Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
|
Hızlı 
Bildirim
Orta Yaş Bunalımı
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
Ben varım. -
20'li yaşlara girdiğimde, tee 24 yaşına kadar hep: "yahu daha 20li yaşların başındayız teheeeyyyy" havası hakimdi.
25 olduğum gün duvara çarpmış gibi hissettim kendimi. daha düne kadar "20lilerin başında" olduğumu düşünürken, o gün ise: "20 ile 30 arasına geldim!!!" diye şaşırdım. ama pek etki etmedi.
27 yaşında askerden döndüğümde halen bekar kalan arkadaşlarım da evlendiler, düğünlerine gittim mutluluklarını gördüm (şu anda çoğu mutsuz orası ayrı) bide arkadaş sayısı da azalınca bi süre bu melankonik: "yaşlanıyorum!" havası hakim oldu bende. ama 6 ay sürmemiştir.
sonra kendime yeni çevre yaptım, daha çok gezmeye başladım. o melankonik hava öyle bir geçti ki, şu anda kendimi 19-20 gibi hissediyorum (29 yaşına yeni girdim) çok çok rahatım.
asker dönüşü yaşadığım melankonik havanın nedeni sanırım birçok arkadaşımın evlenmesi ile hafiften arkadaşsız kalışım (evlenen kişi ile eskisi kadar takılamıyosun) ve sosyallikten kopuşum idi diye tahmin ediyorum. bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
tabi burada iş-güç durumları da etkili olabilir. benim bi arkadaş vardı, doğru düzgün okumadı (sözde okudu ama hep yarıda bıraktı başladığı bölümleri) ve bu arkadaşım 29 yaşına geldiğinde öyle bir yaşlanma depresyonuna girdi ki, ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo, evden çıkamıyo parasızlıktan. evlenmek istiyo evlenemiyo (yani kız arkadaşı da yok da, görücü usulü evlenecek lafta ama ona da para yok, iş yok bi kere)
-
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
20'li yaşlara girdiğimde, tee 24 yaşına kadar hep: "yahu daha 20li yaşların başındayız teheeeyyyy" havası hakimdi.
25 olduğum gün duvara çarpmış gibi hissettim kendimi. daha düne kadar "20lilerin başında" olduğumu düşünürken, o gün ise: "20 ile 30 arasına geldim!!!" diye şaşırdım. ama pek etki etmedi.
27 yaşında askerden döndüğümde halen bekar kalan arkadaşlarım da evlendiler, düğünlerine gittim mutluluklarını gördüm (şu anda çoğu mutsuz orası ayrı) bide arkadaş sayısı da azalınca bi süre bu melankonik: "yaşlanıyorum!" havası hakim oldu bende. ama 6 ay sürmemiştir.
sonra kendime yeni çevre yaptım, daha çok gezmeye başladım. o melankonik hava öyle bir geçti ki, şu anda kendimi 19-20 gibi hissediyorum (29 yaşına yeni girdim) çok çok rahatım.
asker dönüşü yaşadığım melankonik havanın nedeni sanırım birçok arkadaşımın evlenmesi ile hafiften arkadaşsız kalışım (evlenen kişi ile eskisi kadar takılamıyosun) ve sosyallikten kopuşum idi diye tahmin ediyorum. bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
tabi burada iş-güç durumları da etkili olabilir. benim bi arkadaş vardı, doğru düzgün okumadı (sözde okudu ama hep yarıda bıraktı başladığı bölümleri) ve bu arkadaşım 29 yaşına geldiğinde öyle bir yaşlanma depresyonuna girdi ki, ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo, evden çıkamıyo parasızlıktan. evlenmek istiyo evlenemiyo (yani kız arkadaşı da yok da, görücü usulü evlenecek lafta ama ona da para yok, iş yok bi kere)
25 yaşına girmekten ben de çok korkuyorum. Şuan 23 yaşındayım.
Daha da korktuğum birşey varsa, o zamana kadar kız arkadaş bulamama ve kariyer anlamında birşeyler başaramama korkusu.
-
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
1- bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
2- ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo
etkili olamadığınıza şaşırmadım, her şey para değildir. hayat da gez toz eğlen değildir. -
quote:
Orijinalden alıntı: Okuyor
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
1- bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
2- ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo
etkili olamadığınıza şaşırmadım, her şey para değildir. hayat da gez toz eğlen değildir.
orası öyle de ben de burada hayatın anlamını çözmeye çalıştığımız bi konuya cevap olarak yazmadım bunları hocam.
sonuçta psikolojik bi durumu konuşuyoruz ve gerçekten de o yaşlarda işsiz+vasızsıf olmak adamı depresyona sokabilir. bunu demek istedim yukarıda, yoksa para kazansın da her akşam taksimde alem yapsın anlamında demiyorum tabiki
gezme tozma sosyallik hayatın bir parçası. modern tıp insan sağlığını değerlendirirken sosyalliği de değerlendirmeye koyuyor. yani, sosyal değilseniz sağlıklı sayılmıyorsunuz.
gerçekten de böyle aslında çünkü ben de asosyalleştiğim zamanlarda kendi çalışmalarımın bile aksadığını gördüm. ama tatil zamanı gelince tatili aksatmazsan, iş zamanı gelince işe daha iyi odaklanabiliyorsun. kim ne derse desin tatilin de gezmenin de sosyalliğin de bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. yeri geldiğinde onlar da temin edilmeli, yoksa diğer fonksiyonları etkiler yavaş yavaş. hayat bir denge işi.
-
quote:
Orijinalden alıntı: Okuyor
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
1- bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
2- ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo
etkili olamadığınıza şaşırmadım, her şey para değildir. hayat da gez toz eğlen değildir.
haa unutmadan, para kısmını kaçırmışım ona da iki lafım var.
para konusunda yargı verirken söylediklerimizin ne anlama geldiğini iyi sınamak gerek.
biz eğer dünyanın gelişmiş ülkelerinden birinde yaşıyor olsaydık, hani böyle garsonun bile rahatlıkla ev alıp aile kurabildiği yani maddi yönden rahat bir ülkede yaşıyor olsaydık, o zaman: "para mululuk getirmez" lafını söylediğimizde "para" ile kastettiğimiz şey "zenginlik" olurdu, ve bi nebze haklı olurduk.
ama biz gerçekten maddi yönden olağan üstü kötü bi ülkedeyiz. ideal bir insan yaşamında ev-araba gibi temel ihtiyaç olarak görülecek şeyler bizde lüks. dolayısıyla bizim ülkemizde temel ihtiyaçlar lüks olarak görülebilecek kadar fakir bir yaşam var.
böyle bir ortamda ben birine "para mutluluk getirmez" dersem, adam burada "para" deidğim şeyden ev-araba alacak kadar para anlar (bunu zenginlik olarak görür, ama normalde standarttır bu, normal ülkelerde yani) doalyısıyla bizim şartlarımızda "para" dediğimiz şey lazım hocam. çünkü biz hayatın normal standartının adını "para" koymuşuz.
para mutluluk getirmez, ama parasızlık mutsuzluk getirir. ciddi anlamda getirir. bi ülkenini insanları yaşamları için gerekli olan temel şeyleri elde edemiyorlarsa, o ülkede ciddi bir mutsuzluk sorunu yaşanır. bunu gözmezlikten gelmememiz gerekir.
bizim ülkemizde de en alt seviye işleri yapanları bile standart yaşam şartlarına kavuşabiliyor olsalardı, o zaman böyle demezdim.
-
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
20'li yaşlara girdiğimde, tee 24 yaşına kadar hep: "yahu daha 20li yaşların başındayız teheeeyyyy" havası hakimdi.
25 olduğum gün duvara çarpmış gibi hissettim kendimi. daha düne kadar "20lilerin başında" olduğumu düşünürken, o gün ise: "20 ile 30 arasına geldim!!!" diye şaşırdım. ama pek etki etmedi.
27 yaşında askerden döndüğümde halen bekar kalan arkadaşlarım da evlendiler, düğünlerine gittim mutluluklarını gördüm (şu anda çoğu mutsuz orası ayrı) bide arkadaş sayısı da azalınca bi süre bu melankonik: "yaşlanıyorum!" havası hakim oldu bende. ama 6 ay sürmemiştir.
sonra kendime yeni çevre yaptım, daha çok gezmeye başladım. o melankonik hava öyle bir geçti ki, şu anda kendimi 19-20 gibi hissediyorum (29 yaşına yeni girdim) çok çok rahatım.
asker dönüşü yaşadığım melankonik havanın nedeni sanırım birçok arkadaşımın evlenmesi ile hafiften arkadaşsız kalışım (evlenen kişi ile eskisi kadar takılamıyosun) ve sosyallikten kopuşum idi diye tahmin ediyorum. bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
tabi burada iş-güç durumları da etkili olabilir. benim bi arkadaş vardı, doğru düzgün okumadı (sözde okudu ama hep yarıda bıraktı başladığı bölümleri) ve bu arkadaşım 29 yaşına geldiğinde öyle bir yaşlanma depresyonuna girdi ki, ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo, evden çıkamıyo parasızlıktan. evlenmek istiyo evlenemiyo (yani kız arkadaşı da yok da, görücü usulü evlenecek lafta ama ona da para yok, iş yok bi kere)
kesinlikle gençliğimizi bu ülke sorunlarına heba ediyoruz ona üzülüyorum
babamdan biliyorum, babalar çabuk yaşlanıyor... @TÜRK-İŞKENCE
-
Zaman akıp geçiyor. Okul bitti askerlik, askerlik bitti iş, derken 28 olmuşum. Depresyonda mıyım?
Evet depresyondayım. Maddi olarak sıkıntım yok şükür. Tek başıma yaşıyorum arabam da var. Ama çalıştığım yerde ki sosyal olma potansiyelim yerlerde.
Arkadaş çevren yok ise mutsuz oluyorsun ister istemez. (arkadaş çevrem var da beni mutlu eden bir çevre değil, olmasa da olur bir çevre)
Bakalım hayırlısı.
Evliliği çözüm olarak görmüyorum çünkü etrafım kötü örneklerle dolu.
Mutlu olmak için ne yapmam gerektiğini düşünemeyecek kadar mutsuzum.
-
1 sene önce tatilde çekilmiş bir fotoma baktım 
G..t göbek almış başını gitmiş
Geçen sene Şubatta spora başladım şu anda vücut gençliğimde olmadığı kadar iyi.
Vücutla az daha uğraşsam narsist olacağım valla
-
KayhanKaan
kullanıcısına yanıt
aynı durum benim için de geçerli
spor yaptım fit ve atletik bir vücut yaptım
5 sene önceki fotolarıma bakıyorum şimdiki halim daha genç gösteriyor
abartmak gibi olmasın şimdi 34 yaşımdayım ama 25 yaş gibi gösteriyorum
kendimi genç hissediyorum ama
yaşam tarzım bir aile babasına göre olduğu için mi acaba bunalıma giriyorum diye düşünüyorum
genç görünmek fit olmak bana yaramadı sanırım -
quote:
Orijinalden alıntı: SVSTRGMR
aynı durum benim için de geçerli
spor yaptım fit ve atletik bir vücut yaptım
5 sene önceki fotolarıma bakıyorum şimdiki halim daha genç gösteriyor
abartmak gibi olmasın şimdi 34 yaşımdayım ama 25 yaş gibi gösteriyorum
kendimi genç hissediyorum ama
yaşam tarzım bir aile babasına göre olduğu için mi acaba bunalıma giriyorum diye düşünüyorum
genç görünmek fit olmak bana yaramadı sanırım
Bende 43 yaşındayım ama bende bunalım olayı yok.
Daha doğrusu bunalıma girecek vaktim yok
-
KayhanKaan
kullanıcısına yanıt
Demek ki bunlar hep boş kalmaktan oluyor -
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
quote:
Orijinalden alıntı: Okuyor
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
1- bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
2- ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo
etkili olamadığınıza şaşırmadım, her şey para değildir. hayat da gez toz eğlen değildir.
orası öyle de ben de burada hayatın anlamını çözmeye çalıştığımız bi konuya cevap olarak yazmadım bunları hocam.
sonuçta psikolojik bi durumu konuşuyoruz ve gerçekten de o yaşlarda işsiz+vasızsıf olmak adamı depresyona sokabilir. bunu demek istedim yukarıda, yoksa para kazansın da her akşam taksimde alem yapsın anlamında demiyorum tabiki
gezme tozma sosyallik hayatın bir parçası. modern tıp insan sağlığını değerlendirirken sosyalliği de değerlendirmeye koyuyor. yani, sosyal değilseniz sağlıklı sayılmıyorsunuz.
gerçekten de böyle aslında çünkü ben de asosyalleştiğim zamanlarda kendi çalışmalarımın bile aksadığını gördüm. ama tatil zamanı gelince tatili aksatmazsan, iş zamanı gelince işe daha iyi odaklanabiliyorsun. kim ne derse desin tatilin de gezmenin de sosyalliğin de bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. yeri geldiğinde onlar da temin edilmeli, yoksa diğer fonksiyonları etkiler yavaş yavaş. hayat bir denge işi.
yazdıklarınızda haklısınız, yukarıdaki yazınız farklı hissettirdi. Arkadaşınızın kısa zamanda kendisini toparlamasını temenni ediyorum..
-
bunlar hep vaktin boş ve yararsız geçmesinden gelen sendromlar.. marjinal faydası dolan eylemi erken bırakıp kendinizi geliştirecek hedeflere yönelirseniz rahatlarsınız. -
hocam sen evli misin? ne iş yapıyorsun? anlatsana neden böyle depresyona girdin.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
30 yaşındayımm valla kendimi tuhaf hssediyorum.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
20'li yaşlara girdiğimde, tee 24 yaşına kadar hep: "yahu daha 20li yaşların başındayız teheeeyyyy" havası hakimdi.
25 olduğum gün duvara çarpmış gibi hissettim kendimi. daha düne kadar "20lilerin başında" olduğumu düşünürken, o gün ise: "20 ile 30 arasına geldim!!!" diye şaşırdım. ama pek etki etmedi.
27 yaşında askerden döndüğümde halen bekar kalan arkadaşlarım da evlendiler, düğünlerine gittim mutluluklarını gördüm (şu anda çoğu mutsuz orası ayrı) bide arkadaş sayısı da azalınca bi süre bu melankonik: "yaşlanıyorum!" havası hakim oldu bende. ama 6 ay sürmemiştir.
sonra kendime yeni çevre yaptım, daha çok gezmeye başladım. o melankonik hava öyle bir geçti ki, şu anda kendimi 19-20 gibi hissediyorum (29 yaşına yeni girdim) çok çok rahatım.
asker dönüşü yaşadığım melankonik havanın nedeni sanırım birçok arkadaşımın evlenmesi ile hafiften arkadaşsız kalışım (evlenen kişi ile eskisi kadar takılamıyosun) ve sosyallikten kopuşum idi diye tahmin ediyorum. bence yaşlanma komplekslerine giren varsa daha sosyal olmaya çalışsın.
tabi burada iş-güç durumları da etkili olabilir. benim bi arkadaş vardı, doğru düzgün okumadı (sözde okudu ama hep yarıda bıraktı başladığı bölümleri) ve bu arkadaşım 29 yaşına geldiğinde öyle bir yaşlanma depresyonuna girdi ki, ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo, evden çıkamıyo parasızlıktan. evlenmek istiyo evlenemiyo (yani kız arkadaşı da yok da, görücü usulü evlenecek lafta ama ona da para yok, iş yok bi kere)
Senle hicbir konuda anlasamiyoruz. Ama bu sefer hak verdim yazdiklarina.
Aslinda hayata bakis acimiz da ayni gibi biz niye her konuda senle kavga ediyoruz onu da anlamadim.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
-
Reyiz senin sıkıntı is ya. Sen bi ise girsen var ya 10 yas genclesirsin yemin ediyorum.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
quote:
Orijinalden alıntı: 01001101
tabi burada iş-güç durumları da etkili olabilir. benim bi arkadaş vardı, doğru düzgün okumadı (sözde okudu ama hep yarıda bıraktı başladığı bölümleri) ve bu arkadaşım 29 yaşına geldiğinde öyle bir yaşlanma depresyonuna girdi ki, ne kadar yardımcı olmaya çalışsak da çok etkili olamadık çünkü adamın işi gücü yok. para yok. gençlik gidiyo adam hayatını yaşayamıyo, evden çıkamıyo parasızlıktan. evlenmek istiyo evlenemiyo (yani kız arkadaşı da yok da, görücü usulü evlenecek lafta ama ona da para yok, iş yok bi kere)
Ana! Beni anlatmışsın!.. Kanka, sen kimsin, tanıyor muyum?
Benzer içerikler
- emg çekim fiyatları
- connected2.me konuşma kayıtları
- sol kulakta nabız sesi
- evde 1 tane hamam böceği gördüm
- cnc dükkanı açmak maliyeti
- ipad ders çalışma uygulamaları
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
