Şimdi Ara

ÖLÜRKEN ÖLDÜĞÜMÜZÜ HİSSEDEBİLİR MİYİZ?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
139
Cevap
2
Favori
53.092
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Ölüm şeklinize göre hissedebilirsiniz...
    mesela cinayet....en acı verir
    mesela kalp krizi... hayatta bunun acısını unutmazsınız
    mesela araaba çarpması...belki bir anda belkide hastanede acı çinde
    mesela metabolik hastalıklar...acı çekmeden ama sızlanarak
    mesela CO zehirlenmesi...mışıl mışıl
    mesela enfeksiyon...hayata küserek
    vs vs vs vs vs vs vs
    onun için allah hepimize hayırlı ölüm versin arkadaşlar...
  • Bence güzel konu olmuş. Keşke bu kadar gerilere düşmeseymiş.

    Bu konuda bir bilimsel bilgi birikimine sahip değilim ama, hormonal sistem, metabolizma, vücuttaki değişimler, insanı ölüme hazırlıyor gibi. Yani zihnen ona alışıp kabulleniyorsun. Ölüm anında herkes acı çekecektir elbet, biliyorum, bilmediğimiz birşeyden korkuyoruz. Sonunu bildiğimiz ama sonrasını bilmediğimiz bir şey. Pamuğu tıkayıp sarıyorlar, gömüyorlar, yahut yakıyorlar. Belki de yem oluyoruz. Ama yine de, bütün hayatını ölüm korkusuyla yaşayıp, hiçbir şey yapmadan yatarak ölümü beklemek, yaşamın özüne aykırı. Ölü demek, yaşamayan demek. Biz ise yaşıyoruz, yani ölene kadar birşeyler yapabiliriz.

    Ayrıca ben bir ateist olarak söylemek isterim ki: ölüm korkusundan korkmak, ölümün kendisinden korkmaktan daha abez değil. Evet hayata odaklanmalı ama, bir yanda sonu olan, manasız, daha doğrusu manası sadece bizim tarafımızdan belirlenen bir hayatın, acılı şekilde bitmesi gerçeği de var.

    Aklıma, kıt beynimle çocukken işkence ettiğim karıncalar sinekler geliyor mesela. Hayvanlarla ilgili belgesellerdeki vahşet aklıma geliyor. Bazı hayvanların, avlarını canlı canlı yemeleri gözümün önüne geliyor. Savaşlar ve katliamlar, geçmişte yaşamış milyarlarca insan! Hepsinin birer adları, aileleri, hikayeleri, kendi kişilikleri vardı. Onar Yüzer Biner Onbiner öldüler hepsi bir anda. Silinip gittiler. Bazıları acı içinde öldü, bazıları uyuyup bir daha uyanmadılar.

    Ben yaşlanıp muhtaç yaşamayı istemeyen biri olarak, hala nasıl ölmek istediğime karar veremedim. Hoş intihara kalkışmadıkça, bu bizim elimizde olan bir şey değil pek.

    O kadar müzik, o kadar oyun ve kitap, o kadar sima, annem babam ve canımdan çok sevdiğim anneannem. Kardeşim sonra, şarkılarıyla büyüdüğümüz Ahmet Kaya, Kazım Koyuncu, Zeki Müren, bize anadolu müziğini farklı şekilde tattıran pentagram, şebnem ferah, erkin koray, 80'ler. Çocukluğumun filmleri yüzüklerin efendisi, harry potter, winnie the pooh, tom and jerry, karayip korsanları.

    Düşünüyorum, bunların hangi biri aklıma gelir? Hani bir film şeridi çekilirmişçesine derler ya, hep o hissi merak etmişimdir. Hoş, eğer ölümden sonra bir yaşam yoksa, (ki olması ihtimal dahilinde değil, benim fikrime göre, aksine inanasım gelmiyor) o zaman bütün bu birikim boşa gitmiştir ve daha niceleri.

    Şimdi ben bir kitap yazsam, düşüncelerimi anlatsam dünyaya, şu an sizlere burada bir forum köşesinde yazdığım gibi, gerçekte ne manası var? Bir manası yok. Manayı biz yaratıyoruz. İşte bu yüzdendir ki pek çok ateist Tanrı yoksa, yaşamın bir anlamı yoktur diye düşünür. Çoğuna göre doğru düşüncedir, bana göre ise yanlış olmayan bir düşünce.

    İnançlı olduğum zamanları düşünüyorum da, bazen kandırılmak insanı rahatlatıyor. Heleki neyle karşı karşıya olduğunu bilmediğin bir durumda, hep kendini avutmak ve kaçınılmaz olana hazırlanmak zorundasın. Beni, kafayı yemekten alıkoyan tek düşünce, herşeyin bir sonunun olması. Herkes ölmüş ben kazık mı çakacağım dünyaya?

    Doğaya olan saygı anlayışım çok değişti bu aralar. Artık doğadan korkar oldum. Doğadaki yalnız bir ceylanın o ürkek kalbini taşıyorum sanki yüreğimde, 20 yaşında, gençliğimi yaşayamıyorum. Panik atak ve anksiyete yok, sadece bazı takıntılarım var. Özellikle felsefi.

    Dünyaya hiç gelmemiş olmayı dilerdim.

    Daha da korktuğum tekrar tekrar ölmek. Tekrar tekrar bilince kavuşup, tekrar tekrar ölmek. Çünkü sonsuza dek uyumak imkansız. Evren varolmadan önce zaman yoktu, sonra birden varoldu, dünya meydana geldi ve bizler ortaya çıktık. Bu evren yokolunca başka evren oluşup benzer döngünün tekrarlanmayacağı ne malum?

    Sahip olduğumuz bilinci öldüremeyiz. Yahut bu tözü. Belki de töz yoktur, nasıl şu an 7 milyar insan, birbirinden farklı bilinçlere sahipse, bir 7 milyar insan daha farklı bilinçle meydana gelebilir. Bu sonsuz bir kombinasyondur. Hal böyle olunca, ruhun varlığına inanmak çok zor ve aşırı gerçek dışı.

    Söyleyeceklerim bu kadar. iyi hayatlar yine de. Geldik bir kere, kurtuluş yok. Hiçbirimiz sağ çıkamayacağız bu hayattan.




  • Türkiyede bilim böyle işliyor yapacak başka bir şey yok.Adamlar neler neler yapıyor biz hala sakızın orucu bozup bozmayacağını tartışıyoruz.Evrim kabul görüyor bizimkiler hala tartışma içindeler.Çok garip çok.
  • Ayetler ile Yorumlamissiniz ama Ya Ölümden Sonrası Yoksa ? Olmekten korkuyorum Yasamak Hissetmek Zevk Almak Sevmek Sevilmek hepsini yasamak istiyorum ama Hep Aynı kapıya çıkıyor Sonuç Ölümden Sonrasını düşünüyorum ya Birşey Hissetmeden öylece Toprak icinde duruyorsaniz Diye düşünüyorum Sürekli düşünüyorum ya Sorguladigim için Cehenneme gidersem diye düşünüyorum Aklım Çok karışık Çok Fazla Baskı var Üzerimde En iyisi 50-60 Yıl Sonra Olunce Organlarını bagislamak Başka bir Hayatda Can bulmak Olurken tek Hissedilecek Hiçbirşey aslında. Ama Hissetmek istiyor insan her an..
  • Ben de bunu düşünüyorum hep. Annemin vefatından sonra düşünmeye başladım bunu. 7 ay önce annemi kalp krizinden kaybettik ve ben de bu korku başladı. Ya öteki dünya yoksa nasıl olacak hiç birşey hissetmedigimizi bile bilmiyoruz. Sonra düşünüyorum dünyaya gelmeden öncede böyleydi yoktuk. 20 yaşındayım şurda taş catlasa 14 senedir birşeyleri fark ediyorum. Öteki tarafın olmasını çok istiyorum. Annemi bir daha görmek istiyorum o sonsuzluğa doğru gitmemiş olsun istiyorum. Ruyalarim da onu gördüğümde ona da şu soruyu soruyorum hep; bizi ordan görüyor musun diye. Çok tuhaf geliyor yaşam düşüncesi bile cildirtiyor. Annem bi anda gitti çok basit . düşünüyorum yolds giderken bomba patladı yada başka birşey aha öldük son mu bu. Sorgulamak istemiyorum ama bilmiyorum hissetmek istiyorum öldükten sonrada fark etmek istiyorum gözlerim kapandiginda sonsuzluğa karışmak istemiyorum. Of beynimi kemiriyor. Sonra diyorum elbet herkes ölecek ölüm baş ucumuzda ama of bunları yazarken bile cildirasim geliyor .




  • quote:

    Orijinalden alıntı: kingof98

    quote:

    Orijinalden alıntı: kuantum21

    Ölüm deneyimleye bileceğimiz bi şey deildir.

    nerden biliyorsun.

    Deneyim dediğimiz şey olayı yaşamayı gerektirir oysa ölüm yaşanabilir bi şey midir ölüm geldiğinde biz yokuz biz varken de ölüm yoktur.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi kuantum21 -- 1 Nisan 2014; 23:26:02 >
  • YANİİ. HAH ÖLÜYOMM VALLA VS. GİBİ ŞEYLER HİSSEDER MİYİZ?



  • bence hıssederız hatta daha onceden bıle hıssedebılırız
    cunku benım dedem ramazan bayramının bırıncı gununde oldu
    bayramdan bır hafta once kus oldugu annesının yanına gıttı annesıyle barıstı.
    olmesınden bır saat oncede dayıma ve ananeme sımsıkı sarılıp bana hakkınızı helal edın ben olucem demıs.
    ve gercekten de bayramlasmaya gıderken yolda bırden bıre dusup hıcbırseyı yokken oldu.
    53 yasındaydı olusu bıle guzeldı.
  • Benim ninem yani annanemin annesi de öldüğünü hissetti. Sanırım eceliyle ölenler bu hissi anlayabiliyor. Nur içinde yatsın çok özledim onu.
  • insan topraga gömülmedikce öldugunu anlamazmış.......
  • ""her canlı elbet bir gün ölümü tadacaktır."" sanırm evet...
  • ölürken tabii ki hissedecek...

    zaten Azrail as emaneti almaya geldiğini her insan görüyor.
    kimine güzel bir surette gelen Azrail as kimine de korkutucu bir şekilde geliyor.
  • quote:

    Orjinalden alıntı: TRCaPiTaL

    Benim ninem yani annanemin annesi de öldüğünü hissetti. Sanırım eceliyle ölenler bu hissi anlayabiliyor. Nur içinde yatsın çok özledim onu.


    her canlı zaten eceliyle ölür.Demek istediğinizi anladım fakat "eceliyle ölmek" lafında bir anlatım bozukluğu var.

    Sanırım şehitler öldüklerinin farkında olmazmış.Diğerleri tabiki ölüm anını hisseder
  • quote:

    Orjinalden alıntı: diablo666

    insan topraga gömülmedikce öldugunu anlamazmış.......

    EVET BENDE BÖYLE DUYMUŞTUM MEZARA GİRİNCE KAFASINI KALDIRMAYA ÇALIŞIRMIŞ TAHTAYA VURUNCA ANLARMIŞ ÖLDÜĞÜNÜ
    NE KADAR DOĞRU BİLEMİCEM AMA DİN DERSİNDE DE BÖYLE ANLATILMIŞTI DAHA SONRA DA DUYMUŞTUM BAŞKALARINDAN
  • quote:

    Orjinalden alıntı: kaotika


    quote:

    Orjinalden alıntı: Deep Impact

    ölürken tabii ki hissedecek...

    zaten Azrail as emaneti almaya geldiğini her insan görüyor.
    kimine güzel bir surette gelen Azrail as kimine de korkutucu bir şekilde geliyor.




    Eyvaah, şimdi bana elinde tırpanla iskeletor şeklinde mi gözükecek





  • genelde önce beyin ölmüyo galiba.diğer sistemlerin su koyvermesi daha yüksek ihtimal.en büyük ihtimal kalp damar problemleri ve dolaşım sistemi (tansiyon,şeker).o nedenle zaman zaman kontrollerimizi yaptıralım.
    beyinin önce ölmediği bir ölümde,sanırım pek çok şey hissedebiliriz.
    fakat tahminimce beyin tam olarak ölmeden önce,şuurumuzu kaybederiz.(oksijen yetersizliği vs. yüzünden)
    yani bayılma durumu gibi,tek fark bir daha ayılmak yok
  • sanırım ben konunun başka yönünü anlamışım..."ölürken acı çekermiyiz gibisinden ama en azından aydınlatayım farklı bir fikir öne süreyim dedim...
  • en guzel olum sogukta donarak olmek bence.
    cunku ilk once inanilmaz soguktan donuyor o insan sonra sicaklik hissediyor
    sonra da uyusarak uyuyarak oluyor.
  • boğularak ölmek ne korkutucu değil mi?
  • quote:

    Orjinalden alıntı: junayerturk

    en guzel olum sogukta donarak olmek bence.
    cunku ilk once inanilmaz soguktan donuyor o insan sonra sicaklik hissediyor
    sonra da uyusarak uyuyarak oluyor.


    Bence en güzel ölüm Schindler'in Listesinde ki gibi kafaya kurşun sıkılarak olan ölüm. Zaten beynin içine kurşun girmiş, hisleri veya acıyı açıklayacak bir organ kalmamış işte size acısız ve kesin bir ölüm.. Brrrrr. Ölümün hertürlüsü kötü aslında..
  • 
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.