yağmura bırakmıştı salona geçmiş kara kara düşünüyorduk,evet henüz kağıdı açmamıştık daha doğrusu cesaret edemiyorduk kızı kendi gözleri ile görmüşlerdi daha ne denebilirdi ki?
sabahın olması ile yine erkenden aynı yurda giden annem bu kez daha önce açık olan kapının kilitli olduğunu fark etmiş ve görevliye bunu bildirmiş ''orası zaten hep kilitliydi'' yanıtını alınca bir kez daha tüyleri diken diken olmuştu güvenlik ile birlikte odaya girmiş ne çatlaktan ne de kızdan eser olmadığını görünce hali hazırda hiper tansiyon hastası olan annemin bayılması ile son bulmuş o gün,muş diyorum cünki annem bunları yaparken biz okulda idik konsantre olamasakta gitmemiz gereken bir okulumuz her şeye rağmen yaşamamız gereken bir hayat vardı ki semihe pek yaşıyor diyemezdik öğle arası annemin bunları anlatması ile evde bir toplantı yapıp kağıdı açmaya karar verdik.

Part:6
Okuldan döndüğümüzde annem salonda bizi bekliyordu ve kağıda öyle odaklanmış ki geldiğimizi bile fark etmemişti. üçgen şeklinde yere oturup kağıdı tam ortamıza koyduk annem yavaşça kağıdı açtı ve tahmin edildiği gibi her hinliğin altındaki klişe şey gibi bizi arapça yazılar karşıladı,tam olarak aktaracağım.
''ا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّ''
mealine döndüğümüzde;
''sözleşmelerini bozmaları nedeniyle, onları lanetledik ve kalplerini kaskatı kıldık.
mealini çevreye en yakın caminin imamı vasıtası ile öğrendik imamın yardımcı olacağını düşündük ama sadece çevirisini ve mealini yapmakla kalıp bizi bir an önce camiden uzaklaştırdı. eve döndüğümüzde (ruh halimiz hakkında daha fazla detayına girmeyeceğim az çok tahmin etmişsinizdir) yarın ne yapmamız gerektiği konusunda karara varmak üzere odalarımıza çekildik.
Gram uyuyamayan ben her zaman baş ucuma koyduğum surahinin bittiğini görüp geceleri sürekli susamam dolayısı ile su almak için mutfağa kalktım erektirikler yoktu telefonumun ışığı ile uzun ince koridorda ilerliyordum ve aklımdan bu evden nefret ettiğimi geçiriyordum ki eve geldiğimizde kapı girişindeki aynanın önüne bıraktığımız kağıdın orada olmadığını görmem ve semihin kilitlediği ve girmememiz gerektiğini söylediği odanın hafif loş mum ışığı ile aydınlandığını görmem bir oldu odaya yöneldiğimde kapı hiç olmadığı kadar gıcırtılı açıldı içeride o kızı kağıda odaklanmış bir şekilde sallanırken görmem ile sürahinin paramparça olması ile ilkilip uyandım.
sırılsıklam olmuş yastığımdan kalktım surahim dolu idi elektirikler var kağıt yerinde duruyor ve oda halen kilitliydi.
gün içinde yaşadığım şeylerin etkisi olacağını düşünerek ruyayı önemsememiş gibi yapıp tekrar odama döndüm ve sırılsıklam olan yastığıma başımı koyup bir korku ile sabahın olmasını bekledim.
sabah olanları anneme ve semihe anlattım annem olanlara anlam veremiyor semihin ise ağzını bıçak açmıyordu.
kahvaltıda bir öneri sundum kağıdı gömmemizi ve evi değiştirip yeni bir sayfa açarak bu konuyu unutmayı önerdim.
semih suskunluğunu ''kaçamayız'' diyerek bozdu ''denemekten zar..'' diyecekken bu kez sesini yükselterek aynı şeyi tekrarladı o garip hissin ve uykusuzluğun verdiği sinir ile semihin üzerine atıldım ''neyden kaçamayız lan neyden!!!!'' diyerek durmadan yumrukluyordum semih hiç tepki vermiyordu annem beni üzerinden aldığından kendime hakim olamayıp ağlamaya başladım.
semih nihayet konuşmaya başladı her şeyin bir açıklaması olduğunu söyleyerek kanayan burnunu eli ile silip annemin içeriye pamuk almaya gittiğini fırsat bilmişçesine elimi sıkıca kavrayarak söze başladı ''öncelikle anneni göndermelisin!!''....
Part:7
demesi ile annemin içeri girmesi bir oldu yarılan kaşına yaptığı pansumandan sonra annemi bir dakikalığına mutfağa çağırdım onun gitmesini bu işle bizim ilgileneceğimizi söylemek zorunda kaldım.
aslında ruhsal olarak sağlam durmamı sağlayan annemi göndermek istemiyordum ama semihide hiç böyle görmemiştim annem den peki cevabını aldım ve o gün kendisini uğurladım.
annemi otogara bırakıp döndüğümde semih evde yoktu ve kağıtta tabiki,beklemeye başladım gece yarısı olmuştu semih hala ortalıkta yoktu tam gün içi yaşananlardan yorgun düşüp uykuya dalacakken zili olan kapının tekmelenmesi ile irkildim kapıyı açtığımda semih bir elinde kazma diğer elinde kürek ile ''gidiyoruz'' dedi nereye,ne için, gibi sorular sormak istemiyordum artık tamam deyip gecenin 01:00 de yürümeye başladık.
oturduğumuz bölgenin dışında boş bir araziye geldik ucu bucağı görünmüyor diyebilirdim 30 cm kadar kazmıştık sanırım. cebinden kağıdı çıkardı ve gömdü.
araziden dönerken ''bu saate kadar neredeydin'' ''bunu yapmanı kim söyledi'' diye sordum '' buldum onu'' dedi ''sırıtıyordu''.
eve geldiğimizde yarın kızın ailesi ile görüşeceğimizi söyledi,bilmemişçesine hangi kızın diye sormayı istedim ama her şeyin cevabı belliydi.
o gece uyuduk balkona zaten hiç çıkmıyorduk sabah ezanı tepeme dikildi ve tekrar soru sormaksızın yola koyuldum semihle.
ailesi bizi bir çay bahçesinde bekliyordu semihi gördüklerine sevinmemiş gibilerdi ben ise geç kalınmış bir başsağlığı ile dahil oldum olaya,bir türlü anlam veremiyordum bu duruma semih baba ile konuşurken ben diğer masada annesinden alıyordum haberleri.
kızın annesinin anlattıklarından sonra semihin sürekli kabuslar görüyorum diyerek anlattığı rüyanın ve kız ile evlenecektik hikayesini uydurmuş olduğu kanısına vardım. işin aslı kızın semihi istemesi ile başlıyordu kısaca anlatmak gerekirse semih kızın kendisini istememesi üzerine sinir yapmış o ana kadar inanmadığım kısmet bağlama tarzı büyülere bulaşmış bunların hepsi lise yıllarında okul öncesi dönemde olmuş ve kızın üni ye kadar hep psikolojik sorunları olmuş annesinin dediğine göre.
işler büyüyordu semih yalan söylemişti suçluydu ve ben bir kez daha atılmak istiyordum üzerine.
sonrasında öğrendim ki kağıdı gömmesini kıza büyüyü yaptırdığı kadın söylemiş hemen yakasından tutup kızın ailesine veda bile etmeden büyüyü yapan kadının yanına gittik. kızın annesinin işin aslını anlattığını söylediğimde it gibi olmuştu suçluydu artık itiraz etmiyordu tasması bende ve çekiyordum.

büyücü kadının evine vardık bir apartmanın zemin katındaki tek odalı bir evdi.
kadın siyah bir tülbent örtünmüştü gözlerine kadar sarılıydı sadece konuşuyordu. semihi varlığını hemen anladı. büyüyü yaptığını kabul edip yan etkilerinden semihe bahsettiğinide ekledi.
komik gelmişti hafif sırıtıyordum bile,ilaç mı bu dercesine.
bu varlıkların tamamıyla kontrol altına alınamayacağından bahsederken tüylerim ürperiyordu kızın halen acı çektiğini ve ruhunun bu varlıkların elinde huzursuz olduğunu söyledi. intihar ettiği yerde idi halen ruhu ve semih ilk gece anlamıştı durumu ve soğukkanlılıkla şakaya vurmuştu olayı.
kadın,semihe dönüp kağıdı gömüp gömmediğini sordu. semih gömdük dediğinde ''her şey bitti mi şimdi'' diye ekledim kadın siyah tülbentinin arasından zor seçilen kapkara dudakları ile gülümsedi...
Part:8
onun sırıtışı bende korkuya neden olmuştu. semihe kağıdı gömmesini o söylemişti belli ki. bize bu beladan kurtulmamız için yapacaklarımız sıralamaya başladı ağır sesi ile.
duymak istediklerim bunlar değildi kağıdı gömmemizin yeterli olacağını sanarak gelmiştim buraya.
tekrar kızın ailesi ile buluşmalıydık ve ölen kızdan kalan bir eşya parçasına ihtiyacımız vardı semih bunu benim yapmamı istedi kızın ailesi ile tekrar göz göze gelmek istemiyordu haliyle. semihi orada bırakıp kızın ailesinin evine gittim annesi tamda çıkıyordu ki kapıda yakaladım. beni gördükçe yüzü asılıyordu sürekli kızını hatırlatıyorduk üzüyorduk kadıncağızı biliyordum,hemen uzatmadan kızından kalan bir eşyanın olup olmadığını sordum içeri girdi ve elinde bir dildo ile çıktı hemen dildoyu elinden alıp koşarak büyücü kadının yanına gittim büyücü kadının dildoyu görmesi ile elimden kapması bir oldu ve ''büyünüz bozuldu beni yalnız bırakın'' diyerek bizi uğurladı.
SON

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi RASYONALIST -- 7 Aralık 2014; 21:43:25 >

barman

Yarbay

5867 Mesaj

Balkondaki kız (yaşandı) +16 *FİNAL!

En Beğenilen Yanıtlar

Benzer içerikler