Şimdi Ara

Yalnız İnsan

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
9
Cevap
0
Favori
69
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Yalnız insan merdivendir
    Hiçbir yere ulaşmayan
    Sürülür yabancı diye
    Dayandığı kapılardan

    Yalnız insan deli rüzgar
    Ne zevk alır ne haz verir
    Dokunduğu küldür uçar
    Sunduğu tozdur silinir

    Yalnız insan yokki yüzü
    Yağmur çarpan bir camekan
    Ve gözünden sızan yaşlar
    Bir parçadır manzaradan

    Yalnız insan kayıp mektup
    Adresimi yanlış nedir
    Sevgiler der fırlatılır
    Kimbilir kim tarafından



    Luis Aragon

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >



  • Aseksüel olduğunu düşündüğüm insan tipleridir.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • çok yalnız bir adamsın
    hemde aşırı yalnızsın
  • Bazen bu günde bir başıma sabahı görmeyeyim dersin, görürsün.
    Bazen bu tarz bir şarkıyı tekrar dinlemeyeyim dersin, dinlersin.
    Bazen bir sigara yakarsın düşünmeyeyim dersin, düşünürsün.
    ...
    Falan filan işte.Monoton saçma...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Tyler Durden- -- 26 Temmuz 2016; 5:26:13 >
  • Öyle mi dersiniz ?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Tyler Durden- kullanıcısına yanıt
    Hayat, en bayağı absürttür.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Maksim Gorki

    Hayat, en bayağı absürttür.

    Seni öldürmeyen şey güçlendirmiyor.Aksine süründürüyor.
    Camus'a göre Felsefenin cevap veremeyeceği durum intihardır.Hayat ve intihar cevap bulunamayan yegane sorulardır.
  • Tyler Durden- kullanıcısına yanıt
    Bu konuda bunlar, absürtizmin genel konuları. Evet, Albert Camus'ye göre hayat saçmadır, fakat saçma olan bu hayatta intihar etmek saçmaya karşı yapılacak başka bir saçmadır. Bu yüzden bu saçmaya karşı yaşamak gereklidir. Yine Camus'ye göre yapılacak en iyi iş; her gün intihar etme fikrinden vazgeçmektir. Ayrıca bu konuda Soren Kierkegard ve Sartre da yetkin kişilerdir. En sevdiğim iki yazar ve filozoftur bu iki isim. Fakat bazı konularda katılmadığım da olmuyor değil. Görüş olarak birbirine her ne kadar yakın gibi görünseler de 1943 ile 1947 yılları arasında Combat dergisinde karşılaşıyorlar Camus ve Sartre. Sonra ne kadar da farklı yazdıklarını söylüyor Camus. Sonra dergi ticârî bir boyut kazanınca çıkıyor Camus. Sartre bir aydın olarak sol görüşlü olduğu için , Camus de eserlerinde bu görüşe karşı çıktığı için uzlaşamıyorlar ve Sartre, Camus'yü affetmiyor. Bir diğer filozof yazar olan Cioran ise ( Sartre ve Camus ile aynı toplantılarda olan bir yazar ) ölüme çok farklı bir bakış getiriyor. Onun görüşleri ve gözlemleri de çok keskindir. Ne hikmetse Cioran, Sartre denilince saygıdan ayağa kalkarken Camus'yü sevmiyor. Cioran, Burukluk ve Gözyaşları ve Azizler kitaplarında ölümü şöyle dile getiriyor; ölüm, hayatın olumsuzlanmasıdır. Yaşamın diğer bir adıdır ölüm. Bu yüzden zenginler ölümü yaşar, fakirler ise sadece onu bekler. Zenginlerin ölümü, fakirlerin kuş tüyü yastığıdır. Zenginler varlık içinde oldukları için birkaç defa ölürler. Ayrıca ölümle ilgili daha iyi yazılar okumak istiyorsanız tüm bu filozofların, hattâ Nietzsche'nin ilk akıl hocası olan Arthur Schopenhauer'e mutlaka göz atın.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-10BD681A5 -- 26 Temmuz 2016; 7:44:04 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.