HANGİ BÖLÜMÜ SEÇECEKSİN KARAR VERDİN Mİ? 5 ADIMDA TERCİH REHBERİ

Sınav sonuçları açıklandı, herkese geçmiş olsun diliyorum. İnşallah kimsenin emeği karşılıksız kalmamıştır.

Yanlış bölüm tercihi yapan birisi olarak biraz tercihler konusunda konuşmak istiyorum.

Ben makine mühendisliğini 7 yılda anca bitirdim. Evet o efsane gerçek; insan 7 yılda bitirebiliyor

Yanlış meslek veya bölüm tercihinin insana ne kadar büyük sıkıntı çıkardığını ilk elden biliyorum ve bu konuyu çok ciddiye alıyorum çünkü insan beceremediği bir şeyi yapmaya kalktığı zaman kendini aptal gibi hissediyor.

Bununla alakalı çok güzel bir resim görmüştüm.

Türkiye'de yanlış meslek tercihi yapmanın hem bireysel hem de toplumsal olarak büyük sorunlara sebep olduğunu düşünüyorum.

Düşünsenize nice yetenekli insanları, yetenekleri dışında nerelerde kullanıyoruz. İyi mühendisleri öğretmen yapmaya çalışıyoruz, öğretmenleri hemşire, hemşireleri bambaşka bir şey. Zincirleme bir reaksiyon.

Halbuki kendi zamanında liyakatin parlatılması ile Dünyaya örnek olmuş Enderun'un çok güzel bir felsefesi varmış.

Ben de bu sorunu Türkiye'de az da olsa azaltmak için bir 5 ADIM'dan oluşan bir rehber hazırladım. Hepinizin bundan faydalanmasını istiyorum.

Bugün burada size şunu sormak istiyorum; hangi bölümü tercih edeceğinize karar verdiniz mi? Neden o bölümü seçeceksiniz?

1. ADIM: Gönülsüz Aş Ya Karın Ağrıtır Ya Baş

Bu ülkeyi çok severken bir şeyden de çok sıkıldım, sizin de sıkılmış olduğunuzu tahmin ediyorum.

Ben bu işe gönül vermenin haricinde para kazanmak için dış ticaret uzmanlığı yapıyorum. İşim gereği bir çok insanla telefonla konuşuyorum, birebir görüşüyorum. İnsanlarımızın nasıl bunalmış nasıl daralmış olduğunu görmeniz lazım, bir tane işini isteyerek düzgün şekilde yapan insan yok. Her şeyi elimizin ucuyla, itinasızca yapıyoruz.


Annemin çokça kullandığı bir atasözü vardır.

Gönülsüz aş ya karın ağrıtır ya baş


İşimizin düştüğü bir kişinin kapısını çalıyoruz içeri giriyoruz. Karşımızda buruk bir ifade. Sesli söylemese de içinden sövüyor belli. O kadar daralmış ki, o an bile O'nu o mesleğe yazdırana sövüyor içinden. Bunu herhangi bir devlet dairesinde, hastanede, okulda veya işletmede yaşamayan, o suratı görmeyen var mı?

İşte o "surat" ya bizim başımızı ağrıtıyor ya da sahibinin.

İş hayatında çalışmak, hayatının büyük bir kısmını orada geçirmek demektir. Kendimden örnek vereyim; sabah saat 7'de kalkıyorum iş için hazırlanıyorum, işe gidiyorum ve akşam eve 7'de dönüyorum. Geriye ne kaldı? En iyi ihtimalle 5 saati kendime ayırıyorum. 7 saat de uyuyorum desem. 7 saat uyku, 12 saat iş, 5 saat da kişisel hayat. Nasıl fena değil mi?

İş ve meslek seçerken pek de düşünmüyoruz böyle şeyleri. Ya kimse anlatmıyor ya da aklımız başka yerlerde oluyor galiba o dönemlerde. Sonra ne oluyor biliyor musunuz? Anket sonuçları açıklanıyor.

. Çalışanların sadece %41’i mutluyken geri kalanlar %59 işlerinden mutlu değiller - İşKolig 2013 (http://eticaretmag.com/turkiyedeki-en-mutlu-calisanlar/ )

. Türkiye’deki insan kaynakları sitelerinden Elemanonline.net’in iş memnuniyeti anketinin sonuçlarına göre çalışanların yüzde 84’lük bir bölümü yaptıkları işten memnun değil ve bu işleri sevmiyor. (http://eticaretmag.com/calisanlarin-yuzde-84u-isini-sevmiyor/ )

. Her 3 çalışandan 1’inin mutsuz çalışıyor - Avita Mayıs 2014 (http://aydancag.com/2015/02/15/mutsuz-calisanlarin-destege-ihtiyaci-var/ )


İşteyken insanlarla iş yapmak için konuştuğumda neden deli olduğumu biraz daha iyi anlıyoruz değil mi?

Çok açık ki bir çoğumuz bulunduğumuz noktada çalışmak istemiyoruz. Bir şeyler yanlış gidiyor bu çok belli.



Maksim Gorki'nin güzel bir sözü var: “İş mutluluk verici olduğunda hayat eğlencelidir; bir görev olduğunda ise esarettir”




İnsanların çalışırken mutsuz olmasının elbette tek bir sebebi yok. Ben bugün bir tanesine odaklanmak istiyorum. Yanlış meslek seçimi.


Ve bugün burada size bunu sormak istiyorum " Mutlu mu olmak istiyorsunuz yoksa esir mi? "


Zamanın en büyük esirlerinden birisi de bendim. Yanlış bölüm seçtim ve bu benim 7 yılıma mal oldu. Okulu 7 yılda bitirenler var diyorlar ya işte onlardan birisi benim. Gerçek yani :)

O 7 yıl bir çok sağlık problemine, maddi kayba ve ailevi üzüntülere sebep oldu. Hayat enerjimi olmadık işlere harcadım. Yaşayamadım, kendimi ortaya koyamadım.

Bu yüzden lütfen bir kez de şu çok mühim soruyu kendinize olsa sorun: Ben bu bölümü neden okumak istiyorum? Neden bu mesleği seçmek istiyorum? Yeteneklerim,ilgim ve hayata bakış açım bu meslek ile uyuşuyor mu?


Bu yaşlarda hepimiz büyüklerimizin çok ciddi etkisinde kalıyoruz, bu konudaki durumunuzu çok iyi anlıyorum. Ben sadece bir kez içinizdeki sese kulak vermenizi istiyorum.

İçinizdeki gücü ortaya çıkarak doğru yola girmeniz için beraber bir yol planı çizelim istiyorum. Doğru ve güçlü bir yol planı çıkarırsak önce kendimiz dahil herkesi ikna edebilecek güce sahip oluruz onu biliyorum.

Bir kez olsun bütün baskı ve yönlendirmelerden uzaklaşarak içinizdeki sesi dinlemeye çalışın ve şunu düşünün:

İlginizi,yeteneğinizi ve yaşam becerinizi doğru yolda değerlendirirsem ne olur?

Ne olur biliyor musunuz? Dünyayı değiştirirsiniz; Da Vinci gibi olursunuz...


Leonardo da Vinci'yi tanımayan var mı? Yıllar geçti üstünden ama Dünya O'nu unutmadı. Neden biliyor musunuz? Çünkü o Dünya'yı Değiştirenler Ligi'nde oynamıştı. İnanılmaz eserler bıraktı.



Da Vinci'nin çok sevdiğim bir sözü var; diyor ki : "Çalışmalarım olması gereken kaliteye erişmediği için Tanrıyı ve insanlığı gücendirdim."






Ben ilk duyduğumda içimden 'hadi oradan' dedim. Daha ne yapacaksın arkadaş. Ne olabilir daha fazla? Ama sonra düşününce, biraz da hayatın içine girince, bu sözü nasıl bir farkındalık ile söylediğini anladım. Anlamak bana pahalıya mal oldu tabi.

Da Vinci de kendisinin çok fazla eser ortaya koyduğunu biliyordu ama daha iyisini yapabileceğini de biliyordu. Daha iyisini yapabilme şansı olduğu halde yapmayanlara bir uyarıydı bu sözleri.

Da Vinci bir dahiydi ve en önemlisi yapabileceklerinin de yapamayacaklarının da farkında olan bir dahiydi. Hangi konuda becerikli olduğunu biliyordu. Onu efsane yapan belki de buydu. Hangi alanda çalışması gerektiğini gördü ve o alanda çalıştı. Mesela Ekonomi üzerine yeni bir tez yazmak için uğraşmadı. Belki de şartlar onun daha iyisini yapmasına izin vermedi ama O, doğru alanda çalıştı; çok çalıştı. Dünya'ya çok şey kattı, efsane oldu.

Peki siz neyi istediğinizin farkında mısınız? Yoksa 40 yıl sonra siz de Tanrı'yı gücendirmek mi istiyorsunuz? Belki de asıl gücendirdiğimiz kendi özümüzdür.

Doğan Cüceloğlu'nun kitabında karşılaştığım, ünlü bir sosyolog olan Eric Fromm'un sözü beni derinden etkilemişti.


Eric Fromm diyor ki : "Yaşanmamış hayatlar, tüm savaşların ve kötülüklerin kaynağıdır."






İnsan geçmişe bakınca yaptıklarından ziyade yapmadıklarından daha çok pişman oluyor. Pişmanlıklar, yani yaşanmamışlıklar ne kadar çok ise o kadar çok can yakıyor. İnsan işte, bazen kendi canını yakıyor, bazen de çevresinin, en sevdiklerinin.

Ben bu sözü okuyunca etrafımdaki insanların neden bu kadar üzgün olduğunu daha iyi anlamaya başladım. İnsanlar yaşamak istemedikleri hayatlarda sıkışıp kalmışlar. Mutsuz yetişkinlerin canı yanıyor. Olmamaları gereken bir ofiste, fabrikada, iş yerinde çalıştıkça 'Ben burada ne yapıyorum, çok mutsuzum' duygusu sarıyor her taraflarını. Bu duygu önce kendine sonra da etrafına karşı kötü olmalarına sebep oluyor. Alın size somurtan insanlar, iş yapmayan çalışanlar.

Bu sebeplerden dolayı meslek seçimini daha ciddiye almalıyız diye düşünüyorum. Bunu bir vatan meselesi olarak görüyorum.

Kim evladını işini sevmeyen öğrencilerine kötülük yapacak bir öğretmene teslim etmek ister ya da kim öfleyip püfleyerek şantiyeye giden mühendisin, teknikerin yaptığı evi almak ister? Siz ister misiniz? Ya mecbur kalıyorsanız?

Bunun neden ciddi bir vatan meselesi olduğunu her mecbur kaldığımda ben daha da iyi anlıyorum.

Belki kafanızda bir bölüm, bir meslek belirlediniz. Peki bunu gerçekten neden seçeceğinizi biliyor musunuz? Aile, statü, para, heves, meslek algısı, kaygı, onaylanma duygusu? Yoksa bir Türkiye klasiği olarak kapağı atayım kurtulayım meselesi mi?

Üniversite yıllarımda gördüm ki, insanlar üniversiteye ve daha da acısı tercih ettiği bölüme neden geldiğini bilmiyordu. Ben de bilmiyordum. Kimse kendinin farkında değildi.

Bir kaç yıl önce okuduğum bir yazı çok hoşuma gitmişti. Amerika'da tıp fakültesine 30 yaşından sonra başlayanlar daha başarılı oluyorlarmış. Peki neden? Nedeni basit aslında, artık kişi kendini daha iyi biliyor, ne istediğini anlıyor. Da Vinci gibi ne yapabileceğini ve ne yapamayacağını kavrayacak olgunluğa erişmiş oluyor. Statü, para, heves gibi unsurlardan uzaklaşmış oluyor.

Ben bugün 26 yaşında kendi isteklerimin daha çok farkındayım ve aynı kafa ile geçmişe gitsem neler yapardım çok iyi biliyorum. Keşkelerim var. Sizin keşkeleriniz benimki kadar çok olmasın.

Ben sizler için farkındalık ile süslenmiş " gerçekten yaşanmış " bir hayat temenni ediyorum. Sizinle gurur duymak istiyorum.

Aziz Sancar bizi nasıl mutlu etti; kendini, ailesini ve ülkemizi nasıl gururlandırdı, gördünüz değil mi? İşte Dünya'yı Değiştirenler Ligi'nde oynamak böyle bir şey. Gururu ve yaşamı hissetmek böyle bir şey.

Kendinizi gururlandırın. Ailenizi gururlandırın. Bizi gururlandırın.

Gurur duyulacak işler yapmak demek “olması gerekeni”, "yapılması gerekeni” hatta en güzeli de “herkesin yapamadığını yapmak” demektir.

Bunu yapabilmek için de tabi ki doğru yolda olmak gerekiyor. Kendinizi tanımanız, becerilerinizin farkında olmanız gerekiyor.

Balık iseniz kavağa çıkmaya çalışmanın kime faydası olabilir. Sadece kendinizi becereksiz ve aptal gibi hissedersiniz.

Kısa mesafe koşuda Dünya'nın en hızlı koşan adamı ünvanına sahip Usain Bolt ile yüzme dalında Dünya rekorlarına sahip Michael Phelps'i yüzmede yarıştırmak ne kadar mantıklı? Usain Bolt'un havuzda kazanma şansı var mı? Ya da Phelps'in koşuda Bolt'u geçme şansı var mı? Hangisi daha yetenekli?

Beceremediği halde ısrarla sahaya inip futbol oynayan, her seferinde onlarca gol kaçırıp hüsrana uğrayan yine de şen şakrak ben çok iyiyim diyen kaç kişi tanıdınız. Böyle bir şey ne kadar mantıklı olabilir?

Lütfen zekanıza ve size bahşedilen yeteneklere hakaret etmeyin.

Bir balık iseniz olması gerektiği gibi denizlere açılın. Denizlerde kendi rakiplerinizle, arkadaşlarınızla tanışın onlarla yüzün, onlarla yarışın. Kimsenin yapmadığını yapın ve Dünya'yı değiştirin. Kendinizle gurur duyun.

Dünya sizinle daha güzel bir yer olsun. Her mesleğin bir kahramana ihtiyacı vardır. Siz o mesleğin kahramanı olun

Beni romantik olmakla suçlayan insanlar oldu, içinizden de olacaktır biliyorum. Bunlar çok güzel ama hepimizin yaşamak için paraya ihtiyacı var, ben de burada kalkmış Dünya'yı Değiştiren'lerden bahsediyorum. Bunu söylüyorsunuz içinizden değil mi? Biliyorum.

Şunu hiç bir zaman unutmayın sırf para için çalışmak mutluluk getirmiyor ama mutlulukla yoğurulan çalışma azmi, parayı öyle ya da böyle getiriyor.

Bunların hepsini ve daha fazlasını sonraki bölümlerde konuşacağız.

2. ADIM: " İlim ilim bilmektir, ilim kendini bilmektir "

İlim ilim bilmektir, ilim kendini bilmektir, sen kendini bilmez isen, bu nice okumaktır. - Yunus Emre

Üniversite tercihi yapacak genç kardeşlerimiz için karar vermenin ne kadar zor olduğunu biliyorum. Bir önceki bölümde neden doğru mesleği yapmalıyız üzerine biraz konuştuk.


Peki doğru mesleği seçme işini nasıl yapacağız? Doğru meslek nedir? Çok para kazandığımız bir iş mi, öyle olmadığını biliyoruz artık hepimiz değil mi?

Mesele doğru mesleği seçmeye gelince işler giderek derinleşiyor tabiki.



Ben doğru mesleği 3 temel adımda değerlendiriyorum.


1) Sevdiğim ve yapabildiğim bir iş olmalı

2) Bu işten geçimimi sağlayabilecek kadar para kazanmalıyım

3) Bu iş bana anlam ifade etmeli


İlk adımı gerçekleştirmek için yapmamız gereken tabiki yeteneklerimizi ve ilgilerimizi belirlemek, ortaya çıkarmak olacaktır.

Liselerimizde artık PDR mezunu Rehberlik uzmanlarımız/öğretmenlerimiz bulunmakta, bunu ülkemiz adına büyük bir şans olarak görüyorum. Mesleki rehberlik adına da bu hocalarımızdan faydalanmak ilk hareket olmalı.

Rehberlik öğretmenlerimiz " Mesleki Eğilim Belirleme Envanteri " veya " İlgi Alanları Envanteri " gibi uygulamaları yapacak ve değerlendirecek bilgi ve birikime sahiplerdir. Bu envanterleri uygulamak ve sonucunu beraber yorumlamak için rehberlik servisine uğramanızı tavsiye ediyorum.

Eğer rehberlik servisine uğrama şansınız yoksa İnternetin nimetlerinden faydalanabilirsiniz. Bir çok farklı sayfada benzeri envanterleri bulabilirsiniz.

Bunlardan bir tanesi örnek olarak şu siteyi verebiliriz :http://fatihrehberlik.com/testler/meslekiegilim.aspx



Ayrıca devletimiz de " Mesleki Rehberlik " meselesinin ciddiyetine vardığından olsa gerek bir proje başlattı. Ulusal Mesleki Bilgi Sistemi.

Ben herkesin bir kez de olsa buraya bakmasını tavsiye ediyorum.




Bununla birlikte ülkemizde özel/ücretli olarak mesleki rehberlik anlamında özel bir kaç girişim olduğunu gördüm.

Profesyonel olduğunu gördüğüm 3 tanesini sizinle paylaşmak istiyorum. Başka ekipler de olabilir, araştırmanız tavsiye ederim.


insparkus MESLEK SEÇİM SİSTEMİ© adı altında bir hizmet veriyorlar ve oyunlaştırılarak hazırlanan adımlarla sizi doğru mesleğe yönlendiriyor. Bakmanızı tavsiye ederim.

İnsana Yatırım Liseli, Üniversiteli, İş Arayan veya Profesyonel insanları kariyer hedeflerine ulaştırmak için, özel tasarlanmış programlar ve doğru danışmanlarla hızlı, kolay ve her yerden buluşturabilen benzersiz bir kariyer geliştirme platformudur.

Ve


Gizem Şahan gibi bireysel koçluk hizmeti veren kişilerle görüşebilirsiniz.

Çok keyifli yazıları vardır ayrıca buradan okumanızı şiddetle tavsiye ederim : https://www.linkedin.com/today/author/0_3EjEbSPsRdVYMXUcTZI4l_?trk=prof-sm

Bu alternatiflerin haricinde tabii ki asıl olarak sizin için hazırladığım bir kaç soruyu aşağıda bulabilirsiniz. Bu sorular zihninizde bir ışık çakmasına sebep olabilir; ki ben de onu istiyorum zaten :)

Sorulara verdiğiniz cevapları lütfen bir yere yazarak değerlendirin. Cevaplar üzerinden tekrar yolumuza devam edeceğiz.

Cevap veremediğiniz sorular olursa hiç dert etmeyin, boş bırakıp devam edin.

Bununla birlikte birbirine benzer sorular olduğunu farkedebilirsiniz; buradaki amaç herkesi bir noktadan yakalayabilecek sorular hazırlamak istememden kaynaklanmıştır.

Gönlünüze göre rahat rahat cevaplandırın. Cevapları verirken çocukluğunuza kadar inmekte özgürsünüz. Ciddi bir kaygı gütmeden, içinizdeki çocuk ile cevap vermek sizi sonuca yaklaştıracaktır.




İŞTE O SORULAR :)


1) Sizi bu hayatta en çok heyecanlandıran, en çok mutlu eden uğraş nedir?



2) Ne yaptığınız zaman kendinizi ' terapi görmüş gibi ' hissediyorsunuz; ruhunuz ferahlıyor?



3) Okulda en çok sevdiğiniz dersler nelerdir?



4) Ben bu işte cidden iyiyim dediğiniz bir konu var mı?



5) İş konusunda örnek aldığınız birisi var mı? Size kim ilham veriyor? Neden?



6) En son bir şeyin üzerine ne zaman delicesine çalıştınız? Konu neydi ve neden bu kadar çok üstüne düştünüz?



7) Ne yaparken saatin sular seller gibi akıp gittiğini fark ediyorsunuz?



8) Ne iş yaparsanız yapın sabit 5 bin lira kazanacağınız bir dünya hayal edin. Bu dünyada hangi işi yapardınız?



9) Başarılı olacağınız garanti olsaydı ne iş yapardınız?



10) Hangi konular üzerine konuşmayı ve tartışmayı seversiniz?



11) Dünya'da veya Türkiye'de yanlış gittiğini düşündüğünüz şeyler var mı? Bunları değiştirmeyi hiç hayal ettiniz mi?



12) İnsanlara hangi konularda yardım etmeyi seversiniz ?



13) En çok ne üzerine kitaplar okursunuz? Hangi konular üzerine internette araştırma yaparsınız?



14) Aklınızda, en son ne zaman üzerine düşünmeden duramadığınız bir fikir vardı? O fikir ne üzerineydi?



15) Para kazanma amacı olmadan, gönüllü olarak yaptığınız bir iş var mı?



16) Dünyada neyi başarmış bir insan olarak anılmak istersiniz ?



17) Hayatınızda yapmadan duramadığınız bir şey var mıdır?(spor, müzik, belirli bir konu hakkında yazmak veya okumak gibi )



18) Arkadaşlarınız ve aileniz sizin hangi konuda başarılı olduğunuzu söylerler?



19) İnsanlara yardımcı olmak için bir kitap yazacak olsaydınız, ne üzerine olurdu?



20) İlerleyen yıllarda özel bir konuda uzmanlaşarak üniversitede eğitim verecek olsaydınız ne üzerine ders vermek isterdiniz ?



21) Hangi becerilere sahip olduğunuzu düşünüyorsunuz?



22) Neyi yapmaktan hiç hoşlanmazsınız?



23) Korku ya da tiksintileriniz var mıdır? Varsa neler ( kan görmek, yaraya bakmak, yükseklik korkusu gibi)



24) Sevdiğiniz ve yapmak istediğiniz bir meslek dalı var mıdır?



25) Hangi konuda becerileriniz olduğunu düşünüyorsunuz?

3. Adım: Meslekleri Tanı. Listeni Değerlendir. Seçimini Yap

Meslekleri Tanı


Şimdi elimizde bir önceki bölümden gelen, tercih etme ihtimalimizin olduğu meslekleri kapsayan bir listemiz var. Bu listemizi olduğu gibi kabul edip hemen gerçek hayata uyarlamayacağız tabii ki.

Daha önce de söylediğim gibi üniversite tercihi yapan gençlerimizin çok büyük bir kısmı seçtiği bölümün tam olarak ne yaptığını bilmiyor. Tercihleri değerlendirirken kafalarında olan kalıplaşmış algılar ile hareket ediyor. Zamanın da ben de aynı şekilde yaptım. Tamamen kulaktan dolma bilgilerle hareket ettim. Görüyorum ki hala aynı şekilde devam ediyor.

Haberlerde trajikomik bir örneğini görmüştük bir kaç yıl önce:

http://www.milliyet.com.tr/gazeteci-olma-hayali-yanlis/gundem/detay/1726201/default.htm

"...gazetecilik eğitimi veren “basın yayın” olarak algıladıkları bölümün aslında matbaa teknolojileri eğitimi veren Basım ve Yayın Teknolojileri Programı olduğunu ancak eğitimleri başladıktan sonra anladıklarını belirtti."

Kim bu duruma düşmek ister ki. Öyleyse sorumluluğu üzerimize almalıyız. Geleceğimizi biz belirleyecek isek seçeceğimiz bölümün, mesleğin detaylarını öğrenmek de bizim sorumluluğumuzda olduğunu unutmamamız lazım.


Peki o zaman meslekleri tanımak için ne yapmalıyız?

Mesleği ince detaylarına kadar tanımamız lazım. Bu meslek sahipleri neler yapar, nerelerde çalışır, mesleğin gerektirdiği şeyler nelerdir (seyahat, gece nöbeti gibi ), mesleğin hayata kattığı anlam nedir? Bunların hepsini irdelememiz gerekiyor.

Genel bir bilgilendirme için internette bulunan klasik meslek tanıtımlarını okumak başlangıç işimize yarayabilir. Ama bizim gerçekçi hedefleri yakalamamız için iş ve eğitim dünyasının içine girmemiz gerektiğini bilmemiz lazım.

Bunun için bir kaç yol tavsiye edeceğim.

1) Tercih etmeyi düşündüğünüz mesleği hali hazırda icra eden " en az 3 kişi " ile mutlaka birebir görüşün. Bu kişiler içinde işinde mutsuz olanlar da olabilir çok mutlu olanlar da. Onlara her şeyi sorun. Neler yaptıklarını, neden mutlu olduklarını, neden mutsuz olduklarını, mesleğin felsefesini, gerektirdiklerini, her şeyi...

Kişi sayısını ne kadar çok olursa gerçeğe ulaşma ihtimaliniz o kadar artar. Görüştüğünüz kişiler arasında dengeyi kurmaya çalışın. Konuştuğunuz herkes mutsuz ise ister istemez meslekten soğutabilirler. Siz bunun farkında olarak görüşün.

2) İlginizi, becerilerinizi ve hayat felsefenizi değerlendirdiğiniz zaman ortaya bazı ihtimaller çıkmış olabilir. Örneğin mekatronik ve elektronik mühendisliği arasında kalmak gibi. Her ikisine de gitme ihtimaliniz sizi düşündürecektir.

Bu karışıklığı çözmek için öncelikle ders programlarına ve içeriklerine bakmanızı tavsiye ederim. Göreceğiniz derslerin hayal ettiğiniz gibi olup olmadığına dair hemen bir fikir verecektir.

Bununla birlikte resmi bir dil ile üniversitedeki öğretim üyelerine detaylı sorular sormak tercih edebileceğiniz bir yol olabilir. Alanında saygın hocalarımızın size vereceği ufak bir cevap veya yapacağı kısa bir mentörlük yolunuzu tamamen değiştirebilir. Hocalarımız ile irtibata geçmeyi ısrarla deneyin.

3) Kariyer sitelerine bakın. Kariyer.net, Eleman.net gibi web sayfalarındaki ilanlarda hangi mesleklerden neler beklendiğini, o meslek mensuplarının genel olarak ne tarz şirketlerde çalıştığını görebilirsiniz.


4) Hayalinizdeki işi araştırmak için bir çok yol olabilir. Ben sadece bir kaç kolay yolu sizinle paylaştım. Siz her yolu deneyin, sorun soruşturun. Asla çekinmeyin. Vereceğiniz kararın ağırlığının farkında olun. Unutmayın ne kadar çok çaba harcarsanız zihniniz o kadar netleşir.



Tahmin ediyorum ki bir çok bilgi edineceksiniz. Bunları yazıya dökmekte acele etmeyin, iyice analiz edin ve bir özet çıkartın. Bu özeti en temel şekilde listenizdeki mesleğin karşısına not edin ve sıra listemizi değerlendirmeye gelsin.


Listeni Değerlendir


Meslekleri de tanıdığımıza göre bir sonraki adıma geçebiliriz. Bu adımda tercih listemizdeki meslekleri değerlendirme diyagramına göre test edeceğiz.

Bir evet-hayır diyagramı şeklinde, mümkün olduğu kadar sade hazırlamaya gayret ettim.

Resmi büyük görmek için üzerine tıklayabilirsiniz.

Her bir meslek için bu diyagramı kullanın.







Seçimini Yap

Tebrikler :)

En başından beri bu noktaya kadar bir çok gerçekçi değerlendirmeyi yapmış olduk ve artık tercih yapan bir çok kişiye kıyasla neyi neden seçeceğinizi biliyorsunuz.

Bu ne kadar büyük bir şans değil mi? Artık bilinçli bir farkındalık ile kendi yolunuzu çizmeye adım atıyorsunuz. Dünyayı değiştirmeye çok daha yakınsınız. Bunun bilinciyle mutlu olun :)

Seçeceğiniz bölüme karar verdikten sonra hangi üniversitede veya hangi şehirde okumak isteyeceğinize dair yeni bir araştırma yapmanız gerekiyor. O işin detaylarını bu blogda anlatmayacağım ama siz artık nasıl karar vermeniz gerektiğini biliyorsunuz.

Bu adımdan sonra geriye 2 adım kalıyor. Neden bu yolu seçtiğimize dair rapor çıkaracağız ve bir yol planı çizeceğiz.

Önce rapor ile başlayalım.

Bir sonraki bölüme buyrun :)