Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
(AYRILIK YAKLAŞIYOR) AİLEDEN AYRILMAK (4. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Kono USB Şarj Portlu Seyahat Dizüstü Bilgisayar Sırt Çantası Suya Dayanıklı İş Bilgisayar Çantası Okul Çantası Kadın Erkek Günlük Sırt Çantası 15,6 İnç Dizüstü Bilgisayara Uygun, gri, M : Amazon.com.tr: Bilgisayar
https://www.amazon.com.tr/dp/B07ZVLPKZ7
9 sa. önce paylaşıldı
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
-
quote:
Orijinalden alıntı: the_cool
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
senin tecrübeler ne hocam -
Evet cogu arkadas icin cok zor oluyo.ozellikle de kizlar icin :D Valla her yaz en az bir ay baska illerde olurum suanda oldugu gibi inan alisiyo insan ama gorcez buyuk konusmamak lazim :) -
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
Benim de ilk günüm çok sıkıcı olmuştu.
Yurda, yurdun açıldığı ilk gün gitmiştim. Fazla insan yoktu. Oda arkadaşlarım henüz gelmemişti. Odaya daha Internet de bağlatmamıştım. Akşam gidip kantinden tavuk kroket yemiştim sadece. "Ulan, ben ne yapacağım burada?" diye sorup duruyordum o gece.
Sonra her şey rayına oturmuştu çok şükür.
-
quote:
Orijinalden alıntı: bobi2002
quote:
Orijinalden alıntı: the_cool
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
senin tecrübeler ne hocam
normalde alışığımdır ağlamam pek etkilenmem ama bu yazılanlar biraz duygulandırdı beni hocam. bakalım gidip görcez :)
-
quote:
Orijinalden alıntı: :AlacaKaranlık:
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
Benim de ilk günüm çok sıkıcı olmuştu.
Yurda, yurdun açıldığı ilk gün gitmiştim. Fazla insan yoktu. Oda arkadaşlarım henüz gelmemişti. Odaya daha Internet de bağlatmamıştım. Akşam gidip kantinden tavuk kroket yemiştim sadece. "Ulan, ben ne yapacağım burada?" diye sorup duruyordum o gece. Sonra her şey rayına oturmuştu çok şükür.
herkese allah sabır versin ne diyelim
-
14 yaşında ailemden ayrıldım.Şehir dışında lisede okuduğumdan.O ilk günler var yaa off ailemden en fazla 1 hafta ayrılmıştım o zamana kadar..ilk hafta eve geldim pazar oldu yolculuk vakti geldi.O zaman anladım ailemin kıymetini.Şimdi ne oldu derseniz 3 sene bitirdim.1 senem kaldı.Okulumu yurdumu arkadaşlarımı seviyorum.Siz siz olun hemen arkadaş çevresi yapın ilk günler gözüme uyku girmezdi.camda otururdum bütün gece.Ama ne zaman arkadaş ortamı derken hem aileni özlemeyi unutursun hem zaman geçer hem mutlu olursun.
İyi Günler
-
quote:
Orijinalden alıntı: the_cool
quote:
Orijinalden alıntı: bobi2002
quote:
Orijinalden alıntı: the_cool
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
senin tecrübeler ne hocam
normalde alışığımdır ağlamam pek etkilenmem ama bu yazılanlar biraz duygulandırdı beni hocam. bakalım gidip görcez :)
gazi topluluğu gördümde imzanda okuyorsun sandım
-
"14 yasında ayrıldım ben evden. inanın hiç zorluğu yok. kalacak yeriniz belliyse, paranız pulunur varsa hiç bi derdiniz yok. şöyle düşünün, millet de sizin gibi evden ayrılıyor, sen ne hissediyorsan o da aynını hissediyor. eğer asosyal yada kıl tüy bi eleman değilseniz ilk günden arkadaşınız olur, tabi ilk gün arkadaşları genelde geçici arkadaşlardır, 1 ay sonra artık evinizden sıcak olur. tavsiyem önce bi piyasayı sezmeniz, ilk gün arkadaşlarınıza bağlanmamanız. 1-2 sene geçince artık evsahibi oluyosunuz." demesi kolay ama ben de tırsıyorum şimdi, istanbula gidecez bakalım tabiki kolay olamayacak
-
quote:
Orijinalden alıntı: bobi2002
quote:
Orijinalden alıntı: the_cool
quote:
Orijinalden alıntı: bobi2002
quote:
Orijinalden alıntı: the_cool
quote:
Orijinalden alıntı: Shuurai
Onu bunu bilmem de, yurtta ilk gece kafamı yastığa koyduğumda çok fena olmuştum ben. Sonra alışıyorsun ama o gece dokunsan ağlayacak gibi olmuştum.
senin tecrübeler ne hocam
normalde alışığımdır ağlamam pek etkilenmem ama bu yazılanlar biraz duygulandırdı beni hocam. bakalım gidip görcez :)
gazi topluluğu gördümde imzanda okuyorsun sandım
geçen sene gidebilirdim şimdi okuyor olabilirdim ah o yanlış tercihhh
içimde ukde kaldı o yüzden koydum imzayı hocam ama bu sene adalet yazarsam gaziliyim inşallah 
-
Yapı olarak aileye çok bağlı yetişiyoruz Türk gençliği olarak. O sebeple ilk ayrılıklar çok koyuyor.
Ben de 4 senedir şehir dışında okuyorum. İlk günü dün gibi hatırlıyorum. Acayip koymuştu. Yurda ilk geldiğimde zaten kimseyi de tanımadığımdan yapayalnız kalmışım gibi hissetmiştim. Kısacası ilk gün kişiye bağlı olarak kötü, çok kötü, berbat veya çok berbat hissedeceksiniz kendinizi. İlerleyen günlerde arkadaşlar edindikçe, ortama alıştıkça daha iyi olacaksınız. Ama ilk sene "Aileden Ayrı İlk"leri yaşadıkça yine bir burukluk kaplayacak içinizi (Aileden Ayrı İlk Doğumgünü vs.).
İkinci seneden itibaren adaptasyon ile ilgili bir probleminiz kalmayacak çünkü artık gittiğiniz yerde de bir düzen ve bir hayat kurmuş olacaksınız.
Eğer benim gibi ailenize çok bağlıysanız kaçıncı seneniz olursa olsun her fırsatta memleketinize şehre kaçarsınız, ama ayrılıklar koymaz artık. Yok, ben aileme çok bağlı bir insan değilim diyorsanız da bazı arkadaşların yazdığı gibi bayramdan bayrama el öpmeye gidersiniz artık memlekete.
Son söz olarak da üniversiteye yerleşecek olan arkadaşların haklarında hayırlı olanın gerçekleşmesini dilerim.
-
quote:
Orijinalden alıntı: Slamonder
Yapı olarak aileye çok bağlı yetişiyoruz Türk gençliği olarak. O sebeple ilk ayrılıklar çok koyuyor.
Ben de 4 senedir şehir dışında okuyorum. İlk günü dün gibi hatırlıyorum. Acayip koymuştu. Yurda ilk geldiğimde zaten kimseyi de tanımadığımdan yapayalnız kalmışım gibi hissetmiştim. Kısacası ilk gün kişiye bağlı olarak kötü, çok kötü, berbat veya çok berbat hissedeceksiniz kendinizi. İlerleyen günlerde arkadaşlar edindikçe, ortama alıştıkça daha iyi olacaksınız. Ama ilk sene "Aileden Ayrı İlk"leri yaşadıkça yine bir burukluk kaplayacak içinizi (Aileden Ayrı İlk Doğumgünü vs.).
İkinci seneden itibaren adaptasyon ile ilgili bir probleminiz kalmayacak çünkü artık gittiğiniz yerde de bir düzen ve bir hayat kurmuş olacaksınız.
Eğer benim gibi ailenize çok bağlıysanız kaçıncı seneniz olursa olsun her fırsatta memleketinize şehre kaçarsınız, ama ayrılıklar koymaz artık. Yok, ben aileme çok bağlı bir insan değilim diyorsanız da bazı arkadaşların yazdığı gibi bayramdan bayrama el öpmeye gidersiniz artık memlekete.
Son söz olarak da üniversiteye yerleşecek olan arkadaşların haklarında hayırlı olanın gerçekleşmesini dilerim.
aynı şeyleri yaşayacağım galiba
-
bu ne ya şimdi bile ağlayabilirim... ben otobüse binip giderken neler yaşıycam tahmin bile edemiyorum annem ağladımı bende dayanamam ağlarım artık tüm otobüste beni dinler
-
quote:
Orijinalden alıntı: bobi2002
quote:
Orijinalden alıntı: Slamonder
Yapı olarak aileye çok bağlı yetişiyoruz Türk gençliği olarak. O sebeple ilk ayrılıklar çok koyuyor.
Ben de 4 senedir şehir dışında okuyorum. İlk günü dün gibi hatırlıyorum. Acayip koymuştu. Yurda ilk geldiğimde zaten kimseyi de tanımadığımdan yapayalnız kalmışım gibi hissetmiştim. Kısacası ilk gün kişiye bağlı olarak kötü, çok kötü, berbat veya çok berbat hissedeceksiniz kendinizi. İlerleyen günlerde arkadaşlar edindikçe, ortama alıştıkça daha iyi olacaksınız. Ama ilk sene "Aileden Ayrı İlk"leri yaşadıkça yine bir burukluk kaplayacak içinizi (Aileden Ayrı İlk Doğumgünü vs.).
İkinci seneden itibaren adaptasyon ile ilgili bir probleminiz kalmayacak çünkü artık gittiğiniz yerde de bir düzen ve bir hayat kurmuş olacaksınız.
Eğer benim gibi ailenize çok bağlıysanız kaçıncı seneniz olursa olsun her fırsatta memleketinize şehre kaçarsınız, ama ayrılıklar koymaz artık. Yok, ben aileme çok bağlı bir insan değilim diyorsanız da bazı arkadaşların yazdığı gibi bayramdan bayrama el öpmeye gidersiniz artık memlekete.
Son söz olarak da üniversiteye yerleşecek olan arkadaşların haklarında hayırlı olanın gerçekleşmesini dilerim.
aynı şeyleri yaşayacağım galiba
Eninde sonunda gerçekleşecek bir olay olduğundan hiçbirimiz için bu durumdan kaçmak mümkün değil.
O yüzden asıl önemli olan yaşadıklarımızın, hüzün de olsa mutluluk da olsa kıymetini bilmek ve her anımızı doyasıya yaşamak.
Sen de her anı doyasıya yaşamana bak bobi2002 kardeşim.
-
Komiksiniz yahu millet sizin yaşınızda askere gitmeye hazırlanıyo 
Aileden uzak olmak gibisi yok valla, benim yurdun dışında evim de var okula çok yakın olmasa da oh kebap her bi b.ku yiyorum
Ha arada gidiyoruz aile yanına tabii fazla arayı açmadan
-
up -
Up.
beyler anlatın biraz yamesela yurt-üni deki ilk gününün özellikle ilk 1-2 saatiniz nasıl geçti
-
wuhuuu başlık cok tırsıtıcı :D
üniye gider gitmez ortam yapmam gerekecek yoksaa kesin manik depresif bi kişiliğe dönüşürüm
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi rocker2323 -- 28 Temmuz 2011; 19:24:10 > -
quote:
Orijinalden alıntı: rocker2323
wuhuuu başlık cok tırsıtıcı :D
üniye gider gitmez ortam yapmam gerekecek yoksaa kesin manik depresif bi kişiliğe dönüşürüm
aynen
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
