Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
|
Hızlı 
Bildirim
Şiirler,güzel sözler
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
Allah'ım kaderimde anarşi ve protesto
antidepresanlar ve içi boş bir gardırop
ne de çok yer kaplıyor mesela al pacino
yardımın gerekiyor kadıköy'deyim stop.
Allah'ım kaderim bu sentimental ambargo:
alternatif referans potansiyel salvo yok,
sadece klostrofobi, hicran türbülans ve şok;
cariyeler çekilmiş yeraltına cumburlop.
Allah'ım kaderimi sen yazdın sen bilirsin
kalbim oyuncak mı ne, ne kolay kırılıyor?
'deplasmandır bu dünya' diyor albino şeyhim
plasebo yutturuyor bana depresif doktor.
Allah'ım kaderimden şikayetçi değilim
aksine bahtiyarım evrende bana da rol
verdiğin için şahsen, Allah'ım bizler senin
falsolu kullarınız, n'olur bizden razı ol.
Murat Menteş -
Olsun be aldırma yaradan yârdır
Sanma ki zalimin ettiği kârdır
Mazlumun ahı indirir şahı
Her şeyin bir vakti vardır
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi MichaelTownley -- 11 Eylül 2019; 22:18:34 > -
-
Sevdiğiniz şiirler ve güzel sözleri burada paylaşalım.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi DesertRose -- 13 Ekim 2006; 2:02:08 > -
Duymak nedir bilir misin?
Duymak, ama anlatamamak
Çemberini kıramamak kelimelerin.
Tam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek
"Seviyorum" diyememek
Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?
(Ümit Yaşar Oğuzcan,Bilirmisin isimli şiirinden bir kesit) -
ÇIKMAZ SOKAK
Bir daha dünyaya gelsem
Yine seni severdim
Beni üzesin diye
Beni deli divane edesin diye
Biliyorum
Sen de bir daha dünyaya gelsen
Yine beni sevmezdin
Kahrımdan öleyim diye
Ü.Yaşar Oğuzcan -
Çaldı mı...?
Davullar yetmemişti kalbinin sesini bastırmaya,
Sazlar yetişmemişti öykünü anlatmaya...
Ve kanunlar ağlamıştı henüz yapamadıklarına
Gürültüde kendinden geçenler
Sessizlikte korkup kaçtı mı?Bir ses verin ne olur
Ecel kapıyı çaldı mı?
-
SEVGİNİN ÖNÜNDE
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım
Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil
Zulmün önünde dimdik tut onurunu
Sevginin önünde eğil kızım
ATOL BERHAMOĞLU -
Her Şey Sende Gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun.
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin. -
Yüreğime kör düğümler atıldı,
Çözemedim, çözülmüyor Sultanım,
Yıllar yılı kaderimin hükmünü,
Bozamadım, bozulmuyor Sultanım.
Yollarıma tuzak konmuş bir kere,
Güvenim yok haftalara günlere,
Zamanın tesbihi saçıldı yere,
Dizemedim dizilmiyor Sultanım.
Bu bendeki çölün suya çağrısı,
Fecir vakti yıldızların ağrısı,
Bu diyarlar güzel ama doğrusu,
Gezemedim, gezilmiyor Sultanım.
Barış umdum şu yılların kaçından,
Kan döküldü bulutların saçından.
Gök mâviyi, gün ışığı içinden,
Süzemedim, süzülmüyor Sultanım.
Sana dert dökmeye yetmiyor bir gün.
Kâğıt bile mısralardan tedirgin.
Vakit gece, kalem hasta, göz yorgun,
Yazamadım, yazılmıyor Sultanım -
BİRDE KİM OLDUGUNU BİLSEM
Bir yudum su gibidir benim için özgürlük
Susuzluğum çöller gibi olsa da
Aşkım deniz gibidir.
Âşık olduğum ise bir mavi dalga
Uçsuz bucaksız ufukta, ansızın kaybolan.
Çok az yalnızlık çekmiş, besbelli.
Rüzgârın götürdüğü yere doğru giderken,
Terk etmek onun için ilk olmasa gerek!
Hayat kim bilir! Belki daha çok uzun.
Çocukluğumun hayalleri hiç olmayacak gibi.
Yarın, umarsız bir duygu sanki içimde.
İlacım iken bir yudum su ile sen.
Bu kadar kör olamazsın, bu kadar vefasız!
Hiç acı çekmemişin besbelli.
Ölüm bile görmemişsen, eğer.
Gözünden akan yaş, uzaktaki uğultu
Gerçek olmasa gerek. -
BİR GÜN
Bir gün seni anlatacağım.
Gidişi gelişinden çabuk oldu,
Bitişi, başlamasından kolaydı
“Bir sevda rüzgârıydı
Esti, geçti.” diyeceğim.
Bir gün seni unutacağım.
Ellerini, gözlerini,
Dokunuşunu, öpüşünü
Ve sana ait herşeyi...
“Biri vardı bir zamanlar
Yıktı, geçti.” diyeceğim.
Bir gün seni
tekrar yaşayacağım.
Gözlerim kapanırken
Son kez hatırlayacağım...
“Birini sevmiştim bir zamanlar
Hâlâ seviyorum.” diyeceğim... -
Her sonbaharda olduğu gibi yitirdiklerimin özlemiyle,
Tavan arasına çıktım yine,
Eski fotoraflar, geçmiş yılların öyküsünü; hatırlatsın diye...
Annem! Yüzüne baktıkça, pembe beyaz bahar dalları açardı gönlümde.
Gözlerinin maviliğinde; uçsuz bucaksız okyanustayım... Sanki yelkenli bir gemide.
Kucağında ben varken fotoğraflarda; o hep gülümsemekte,
Bahçemizde, akşamsefalarının önünde.
Sonraları... Elimden tutmuş, beni yürütmekte.
Birlikte sulardık akşamsefalarını, keyifle...
On yaşındaydım, düşünüyordumda belleğimde...
İlköksürüklerini duymuştum bir sessizlikte...
Mavi gözlere çakmak çakmak bir eda geldiğinde,
Akşamsefaları da çiçeklerini yitirmiş, tohumlarını dökmekte...
Ertesi sene dediler ki:
''Annen cennette!''
Biliyorum kokmaz akşamsefaları pembe, beyaz, sarı! Yine de...
Koklardım onları; annemin özlemiyle.
Ve Tanrı, büyüktür elbette...
Doldurdu anne kokusunu, az da olsa gönlüme...
Bir fotoğraf daha var elimde,
Okul önlüğüm üzerimde, yine akşamsefalarının önünde.
Babam yangın yüreği, soluk benzi ile,
Beni okula götürmek üzere.
Ne yazık akşamsefaları yine... Tükenmekte
Kaybolan anne kokusu ile birlikte.
Hızla geçerken seneler, babam ve ben elele...
Yine akşamsefaları, güneşe doğru bir döndüğünde
Dediler ki:
''Baban'da annenin yanında cennette!''
Ben artık genç olmuşum ama yine de
Akşam üzeri, mezarlıktan geldiğimde
Kokladım akşamsefalarını gönlümce.
Pembeleri annem, beyazları babam kokar belki diye....
İstemedim sarıları, içimde biriken isyan seliyle,
Yoldum attım hepsini gökyüzüne.
Yalnızım artık fotoğrafalarda ya da sadece bir kelebekle,
Ama yine akşamsefalerının önünde, bahçemde...
Yaşamın boş bir yerinde; kalbimde hapsolmuş sevgilerle,
Bir melek gördüm bir gün, akşamsefalarının önünde.
Annem sandım belki de...
İşte fotoğrafı elimde...
ONU İLK ÖPTÜĞÜMDE AKŞAMSEFALARININ ÖNÜNDE.....
Anladım ki, sarı açan akşamsefalarını yolmamak gerekmiş gerçekte.
Bir fotoğrafta, birlikte suluyoruz akşamsefalarını; eşim Melek'le,
Özlediğim mutlulukları onunla yaşıyorum birlikte.
Şu fotoğrafta ise, yavrumuz ile sevgiyle,
Ninnisini söylüyor Melek, gönlünce,
Yavrumuz büyürken geçen günlerde..
Annemle babam, görsünler diye cennette...
O, koşup oynuyor akşamsefalarının önünde,
Ben ve Melek içiyoruz demli çayımızı göz göze.
Ama yine bir fırsat gelince elime,
Kokluyorum akşamsefalarının pembelerini annem, beyazlarını babam diye...
Hem de sarılar kıskansa bile...
Yalnız, eylül geldiğinde... Kalbimde ince bir sızı ile
Tohumlarını topluyorum akşamsefalarının özlemler içinde,
Minik elleriyle, yavrum bana yardım ettiğinde
Çekmiş Melek fotoğrafımızı, işte elimde.
Galiba yine o günlerde
Akşamsefalarının açmasına daha var diye,
Bir kadeh mey elimde; efkarlar gönlümde.
Melek şikayet etse de
Artık fotoğraflarda hep bir kadeh var elimde.
Yıllar birbirini kovalıyor elbette,
Kadehleri birbiri ardına devire devire
Akşamsefalrının tohumlarını bile
Toplayamaz hale gelmişim bugünlerde.
İşte bu fotoğrafta, Melek topluyor tohumları o sene...
Şimdi en güzel fotoğraf elimde...
Yavrum damat kıyafetiyle, yanında gelinimle
Bu mutluluk selinde bile
Melek artık şikayet etmese de
Kadeh yine elimde.
Bu seferde yavru kuş yuvadan uçtu diye...
Saçlarımıza aklar düştüğünde, bu fotoğrafta açıkça görülmekte,
O sıralar Melek, yavaş yavaş erimekte.
Bir sabah güneşinde, akşamsefalarının çiçekleri büzülmekte
Sanki kıvranıyorlar acı içinde.
İşte o saatlerde, Meleğim göçmekte
Eli elimden düştüğünde
Dışarıdakilere dedi ki:
''O şimdi cennette...''
Şimdilerde kadehim hep elimde.
Pembeleri annem, beyazları babam, sarıları Melek diye,
Akşamsefalarını koklamaktayım yine
İşte fotoğraflar elimde...
Tavan arasından inme vakti geldi de,
Gözyaşlarım kurusun diye bekliyorum belki de.
Sonra ineyim de
Akşamsefalarının tohumlarından toplayayım yine...
Gerçi vasiyetim var bilseler de...
Toplayıp tohumları, koyayım göz önünde bir yere,
Pembeleri annem, beyazları babam, sarıları Melek'se...
Ben de akşamsefalarının tohumları olacağım belki de...
Dibine kezzap dökseler bile, yeşereceğiz her sene...
ARKADAŞLAR UZUN DİYE GEÇMEYİN GERÇEKTEN ÇOK GÜZEL BEN YILLARDIR OKURUM BU ŞİİRİ
-
ÇARESİZ
Seni görmediğim günler bir çakır diken büyüyor göz
bebeklerimde
Bir çocuk ağlaması başlıyor, kulaklarımda uzun uzun
Ellerim bir yerlere yapışıyor, kurtaramıyorum
Ya ayaklarım, o benim zavallı ayaklarım
Öyle şaşkın, öyle kararsız, öyle çaresiz ki
Seni görmediğim günler
Karanlıktayım, katran gecelerdeyim
Cehennem misali bir yerdeyim
Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse
İşte öyleyim...
Ümit Yaşar OĞUZCAN -
YALNIZSIN
Bir akşam ışıkların dağlara güldüğünü
Bir akşam bulutların seyre döküldüğünü
Görürsün hasretiyle sabah ezgilerinin
Bir akşam gözlerin ufka dalar pek derin
Kuşlar öter, uçuşur yeşil dallara konar
Umutlar yaprak yaprak alevlenir de yanar
Son mutluluk sesleri dökülür dudaklardan
İnsanlar gölge gibi çekilir sokaklardan
Rüzgar okşamaktayken anne gibi tenini
Gecenin kolları sessizce yakalar seni
Anlarsın gözlerinin dolup boşaldığını
Anlarsın yalnızlığı ve yalnız kaldığını...
nurullah genç -
ne kaldı ruha teselli şarabdan başka
boğazda üç gecelik mehtabdan başka
sükun-i layetanahiye varmamız yeğdir
nedir hayat uzayan ıztırabdan başka
Y. Kemal Beyatlı -
GÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN
Ne doğan gune hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklimdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
- Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulum, yater ki
Gün eksilmesin penceremden!
CAHIT SITKI TARANCI -
HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmet Arif -
Şimdi biz şeytanı kötü sanıyoruz değil mi? Şimdi biz onu suçluyor ve her zaman haksız buluyoruz değil mi? Kötülüklere de vesile olduğunu düşünüyoruz, yanılıyor muyum?
Aslında şeytan o kadar masum ki... Evet, yanlış bir karar vermiş olabilir. Yanlış yolda beyhude bir emek sarf ediyor olabilir. Kibir göstermiş ve bu kibrin esiri olmuş olabilir. Hepsi ve daha nicesi de doğru.
Peki ya tersten okudunuz mu bu hikâyeyi hiç?
Şeytan, bir kere de olsa dürüsttü. Susmadı. Pisliğini yutkunmadı, zehrini yanındakilerinin iliklerine akıtmadı. İçten pazarlık yapmadı. Evet, şeytan yalan bile konuşmadı. İkiyüzlü olmadı. Olduğunu, gerçeğini önce kendisi kabullendi ve bunun arkasında yanlış da olsa durdu.
Belki boşunaydı bu, er geç hakikati kabullenecekti. O bunu hiç bilmedi, bilmek istemedi. Ama o, olduğu gibi oldu. Bu başkaldırı sürecinde doğru bildiği adına tüm yanlışları yaptı. Ancak şeytan bile "ben buyum" diyebildi.
Şimdi de hikâyeyi okumayı bırakalım. Dönüp bir etrafımıza bakalım.
Biz şeytanı kötü sanıyorduk değil mi? Aman. Şeytan kadar şeytan olamayanlardan, yalanı özüne sindirenlerden, pisliğini zerresine kadar yutkunup dışını şirin göstermeye çalışanlardan, zehrini akıtıp etrafındaki güzellikleri yok edenlerden, kaç yüzü olduğu belli olmayanlardan en önemlisi de gerçeğini kabullenemeyenlerden korkmamız gerekirken...
Şeytan bunların yanında yeni doğmuş bebek kadar temiz değil mi?
Ömer.
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
