Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
DH THRASH METAL TURNUVASI (1983-1992) Kazanan: Kill 'em All (28. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Yasomi HB008 5i 1 Arada Kablosuz El Blenderi (Yasomi Türkiye Garantili) : Amazon.com.tr: Mutfak
https://www.amazon.com.tr/dp/B0BLBQ26L2/ref=asc_df_B0BLBQ26L21714001640000
8 sa. önce paylaşıldı
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
İlk albumun linkinde sorun var galiba bu video gizlidir diyor,indiremedim.
Bir dinlensek iyi olur aslinda
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Link düzeltildi, daha yapıştırdığım gün çalışıyordu link, özele almış yükleyen zat.
1 hafta çok uzun, o kadar uzayınca ben yeni maçı koymaktan soğuyorum. Yolda vs dinleme imkanın yok mu pelerinli ? Kaldı ki Nasty Savage albümünü bir çoğunuz zaten dinlemişti, sadece Iron Angel rakibine göre dinleseniz yeterlidir sanıyorum ? Pazartesi akşamına kadar maç sonucu belirlenirse iyi olur 8'inden beri Iron Angel albümünü dinlemiş olduğunuzu varsayarsak tabi; kalan diğer ilk tur grupları da bilindik albümlerden oluşuyor zaten
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi bobafett -- 10 Mayıs 2015; 11:13:42 > -
Akşam uçağım var, gripliyken bineceğim 
Sıkıntı olmadıkça bu gece veya yarın oyumu kullanırım. -
bobafett
kullanıcısına yanıt
Haklısın, görev bekler 
-
Önceki yazdıklarımı bir iki /düzenleme/ ile tekrar yayınlıyorum nasty savage hakkında:
Nasty Savage albümün açılışını sizi canlandıran bir açılışla yapıyor. Ardından ilk şarkıda hafif alışılagelmiş vokal sizi karşılasa da ilk anda bir anda ses değişimlerini sunuyor size ve vokali beğeniyorsunuz
. Stabbed in the Back gerçekten yakalayan bir parça olmuş sizi. Zaten albüm genelinde de yeterli dalgalanmalar olduğu için sizi hiç ya "durdurayım da başka bir şey dinleyim"e sürmüyor. Bunda tabi enstrümanların etkisi büyük, sizi hep bir hareket içine sokuyor.
Vokal: Başkasını bilmem ama benim thrashta bir vokalde aradığım ses tokluğu bu seviyede Bir de ince kalın seslerle ve diyaloğumsu söyleyişiyle birleştirince özellikle ilk parçalardan itibaren kulağınız alışıyor ve kalbur üstü bir performansla karşılaştığınızı anlıyorsunuz. Ayrıca efektlerini de çok sevdim /Tizleri iyi işlediğini farkettim, bayağı bayağı kullandı yani/
Gitarlar: Belki kullandıkları presetler açısından alışılmış tonları var ama yeri olduğu için banal değiller. Riffler de güzel, çalış da sıkıntısız. Soloları da sizi tutan bir halde ama bilmiyorum, beni al çaldır demedi yani.
Bass: Basslar bu albümde resmen "'oturmaya mı geldik' demiş" dedim kendi kendime Böyle dinledikçe bass çalasım geliyor /Herhalde o zamanki rakibi Iron Angel kadar iyi kullanmamıştı prodüksiyonda bassları, şimdi o kadar da beğendiğimi söyleyemem, belki de hakikaten artık az buçuk bass çalmamdan dolayı/
Davullar: Çok güzel bir destek elemanı olmuş, zili parlamıyor davulları boğmuyor diğer sesleri. Yitip de gitmiyor da, kendini de belli ediyor endamıyla
Genel olarak albüm de böyle yolda ya da arkada bir iş yaparken kulağınızda sizi rahatsız etmeden kendinizi bağlayacağınız bir albüm olmuş. Ben beğendim
Iron Angel'a gelirsek ise ben albümün bu kadar sert gireceğini sanmıyordum. Resmen albüm kapağındaki ergen çizimlerle zıtlık olmuş, dedim dayı sen ne yaptın, adam resmen heavy köklerinden gelmiş, bu belli yani. Zaten albümde de böyle güzel bir eski zamanların tınıları var. Lafı fazla uzatmadan zamanında Nasty Savage'e yaptığım gibi tek tek değerlendirmelere geçmek istiyorum
Vokal: Tabii ki o kalitede değil bir anda artık nereden hatırlattı bilmiyorum ama The Church of The Lost Souls'un sonunda birden aklıma Rob Halford geldi. Dedim aha albüm heavy'e kayıyor, yanılmadım da Hunter in Chains de aynı şekilde riffleriyle falan eski tınıları sundu kulağımıza, fena mı olmuş, hayır. Zaten tıpkı albüm gibi vokaller de arada ve bu belli, bir orada bir burada ama kalitesiz değil. Yine de Nasty Savage kalitesini göremedim maalesef.
Gitarlar: Bu albümün en dikkat çekici iki yönünden biri basslarla. Hem hızı hem de ağırlığı sunmuş bize, arada bir de Hunter in Chains'de rock da yapmışlar Yine de başlardaki ağır, sert havayı ortalara doğru kaybettiğini de belirteyim, zaten kaybetmese belki de şu an Motörhead altı bir gruptan behsediyorduk. Yine de çalış açısından bir sıkıntılarını görmediğimi belirtmek isterim.
Bass: Bu abimiz sağolsun kulakların pasını siler bass açısından. Resmen albümün sert kısmını sırtlasa götürürmüş yani. Bilmiyorum herkeste var mıdır ama basslar hareket gövdeyi kolu ettirir ya, abi direk beyninize hitap etmiş, siz seçiyorsunuz nerenizi hareket ettireceğinizi Açıkçası birazcık bu grupta harcanmış derim ben. Davulla uyumları çok hoş
Davullar: İşini iyi yapmış, ek bir şey katmamış kulağımıza ama kesinlikle iyi çaldığını düşünüyorum, sıkıntısı yok.
Albüm genel olarak Thrash'ın ilk aşamalarında, belli yani. Ya da ben artık daha ehil sayılabilecek gruplara baktığım için, bilmiyorum. Yine de iki konsere de bilet hakkım olsa seçeceğim Nasty Savage olurdu:
Nasty Savage: 1
Iron Angel: 1
-
Indulgence : 2
Hellish Crossfire : 1
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Anarsizm -- 10 Mayıs 2015; 14:28:08 > -
İki albümün de paylaştığı ortak noktalar var: türdeşler, orjinaller ve her iki albümün de lirikleri sound'larına çok iyi yansımış ve albüm boyu korunmakta.
'Indulgence' kelime manası günahların kilisece affedilmesi anlamına geliyormuş, ve sözleri de seks, cinayet ve metalden oluştuğuna bakılırsa uzak bir başlık olmamış Indulgence.
Indulgence'ın kapağı 70'lerin progressive rocklarından fırlamış gibi, alışılagelmedik bir illüstrasyondan oluşuyor. Lakin müziği dinlediğimiz durumun ters kutuplarda olduğunu görmemiz uzun sürmüyor. Albümün genelini yüksek tempolu parçalar oluşturmakta ve thrash metal bu sevdiğim birşeydir, bu durumu sık kullanılmaktan çekinilmemiş double-bass'ın bereketine borçluyuz.
Vokal namına King Diamond ilhamlı geniş vokal yelpazesiyle Nasty Ronnie avantajına çok iyi kullanmakta albüm boyunca. Normalde tiz vokallere sıcak bakmam lakin burada parçaların yapısına gayet uyacak ve ritimden düşmeyecek şekilde yeri geldi mi sert vokaller yaparak albüme güzel bir şekilde yaymış olması senesi de göz önünde bulundurulduğunda takdir edilecek birşey olarak görmekteyim. Giriş parçası Stabbed In The Back dinlediğim en iyi thrash parçaların arasında yer alır. Hemen akabinde gelen 'Divination' parçasındaki solo kısmının altına bezenmiş zil ve hi-hat temposu akılda kalıcı bir yer olmuştur benim için. Davulcumuz da sık sık double bass gitmekten çekinmemiş ve albümü domine etmeden miksinin başarılı şekilde yapılmış olduğunu söyleyebilirim. Basların duyulur olması her zaman hoş karşılanan bir etmen olduğundan bir diğer artı.
Sıkılığı ve istikrarı Nasty Savage daha uzun bir süre koruduğunu söyleyebilirim, her ne kadar albümün A yüzü, B'ye göre daha iyi olsa da B yine de ortalamanın üzerinde parçalar sunuyor bize, gaz mı gaz temposuyla 'Inferno', ilginç sololarıyla dikkatimizi çeken 'Incursion Dementia' gibi.
Stabbed In The Back, Divination, Inferno, Incursion Dementia ve Distorted Fanatic favori parçalarım.
Alman Iron Angel'ın Hellish Crossfire albümü okkült bir konsept izliyor ilk albümlerinde ve albümün daha ilk tınılarından musibet hali olduğu yoğun bi şekilde hissedilmekte. Özellikle Hellish Crossfire daha eski olduğu için söylüyorum bunca sene geçmiş olmasına rağmen, zamana çok iyi göğüs germiş olduğunu söyleyebilirim. Gitarın sound'u çok hoş ve klas gelse de kulağa riff açısından birçok parçada yavan kaldığını düşünüyorum.
The Metallian, Sinner 666 ve Rush of Power en iyi parçalar olsa gerek.
İki albümü de baştan sona severek dinleyebilirim, ve üzücü yanı iki albüm de ortalamanın üzerinde albümler ve birini seçmek zorunda olmam;
Nasty Savage 3
Iron Angel 1
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi bobafett -- 3 Haziran 2015; 19:54:34 >
-
Nasty Savage'i zaten hatırlıyorum ilk eşleşme de kaybetmiş iyi ki geçersiz sayılmış ilk eşleşme çünkü istediğimi aldım albümden oldukça başarılı bence, progresif ve daha teknik bir havası var.
Hellish Crossfire'ı ilk defa dinledim açıkçası ve pek beğenmedim malesef, yırtıcı bir albüm belli ama yetersiz buldum.
Nasty Savage:4
Iron Angel:1
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı > -
Nasty Savage turnuva boyunca dinlediğimiz en zevkli albümlerden birisiydi zaten. Çokça belirttim konu içinde de. Ben de oyumu Nasty Savage'dan yana kullanıyorum.
Nasty Savage: 5
Iron Angel: 1
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
yeni maç ge-li-yor ! -
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi bobafett -- 10 Mayıs 2015; 23:59:16 >
-
Yeni gördüm yeni şarkıları ama dinleyemem 
8+8 saat ankara yolculuğu boyunca müzik dinledim kulaklarım berbat halde 
. Bilgisi olan var mı acaba internette okudum uzun süre kulakiçi kulaklık ile müzik dinlersen kulağında bakteri oluşur yazıyordu , bu doğru mudur ?
-
natural world
kullanıcısına yanıt
Uzun sure kulagini herhangi bir seyle kaparsan havasiz kalir ve nemlenir. Mevzu bu, arada bir silersen ya da ne bileyim yikarsan sikinti olmaz.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: pelerinli
Uzun sure kulagini herhangi bir seyle kaparsan havasiz kalir ve nemlenir. Mevzu bu, arada bir silersen ya da ne bileyim yikarsan sikinti olmaz.
eyw hocam , bende bakteri falan okuyunca korkmuştum. -
quote:
Orijinalden alıntı: natural world
quote:
Orijinalden alıntı: pelerinli
Uzun sure kulagini herhangi bir seyle kaparsan havasiz kalir ve nemlenir. Mevzu bu, arada bir silersen ya da ne bileyim yikarsan sikinti olmaz.
eyw hocam , bende bakteri falan okuyunca korkmuştum.
Bakteriler üstümüzde taşıyoruz zaten ama havasız yerde kat ve kat bakteri oluşumu da artar. -
Taking Over'ı baştan dinliyorum.Oyum belli yinede.Ride The Lighting'de çok sevdiğim 1-2 parça olmasına rağmen oyum Taking Over'dan yana.Bobby'nin sesine zor alışmıştım ancak sonrada çok sevmeye başladım sonrada.Bu oylama 2 sene önce olsaydı Overkill'e oy vermem imkansızdı.Vokal o derece önemli benim için.
Ride The Lightning (1984) : 0
Taking Over (1987) : 1
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Anarsizm -- 11 Mayıs 2015; 12:03:32 > -
Kaderde yazıp da sildiğim Ride The Lightning'i tekrar yorumlamak varmış, neyse bu sefer "taslak olarak kaydet"i açtım
Overkill de Metallica da buradaki grupların bir çoğunun aksine yılların süzgecinden geçerek rüştünü ispatlamış gruplar, o yüzden tutup da şunu iyi çalmış bunu kötü yapmış muhabettine girmek haddime düşmez. Slayer'la olan karşılaştırmada da burdaki karşılaştırmada da kendi zevkine uyumluluğu tartışılacak biraz.
Ride the Lightning albümünün açılışı bence çok güzel yapılıyor akustik ile her ne kadar fight fire with fire pek de güzel bağlanamasa da Ve ilk iki şarkıda sonlara doğru azalsa da James'in vokali yakışmamış geliyor bana, halbuki severim ben onun o çığlıklı çiğ vokalini, yakıştırırım türe yani. Yine de kesinlikle kötü olmayan iki şarkı (öhöm) aşırı amatör grubumuzda (öhöm) benim aşırı amatörce bass'ını çaldığım ve bana "orangutan" dedirten For Whom The Bell Tolls ile bağlanıyor ki asıl albümün bundan sonra başladığını anlıyorsunuz. Ve bu arada şu da eminim dikkatinizi çeker, benim çok sevdiğim şeylerden birisi olan yan enstrümanların kullanımı doğru yerlerde yapılmış. Arkadan çaktırmadan destek olsun diye klavye ve yaylılar, çan albüm boyunca bence güzel kullanılmış. Bunun grupların özellikle ilk albümlerinde görülen çok sesliliği sağlayamama eksikliğini giderdiğini düşünüyorum. Bu bakımdan da az kullanılmışlar ama öz kullanılmışlar bence. Kısacası bir daha dinlenesi bir albüm olmuş, eğer albüm kapağına bakmazsam, çünkü bakınca sanki engellilerle dalga geçiyormuş gibi geliyor (biliyorum onun idam sehpası olduğunu)
Taking Over da aynı şekilde size keyifli bir dinleti sunuyor, ancak bunun için Anarşizm'in de dediği gibi biraz alışmanız lazım vokallere. Açıkçası ben alışamadım Yani şöyle diyeyim, biraz daha kısıtlı bir kesime hitap ediyor. Bu yüzden biraz ilk başta sizi içinde bulunduğunuz huşudan uyandırsa da() vokalin bir falsosu olmadığını biliyorsunuz ilerledikçe. Bir de enstrümanların sıkıntısız çalışı size güzel dinletiyi garantiliyor. Öteki albümde bahsettiğim yan sesleri bunda gitarın falan manyetik değişim sesleriyle, davulu biraz daha kapsamlı kullanarak halletmişler dolayısıyla bunda da bir üstünlük sağlayamıyorum kendi kafamda. Çok ince nüanslara girmem lazım ama açıkçası ne Overkill ne de Metallica ince nüanslar yüzünden eleştirilecek gruplar değil, o yüzden es geçiyorum. Peki oyumu nasıl belirledim, şarkıların sıralanışı ve içerikleri. Çok güzel tekil şarkılar, ancak sürekli tempolu ve hırçın parçalar size fazla gelir. Sonuçta albüm dinliyorsunuz, atıyorum ailenizi almışsınız atlamışsınız dobloya pikniğe gidiyorsunuz oğlan dedi baba tak bir cd de neşemizi bulalım Açtınız Taking Over'ı, ortalara kadar neredeyse yavaşlayan ritim yok. Sürekli dinlemede sıkıntı yaratan bir şey bu, çünkü uyarılmak için dahasını ya da farklısını dinlemek zorundasınız ki albüm akarken sizde albümden kulağınızı ayırmayın. Yoksa arka plan teması oluyor benim için albüm bir yerden sonra, bana bunu hissettirdi. Ha mesela öteki karşılaşmada Slayer'da neden yavaşlamıyor demedim çünkü adamlar zaten sürekli öyle bir haldeler ki sana izin vermiyorlar dalmana, ama bunlar da tam sınırdalar, kafan mesela doblonun benzin göstergesindeyse gitti yani
Böyle ufak bir zevkten doğan farktan dolayı oyumu (Anarşizm'in Taking Over'a verip de hakkının yenmesine izin vermeyeceğinden) gönül rahatlığıyla Metallica'nın Ride the Lightning'e veriyorum:
Metallica: 1
Overkill: 1
-
İki klasik albüm. İki efsane albüm. Fakat Ride The Lightning'i oldum olası daha çok beğenmişimdir.
Metallica: 2
Overkill: 1 -
açıkçası çok da zor bir karar olmadı
Overkill:2
Metallica:2
edit: pelerinli'nin Overkill ile kısmı yazarken kafasının iyi olduğunu düşünüyorum
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Terrible Certainty -- 11 Mayıs 2015; 16:19:01 >
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
