Sen olsan kızardın‚ beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi yapardın...
Küserdin‚ kaçardın içeriye‚ izlemezdin Fenerbahçenin maçını‚ yüzünü ekşitirdin Volkanın yediği gollerden‚ bir de rakıdan...
"Gel bak‚ iyi oynuyoruz" der‚ çağırırdım seni‚ kolundan tutar‚ getirmeye çalışırdım salona. İnadın inattı‚ göz ucuyla bakardın Deividin golüne‚ beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi yapardın...
Sonra sonra‚ ne hikmetse yolun düşerdi salona‚ 3. golü yerdi Fener‚ bunlar topçu değil der‚ çıkardın işin içinden. "Hadi‚ sen de üzülme‚ çek bakalım kafayı" derdin‚ "değmez" derdin "kendini üzmeye...Koca adam oldun artık..."
Sonra devre arası olurdu‚ tilki uykusuna yatardın kanepede‚ perçemin düşerdi alnına‚ düzeltirdim usulca "Alex çevirecek derdim maçı"‚ cevap vermezdin...
İkinci yarının başlamasıyla Fenerbahçe bir başkaydı‚ bir gözünü aralar‚ Gökhan için "Bu çocukta iş var" derdin... Elma dilimleri kararmaya başlardı meze tabağında‚ gol gelmezdi. Uyudun sanır üstünü örterdim‚ gelmezdi gol...
Birden‚ Deivid vururdu topa‚ ev yıkılır gibi olurdu‚ ben kendimden geçmiş bağırırken‚ sen gözlerini açardın...
Uzatmalara giderdi maç. Gol atamazdık uzatmada. Sen olsan kızardın‚ beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi yapardın... "Volkan kurtaracak penaltıları!" demezdik ikimizde‚ nazara inanırdık... Fenere inanırdık‚ ama sen inanmazmış gibi yapardın‚ beğenmezdin...
Son penaltıyla kendimden geçerdim ben‚ sen yine sakin‚ yine sessiz olurdun. Keyfin yerine gelirdi‚ sen belli etmesen de‚ ben anlardım. Sen yine beğenmezdin‚ "Kaçmaz o goller" derdin‚ izlemediğin maçın golleri için...
Sen olsan... Beni kızdırmak için beğenmezdin Fenerbahçeyi...
Sen olsan... Birlikte kalkardı galibiyet kadehleri...
Sen olsan... Yine bu kadar kaptırırdım kendimi...
Sen olsan... Yine şampiyonluktan konuşurduk... Sen beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi...
Fenerbahçe çeyrek finalde...
Bir de sen olsaydın... Keşke... O zaman ağlamazdım... Yanında...
Alıntıdır..
Babasını kaybeden bir çok kişinin duygularına tercüman bir yazı,çok şükür ben onu kaybetmedim.Fenerbahçem babamdan bana kalan bir miras.Beni gece gece ağlatan,kendimden geçiren bu yazıyı sizlerle paylaşmak istedim.Hepinize tekrar iyi geceler ..
Bu adam benim babam.
Elbet bir gün gidecekler bizim de elimizden, sonra bu tarz yazılar okuyup hüngür hüngür ağlayacaz, şimdi bile gözlerm doldu Canım babam, çok şükür sağ hala...
Güzel paylaşım...
yazım şekli, hikayesi vs aşırı sıradan. adamı ağlatacak bir yanını bulamadım ama kişiden kişiye değişir tabi.
solumla vurdum daha etkileyici bundan (gerçi o da kötü ama neyse)
eğitimim,sahip olduklarım.. Hayatımdaki herşeyi babam vermiştir bana. Ama bugüne kadar bana verdiği en büyük şey FENERBAHÇEliliğimdir!!
Çok güzel gerçekten. Allah sevdiklerimizi hepimize bağışlasın..
yazı cok guzel. kimin takımına gore uyarlarsanız o takım taraftrı begenir. baba konusuna gelince; babasızlık kötü birşey olsa gerek. ben babamla biraz resmi oldugum için baba sevgisini pek bilmem. ama yine de çok severim onu. bazen onun olmadıgını dsunurum. içim bir tuhaf oluyor. boşluktaymış gibi hissediyorum. ama uzun zamandır da görüşmüyor konuşmuyoruz, hem onunla hem annemle. her ne kadar bana haksızlık yaptıklarını düşünsem de onların varlığını bilmek güzel. o yüzden onların kıymetini bilin her zaman.
quote:
Orjinalden alıntı: alpyanar
yazı cok guzel. kimin takımına gore uyarlarsanız o takım taraftrı begenir. baba konusuna gelince; babasızlık kötü birşey olsa gerek. ben babamla biraz resmi oldugum için baba sevgisini pek bilmem. ama yine de çok severim onu. bazen onun olmadıgını dsunurum. içim bir tuhaf oluyor. boşluktaymış gibi hissediyorum. ama uzun zamandır da görüşmüyor konuşmuyoruz, hem onunla hem annemle. her ne kadar bana haksızlık yaptıklarını düşünsem de onların varlığını bilmek güzel. o yüzden onların kıymetini bilin her zaman.
Alp kardeşim, uzun zamandır (4 yıl) memlektime (B. Karadeniz'de bir yer) gitmediğim için, arkadaşlarla yüz yüze görüşemiyorum. Geçenlerde, ortaokul ve lise arkadaşlarımdan biri trafik kazası geçirerek vefat etti, 3-4 gün önce de dersaneden arkadaşım, doğumuna 4 gün kala yine trafik kazası sonucu vefat etti ve o olaydan bir gün sonra da babam, çok çok sevdiğim bir kardeşimin yazın intihar ettiğini ağzından kaçırdı...Birkaç gündür groge durumdayım açıkçası
Şimdi kendi kendime "keşke geçen yaz memlekete gidip, arkadaşaları görseydim" deyip duruyorum...gittiğim zaman onlarla geçireceğim zamanların planını yapıp, sonra bu tip şeylerle karşılaşmak ve bir daha asla görüşemeyecek olduğumu bilmek gerçekten çok acı.
Hayatın ne zaman kimi alacağı hiç belli olmuyor. Meselenin ne olduğunu bilmiyorum ama bence ne olusa olsun, her şeyini evlatlarına adamış o çok değerli insanları üzme...ileride sen de üzülme
lütfen beni yanlış anlama...sadece bir dost tavsiyesi
[Deleted by Admins]
Aaa pardon yanlış yere açmışım. Kültür bilime yazacaktım buraya koymuşum. Nasıl olduysa tüh